Το άρθρο αυτό είναι μέρος των ειδικών αφιερωμάτων μας για το Σεισμό στην Ιαπωνία – 2011 και την Παγκόσμια Ανάπτυξη για το 2011.
Το ζήτημα των σταθμών πυρηνικής ενέργειας στη Fukushima, που παίρνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις, έχει κινητοποιήσει τους ανθρώπους στην Ταϊβάν σχετικά με το ζήτημα της ασφάλειας των μονάδων πυρηνικής ενέργειας στη χώρα τους.
Με απώτερο σκοπό την μετατροπή της παρούσας ανησυχίας σε μακροπρόθεσμη κυβερνητική πολιτική, πολλοί πολίτες – χρήστες του διαδικτύου απαιτούν από την κυβέρνηση της Ταϊβάν να συστήσει μια κατανοητή έκθεση για την ενέργεια και την βιομηχανική πολιτική της χώρας.
Πολιτικό παράδοξο
Στις 14 Φεβρουαρίου 2011, περίπου ένα μήνα πριν τον καταστροφικό σεισμό και το τσουνάμι στην Ταϊβάν, η κεντρική διοίκηση προστασίας περιβάλλοντος της χώρας παρευρέθηκε σε μια ακρόαση, όπου το Γραφείο Ενέργειας παρουσίασε την εθνική ενεργειακή πολιτική για την περίοδο 2011 – 2020.
Ωστόσο, οι περιβαλλοντικές ομάδες παρατήρησαν πως η νέα ενεργειακή πολιτική παραβιάζει την κοινή συναίνεση [zh] όπως αυτή διατυπώθηκε στον σχετικό “Οδηγό βιώσιμης ενεργειακής ανάπτυξης” (永續能源政策綱領) [zh] του 2008, αλλά και στο συνέδριο “Έκθεση της εθνικής ενέργειας” το 2009.
Σε αντίθεση με τους στόχους που είχαν τεθεί για μείωση των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μέσα από την αύξηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη στροφή της οικονομίας σε μια λιγότερο ενεργοβόρα βιομηχανία, τώρα η νέα πολιτική υποστηρίζει την ανάπτυξη της πετροχημικής βιομηχανίας.
Η αποτυχία αναδιάρθρωσης της βιομηχανίας της Ταϊβάν δημιουργεί μια παραδοξολογία για την ανάπτυξη της βιώσιμης ενέργειας, όπως σημειώνει η Chia-Yang Tsai από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης της Ταϊβάν [zh]:
工業消耗台灣60%以上的電力,價格又僅是民生用電一半以上,電價結構如此不合理,當然容易造成工業用電的浪費。提高工業用電的電價更可以淘汰高耗能、高汙染的產業,讓台灣的產業結構從根本上轉型,台灣的能源問題才能解決。
Μια αποτελεσματική επιλογή είναι αναγκαία
Καθώς η πυρηνική κρίση στη γειτονική Ιαπωνία συνεχίζεται, η Ταϊβάν χρειάζεται μια πιο αποτελεσματική ενεργειακή πολιτική, η οποία να δίνει έμφαση στην ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας της χώρας.
Σύμφωνα με άρθρο [zh] σχετικά με το υψηλό ρίσκο της πυρηνικής ενέργειας, η Yen εξέφρασε την ανησυχία της για την αναστολή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών της χώρας, η οποία μπορεί να δημιουργήσει ελλείψεις στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος :
如果您接受了缺電的狀況並且可以安撫其他人接受電力不足的現實,就反吧!
Από την άλλη πλευρά, πολλοί ενεργοί χρήστες του διαδικτύου επισημαίνουν οτι, ακόμα και αν οι πολίτες της Ταϊβάν επιλέξουν την ανάπτυξη πυρηνικής ενέργειας, είναι πολύ σημαντικό για το κοινό, να γνωρίζει τον κίνδυνο που υπάρχει σε μια τέτοια επιλογή. Ο blogger Subing δηλώνει [zh] στις 14 Μαρτίου:
擁核的人該提出理由說服台灣人為什麼大家要為幾家高耗能公司負擔這麼大的風險。
Ανάγκη για προβληματισμό
Κατόπιν ελέγχου των πληροφοριών που δημοσιοποίησε η Εταιρία Ενέργειας της Ταϊβάν, η Siro υποστήριξε [zh] στη συζήτηση ενός forum, στις 21 Μαρτίου:
目前台灣的總發電量, 即使在尖峰負載, 也仍有 23.4% 的賸餘…就算現在把三座核電廠全部關閉, 台灣依然沒有立即的電力危機.
Η Siro επιπλέον προσπάθησε να εξηγήσει οτι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε φτηνή, ούτε καθαρή:
核廢料處理及核電廠除役都很可能讓核能發電成本遠高於台電宣稱的成本.
Η Siro ξεκαθαρίζει ωστόσο ότι, η διαδικασία αναστολής λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών δεν είναι καθόλου εύκολη ή απλή :
我舉我住的澎湖為例, 澎湖舊火力發電廠位置接近市區, 當郊區新發電廠蓋好, 原電廠拆除後, 土地變成價值不斐, 而這一點是核電廠辦不到的..也是台電在計算成本中, 刻意去忽略的. 核電廠因為儲存核廢料, 即使關閉, 也永遠需要管理監控, 更不用說想要遷廠回收土地.
Η διαχείριση μιας πυρηνικής μονάδας και των αποβλήτων της είναι πάντα μια ενδεχόμενη απειλή. Η Tyrone ρώτησε στις 14 Μαρτίου σε συζήτηση σχετικού άρθρου, για το πυρηνικό ρίσκο: [zh]
當中只要有一件事情疏忽是否就能造成核能污染事件. 為何我們要犧牲後代子孫的幸福造就個人的舒適?
Το άρθρο αυτό είναι μέρος των ειδικών αφιερωμάτων μας για το Σεισμό στην Ιαπωνία – 2011 και την Παγκόσμια Ανάπτυξη για το 2011.