Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Τυνησιακή Επανάσταση 2011.

Ο πρώην πρόεδρος της Τυνησίας Ζιν Ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι ήταν εχθρός της ελευθερίας του λόγου. Με τις βαρείες τακτικές του, το καθεστώς του προσπάθησε να σιγήσει όλους τους αντιφρονούντες. Η Υπηρεσία Διαδικτύου της Τυνησίας (γνωστή ως ATI από το γαλλικό της αρκτικόλεξο) ξόδευε σημαντικούς πόρους στη λογοκρισία του Διαδικτύου, ενώ το Υπουργείο Εσωτερικών εντόπιζε και σιωπούσε βίαια τις φωνές ,που ζητούσαν αλλαγή και πολιτική μεταρρύθμιση.

Στις 14 Ιανουαρίου 2011, ο Μπεν Άλι κατέφυγε στη Σαουδική Αραβία και έκτοτε, οι Τυνήσιοι μπόρεσαν να εκφραστούν ελεύθερα, να διαμαρτυρηθούν, να συγκεντρωθούν και να απολαύσουν άνευ προηγουμένου πρόσβαση στο Διαδίκτυο, όπως ποτέ άλλοτε. Όμως, η μάχη για την ελευθερία του λόγου στην Τυνησία δεν σταμάτησε, όταν ο πρώην πρόεδρος εγκατέλειψε τη χώρα. Και καθώς πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, υπήρξαν περιπτώσεις λογοκρισίας και βίαιων καταστολών διαδηλωτών μετά τις 14 Ιανουαρίου.

Εδώ είναι μερικά από τα περιστατικά, που ξεχωρίζουν, όταν βλέπουμε εκ των υστέρων τη λογοκρισία και τις προσπάθειες να σιωπήσουμε την ελευθερία του λόγου, από τότε που ανατράπηκε ο Μπεν Άλι.

Είναι ο στρατός μια κόκκινη γραμμή;

Στις 9 Νοεμβρίου, ο Nabil Hajlaoui, γεωπόνος από το Σίντι Μπουζίντ, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο μηνών μετά την κριτική του για το στρατιωτικό θεσμό της Τυνησίας. Ο Hajloui κατηγόρησε τον στρατό για παθητικότητα στην αντιμετώπιση των μετεκλογικών ταραχών, που έπληξαν το Σίντι Μπουζίντ, όταν η ανεξάρτητη επιτροπή για τις εκλογές απέκλεισε μια σειρά από έδρες, που κέρδισε ένα ψηφοδέλτιο με τίτλο “Λαϊκό Ψήφισμα”, λόγω “παραβιάσεων χρηματοδότησης της εκστρατείας”.

Αυτό το ψηφοδέλτιο κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στο Σίντι Μπουζίντ. Ο Hajlaoui απελευθερώθηκε στις 15 Δεκεμβρίου, όπως αναφέρει η Emna El Hammi από το συλλογικό ιστολόγιο Nawaat.

Νωρίτερα φέτος, τον Μάιο, η Υπηρεσία Διαδικτύου της Τυνησίας και μετά από στρατιωτική διαταγή λογόκρινε πέντε σελίδες στο Facebook για τις προθέσεις τους “να βλάψουν τη φήμη του στρατιωτικού θεσμού και των ηγετών του”, δήλωσε το Υπουργείο Άμυνας της Τυνησίας. Στη συνέχεια, η ATI σταμάτησε να λογοκρίνει τις πέντε σελίδες “για τεχνικούς περιορισμούς”, δήλωσε ο οργανισμός εδώ.

Τέτοιες πρακτικές έχουν κάνει τους Τυνήσιους ακτιβιστές και netizens να αναρωτιούνται αν ο στρατιωτικός θεσμός είναι μια κόκκινη γραμμή, που δεν πρέπει να ξεπεραστεί.

Ο πληροφοριοδότης Samir Feriani και η φυλάκισή του

Ο Samir Feriani με τον γιο του μετά την απελευθέρωσή του στις 22 Σεπτεμβρίου. Φωτογραφία από τον Yassine Gaidi στο Facebook.

Ο Samir Feriani, ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Εσωτερικών της Τυνησίας, δημοσίευσε άρθρα σε ένα περιοδικό, αναφέροντας ότι άτομα, που κατέχουν βασικές θέσεις στο Υπουργείο Εσωτερικών, ήταν υπεύθυνα για τη δολοφονία ειρηνικών διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, και ότι διαβαθμισμένα έγγραφα, που δείχνουν συνεργασία μεταξύ του εκδιωγμένου Προέδρου της Τυνησίας, Μπεν Άλι, και της Ισραηλινής Μοσάντ, καταστράφηκαν σκόπιμα από αξιωματούχους του υπουργείου.

Στις 29 Μαΐου, ο Feriani συνελήφθη και τέθηκε σε στρατιωτική κράτηση και κατηγορήθηκε για “βλάβη της εξωτερικής ασφάλειας του κράτους” και “κυκλοφορία και διανομή πληροφοριών που ενδέχεται να βλάψουν τη δημόσια τάξη”.

Η υπόθεση του Feriani γρήγορα κέρδισε τη συμπάθεια του κοινού, καθώς οργανώθηκαν εκστρατείες και διαμαρτυρίες για την άμεση απελευθέρωσή του.

Στις 22 Σεπτεμβρίου, ένα στρατιωτικό δικαστήριο απελευθέρωσε προσωρινά τον Feriani, ο οποίος περιμένει τώρα δίκη ενώπιον του αστικού δικαστηρίου.

Αστυνομία: Οι παλιές πρακτικές συνεχίζονται

Το 2011 ήταν έτος διαμαρτυριών και διαδηλώσεων στην Τυνησία. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων του έτους, η καταστολή της αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών ήταν καταστροφική, με αποτέλεσμα περισσότερους από 300 θανάτους. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν μόνο μετά την πτώση του καθεστώτος Μπεν Άλι. Όμως, σε αρκετές περιπτώσεις, οι Αρχές της Τυνησίας συνέχισαν να διαλύουν βίαια τους διαδηλωτές.

Τυνήσιος διαδηλωτής ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικό με πολιτικά ρούχα, 6 Μαΐου 2011. Φωτογραφία από τον χρήστη @worldwideyes, Twitpic.

Η πιο βίαιη αστυνομική επέμβαση στην μετά-Μπεν Άλι εποχή έλαβε χώρα στις 26 Φεβρουαρίου, όταν μια ειρηνική διαμαρτυρία, που ζητούσε να αποχωρήσει ο προσωρινός πρώην πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γκανουσί, μετατράπηκε σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας. Οι συγκρούσεις οδήγησαν στο θάνατο τριών ανθρώπων.

Τον Μάιο και κατά τη διάρκεια μιας αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας, οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέθηκαν όχι μόνο σε διαδηλωτές, αλλά και σε bloggers και δημοσιογράφους.

Στις 15 Ιουλίου, οι Αρχές χρησιμοποίησαν κλομπ και δακρυγόνα για να αποτρέψουν διαδηλωτές, που ζητούσαν πολιτικές και δικαστικές μεταρρυθμίσεις, να οργανώσουν διαδήλωση έξω από το κτίριο του υπουργικού συμβουλίου.

Το 2011, πραγματοποιήθηκαν πολλές θετικές αλλαγές στην Τυνησία, αλλά οι Αρχές πρέπει ακόμη να απαλλαγούν από τις παλιές συνήθειές τους. Εν τω μεταξύ, οι Τυνήσιοι γενικά, και πιο συγκεκριμένα ακτιβιστές και bloggers, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η μάχη για την ελευθερία του λόγου και τη δημοκρατία δεν έχει τελειώσει.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Τυνησιακή Επανάσταση 2011.