Υεμένη: Ένα έτος μιας ημιτελούς επανάστασης

Το άρθρο αυτό αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Διαδηλώσεις στην Υεμένη 2011.

Πολλοί περίμεναν αιματοχυσία, όταν ξεκίνησε για πρώτη φορά η επανάσταση στην Υεμένη, καθώς είναι γνωστό ότι είναι το δεύτερο πιο ένοπλο έθνος στον κόσμο, αλλά εκπληκτικά αποδείχθηκε ότι ήταν η λιγότερο βίαια σε αυτή τη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη. Παρά τη βία του καθεστώτος, οι διαδηλωτές απέφυγαν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους και παρέλασαν ειρηνικά διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. Αντιμετώπισαν την υπερβολική βία των δυνάμεων ασφαλείας με γυμνά στήθη.

Έχει περάσει ένας χρόνος από την έναρξη της επανάστασης, ωστόσο οι Υεμένιοι διαφωνούν για την ακριβή ημέρα, όπως επεσήμανα στην ανάρτησή μου στο ιστολόγιο:

Yemen's revolution is undoubtedly the longest in the Arab Spring, yet Yemenis disagree on which day it started. Some say it started on February 3rd, when a group of activists protested in front of Sanaa University, some say February 11th, when the first sit-in tents were erected in Taiz, and others say February 20th when the first martyrs were killed in Aden and Taiz. Yet, Yemen's revolution has been mostly associated with February 11th, the downfall of Egypt's Mubarak.

Η επανάσταση της Υεμένης είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη στην Αραβική Άνοιξη, ωστόσο οι Υεμένιοι διαφωνούν ποια ημέρα ξεκίνησε. Κάποιοι λένε ότι ξεκίνησε στις 3 Φεβρουαρίου, όταν μια ομάδα ακτιβιστών διαδήλωσε μπροστά από το Πανεπιστήμιο της Σαναά, άλλοι λένε στις 11 Φεβρουαρίου, όταν οι πρώτες σκηνές της καθιστικής διαμαρτυρίας στήθηκαν στην Ταΐζ, και άλλοι λένε στις 20 Φεβρουαρίου, όταν σκοτώθηκαν οι πρώτοι μάρτυρες στο Άντεν και στην Ταΐζ. Ωστόσο, η επανάσταση της Υεμένης έχει συνδεθεί κυρίως με την 11η Φεβρουαρίου, την πτώση του Μουμπάρακ της Αιγύπτου.

Αυτό το βίντεο, που δημοσιεύτηκε από το SupportYemen στο YouTube, δείχνει μια ομάδα ακτιβιστών να εκφράζουν τις ελπίδες τους και να τονίζουν τα αιτήματα της επανάστασης:

Εκατοντάδες σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν, ωστόσο στους υπεύθυνους για τις δολοφονίες τους χορηγήθηκε ασυλία βάσει της συμφωνίας μετάβασης της εξουσίας, με τη μεσολάβηση του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και με την πλήρη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ηνωμένων Εθνών.

Οι διαδηλωτές στην Ταΐζ άναψαν τη φλόγα την παραμονή της επανάστασης, στις 10 Φεβρουαρίου 2012, στην Πλατεία Ελευθερίας, σηματοδοτώντας την έναρξη των εορτασμών με φωνές και πυροτεχνήματα, όπως φαίνεται σε αυτό το βίντεο, που δημοσιεύτηκε από το taizpress:

Η επανάσταση της Υεμένης εντυπωσίασε τον κόσμο με τις μαζικές και ισχυρές πορείες της. Η Iona Craig, ανεξάρτητη δημοσιογράφος που βρισκόταν ως επί το πλείστον στην Υεμένη από την έναρξη της επανάστασης, δημοσίευσε στο Twitter έναν σύνδεσμο, στον οποίο δημοσίευσε μια επιλογή από δυνατές εικόνες που είχε τραβήξει όλο το χρόνο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από τις πορείες.

@ionacraig: Today marks one year since daily protests began in #Yemen. A selection of pictures I took from Feb. 2011 to Feb. 2012: bit.ly/wk1TTT

@ionacraig: Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την έναρξη των καθημερινών διαδηλώσεων στην Υεμένη. Μια επιλογή από φωτογραφίες που τράβηξα από τον Φεβ. 2011 έως τον Φεβ. 2012: bit.ly/wk1TTT

Αυτό το βίντεο, που δημοσιεύτηκε από τον KareemoS στις 21 Μαΐου, δείχνει πλήθη να διαδηλώνουν εναντίον του Σάλεχ και του καθεστώτος του, φωνάζοντας “ο λαός θέλει να ανατρέψει το καθεστώς”, ένα αίτημα που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.

Τεράστιοι εορτασμοί πραγματοποιήθηκαν στην Ταΐζ στις 11 Φεβρουαρίου, με αφορμή την πρώτη επέτειο της επανάστασης στην Υεμένη. Το taizpress δημοσιεύει το παρακάτω βίντεο στο YouTube, που δείχνει μέρος των εορτασμών:

Ο Υεμένιος ακτιβιστής Baraa Shiban συνοψίζει τα γεγονότα στην Υεμένη τον περασμένο χρόνο στην ανάρτησή του στα Comments MiddleEast. Ολοκληρώνει λέγοντας:

The last days of December witnessed a parallel revolution that paralysed many governmental sectors and led to the resignation of some senior officials. It’s worth mentioning that the employee’s strikes are still continuing as the country forges its own mini revolutions, attempting to purge the remnants of Saleh's regime, and foremost, the last scraps of tyranny in Yemen.

Οι τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη έγιναν μάρτυρες μιας παράλληλης επανάστασης, που παρέλυσε πολλούς κυβερνητικούς τομείς και οδήγησε στην παραίτηση ορισμένων ανώτερων αξιωματούχων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι απεργίες των εργαζομένων συνεχίζονται ακόμη, καθώς η χώρα σφυρηλατεί τις δικές της μίνι επαναστάσεις, προσπαθώντας να εκκαθαρίσει τα υπολείμματα του καθεστώτος του Σάλεχ, και κυρίως, τα τελευταία κομμάτια τυραννίας στην Υεμένη.

Thousands of Yemenis have been protesting for a year

Χιλιάδες Υεμένιοι διαδηλώνουν εδώ και ένα χρόνο. Φωτογραφία της Iona Craig από το Flickr, χρησιμοποιήθηκε με άδεια.

Εν τω μεταξύ, η Υεμένη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Ένα έτος εξέγερσης είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια πολλών ζωών, δημιούργησε οικονομική και ανθρωπιστική κρίση λόγω έλλειψης νερού, ηλεκτρισμού και άλλων προμηθειών. Αναλογιζόμενοι τα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής, δημιουργήθηκε μια κυβέρνηση ενότητας μεταξύ του υπάρχοντος κυβερνώντος κόμματος, του GPC (Γενικό Λαϊκό Κογκρέσο) και του “αντιπολιτευόμενου” JMP (Κόμμα Κοινής Συνάντησης). Ο Σάλεχ και το καθεστώς του, εναντίον του οποίου ο λαός επαναστατούσε επί μήνες, έλαβε ασυλία από τη διεθνή κοινότητα.

Ο Σάλεχ ταξίδεψε στις ΗΠΑ και θα επιστρέψει στην Υεμένη για να ψηφίσει τον αντιπρόεδρό του τα τελευταία 18 χρόνια, τον οποίο είχε επιλέξει ως διάδοχό του και εγκρίθηκε από το ΣΣΚ ως ο υποψήφιος συναίνεσης στις “μονοπρόσωπες εκλογές” στις 21 Φεβρουαρίου.

Αυτή (δεξιά) είναι μια από τις αφίσες, που χρησιμοποιήθηκαν για την προεκλογική εκστρατεία, που εμφανίζεται σε διάφορα σημεία της Σαναά, η οποία μιλάει από μόνη της. Δημοσιεύτηκε από μια από τις ομάδες με τις περισσότερες προβολές στο Facebook, την “Είμαστε όλοι Ταΐζ“, με λεζάντα ζητώντας σχόλια από τους αναγνώστες. Μετά από 34 χρόνια διακυβέρνησης της Υεμένης, ο Σάλεχ παραιτείται επιτέλους από την προεδρία την ημέρα των εκλογών, στις 21 Φεβρουαρίου, ωστόσο ο γιος του, οι ανιψιοί και τα αδέρφια του εξακολουθούν να ελέγχουν τον στρατιωτικό μηχανισμό και το καθεστώς του είναι πολύ άθικτο. Η ανεξάρτητη νεολαία, που διαμαρτύρεται για περισσότερο από ένα χρόνο, έχει επιστρέψει στο σημείο μηδέν, ακόμα στις πλατείες, αδύναμη και κατακερματισμένη, ωστόσο εξακολουθεί να κρατά την ελπίδα της οικοδόμησης μιας νέας Υεμένης, βασισμένης στην ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την κοινωνική ισότητα.

Το Supportyemen δημοσίευσε αυτό το βίντεο, που στέλνει αυτό το ισχυρό μήνυμα:

Some take basic human rights for granted, but for us, Yemenis, they are aspirations. We march for better education, better healthcare, freedom of speech, real democracy, for justice, and for dignity!

Κάποιοι θεωρούν δεδομένα τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά για εμάς, τους Υεμένιους, είναι φιλοδοξία. Διαδηλώνουμε για καλύτερη εκπαίδευση, καλύτερη υγειονομική περίθαλψη, ελευθερία του λόγου, πραγματική δημοκρατία, για δικαιοσύνη και για αξιοπρέπεια!

Όπως παραδέχτηκα στην ανάρτησή μου:

Sadly, Yemen has openly become an international protectorate, with regional and international players determining it's future rather than it's own people.

Δυστυχώς, η Υεμένη έχει γίνει ανοιχτά ένα διεθνές προτεκτοράτο, με περιφερειακούς και διεθνείς παράγοντες να καθορίζουν το μέλλον της και όχι τον λαό της.

Τούτου λεχθέντος, ελπίζω πολύ η εξουσία του λαού να κερδίσει τους ανθρώπους στην εξουσία.

Το άρθρο αυτό αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Διαδηλώσεις στην Υεμένη 2011.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.