Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για την Τυνησιακή Επανάσταση 2011 [1].
[2]Εικονογράφηση banner του Σίντι Μπουζίντ από την ιστοσελίδα Nawaat.org
Οι διαμαρτυρίες, που ακολούθησαν την απόπειρα αυτοκτονίας ενός άνεργου νεαρού στο Σίντι Μπουζίντ πριν από δύο εβδομάδες, ακολουθούμενες από την αυτοκτονία του 25χρονου Houssine Ben Faleh Falhi και του 34χρονου Lofti Guadri φτάνουν τώρα στις μεγάλες πόλεις της Τυνησίας και την πρωτεύουσα, Τύνιδα. Το κοινωνικό κίνημα δεν ζητά πλέον μόνο ευκαιρίες εργασίας και προοπτικές για το μέλλον τους, αλλά μια πλήρη μεταρρύθμιση του “συστήματος Μπεν Άλι”, ενός προέδρου στην εξουσία για 23 χρόνια.
Τα βίντεο των πρώτων διαμαρτυριών, που διοργανώθηκαν από δικηγόρους, δημοσιογράφους και συνδικάτα της Τυνησίας στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, μπορεί να έχουν εμφανιστεί μετριοπαθή στον εξωτερικό κόσμο, αλλά είναι ήδη εξαιρετικά γεγονότα στο πλαίσιο της Τυνησίας.
Ο Τυνήσιος blogger Anis, ο οποίος δημοσίευσε μια ανάρττηση σχετικά με την εμπλοκή των νέων στην πολιτική με τίτλο “Είμαι 31 ετών και δεν έχω ψηφίσει ποτέ [3]” έγραψε στις 30 Δεκεμβρίου: “Κύριε Πρόεδρε, δεν φοβόμαστε πια [4]“:
Cette phrase, aperçue sur une pancarte lors d’une manifestation des avocats Tunisiens devant la Cour de Justice de Tunis, résume parfaitement le sentiment de beaucoup de Tunisiens aujourd’hui. Nous vivons une période historique pour les Tunisiens, qui habitués au silence, à la peur et au conformisme depuis des décennies prennent enfin leur destin en main.[…]La dernière fois que le peuple s’est soulevé massivement et spontanément sans être motivé par des raisons religieuses ou pour soutenir les Palestiniens ou les Irakiens… c’était sous Bourguiba [5], les bien fameuses révoltes du pain.
Στις 30 Δεκεμβρίου, ο θάνατος του 44χρονου Chawki Belhoussine El Hadri, που προκλήθηκε από τραύματα από πυροβολισμούς της αστυνομίας στις 24 Δεκεμβρίου, όπως εξηγείται σε δελτίο Τύπου του FIDH [7], σηματοδότησε τη ριζοσπαστικοποίηση της αντιπαράθεσης, που επίσης αποτυπώνεται στη βία κατά των δικηγόρων [8] και εξιστορείται στο ιστολόγιο της Tunisian Girl:
A Tunis,par exemple, des agents de police en civil et les agents de la force de sécurité ont assiégé de la zone du palais de justice. Ils ont empêché certains avocats d'entrer dans la zone et laisser d'autres y accéder. Lorsque les avocats tenté de quitter la Maison du Barreau, où ils se réunissaient, les forces de sécurité sont intervenues et ont utilisé la violence.
Η τηλεοπτική ομιλία-έκπληξη του Μπεν Άλι την Τρίτη [βίντεο [9]] και η κυβερνητική αλλαγή δεν οδήγησαν στο αναμενόμενο αποτέλεσμα. Σε μια από τις πιο αναγνωσμένες και κοινοποιημένες δημοσιεύσεις στο Twitter και στο Facebook, ένας νεαρός Τυνήσιος επιχειρηματίας έγραψε σε ανοιχτή επιστολή [10]:
Vos jeunes se sont soulevés et il sera difficile de les faire taire : Ils s’immolent, s’électrocutent, et je ne pense sérieusement pas que des coups de matraques ou des longues nuits dans les commissariats vont leur faire peur.
Ένα “κρυφτούλι” γάτας-ποντικιού και ένας πραγματικός “κυβερνοπόλεμος” συνεχίζεται εδώ και δύο εβδομάδες μεταξύ των Τυνήσιων netizens και του “Ammar”, το ψευδώνυμο του πολύ εκλεπτυσμένου συστήματος λογοκρισίας, που επινόησε ο υπουργός Εσωτερικών της Τυνησίας. Ο blogger Astrubal εξηγεί τις μυστικές του τεχνικές. [11]
Tunisian bloggers have long been using circumventing softwares, getting news on Facebook and share censored posts, videos [12], photos [13] or news updates ( like the beating of a journalist) on the main Tunisian blogging platforms [14] and information gateways [15] hosted overseas or via twitter and key words like #sidibouzid [16].
Τυνήσιοι bloggers χρησιμοποιούν εδώ και πολύ καιρό λογισμικό παράκαμψης, λαμβάνουν ειδήσεις στο Facebook και μοιράζονται λογοκρισμένες αναρτήσεις, βίντεο [12], φωτογραφίες [13] ή ενημερώσεις ειδήσεων (όπως ο ξυλοδαρμός ενός δημοσιογράφου) στις κύριες πλατφόρμες blogging [14] της Τυνησίας και πύλες πληροφοριών που φιλοξενούνται στο εξωτερικό ή μέσω twitter και βασικές λέξεις όπως #sidibouzid. [16]
Ωστόσο, το “Ammar” φαίνεται επίσης να θέλει να απαλλαγεί από τα δίκτυα κοινωνικών μέσων:
bharmoez [17] Facebook est complètement coupé à Redaïef !!!! on est coupééééé ! twitter pas encore. j'ai l'impression que ca ne va pas tarder..#sidibouzid [18]
Το ιστολόγιο Tunisie numérique [19] επιβεβαιώνει ότι το Facebook φαίνεται να έχει στοχευθεί από το “Ammar” στην Τυνησία:
les internautes tunisiens-la communauté la plus connectée au Facebook dans l’Afrique du Nord- se trouvait depuis l'après midi du 30 décembre 2010.face à une erreur technique lors de l’upload de n’importe quelle photo ou vidéo.
Η Félicie σημειώνει [20] ένα ιντερνετικό μπλακάουτ στην Τύνιδα στις 31 Δεκεμβρίου:
coupure de l'internet sur Tunis, les médias disent que la situation est stable mais les manif continue dans toutes les régions #sidibouzid [18]
Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα δημοσίευσαν ένα δελτίο Τύπου, που καταγγέλλει τον οργανωμένο αποκλεισμό πληροφοριών [21] σχετικά με όλα τα προβλήματα, σε μια χώρα που βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό στον ετήσιο κατάλογο εχθρών του Διαδικτύου.
Διαδηλώσεις υποστήριξης στο κίνημα #ΣιντιΜπουζιντ πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι, το Μόναχο [22] και τη Βηρυτό [23].
Η “συσκότιση των μίντια” από τα κύρια διεθνή ΜΜΕ και τη δυτική διπλωματία, εκτός από την εγχώρια λογοκρισία, αποτέλεσε συχνή πικρία μεταξύ πολλών Τυνήσιων ακτιβιστών.
iFikra [24] To the hypocritical west that had Iran protests top news for weeks, #Tunisia [25] has been fighting for its freedom for 2 weeks now #sidibouzid [18]
Προς την υποκριτική Δύση που είχε τις διαμαρτυρίες στο Ιράν κορυφαίες ειδήσεις για εβδομάδες, η #Τυνησία αγωνίζεται για την ελευθερία της για 2 εβδομάδες τώρα
Το Nawaat χαιρετίζει τον αγγλόφωνο Τύπο: [26]
La presse anglo-saxonne – contrairement à la presse française – a été particulièrement intéressée par les émeutes sociales en Tunisie. Le modèle économique et politique tunisien est décortiqué avec vigueur.
Ωστόσο, ο Al Bab είναι προσεκτικός σχετικά με τη σημασία των διεθνών μέσων ενημέρωσης [27] κατά τη διάρκεια των τρεχόντων γεγονότων:
To what extent, though, does international media coverage – or the lack of it – matter? Obviously it's good if people around the world know what is happening but how does it benefit the struggle going on inisde the country? The object of that struggle is not to get pictures in the New York Times; it's to get rid of Ben Ali.
Σε ποιο βαθμό όμως έχει σημασία η κάλυψη των διεθνών μέσων ενημέρωσης – ή η έλλειψη αυτής; Προφανώς είναι καλό, εάν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξέρουν τι συμβαίνει, αλλά πώς ωφελεί τον αγώνα, που συνεχίζεται στη χώρα; Το αντικείμενο αυτού του αγώνα δεν είναι να δημοσιεύσεις φωτογραφίες στους New York Times. είναι να απαλλαγούμε από τον Μπεν ΆΛι.
Όσον αφορά την προσεκτική κάλυψη της κρίσης από τα παραδοσιακά γαλλικά μέσα ενημέρωσης και τη σιωπή της κυβέρνησής της, ο André [28] μας υπενθυμίζει στο τμήμα σχολίων του Le Monde, ότι η Τυνησία είναι μια χώρα, όπου:
…où de nombreuses entreprises françaises ont délocalisé leur production. Si au plan économique on trouve pire , au plan du respect des droits de l'homme, on ne peut pas en dire autant.A l'inverse de la Côte d'Ivoire, on entend beaucoup moins les défenseurs de la démocratie quand il s'agit de la Tunisie. Sous prétexte de barrer la route aux islamistes intégristes, on ferme les yeux sur toutes les mesures dignes plus d'une dictature que d'une démocratie.Politique du deux poids deux mesures.
Bloggers από το Μαρόκο, την Αλγερία και την Αίγυπτο παρακολουθούν στενά τα γεγονότα στην Τυνησία:
Boubled [29] Chez nous #SidiBouzid [30] c'est chaque jour et partout ,dans chaque recoin d'Algérie .
Εδώ στην Αλγερία, είναι #σίντιμπουζίντ κάθε μέρα σε κάθε γωνιά της Αλγερίας.
Ο blogger Ismail [31], που ζει στη Γαλλία, προβλέπει το ακόλουθο:
Sidi Bouzid est le tragique témoignage, encore une fois, d’un ras-le-bol généralisé de la jeunesse des pays en voie de développement, plus particulièrement de la zone Nord-Afrique Moyen-Orient, le même désespoir, la même rage et les mêmes réponses répressives de la part des Gouvernements, ça c’est déjà passé en Iran, aujourd’hui c’est en Tunisie demain ça sera l’Algérie ou le Maroc.
Προσθέτει επίσης ότι το άρθρο του επί του παρόντος είναι μπλοκαρισμένο στην Τυνησία και καλεί τον κόσμο να το κοινοποιήσει.
Περισσότερες αντιδράσεις από bloggers διεθνώς για την τυνησιακή κρίση βρίσκονται εδώ. [32]
Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για την Τυνησιακή Επανάσταση 2011 [1].