Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα των ειδικών μας αφιερωμάτων για την Τυνησιακή Επανάσταση και τις Διαδηλώσεις στην Αλγερία 2011.

Οι διαδηλώσεις στην Αλγερία και την Τυνησία έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον των bloggers και στις δύο χώρες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην κάλυψη των εκδηλώσεων, που εκτυλίσσονται σε ένα πλαίσιο μεγάλης λογοκρισίας και αυστηρών περιορισμών, που επιβάλλονται στα παραδοσιακά ΜΜΕ (κυρίως κρατικά) και στο Διαδίκτυο. Ακολουθεί μια επισκόπηση του τι έχει ειπωθεί στην τοπική μπλογκόσφαιρα τις τελευταίες ημέρες.

Στην Τυνησία

Μόλις εμφανίστηκαν νέα σχετικά με στρατεύματα που χρησιμοποιούν αληθινές σφαίρες και βάλλουν προς άοπλους διαδηλωτές, οι netizens άρχισαν να αναζητούν ενεργά πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των νεκρών. Η συζήτηση στο Twitter και στα κοινωνικά δίκτυα απορροφήθηκε από αντικρουόμενα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των θυμάτων.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το κρατικό TV7 της Τυνησίας δεν φαίνεται να ανησυχεί για το εκτυλισσόμενο δράμα, όπως γράφει το Nawaat (@nawaat), ανεξάρτητη ιστοσελίδα ειδήσεων:

La chaine nationale TV7 diffuse un concert de musique alors que la police tire à balles réelles sur les manifestants #sidibouzid

Ο Moorish Wanderer (@MoorishWanderer) από το Μαρόκο εκφράζει την ανησυχία του. Τουιτάρει:

Worrying if #ZABA (Zine El Abidine Ben Ali) calls in the military. Any cases of mutiny in Army/Police? Cos otherwise, it's going to be a bloodbath #Sidibouzid

Ανησυχώ μήπως ο ΖΕΑΜΑ (Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι) φωνάξει τον Στρατό. Περιπτώσεις ανταρσίας σε Στρατό/Αστυνομία; Γιατί, αλλιώς, θα γίνει αιματοκύλισμα

Ο Nasser (@Weddady) από τη Μαυριτανία παρακολουθεί πολύ προσεκτικά τα γεγονότα. Επικαλούμενος ειδησεογραφικά πρακτορεία και συναδέλφους στο Twitter, δημοσιεύει τα πρώτα ονόματα των θυμάτων, που εμφανίστηκαν από την περιοχή της Κασερίν, όπου πιστεύεται ότι έχουν αναπτυχθεί μαζικά στρατεύματα:

Names of some killed tonight by #Tunisia regime: Marwane Jamli, Mohamed Oumari, Ahmed Boulabi Nouri Boulabi Abdelkader Boulabi #Sidibouzid

Ονόματα μερικών που σκοτώθηκαν απόψε από το καθεστώς #Τυνησίας: Marwane Jamli, Mohamed Oumari, Ahmed Boulabi, Nouri Boulabi, Abdelkader Boulabi #Sidibouzid

Μία blogger, η Lina Ben Mhenni, επισκέπτεται την πόλη Ρεγκέμπ στο Κυβερνείο του Σίντι Μπουζίντ, όπου ξεκίνησαν οι ταραχές πριν από τέσσερις εβδομάδες, όταν ένας νεαρός απόφοιτος πανεπιστημίου, ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε σε μια πράξη απελπισίας, αφού η αστυνομία κατάσχεσε τον πάγκο, που χρησιμοποιούσε για να πουλήσει φρούτα και λαχανικά. Περιγράφει τι είδε:

Tonight , I went to Regueb after hearing about clashes between demonstrators and the police and the death of several people killed shot by the police. Today 5 people were killed : Manel Boallagui (26) and mother of two children , Raouf Kaddoussi (26) , Mohamed Jabli Ben Ali (19), Moadh Ben Amor Khlifi (20), Nizar Ben Ibrahim ( 22) . I can't write the details now!; I ‘ll do it later. I ‘ll let the pictures explain everything.

Απόψε, πήγα στο Ρεγκέμπ, αφού άκουσα για συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας και τον θάνατο αρκετών ανθρώπων, που σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς της αστυνομίας. Σήμερα σκοτώθηκαν 5 άτομα: Manel Boallagui (26) και μητέρα δύο παιδιών, Raouf Kaddoussi (26), Mohamed Jabli Ben Ali (19), Moadh Ben Amor Khlifi (20), Nizar Ben Ibrahim (22). Δεν μπορώ να γράψω τις λεπτομέρειες τώρα! Θα το κάνω αργότερα. Θα αφήσω τις εικόνες να εξηγήσουν τα πάντα.

Η Lina δημοσιεύει φωτογραφία ενός εκ των θυμάτων:

Nizar Ben Ibrahim Slimi, 22 ετών, σκοτώθηκε την Κυριακή

Ο Khanouff, του οποίου το ιστολόγιο λογοκρίνεται στην Τυνησία, εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη ανταπόκρισης από τις δυτικές κυβερνήσεις, παρά την αύξηση των αριθμών των θυμάτων:

[L]a comptabilité macabre continue, alors et si les chancelleries occidentales nous disent leur prix, nous renseignent sur le nombre de morts à atteindre pour lâcher leur protégé! Combien de morts pousseront-ils le Quai d’Orsay, et autres manipulateurs de marionnettes corrompus à agir? Dites nous svp combien de litres de sang vous faudra t-il ! Combien ! Combien de morts il vous faudrait messieurs les donneurs de leçons ?

Η fléna bent flén είναι Τυνήσια blogger. Σκέφτεται τα γεγονότα, που εκτυλίσσονται στη χώρα της, και γράφει αυτό το σύντομο ποίημα (απόσπασμα):

Je ne suis pas d’humeur à écrire
Mais je n’arrive pas à dormir
L’effet de la caféine ? Pire…

Je ne suis pas d’humeur à faire la rime
Mais c’est mieux que de faire le mime
Dénoncer un crime
Un parmi d’autre dans cet abîme..

Je ne suis pas d’humeur à pleurer
Mais je ne peu m’en empêcher,
On se fait encore tué..

Η εθνική σημαία, καθώς και ο ύμνος, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά σύμβολα συγκέντρωσης για τους διαδηλωτές. Οι bloggers χρησιμοποιούν επίσης τη σημαία για να ακουστούν τα θέματά τους.

Σε μια επίδειξη πένθους και αλληλεγγύης προς τα θύματα και τις οικογένειές τους, ο blogger bokOussama προτείνει την υιοθέτηση στη μπλογκόσφαιρα μιας συμβολικής νέας σημαίας. Γράφει:

La couleur rouge, rouge comme le sang des martyrs qui a coulé hier à Gassrine et autres régions tunisiennes, ne reviendra point à ce drapeau que lorsque dignité et liberté ne soient rendus au Pays qui le représente.

Φωτογραφία: vie d'ingénieur…vie de chien blog

Ο blogger Adel επίσης αναφέρεται στην εθνική σημαία. Γράφει:

Le drapeau de mon pays, rouge comme le sang de ceux qui ont reçu des balles dans le dos à Sidi Bouzid, rouge comme le sang des dizaines de jeunes qui sont tombés sous les balles à Kasserine, rouge comme le sang qui s’est mélangé au feu de ceux qui se sont fait immolé.

Le drapeau de mon pays pour ceux qui le croyaient mauve est … rouge

Το μωβ αναφέρεται στο χρώμα του κυβερνώντος κόμματος RCD.

Ο blogger Insàane γράφει σε λαϊκή ποίηση αυτό το κείμενο, που φαίνεται ότι απηχεί το πνεύμα των διαμαρτυριών:

أنا سيدي بو زيد و سيدي بوزيد أنا، نتكلم نتكلم و نزيد ، البارح أنا جبان و اليوم الحق فينا بان ، اليوم حرية ، موش على كيفكم ، على كيف نفسي الهشة ، على كيف التوانسة و الجمهورية ، على كيف كل ولية بكات ، على جاليتنا إلي تنفات ، على قدرنا إلي تستخايلوه مات . في تونس ما يستحق الحياة ، و بكل حزم ، نقوموا مالردم يزيونا قهر ، يزيونا سكات !!!!

Τέλος, ο Slim τονίζει τον σημαντικό ρόλο, που διαδραματίζουν μέχρι τώρα τα κοινωνικά και νέα μέσα διατηρώντας ανοιχτή τη ροή του φιλτραρίσματος πληροφοριών από τη χώρα. Γράφει:

Le black-out médiatique, la désinformation et la censure continuent à montrer leurs limites. On n’a jamais été aussi bien renseigné sur ce qui se passe. Le partage viral et instantané des photos, vidéos et témoignages des manifestants sur Facebook et twitter a été intensif depuis le début du mouvement. La frontière entre le réel et le virtuel n’a jamais été aussi étroite

Στην Αλγερία

Πολλοί γρήγορα χαρακτήρισαν τις ταραχές στις πόλεις της Αλγερίας ως απλή διάδοση των διαδηλώσεων της Τυνησίας.

O Kal, που γράφει στο Moor Next Door, δε δίνει τόση σημασία σε αυτήν την υποτιθέμενη συσχέτιση. Γράφει:

That they have occurred so close to each other is probably more circumstantial — the Algerian riots are the result of poor policies and market troubles that happened to occur at the same time the Tunisian uprising has. But there is some inter-textuality between them in that Algerians have made appeals of solidarity with the Tunisians even if the bulk of what is happening in Algeria seems idiosyncratic.

Το γεγονός ότι έχουν συμβεί τόσο κοντά είναι πιθανότατα πιο τυχαίο: οι αλγερικές ταραχές είναι αποτέλεσμα κακών πολιτικών και προβλημάτων της αγοράς, που συνέβησαν την ίδια στιγμή, που έγινε η εξέγερση της Τυνησίας. Υπάρχει όμως μια διακειμενιότητα μεταξύ τους στο ότι οι Αλγερινοί έχουν κάνει εκκλήσεις αλληλεγγύης με τους Τυνήσιους, ακόμη και αν το μεγαλύτερο μέρος του ό,τι συμβαίνει στην Αλγερία φαίνεται ιδιοσυγκρασιακό.

Ο Αλγερινός vlogger Hchicha μιλά για την δυσφορία, που προκάλεσε τις αλγερικές ταραχές, και αντιστοιχείζει την κατάσταση στην Τυνησία και την Αλγερία, μια χώρα που, όπως λέει, έχει ωθηθεί στο χείλος της έκρηξης:

Algerians have had enough. This is a question of Hogra, dignity. Beware of the government propaganda that claims that the riots are merely about high prices of bread etc. In fact Algeria suffers from serious problems. Real political problems. It's a political crisis that has lasted for 20 years; since 1962.

Οι Αλγερινοί βαρέθηκαν. Είναι ένα ζήτημα Hogra, αξιοπρέπειας. Προσοχή στην κυβερνητική προπαγάνδα, που ισχυρίζεται ότι οι ταραχές αφορούν μόνο τις υψηλές τιμές του ψωμιού κ.λπ. Στην πραγματικότητα, η Αλγερία υποφέρει από σοβαρά προβλήματα. Πραγματικά πολιτικά προβλήματα. Είναι μια πολιτική κρίση, που διήρκεσε 20 χρόνια. από το 1962.

Μια άποψη που μοιράστηκε η Nawel D. στην Αλγερία 360°. Γράφει:

Les émeutes sont porteuses […] d’un message politique fort : le besoin de liberté. Besoin d’ouverture du champ politique bouclé à l’émeri à cause d’un état d’urgence qui n’a d’utilité que pour empêcher l’expression des voix qui ne rime pas avec l’unanimisme ambiant. Les quatre jours d’émeutes sont un appel à une rupture dans le mode de gouvernance. Le message est clair.

Το ιστολόγιο Mots de Tête d'Algérie αναφέρει τα επακόλουθα των ταραχών στο Amizour, κωμόπολη στη βόρεια Αλγερία. Λέει ότι οι διαδηλώσεις ήταν εκτός ελέγχου:

Des dégradations qui ont suscité l'indignation de la population qui ne comprend pas pourquoi s'en prendre à des biens de la collectivité et d'utilité publique. « On a voulu exprimer notre ras-le-bol sans commettre de dépassements », explique un jeune manifestant, « mais des éléments avec d'autres intentions, pour tout simplement voler se sont joints aux manifestants, c'est devenu incontrôlable !» regrette-t-il.

Το αν οι ταραχές της Αλγερίας είναι η αντανάκλαση μιας βαθύτερης δυσφορίας ή απλά η έκφραση μιας προσωρινής αναστάτωσης είναι ένα κεντρικό ερώτημα, που ο Kal από το ιστολόγιο the Moor Next Door αντανακλά σε αυτήν την ανάρτηση. Γράφει:

A revolution is a rather particular, and frequently deliberate, thing. Whether these uprisings constitute something more than a temporary upset will be discovered later, as will whatever manipulation carries or dampens the hopes of the young men in the street.

Η επανάσταση είναι ένα μάλλον ιδιαίτερο και συχνά σκόπιμο πράγμα. Το αν αυτές οι εξεγέρσεις αποτελούν κάτι περισσότερο από μια προσωρινή αναστάτωση θα το ανακαλύψουμε αργότερα, όπως και όποια χειραγώγηση φέρνει ή μειώνει τις ελπίδες των νέων ανδρών στο δρόμο.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα των ειδικών μας αφιερωμάτων για την Τυνησιακή Επανάσταση και τις Διαδηλώσεις στην Αλγερία 2011.