Η προσωρινή απουσία του αντιπολιτευτικού Ουγκαντέζου ηγέτη Kizza Besigye, που μεταφέρθηκε αεροπορικά στο Ναιρόμπι προκειμένου να νοσηλευθεί, μετά το απευθείας ψέκασμα με δακρυγόνα στα μάτια του κατά τις διαδηλώσεις Walk to Work της 28ης Απριλίου 2011, φαίνεται πως παρακίνησε ακόμα περισσότερους πολίτες σε δράση.

Καθώς οι διαδηλώσεις εισέρχονται στο δεύτερο μήνα τους, στην αρχική ομάδα αντιπολιτευτικών πολιτικών ήρθαν να προστεθούν γυναικείες οργανώσεις και δικηγόροι, που είναι εξαγριωμένοι όχι μόνο με τις υψηλές τιμές καυσίμων και τροφίμων, αλλά και με την ωμότητα της καταστολής των διαδηλώσεών τους από την κυβέρνηση.

Ο Edward του blog Echwalu Photography περιγράφει τα αιτήματα των γυναικών:

Η έκφραση αλληλεγγύης σε άνδρες, γυναίκες και παιδιά που υποφέρουν από τις ψηλές τιμές τροφίμων και καυσίμων, η απαγόρευση της περαιτέρω χρήσης πραγματικών πυρών και αδιάκριτης φυσικής βίας κατά πολιτών, η προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών που ενσωματώνονται στο Κεφάλαιο 4 του συντάγματος, η αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων, η αντιμετώπιση της διατροφικής ανασφάλειας, η ανεργία, η υγεία και η παιδεία.

Ο Edward επίσης δημοσιεύει κάποιες φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις των γυναικείων οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένης και μίας με γυναίκες δίπλα σε ταμπέλα βενζινάδικου που διαφημίζει βενζίνη με 3.490 σελίνια Ουγκάντας το λίτρο, ή περίπου $5,50 το γαλόνι:

Γυναικείες οργανώσεις της Ουγκάντας συμμετέχουν σε διαδηλώσεις κατά των αυξανόμενων τιμών καυσίμων και τροφίμων. Φωτογραφία από Echwalu Photography

Ο Timothy Hatcher του blog Araa Linuga συγκρίνει τις διαδηλώσεις των γυναικών με το βρετανικό κίνημα των σουφραζετών, πριν ένα αιώνα:

Διάβασα σήμερα στο internet πως το πνεύμα των σουφραζετών της Βρετανίας του πρώιμου 20ου αιώνα είχε χαθεί στους καιρούς μας. Η Ουγκάντα μοιάζει συχνά να βρίσκεται σε άλλο πλανήτη από την Βρετανία, αλλά κάποια αισθήματα είναι παγκόσμια και ανεξάρτητα της γεωγραφίας. Ελπίζω πως η δευτεριάτικη επίδειξη αλληλεγγύης των γυναικών προς ένα σκοπό σημαντικό για όλους στην κοινωνία τους, ακόμα κι όταν υπήρχε το ενδεχόμενο προσωπικής βλάβης ή/και σύλληψης, αποτελεί ένδειξη πως το πνεύμα αυτό αναβιώνει.

Την περασμένη εβδομάδα, οι δικηγόροι της Ουγκάντας κατέβηκαν σε απεργία για να διαμαρτυρηθούν κατά της βίας με την οποία η αστυνομία κατέστειλε τις διαδηλώσεις. Δεν πρόκειται για την πρώτη φορά κατά την οποία οι δικηγόροι της Ουγκάντας έχουν απεργήσει για να διαμαρτυρηθούν για την κυβερνητική μεταχείριση του Kizza Besigye, ο οποίος συνελήφθη και φυλακίστηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Το 2005, ο Brian από το blog Black Star Journal περιέγραψε μιά παλαιότερη απεργία:

Σήμερα, ο Δικηγορικός Σύλλογος της Ουγκάντας έκανε μονοήμερη απεργία υπέρ της ανεξαρτησίας του δικαστικού σώματος, η οποία απειλείται, σύμφωνα με τους δικηγόρους.

Είναι ιδιαίτερα εκνευρισμένοι από ένα συμβάν για το οποίο είχα γράψει παλιότερα. Δεκάδες κομάντος του στρατού είχαν περικυκλώσει τότε το δικαστικό μέγαρο, κατά την διάρκεια δίκης με εναγόμενο τον αντιπολιτευτικό ηγέτη Δρα. Kizza Besigye.

Αν ο Δρ. Besigye είναι στ’ αλήθεια ένοχος για τα εγκλήματα για τα οποία τον κατηγορεί το καθεστώς, τότε σίγουρα δεν χρειαζόμαστε στρατιωτικό εκφοβισμό των πολιτικών δικαστηρίων.

Παρ’ ότι ο Besigye φαίνεται να βρίσκεται στο επίκεντρο των διαδηλώσεων, ο Iwaya του Mad and Crazy συστήνει στους παρατηρητές να λάβουν υπ’ όψη πως το πραγματικό αίτιο των διαδηλώσεων δεν είναι η υποστήριξη της αντιπολίτευσης, αλλά η οργή για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χώρας:

Οι διαδηλώσεις W-2-W δεν γίνονται για τον Δρα. Besigye, παρ’ ότι η κυβερνητική προπαγανδιστική μηχανή βάζει τα δυνατά της για να τις επικεντρώσει στο πρόσωπό του. Αφορούν την αποτρόπαια οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Ουγκαντέζοι σήμερα, και στην οποία οδηγήθηκαν από μία ανεύθυνη κυβέρνηση που σηκώνει τα χέρια, λέγοντας, “Δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα,” για να απαλύνουμε τα βάσανά σας, αλλά πρέπει να συνεχίσετε να πληρώνετε φόρους εγκαίρως.

Δείτε και το σχετικό άρθρο του Global Voices με φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις Walk 2 Work.