Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος των ειδικών μας αφιερωμάτων:
- Διαδηλώσεις στο Μπαχρέιν 2011 [1]
- Αιγυπτιακή Επανάσταση 2011 [2]
- Διαδηλώσεις στο Μαρόκο 2011 [3]
- Διαδηλώσεις στη Συρία 2011 [4]
- Τυνησιακή Επανάσταση 2011 [5]
- Διαδηλώσεις στην Υεμένη 2011 [6]
Από τη στιγμή που ο Mohamed Bouazizi [7], ένας νεαρός Τυνήσιος φρουτέμπορος, αυτοπυρπολήθηκε στην κωμόπολη Sidi Bouzid τον Δεκέμβρη του 2010, ένα κύμα λαϊκών διαδηλώσων άνευ προηγουμένου σαρώνει τον Αραβικό κόσμο. Η περιοχή γίνεται μάρτυρας γεγονότων χωρίς προηγούμενο, που κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα έβλεπε κατά την διάρκεια της ζωής του.
Τρεις Άραβες δικτάτορες έχουν ανατραπεί, κάποιοι άλλοι εξαναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις, ενώ σε άλλες περιοχές, οι συρράξεις αποδεικνύονται επώδυνες και αιματηρές.
Σε κάθε περίπτωση, το 2011 πιθανότατα θα παραμείνει χαραγμένο στην ιστορία του Αραβικού κόσμου ως το έτος κατά το οποίο οι λαοί άρχισαν να εξεγείρονται κατά των καταπιεστικών καθεστώτων τους.
Καθώς αποχαιρετούμε το 2011 και κοιτάμε μπροστά στο 2012, ζητήσαμε από τους συντάκτες μας να μοιραστούν μαζί σας φωτογραφίες που σημάδεψαν, στα μάτια τους, τον χρόνο που πέρασε στις αντίστοιχες χώρες τους. Οι ακόλουθες επιλογές αντικατοπτρίζουν τις επιλογές τους.
Τυνησία
[8]Φωτογραφία του Talel Nacer, χρήση υπό άδεια
Στις 14 Ιανουαρίου 2011, χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών στην Τύνιδα, απαιτώντας την πτώση του καθεστώτος του δικτάτορα Zine El Abidine Ben Ali. Αργότερα την ίδια μέρα, ο Ben Ali κατέφυγε στην Σαουδική Αραβία.
Afef Abroughi [9]
Συρία
[10]Αγνώστου
Ένα ισχυρό μήνυμα από την “κατεχόμενη πόλη Kafar Nabel” της Συρίας.
Leila Nachawati [11]
Λίβανος
[12]Φωτογραφία του Krikorian. Χρήση υπό άδεια
Παρ’ ότι ο Λίβανος δεν υπήρξε μάρτυρας επαναστάσεως το 2011, η Χώρα των Κέδρων επηρεάστηκε έντονα από τις εξελίξεις και την αναταραχή στην περιοχή. Όμως, αυτό που στοιχειώνει περισσότερο τους Λιβανέζους είναι το υψηλό κόστος ζωής. Μετά από κάθε αύξηση των μισθών από την κυβέρνηση, ακόμα και πριν εγκριθούν τα σχετικά νομοσχέδια από την κυβέρνηση, οι τιμές των αγαθών εκτοξεύονται στα ύψη.
Thalia Rahme [13]
Παλαιστίνη
[14]Φωτογραφία της Jillian C. York, με χρήση Creative Commons (CC BY-NC-SA 2.0)
Παλαιστίνη: “Οδεύοντας ενωμένοι προς την ειρήνη”
Jillian C. York [15]
Υεμένη
[16]Copyright Shohdi Al-Sofi, χρήση υπό άδεια
Οι μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις της Υεμένης, που δεν σταμάτησαν ποτέ κατά την διάρκεια του έτους, καταμαρτυρούν την σταθερότητα και την αντοχή των Υεμένιων, όπως το πανό που γράφει “η νίκη ανήκει στον λαό”.
Noon Arabia [17]
Μπαχρέιν
[18]Απεικόνιση που δημοσιεύτηκε στο Twitter υπό @almakna
Η παραπάνω φωτογραφία, που ανέβασε ο @almakna στο Twitter, δείχνει το πλήθος των περιοχών που, σύμφωνα με μαρτυρίες, δέχθηκαν επιθέσεις με δακρυγόνα από τις αρχές του Μπαχρέιν μέσα σε μία νύχτα. Την συγκεκριμένη εκείνη μέρα, πνίγηκα κι η ίδια από τα δακρυγόνα, και πέρασα τη νύχτα και την επόμενη μέρα άρρωστη, και παρακολουθώντας στενά τις μαρτυρίες και καταγγελίες στο Twitter από χρήστες απ’ όλη την χώρα.
Amira Al Hussaini [19]
[20]Φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στο Twitter υπό @SanabisVoice
Αυτή η φωρτογραφία, από το Sanabis Voice [21], δείχνει τα άδεια κάνιστρα δακρυγόνων που συλλέχηθκαν από μία μικρή περιοχή στην διάρκεια μίας ημέρας. Τέτοιες φωτογραφίες αφθονούν στο διαδίκτυο, καθώς διαμοιράζονται από netizens σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, και αφηγούνται μία ιστορία που επαναλαμβάνεται επί 11 μήνες -μία ιστορία για την οποία ο υπόλοιπος κόσμος ως επί πλείστον αδιαφορεί.
Amira Al Hussaini [19]
Αίγυπτος
[22]Φωτογραφία της @rouelshimi, χρήση υπό άδεια CC (CC BY-NC-SA 2.0)
25 Ιανουαρίου, το πρώτο κύμα διαδηλωτών φτάνει στην πλατεία Tahrir. Είναι η αυγή της επανάστασης.
Tarek Amr [23]
Μαρόκο
[24]Copyright Amine Hachimoto. Χρήση υπό άδεια.
Το μικρό κορίτσι αγναντεύει αυτόν τον Μαροκινό Superman που στέκεται μπροστά στο κοινοβούλιο, ίσως αναλογιζόμενος αν μπορεί να πετάξει. Μήπως είναι υπερεθνικιστής που προσπαθεί να ; Ή ίσως υποστηρικτής της φιλομεταρρυθμιστικής ομάδας της 20ης Φλεβάρη; Δεν έχει σημασία. Διότι πίσω από αυτή την εκπληκτική φωτογραφία της Amine Hachimoto [25] κρύβεται η νέα πραγματικότητα στο Μαρόκο: το 2011 υπήρξε το έτος κατά το οποίο ο δρόμος έγινε το πεδίο της μη-βίαιης πολιτικής έκφρασης’ κάτι που πιθανότατα θα συνεχιστεί τα ερχόμενα χρόνια.
Hisham Almiraat [26]
Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος των ειδικών μας αφιερωμάτων: