Ελλάδα: Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης επιτυγχάνει σε δύσκολες εποχές

Μια σειρά από 220 περίπου ταινίες από όλο τον κόσμο παρουσίασε το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που διήρκεσε μια εβδομάδα, από 11-30 Μαρτίου στην Θεσσαλονίκη.

Η θεματολογία περιελάμβανε αφιερώματα σε περιοχές του κόσμου (αυτό το χρόνο επικεντρώθηκε στη Μέση Ανατολή και την Αφρική), ρετροσπεκτίβες για τον Ουκρανό σκηνοθέτη, Sergei Loznitsa και την Τσέχα, Helena Trestikova καθώς και θεματικές ενότητες όπως  Ανθρώπινα Δικαιώματα, Όψεις του Κόσμου, Πορτρέτα: Ανθρώπινες Διαδρομές, Καταγραφές της Μνήμης, Μικρές Αφηγήσεις, Τόπους και Μουσική.

Audience at Thessaloniki Documentary Festival. Screenshot from YouTube video by tbihlaz.

Το κοινό στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Απεικόνισμα από βίντεο στο YouTube του tbihlaz

Ένα ειδικό αφιέρωμα, με τίτλο Έτσι είμαι: Ανατρέποντας Προκαταλήψεις, παρουσιάστηκε στο φετινό πρόγραμμα, δίνοντας έμφαση στα κοινωνικά ζητήματα που εγείρονται γύρω από το θέμα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, με αφορμή τη διοργάνωση των Special Olympics στην Αθήνα, το επόμενο καλοκαίρι.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για το φετινό Φεστιβάλ ήταν τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί σε όλους τους θεσμούς του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο πλήττεται οικονομικά.  Τα βραβεία ήταν συμβολικά αυτή τη χρονιά, οι προσκεκλημένοι αρκετά λιγότεροι ενώ οι εκδηλώσεις μειώθηκαν στις απολύτως απαραίτητες. Η τιμή των εισιτηρίων κρατήθηκε χαμηλά, η συμμετοχή του κόσμου στις συζητήσεις με τους σκηνοθέτες ήταν μεγάλη και τα εισιτήρια σε πολλές προβολές εξαντλήθηκαν, ειδικά τα σαββατοκύριακα, με την ποικιλία του προγράμματος να ικανοποιεί το κοινό.

Οι κινηματογραφόφιλοι στο twitter

Αρκετοί σινεφiλ που παρακολούθησαν το Φεστιβάλ είχαν ισχυρή παρουσία στο twitter, ανεβάζοντας σύντομες κριτικές, σχολιάζοντας τα νέα του Φεστιβάλ και γκρινιάζοντας για τα αρνητικά της διοργάνωσης. Τα εισιτήρια ήταν διαθέσιμα από την αρχή, με πολλούς από τους θεατές να είναι καλά προετοιμάσμένοι εκ των προτέρων. Η Φανή Γούδα(@Fanig) σχολίασε στις 10 Μαρτίου:

@Fanig: Έβγαλα πρόγραμμα, πήρα και 29 εισιτήρια και μου μένει να βρω και άλλα 10-15 ντοκιμαντέρ που θέλω να δω και είμαι έτοιμη #tdf13

Ενώ η χρήστης @efou έγραψε:

@efou: έχω ήδη στα χέρια μου 11 εισιτήρια για το#tdf13…κι αυτά θα με βγάλουν μόνο μέχρι την Τρίτη. :-))

Η αναμονή κινήθηκε σε λογικά πλαίσια, ειδικά για τους θαυμαστές του Φεστιβάλ που ήρθαν από αλλού για να το παρακολουθήσουν. Η Μαιρούλα από το Βόλο έγραψε στο (@JaielVL) Twitter στις 11 Μαρτίου:

@JaielVL: Έφυγα για Θεσσαλονίκη και #TDF13! Όπως πάντα τις πρώτες ταινίες θα τις δω με τη βαλίτσα….

Τελετή Έναρξης

Η τελετή έναρξης χαρακτηρίστηκε από την παγκόσμια πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ Γλυκό μου Καναρίνι (My Sweet Canary), του Ισραηλινού σκηνοθέτη Roy Sher. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια βιογραφία-οδοιπορικό της γνωστής Ελληνίδας τραγουδίστριας εβραϊκής καταγωγής, Ρόζας Εσκενάζυ, η οποία ξεκίνησε την καριέρα της στη Θεσσαλονίκη ενώ στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν τραγουδιστές που εκτελούν γνωστά της τραγούδια.

Ο κριτικός κινηματογράφου Ιωάννης Γκρος (@igkros) σημείωσε στο Twitter στις 12 Μαρτίου, για το “Γλυκό μου Καναρίνι”, ότι η πρώτη ταινία της διοργάνωσης κατάφερε να ευχαριστήσει το κοινό:

@igkros#tdf13 ευχάριστη, με αρκετό συναισθημα και μουσική η ταινία του Ροϊ Σερ για την Ρόζα Εσκενάζι. απέσπασε πολύ χειρόκροτημα και… παλαμάκια!

Σύντομες κριτικές, οι περισσότερες στα Ελληνικά, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ακόμα μια φορά φέτος, ο Γιάννης Σαχανίδης (@ZlatkoGR) ανέβαζε σύντομες κριτικές για κάθε φιλμ που έβλεπε, μαζί με την προσωπική του βαθμολογία, συχνά γενναιόδωρη (13 Μαρτίου):

@ZlatkoGR: Το Jaffa: The Orange's Clockwork στην πραγματικότητα ήταν μια πολύ καλή σκιαγράφιση της αποΠαλαιστινιοποίησης της περιοχής. 3*/5 #tdf13

Αλλά και κάποιες φορές σκληρή (15 Μαρτίου):

@ZlatkoGR: Το The Fire Within ήταν ένα άψυχο ντοκιμαντέρ, ακόμη και μετά τις προσπάθειες του σκηνοθέτη να το δραματοποιήσει παραπάνω. 1.5*/5 #tdf13

Δεν συμμετείχαν όλοι οι κινηματογραφόφιλοι βεβαίως σε αυτό το μαραθώνα ταινιών. Ο φωτοδημοσιογράφος Craig Wherlock (@teacherdude), που κάλυψε πολλές φορές στο παρελθόν το Φεστιβάλ, παραδέχτηκε:

@teacherdude: Σήμερα είδα 2 φοβερά ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το The Tillman Story (Η ιστορία του Tillman) και το Wiebo's War (Ο πόλεμος του Wiebo). Αρκετά για μια μέρα, ώρα να αφουγκραστώ το #TDF13

Οι εθελοντές του Φεστιβάλ έκαναν έναν απολογισμό των εμπειριών τους, όπως η χρήστης του Twitter Μαρία Π. (@marytealover) στις 12 Μαρτίου:

@marytealover: επίσης κάποιος μου ζήτησε ποπ κορν και κάποιος μου έβαλε τις φωνές επειδή τα εισιτήρια ήταν sold out σε μια προβολή #tdf13

Ακόμα και το ίδιο το Φεστιβάλ έκανε χρήση του Twitter για να ανεβάζει ανακοινώσεις:

@filmfestivalgr: Ελεύθερη είσοδος για φοιτητές και άνεργους σε προβολές στο Ολύμπιον, μέχρι τις 15:00 και στο Λιμάνι μέχρι τη 13:00 #TDF13

Εκτός από ψυχαγωγία, τα ντοκιμαντέρ προσέφεραν τροφή για σκέψη για το τι σημαίνουν οι δύσκολες εποχές. Το ‘Future of Hope‘ (Το μέλλον της ελπίδας) ήταν από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες αυτής της χρονιάς, εξαιτίας της θετικής ματιάς με την οποία είδε τον τρόπο που αντιμετωπίζει η Ισλανδία την οικονομική κρίση. Ο νεοεισερχόμενος του Φεστιβάλ Χρήστος Ζλάτης (@chriszlatis) σχολίασε στο Twitter, όχι μόνο για την ίδια την ταινία αλλά και για τις πρακτικές που παρουσίαζε σε σχέση με την οικονομία:

@chriszlatis: Ισλανδία: καταναλώνουν τοπικά και εποχιακά προϊόντα, έχουν “υπουργείο ιδεών” και στόχο για χρηματοδότηση 50 νέων καινοτόμων startups.#tdf13

και την πολιτική:

@chriszlatis: Ισλανδία: υπάρχει “εθνική συνέλευση”, συμμετεχουν 1500 πολίτες (0.5% πληθυσμού) για εξεύρεση νέων ιδεών! Μεγάλο κοινωνικο πείραμα!#tdf13

Καλύπτοντας το Φεστιβάλ

Για να μπορέσει κάποιος να καλύψει το Φεστιβάλ, πρέπει να επιδείξει άριστες ικανότητες διαχείρησης χρόνου,  με αποτέλεσμα οι περισσότερες bloggers και κριτικοί κινηματογράφου να προτιμούν να γράψουν τις κριτικές τους μετά. Φέτος, οι  Ιωάννης Γκρος, Γιάννης Σαχανίδης και Χρήστος Ζλάτης πόσταραν μετέπειτα κριτικές επιλεγμένων ταινιών αλλά και τις εντυπώσεις τους από το Φεστιβάλ. Ο Ζλάτης επιμελήθηκε ένα Storify για το Φεστιβάλ, ενώ ο Γκρος ηχογράφησε αρκετά ηχητικά ντοκουμέντα.

Ο ντοκιμαντερίστας  Phil Grabsky εξήγησε το πώς λειτουργούν τα Φεστιβάλ και αποκάλυψε τη “μυστική συνταγή” του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Είναι αστείο το πόσο τυχαίο φαίνεται να είναι το ποιο φεστιβάλ αξίζει προσοχή. Εξάλλου υπάρχουν εκατοντάδες φεστιβάλ, αλλά μόνο 20 με 30 θα έλεγα ότι ξεχωρίζουν. Στην πραγματικότητα, δεν έχω καμία ιδέα γιατί αυτό της Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ένα από αυτά, αλλά είναι. Ειλικρινά εντυπωσιάστηκα- πολύ φιλική ατμόσφαιρα, καλά οργανωμένο και με πολλές εκδηλώσεις που βοήθησαν εμάς τους σκηνοθέτες να γνωριστούμε και να μιλήσουμε μεταξύ μας.

Αυτό το βίντεο, το οποίο ανέβηκε στο YouTube από το χρήστη tbihlaz στις 22 Μαρτίου, δείχνει κάποιες από τις καλύτερες στιγμές του Φεστιβάλ:

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.