Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για τις Διαμαρτυρίες στην Αλγερία 2011.

Παρά την πτώση του Τυνήσιου προέδρου Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι μετά από μια λαϊκή εξέγερση και την αναγκαστική αποχώρηση του Αιγύπτιου προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, οι Αλγερινοί δεν έχουν καταφέρει ακόμη να κατακτήσουν τους δρόμους τους.

Οι δύο απόπειρες του Εθνικού Συντονισμού για την Αλλαγή και τη Δημοκρατία να οργανώσουν μια πορεία στο Αλγέρι στις 12 και 19 Φεβρουαρίου 2011 απέτυχαν, κυρίως λόγω των μέτρων ασφαλείας που θεσπίστηκαν για να αποτρέψουν τους Αλγερινούς να διαμαρτυρηθούν, αλλά και λόγω της αδυναμίας των οργανώσεων, που ζητούσαν τις διαδηλώσεις.

Η αστυνομία βρίσκεται σε ισχύ για να αποτρέψει την κλιμάκωση διαδηλώσεων στο Αλγέρι στις 12 Φεβρουαρίου 2011. Εικόνα από ENVOYES_SPECIAUX_ALGERIENS, © Demotix (12/02/2011).

Για τον Αλγερινό διαδικτυακό χρήστη Dihya Roufi, η διαφορά είναι προφανής:

tout le monde en Algérie
est conscient de la nécessité d’un changement mais les paramètres dans
les différents pays ne sont pas pareils donc la méthode sera
différente et spécifique à l'Algérie. En Tunisie: éclatement brusque
parce que les répressions des libértés étaient totales. Pour une
blague, une parole, une chanson contre le régime c'était la prison et
la torture…

Στις 12 Φεβρουαρίου 2011, σχεδόν 2.000 άτομα συμμετείχαν στη διαδήλωση στην πλατεία 1ης Μαΐου στην πρωτεύουσα, Αλγέρι. Οι δυνάμεις ασφαλείας εμπόδισαν τους διαδηλωτές να βαδίσουν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Ο blogger R.Z γράφει:

If there were any gathering to speak of in Algiers today, it would undoubtedly be the police gathering, which numbered some 40,000 sent to stop and repress the march for change. The protest managed to draw only about 2,000 participants. Clashes broke out between the protesters and the police, who were armed to the teeth. They called in 16 people for questioning and immediately released them, according to the Ministry of the Interior.

Αν υπήρχε σήμερα συγκέντρωση στο Αλγέρι, θα ήταν αναμφίβολα η συγκέντρωση της αστυνομίας, η οποία αριθμούσε περίπου 40.000, που στάλθηκαν για να σταματήσουν και να καταστείλουν την πορεία για αλλαγή. Η διαμαρτυρία κατάφερε να προσελκύσει περίπου 2.000 συμμετέχοντες. Ξεκίνησαν συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι σαν αστακοί. Προσήγαγαν 16 άτομα για ανάκριση και αμέσως τους απελευθέρωσαν, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών.

Τα σώματα ασφαλείας, που διατέθηκαν για την διαδήλωση, δεν ήταν το μόνο, που αποθάρρυνε τους Αλγερινούς να συμμετάσχουν. Μερικοί από τους διοργανωτές της πορείας δυσφημήθηκαν, επειδή είναι μέλη του κοινοβουλίου. Ο Algerienmeskine γράφει:

Sorry guys, you were marching for the Department of Intelligence and Security (DRS), not for Algeria. We “Algerians” don't have a big problem with President Bouteflika because he's just a puppet. Yesterday was total confusion. Said Sadi, “a creature of the DRS,” took center stage everywhere, and no one else did… Said Sadi, the first one to loudly applaud the genocidal massacre of Algerians, just got ahead by stomping on the blood of Algerians.

Συγγνώμη, παιδιά, βαδίζατε για το Υπουργείο Πληροφοριών και Ασφάλειας (DRS) και όχι για την Αλγερία. Εμείς οι “Αλγερινοί” δεν έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τον Πρόεδρο Μπουτεφλίκα, γιατί είναι απλώς μαριονέτα. Χθες ήταν απόλυτη σύγχυση. Ο Said Sadi, “ένα πλάσμα του DRS”, πήρε τα φώτα όλα πάνω του και κανένας άλλος δεν έκανε κάτι…Ο Said Sadi, ο πρώτος που χειροκρότησε δυνατά τη γενοκτονική σφαγή των Αλγερινών, μόλις προχώρησε μπροστά πατώντας στο αίμα Αλγερινών.

Ο Khaled Satour εκφράζει την άποψή του σε ένα άρθρο με τίτλο “Algérie : Le leurre de la « révolution arabe” (Αλγερία: Η ψευδαίσθηση της “Αραβικής Επανάστασης”):

We have to free ourselves from this harmful siren call of the “Arab revolution” that deludes us into thinking the slate has been wiped clean and all alliances are possible. Sadly, we already know some of the apostles of “democracy” who are protesting once again; authorities didn't even bother to find a younger generation of the acolytes it secretly maintains! For the moment, the organized protest is just for show. People are waiting doggedly, almost indecently, for the spark that will enflame the nation's cities.  Under the present circumstances, I fear that this is for the worse rather than the better.

Πρέπει να απελευθερωθούμε από αυτήν την επιβλαβή σειρήνα της «αραβικής επανάστασης», που μας παραπλανά στο να σκεφτόμαστε ότι τα πάντα διαγράφηκαν και όλες οι συμμαχίες είναι δυνατές. Δυστυχώς, γνωρίζουμε ήδη μερικούς από τους αποστόλους της «δημοκρατίας», που διαμαρτύρονται για άλλη μια φορά. Οι Αρχές δεν μπήκαν στον κόπο καν να βρουν μια νεότερη γενιά μαθητευόμενων, που διατηρούν κρυφά! Προς το παρόν, η οργανωμένη διαμαρτυρία είναι απλώς για τα μάτια του κόσμου. Οι άνθρωποι περιμένουν πεισματικά, σχεδόν άσεμνα, για τη σπίθα, που θα βάλει φωτιά στις πόλεις του έθνους. Υπό τις παρούσες συνθήκες, φοβάμαι ότι αυτό είναι χειρότερο παρά καλύτερο.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για τις Διαμαρτυρίες στην Αλγερία 2011.