- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Μαρόκο: Ο δρόμος για την αλλαγή περνά από το Twitter

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Μαρόκο, Γλώσσα, Εκπαίδευση, Ιδέες, Μέσα των πολιτών, Νεολαία

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα των ειδικών μας αφιερωμάτων Διαδηλώσεις στο Μαρόκο 2011 [1] και Παγκόσμια Ανάπτυξη 2011 [2].

Η Αραβική Άνοιξη προκάλεσε ενθουσιασμό για αλλαγή. Καθώς τα τείχη του φόβου αρχίζουν να καταρρέουν, οι άνθρωποι αισθάνονται ενδυναμωμένοι και έχουν αρχίσει να παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμεύουν ως μέσο για μια δημόσια συζήτηση, που αποτελούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα το αποκλειστικό δικαίωμα μιας κυρίαρχης ελίτ.

Στο Μαρόκο, ένα από τα κεντρικά θέματα για την αλλαγή είναι η Εκπαίδευση. Η Houda C. (@Houdac [3]), μια blogger [4], ξεκίνησε μια συζήτηση στο Twitter με την ετικέτα #EducMa. Κάλεσε τους ανθρώπους να μιλήσουν για τις μεταρρυθμίσεις, που θέλουν να δουν να εφαρμόζονται, για να διορθώσουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που θεωρείται αποτυχία από πολλούς. Η Houda C. συνέταξε τις απαντήσεις, που έλαβε καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης, που βοήθησε στη δημιουργία της, και έγραψε για αυτό στο ιστολόγιό της. [5]

Young Moroccans keep on demanding constitutional reform, Rabat, Morocco. Image by Zacarias Garcia, copyright Demotix (20/03/2011). [6]

Νέοι Μαροκινοί συνεχίζουν να απαιτούν συνταγματική μεταρρύθμιση, Ραμπάτ, Μαρόκο. Εικόνα: Zacarias Garcia, © Demotix (20/03/2011).

De fil en aiguille ce ‘débat’ s’est transformé en brainstorming géant, où certains proposaient des idées disparates et autres se construisaient de petits groupes virtuels pour débattre d’une idée particulière.

Σιγά-σιγά η “συζήτηση” μετατράπηκε σε μια τεράστια συνεδρία ανταλλαγής ιδεών, όπου προτάθηκαν διαφορετικές ιδέες και δημιουργήθηκαν μικρές εικονικές ομάδες για να συζητήσουν πιο συγκεκριμένα ζητήματα.

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα σημεία ήταν η διδασκαλία γλωσσών στο σχολείο. Η ντάριγια, η μαροκινή διάλεκτος, δεν διδάσκεται στις αίθουσες διδασκαλίας και η γλώσσα αμαζίγ, που ομιλείται από το μεγάλο κομμάτι του βερβερικού πληθυσμού, δύσκολα αναγνωρίζεται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Η Houda C. σημειώνει:

Les avis ont été très divergeant concernant la ou les langues d’enseignement (…) mais on s’est attelé à faire propositions diverses avec un semblant de consensus :

- La nécessité de proposer plus de choix à l’élève / étudiant en termes de langues secondaires.
– L’homogénéisation de la langue d’enseignement entre le primaire, secondaire et supérieur. L’arabisation partielle a été notamment considérée comme l’une des sources de la faillite du système éducatif.
– Le changement de paradigme par rapport à la langue française. Pourquoi pas l’anglais, par exemple, en tant que deuxième langue ?

Οι απόψεις ήταν πολύ διαφορετικές για τη σωστή γλώσσα, που πρέπει να χρησιμοποιείται στην τάξη, αλλά συνδυάστηκαν με διάφορες προτάσεις, για τις οποίες φαίνεται να υπάρχει κάποια συναίνεση:

- Ανάγκη προσφοράς περισσότερων επιλογών στους μαθητές όσον αφορά τις δευτερεύουσες γλώσσες.
– Ομογενοποίηση της γλώσσας διδασκαλίας από την πρωτοβάθμια, τη δευτεροβάθμια έως την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η μερική αραβικοποίηση του προγράμματος σπουδών θεωρήθηκε ιδιαίτερα ως μία από τις πηγές της αποτυχίας του συστήματος.
– Μετατόπιση του κανόνα σχετικά με τη γαλλική γλώσσα. Γιατί να μην χρησιμοποιηθούν τα αγγλικά, για παράδειγμα, ως δεύτερη γλώσσα;

Εδώ κάποια κορυφαία σημεία της συζήτησης:

Η συζήτηση συνεχίζεται και αναδεικνύονται περισσότερα θέματα. Η Houda C. γράφει:

Il y a quelques bonnes volontés qui se sont déjà proposées pour étendre la discussion, l’étoffer avec de prochains débats sur twitter ou ailleurs, et évidement documenter le tout afin de venir avec de réelles propositions de changement.

Μερικά άτομα με καλή θέληση έχουν προτείνει την επέκταση της συζήτησης με περαιτέρω συζητήσεις στο Twitter ή αλλού και πρέπει φυσικά να καταγράψουμε τα πάντα, προκειμένου να καταλήξουμε σε πραγματικές προτάσεις για αλλαγή.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα των ειδικών μας αφιερωμάτων Διαδηλώσεις στο Μαρόκο 2011 [1] και Παγκόσμια Ανάπτυξη 2011 [2].