Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις στην Αρμενία και σε μεγάλο μέρος του υπόλοιπου Νοτίου Καυκάσου, σύμφωνα με μια νέα πρωτοποριακή μελέτη διάρκειας δύο ετών από το Συμβούλιο της Ευρώπης σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στα κράτη μέλη. Εκτός του ότι είναι το τελευταίο κράτος μέλος για την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλικής στάσης του ανδρικού φύλου, η Αρμενία, η οποία έγινε μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2001, δεν αναγνωρίζει τον γάμο ή την συμβίωση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και τα δικαιώματα υιοθεσίας για ΛΟΑΤ άτομα, γράφει η Unzipped: Gay Αρμενία.

Σε μερικά κράτη-μέλη, το να είσαι άτομο ομοφυλόφιλο ή λεσβιακό θεωρείται ως «προδοσία» των εθνικών αξιών και της ενότητας. Τέτοιου είδους επιχειρήματα μπορούν να στηρίζουν σε μια συγκεκριμένη αντίληψη ενός έθνους ή κράτους που στοχεύουν στη διατήρηση της ομοιογένειας του έθνους. Για παράδειγμα, ένας συνομιλητής από τις αρχές εξήγησε ότι στην Αρμενία το να είσαι ομοφυλόφιλος θεωρείται συχνά ότι είσαι άπιστος στις παραδοσιακές αξίες του αρμενικού λαού.

Οι γείτονες της Αρμενίας, το Αζερμπαϊτζάν και η Γεωργία  δεν τα πήγαν πάρα πολύ καλά με την αναφορά του Συμβουλίου της Ευρώπης, επίσης.Σχετικά με τους ομοφυλόφιλους γείτονες, σύμφωνα με τις αντίστοιχες έρευνες με άγνωστες ωστόσο μεθοδολογίες, η Τουρκία και η Αρμενία με το 87 τοις εκατό του πληθυσμού τους δηλώνουν ότι δεν θέλουν να έχουν ομοφυλόφιλα ή λεσβιακά άτομα ως γείτονες. Στη Γεωργία, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 84 τοις εκατό. Το περιστατικό του 2009 έχει επισημανθεί ως γεγονός που έχει σχέση με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ στο Αζερμπαϊτζάν.

Στο Αζερμπαϊτζάν στην διάρκεια του 2009 η αστυνομία έκανε επιθέσεις σε μπαρ που σύχναζαν ΛΟΑΤ άτομα και συνέλαβαν περίπου 50 άτομα. Σύμφωνα με πληροφορίες η αστυνομία φέρεται να  απείλησε να εκθέσει τις σεξουαλικές προτιμήσεις των συγκεκριμένων ατόμων, εάν δεν τους κατέβαλαν δωροδοκία. Ένα ντοκιμαντέρ από το Αζερμπαϊτζάν στο οποίο αρκετοί άνθρωποι μαρτυρούν τις εμπειρίες τους επίσης αναφέρονται σε τέτοια περιστατικά εκβιασμού.

Ενώ η θέση της Αρμενίας είναι στο κάτω μέρος του πίνακα, όταν ήρθε η αποποινικοποίηση των ομοφυλοφίλων ανδρών δεν έγινε τίποτα στην ουσία για να νιώθει υπερήφανη, αναφέρει η Unzipped, υπάρχει περιθώριο για ελπίδα, όταν πρόκειται για την πρόοδο για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ:

Ας είμαστε μεταξύ των πρώτων στις μετα-σοβιετικές χώρες για να αρχίσει η εφαρμογή της ισότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-για-όλες τις νομοθετικές και κοινωνικές αλλαγές. Ονειρεύεστε; Μπορεί και να γίνει.Αλλά κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει τα όνειρα. Ειδικά, αν μπορούν ενδεχομένως να επιτευχθούν.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Ανάγκη Πληροφόρησης και Γνώσης του Κοινού υπέγραψε ένα ιστορικό σημείωμα με διαμεσολαβητή για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων την Αρμενία σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ,έγραψε  η ΜΚΟ στο blog της. Ενώ η Κωνσταντινούπολη γιορτάζει την 19η εβδομάδα παρέλασης ΛΟΑΤ  ατόμων, συμπεριλαμβανομένου μίας πολύ-αναμενόμενης παρέλασης, το blog Le Retour in 3 Parts τάσσεται υπέρ γιατί το Γιερεβάν χρειάζεται μια τέτοια παρόμοια γιορτή:

Στο Γιερεβάν, γνώρισα straight άτομα που έκαναν παρέα με μειονότητες ατόμων διαφορετικής σεξουαλικής προτίμησης, οι οποίοι ήταν ανεκτικοί (όσο κι αν μισώ αυτή τη λέξη), οι οποίοι υποστήριζαν τα ίσα δικαιώματα για όλους τους λαούς. Αυτοί οι άνθρωποι θα ξεχωρίζουν ενάντια  σε οποιαδήποτε μορφή αδικίας  και αν κάποιος προσπαθήσει να βλάψει σωματικά άλλο πρόσωπο επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, θα έκαναν τα πάντα σε ένα δευτερόλεπτο για να τον υπερασπιστούν.

Αλλά πολύ συχνά βρίσκω ότι αυτή η «ανοχή» έχει ένα όριο, ένα όριο που δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Μερικές φορές το όριο αυτό έχει να κάνει με τις μειονότητες ατόμων διαφορετικής σεξουαλικής προτίμησης και την επιθυμία τους να αναθρέψουν ή να υιοθετήσουν παιδιά, μερικές φορές έχει να κάνει με το γάμο των ομοφυλοφίλων και μερικές φορές απλά το να είσαι ένα τέτοιο άτομο.Και τότε υπάρχει η διαφορά, όταν πρόκειται για άνδρες και γυναίκες (και ας μην μιλήσουμε καν για τη διαφορά, όταν πρόκειται για την αποδοχή της σεξουαλικής προτίμησης και την αποδοχή της ταυτότητα του φύλου): Αρκετά συχνά στο Γιερεβάν (μιας και δεν έχω καμία αμφιβολία για άλλη περιοχή)έχω συναντήσει staight παιδιά που λένε ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τις λεσβίες, αλλά το να σκεφτόμαστε δύο άνδρες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις είναι απλά αηδιαστικό (զզվելի) και κάτι το μη φυσικό (բնական չի).

[…]

Αλλά για να επανέλθουμε στον αρχικό τίτλο του συγκεκριμένου άρθρου, γιατί τα άτομα από το Γιερεβάν χρειάζονται μία τέτοιου είδους παρέλαση: ακόμη και σε άτομα με καλές προθέσεις, άτομα με ανεκτικότητα, ακόμη και οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές, ακόμη και εκείνοι που θα σταθούν δίπλα μας και θα είναι σύμμαχοι και υποστηρικτές μας— ακόμη και οι ομάδες ανθρώπων που δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει το να είσαι μειονότητα ατόμων διαφορετικής σεξουαλικής προτίμησης και να ζεις στην συγκεκριμένη κοινωνία, ακόμη και αν κάνουμε χώρο γι αυτά τα άτομα και ακόμη αν ενδέχεται να είμαστε ανθεκτικοί, κατά βάθος ο καθένας πιστεύει ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι αφύσικο, ότι αυτές οι ι μειονότητες ατόμων διαφορετικής σεξουαλικής προτίμησης δεν θα έπρεπε να ανατρέφουν παιδιά, δεν θα έπρεπε να παντρευτούν ή να πηγαίνουν στην εκκλησία, και ότι πραγματικά όλα θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν υπήρχαν και να περιπλέξουν τον κόσμο του.

Υπάρχουν 47 κράτη που έχουν ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  και όλοι έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, μια διεθνή συνθήκη που συντάχθηκε το 1950 με τον οποίο όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης παίρνουν μέρος σε αυτό.