Ακτή Ελεφαντοστού: Μπορούν να ακουστούν οι εκκλήσεις για ειρήνη;

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Ταραχές στην Ακτή Ελεφαντοστού 2011.

Μετά από μια ταραχώδη εβδομάδα, κατά την οποία η Ακτή Ελεφαντοστού βυθίστηκε σε νέες περιόδους βίας άνευ προηγουμένου από τις προεδρικές εκλογές στα τέλη του 2010, τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποίησαν σχετικά με τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου.

Drawing by 26 year-old Ivorian artist Aboudia (Abdoulaye Diarrassouba), December 2010. Photo by Stefan Meisel, copyright Demotix (20/12/2010).

Σχέδιο από τον 26χρονο καλλιτέχνη Aboudia (Abdoulaye Diarrassouba), Δεκέμβριος 2010. Φωτογραφία από τον Stefan Meisel, © Demotix (20/12/2010).

Η βία, που περιβάλλει την πολιτική διαμάχη μεταξύ των δύο ηγετών της χώρας, Λοράν Γκμπαγκμπό και Αλασάν Ουαταρά, που ο καθένας ισχυρίζεται ότι κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2010, επιδεινώνεται.

Μερικοί πολίτες της Ακτής Ελεφαντοστού ζητούν συγκράτηση στο Διαδίκτυο, αν και είναι μειονότητα. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των χρηστών του Twitter στη χώρα, που πυροδοτούν τις φλόγες του διχασμού και από τις δύο πλευρές, η blogger Yeni Djidji περιγράφει την πιο πρόσφατη βία στο ιστολόγιό της ως “εξίσου γελοία”.

Στην ανάρτηση, η Djidji εκφράζει τη λύπη της για την καταστροφή λεωφορείων στην πρώην πρωτεύουσα Αμπιτζάν, που ανήκουν στη SOTRA, από υποστηρικτές του Ουαταρά, και καταδικάζει τις αντιδράσεις των ομάδων υπέρ του Γκμπαγκμπό, που στη συνέχεια κατέστρεψαν τα ιδιωτικά κοινόχρηστα μίνι αυτοκίνητα, που φέρεται να χρησιμοποιήθηκαν για μεταφορά των υποστηρικτών του Ουαταρά.

Vous voyez à quel point la situation devient ridicule. A quel point le fanatisme politique, peut inhiber le bon sens des gens. On sait tous où Alassane se trouve, on sait tous où Gbagbo est. Mais, c'est dans les quartiers que les gens s'empoignent, ce sont les biens qui n'appartiennent ni à l'un ni à l'autre qu'ils détruisent.

Μπορείτε να δείτε σε ποιο σημείο η κατάσταση γίνεται γελοία. Σε ποιο σημείο ο πολιτικός φανατισμός μπορεί να εμποδίσει την κοινή λογική του πληθυσμού. Όλοι γνωρίζουμε πού είναι ο Αλασάν, όλοι γνωρίζουμε πού είναι ο Γκμπαγκμπό. Όμως, στις αστικές περιοχές συγκρούονται άνθρωποι. Είναι περιουσίες, που δεν ανήκουν σε καμία πλευρά, και καταστρέφονται.

Στο ιστολόγιό του Dans ma cabeza, ο Stephane αμφισβητεί τα βαθιά κίνητρα όσων θέτουν αυτές τις πράξεις βίας. Στην ανάρτησή του «Au nom de … quoi?» («Στο όνομα τίνος;»), θυμάται τα οδυνηρά γεγονότα, που βίωσε η Ακτή Ελεφαντοστού στο παρελθόν:

Quel souvenir gardons-nous des évènements de 2000 ?
? Une des nombreuses expressions de notre vocabulaire politique : le balayeur balayé ?
? Un « beau » monument censé célébrer les combattants de la démocratie, mais qui ne représente pas encore le symbole qu’il doit être ?
Si vous êtes conscients de l’importance de cette période dans notre histoire mais comme moi, êtes incapables d’avoir un souvenir très précis, alors dites-moi au nom de quoi nous battons-nous aujourd’hui ?

Τι αναμνήσεις έχουμε για τα γεγονότα του 2000;
Μία από τις πολυάριθμες εκφράσεις στο πολιτικό μας λεξιλόγιο: ο καθαριστής καθαρίζεται;
Ένα «όμορφο» μνημείο, που προορίζεται να γιορτάσει τον αγώνα για τη δημοκρατία, αλλά που δεν αντιπροσωπεύει ακόμη αυτό που υποτίθεται ότι θα συμβολίσει;
Αν έχετε επίγνωση της σημασίας αυτής της περιόδου στην ιστορία μας, αλλά όπως και εγώ, είστε ανίκανοι να έχετε μια ακριβή μνήμη, τότε πείτε μου, στο όνομα τίνος παλεύουμε σήμερα;

Στη συνέχεια, ο Stephane αμφισβητεί τις ιδέες, στο όνομα των οποίων οι Ιβοριανοί εμπλέκονται σε αυτήν την υπερβολική βία:

Au nom de… quoi ?
Au nom de la souveraineté ??? Clamée par l’un dont certains choix économiques pour son pays trahissent les mots ?
Au nom de… quoi ?
Au nom de la démocratie ??? Défendue par l’autre dont les supputations sur le passé jettent des ombres sur sa cause ?
Souveraineté ??? Démocratie ??? Au regard de tout ce sang versé, ce ne sont que d'autres noms qu’ils donnent au mal selon qu’il vive dans un hôtel ou dans un palais.

Στο όνομα τίνος;
Στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας ;;; Που διεκδικείται από κάποιον, του οποίου οι οικονομικές επιλογές για τη χώρα του προδίδουν τα λόγια του;
Στο όνομα τίνος;
Στο όνομα της δημοκρατίας;;; Που την υπερασπίζεται κάποιος άλλος, για τον οποίο οι εικασίες του παρελθόντος σκιάζουν τον σκοπό του;
Εθνική κυριαρχία;;; Δημοκρατία;;; Όσον αφορά όλο αυτό το χυμένο αίμα, δεν είναι τίποτα άλλο από άσκοπα λόγια που δίνουν για κακό, είτε ζουν σε ένα ξενοδοχείο [Ο Πρόεδρος Ουαταρά είναι επί του παρόντος εδρεύει σε ένα ξενοδοχείο του Αμπιτζάν] ή σε ένα μέγαρο [ο Πρόεδρος Γκμπαγκμπό εξακολουθεί να κατέχει το προεδρικό μέγαρο].

Στο Twitter, ορισμένοι Ιβοριανοί διαδικτυακοί χρήστες έκαναν τις ίδιες ερωτήσεις, όπως ο @diabymohamed, RT από @Jeanjacquesk:

@jeanjacquesk RT @diabymohamed #civ2010 on sème ce qu'on récolte. Pourquoi avons nous abandonné notre culture de paix ? POURQUOI ET POUR QUI???

@jeanjacquesk RT @diabymohamed #civ2010 ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις. Γιατί εγκαταλείψαμε την ειρηνική μας κουλτούρα; ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;;;

Στο ίδιο πνεύμα, η blogger Edith Brou προτείνει ότι ο Ουαταρά και ο Γκμπαγκμπό πρέπει να εκδιωχθούν από την πολιτική της Ακτής Ελεφαντοστού για να δούμε μια επιστροφή στην ειρήνη:

@edithbrou on bannit LG et AO de toute implication (et leur clique) dans la vie politique ivoirienne.

πρέπει να διώξουμε τους LG και AO (και την κλίκα τους) από κάθε συμμετοχή στην πολιτική ζωή της Ακτής Ελεφαντοστού.

Παράλληλα με αυτές τις εκκλήσεις για περιορισμό στο Διαδίκτυο, οι γυναίκες της Ακτής Ελεφαντοστού αποφάσισαν να ακουστούν. Στο Treichville (κοινότητα του Αμπιτζάν), βάδισαν ντυμένες στα λευκά στις 25 Φεβρουαρίου 2011 για να καταγγείλουν τις δολοφονίες των παιδιών τους.

Συναντήθηκαν στην έδρα του PDCI (Δημοκρατικό Κόμμα της Ακτής Ελεφαντοστού) και από εκεί έκαναν πορεία στους στρατώνες της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς. Μια αστυνομική επιχείρηση μπλόκαρε την πορεία των γυναικών και η παρέμβαση ενός επιθεωρητή της αστυνομίας έβαλε τέλος.

Ενημέρωση: Στις 3 Μαρτίου 2011, έξι ή επτά γυναίκες σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας πιστές στον Γκμπαγκμπό και έως και 100 πολίτες τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια πορείας προς υποστήριξη του Προέδρου Ουαταρά στο Αντόμπο, συνοικά του Αμπιτζάν.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Ταραχές στην Ακτή Ελεφαντοστού 2011.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.