Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για την Τυνησιακή Επανάσταση 2011.

Μετά την Τυνησία, η Αλγερία; Φωτογραφία στο Flickr: anw-fr, άδεια CC BY

Όλοι οι Αλγερινοί χαιρέτισαν το κίνημα αντίστασης του λαού της Τυνησίας, που έριξε τον δυνάστη Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι μετά από 23 χρόνια αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας. Σε κάθε φόρουμ συζήτησης, ιστολόγια και Facebook, οι Αλγερινοί δεν μπορούν πλέον να βρουν λόγια για να χαιρετίσουν το θάρρος των Τυνήσιων, που έχουν φέρει επανάσταση στη χώρα τους πιέζοντας τον πρόεδρό “τους” να φύγει από τη χώρα.

Ο blogger R.Z στο ιστολόγιο Mots de Tête έχει αποτίσει φόρο τιμής στο λαό της Τυνησίας για τη σπουδαία κινητοποίησή του. Σε ένα άρθρο με τίτλο “Πετρέλαιο ή ελευθερία; Οι Τυνήσιοι έχουν επιλέξει…” (ένας προκλητικός τίτλος σε σχέση με τις τελευταίες εξελίξεις στις ταραχές στην Αλγερία, της οποίας η κυβέρνηση μείωσε επιτυχώς την εξέγερση των νέων σε μια είδηση περί αύξησης των τιμών του πετρελαίου και των τιμών της ζάχαρης), ο RZ έγραψε:

Qui peut rester insensible à ce qui vient de se produire en Tunisie ? Le peuple tunisien, par sa mobilisation  pacifique et sa détermination arrache sa liberté. Mieux encore, à contraindre le dictateur Ben Ali à quitter le pouvoir. Pis encore et humiliant pour lui : à  fuir son pays penaud. Honni et vomi, le tyran sort par la petite trappe de l'Histoire. Il aurait pu se retirer autrement, «dignement». Cependant sa soif inextinguible du pouvoir, l'en a empêché. Manifestement, la dignité n'est pas l'apanage des dictateurs.

Σύμφωνα με τον blogger:

Les peuples opprimés ont leurs raisons que leurs dirigeants n'ont pas. Soif de liberté, la rue, elle, avait tout  compris. Elle avait compris que c'était le début de la fin d'une oligarchie. Même son soutien le plus fort, celui de son ami Sarkozy, n'a pas accouru à son secours. Ben Ali a compris, mais tardivement. La messe était dite.

“Who’s next?” That’s the question posed by another Algerian blogger, Fragments, after the announcement of President Ben Ali’s departure [FR].

“Ποιος είναι ο επόμενος;”. Αυτή είναι η ερώτηση, που έθεσε ένας άλλος Αλγερινός blogger ονόματι Fragments, μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του Προέδρου Μπεν Άλι.

Si l’information du départ définitif du président tunisien, Ben Ali, venait à se confirmer, ce serait une grande étape de franchie pour l’instauration d’un véritable État démocratique en Tunisie. Même si tout reste à faire, il faut se réjouir de cet élan d’espoir né après des années de musellement et de répression.

Καταλήγει με την εξής ερώτηση:

Le départ précipité de Zine El Abidine Ben Ali fera-t-il des émules du côté d’ElMouradia (siège de la présidence de la République algérienne) ? En d'autres termes, notre tour viendra-t-il un jour ?

Την ξαφνική αποχώρηση του Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι θα την μιμηθούμε από αυτήν την πλευρά της ElMouradia (έδρα της Προεδρίας της Δημοκρατίας της Αλγερίας); Με άλλα λόγια, θα έρθει η σειρά μας μια μέρα;

Σχολιάζοντας την αποχώρηση του Τυνήσιου δυνάστη, ένας Αλγερινός χρήστης σε φόρουμ συζήτησης συνέκρινε τον Μπεν Άλι με έναν αρουραίο παρά έναν ηγέτη.

En préférant quitter le navire en pleine bourrasque, l'ex-président Ben Ali s'est donné (pour la postérité des poubelles de l'histoire) l'image d'un rat que celle d'un vrai commandant assumant ses responsabilités à savoir mener à bon port son navire avant de le quitter.

Πρόσθεσε:

Honteux destin pour un voleur , un criminel …..parmi tant d'autres de ses collèges
arabes et Africains.

Μια επαίσχυντη μοίρα για έναν κλέφτη, έναν εγκληματία… ανάμεσα σε πολλούς Άραβες και Αφρικανούς συναδέλφους του.

Σε ένα άρθρο με τίτλο “Τυνησία-Αλγερία: ομοιότητες”, που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιό του, ο Αλγερινός συγγραφέας Makhlouf Bouaich, με ένα κομμάτι απαισιοδοξίας, βρίσκει ομοιότητες μεταξύ των γεγονότων στην Τυνησία και εκείνων, που βίωσε η Αλγερία μετά τις αιματηρές ταραχές τον Οκτώβριο του 1988.

Nous assisterons à un ‘retour à la légalité’ (en Tunisie), à un ‘retour au calme’, à des arrestations de hauts dignitaires, à des rendements de comptes, les islamistes qui (re) viendront au premier plan…Tout cela donnera, à coup sûr, un peu de répit au régime pour se reconstituer. Enfin, une certaine décennie à l’algérienne bis.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για την Τυνησιακή Επανάσταση 2011.