Ουκρανία: Η τέχνη της φωτογραφίας βοηθά την καταπολέμηση του AIDS
Επί τη ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας κατά του AIDS [en] (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2011), στη γκαλερί ‘Lavra’ στο Κίεβο έλαβε χώρα μια έκθεση φωτογραφίας του project “AIDS- Open Faces”. Η έκθεση ήταν αφιερωμένη σε άτομα που επηρεάστηκε η ζωή τους από τον ιό HIV/AIDS και οργανώθηκε από την ιδιωτική φιλανθρωπική οργάνωση του Ιδρύματος εναντίον του AIDS Elena Pinchuk [en]. Οι φωτογραφίες των οροθετικών και των οικογενειών τους που παρουσιάστηκαν στην έκθεση ήταν έργο του γνωστού φωτογράφου Brent Stirton από το γραφείο Getty Images της Νέας Υόρκης.
Οι φωτογραφίες της έκθεσης (διαθέσιμη online) είναι εκπληκτικές και κάποιες δεν έχουν “εύκολο” θέμα. Ο Brent Stirton μαζί με τους ακτιβιστές του ιδρύματος και άλλους συνεργαζόμενους ΜΚΟ ταξίδεψαν σε όλη την Ουκρανία και κατέγραψαν παιδιά του δρόμου στην Οδησσό, καταυλισμούς τσιγγάνων, οικογένειες με οροθετικά παιδιά και οροθετικά ορφανά, χρήστες ναρκωτικών ουσιών, πόρνες και φυλακισμένους, ανέφερε η ιστοσελίδα του Ιδρύματος AITIAIDS. Το project περιλαμβάνει φωτογραφίες πολύ άρρωστων ανθρώπων, καθώς και “ιστορίες με χαρούμενο τέλος”, φωτογραφίες ανθρώπων, των οποίων σώθηκαν οι ζωές με την αντιρετροϊκή θεραπεία [en], που είναι πλέον διαθέσιμη στην Ουκρανία χάρη σε διεθνή βοήθεια, ή φωτογραφίες ανθρώπων που σταμάτησαν να κάνουν χρήση ναρκωτικών ή φωτογραφίες οροθετικών ορφανών που βρήκαν νέες οικογένειες.
Ήταν η δεύτερη φορά που έφτασε ο Brent Stirton στην Ουκρανία για να απαθανατίσει ανθρώπους προσβεβλημένους από HIV. Η πρώτη φορά ήταν το 2005. Στην έκκλησή του μέσω βίντεο, ο Stirton συγκρίνει τις εντυπώσεις του μεταξύ πρώτης και δεύτερης φωτογράφησης.
Η δημοσιογράφος και blogger Olga Ivanenko, που βοήθησε τον Brent Stirton στην οργάνωση των λήψεων στην Ουκρανία και το 2005 και το 2011 μοιράστηκε τις αναμνήσεις της από τη δουλειά για το project αυτό στο blog της. Έγραψε:
В 2005 году я принимала участие в проекте – помогала иностранному фотографу в его работе над документальным фотопроектом о проблеме ВИЧ/СПИДа в Украине. Несмотря на многочисленные ограничения в использовании снимков, фотографии Брента Стиртона до сих пор “живут” в сети своей жизнью. Они достаточно спорны и провокативны, они – “на грани”, и потому вызывают ожесточенные дискуссии и споры.
В этом году Брент Стиртон приехал в Украину снова и отснял еще одну документальную серию об проблеме ВИЧ/СПИДа в Украине. Мы встретили некоторых “героев” первой серии. Встреча с одними радовала – они смогли начать новую жизнь, нашли поддержку, получают антиретровирусную терапию. Встреча с другими огорчила – они не изменили своих привычек, постарели (хотя это странно звучит, когда говоришь о 25-30 летних). Некоторых уже нет в живых. Как и шесть лет назад, мы также встретили невероятных людей. Когда у них диагностировали ВИЧ, от них отворачивались близкие и друзья, их увольняли с работы, им угрожали… Но они выстояли. Доказали себе и другим, что они сильные, и что жизнь продолжается. Хотя теперь она зависит от строгого графика приема лекарств. А также, к сожалению, от того, провело ли государство очередной тендер по закупке лекарств для АРВ терапии…
Η Olga σημείωσε πως η συμμετοχή της στη φωτογράφηση άλλαξε εντελώς τα στερεότυπά της για τους οροθετικούς. Έγραψε:
Некоторые из героев сюжетов переворачивают представление о тех, кого принято считать “опустившимися”. Как бы низко ни пал человек, многие все же способны сохранить человечность – ухаживать за парализованной матерью, переживать за свою жену и ребенка и делать все, чтобы защищить их после своей смерти…
Η Olga πιστεύει πως το κύριο μέλημα του προγράμματος είναι να κάνει την κοινωνία να σκεφτεί τους οροθετικούς ανθρώπους. Έγραψε:
Вторая серия – не менее провокационна и спорна. Она тоже вызовет бурю дискуссий о людях, живущих с ВИЧ, и о том, нужно ли это все показывать. Дискуссии – это хорошо. Мы все, причастные к созданию этого документального проекта, считаем, что это часть нашей жизни и об этом нужно говорить. Нельзя просто закрыть глаза и сказать “я этого не вижу, значит этого не существует”. Если это заставит задуматься и что-то изменить в своей жизни хотя бы одного человека, значит время и усилия были потрачены не зря.
Αυτό το άρθρο προέρχεται από το Rising Voices, ένα έργο του Global Voices που βοηθάει στην διάδοση των μέσων των πολιτών σε μέρη που κανονικά δεν έχουν πρόσβαση σ' αυτά. · Όλα τα άρθρα
