Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Ρωσικές Εκλογές 2011/12.
Λοιπόν, κάτι το οποίο αποτελεί μία από τις πλέον συγκλονιστικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών, είναι ότι ο Vladimir Vladimirovich Putin μόλις κέρδισε τις εκλογές της Ρωσίας και έγινε ο «επόμενος» πρόεδρος. […]
Ο Δακρύβρεχτος Τσάρος Βλαντ κέρδισε την εκλογική προσπάθειά του να επιστρέψει στην προεδρία της Ρωσίας. Το αποτέλεσμα αυτό δεν προκαλεί έκπληξη (αν και για ένα διάστημα υπήρξαν κάποιες αμφιβολίες για το αν θα κερδίσει στον πρώτο γύρο). […]
Ένας άλλος τρόπος να προσεγγίσουμε το θέμα είναι με το να είμαστε σοβαροί και άμεσοι γι’ αυτό, όπως η Katherine Brooks στο blog TOL's East of Center:
Οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία πραγματοποιήθηκαν στις 4 Μαρτίου υπό το καθεστώς διαφόρων ισχυρισμών για δολιοφθορά στις κάλπες. Παρά την παρουσία 30.000 εκπαιδευμένων εθελοντών εκλογικών παρατηρητών και την εγκατάσταση καμερών σε περισσότερες από 90.000 κάλπες στη Ρωσία, σχεδόν 1.000 παρατυπίες αναφέρθηκαν από το μεσημέρι, με την Ένωση Ψηφοφόρων της Ρωσίας να απαριθμεί 3.000 αναφορές για απάτη μέχρι το τέλος της μέρας. Συγκεκριμένα, υπήρξαν πολλές καταγγελίες για «εκλογικά τρενάκια» (carousel) – δηλαδή μία ομάδα ψηφοφόρων μεταφερόταν με λεωφορείο από το ένα εκλογικό τμήμα στο άλλο ψηφίζοντας πολλαπλές φορές. […]
Όπως και να έχει, κατά την αναφορά σχετικά με τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, φαίνεται αδύνατο να μην γίνει μνεία στις κατηγορίες περί απάτης στην ψηφοφορία και τις συνέπειες αυτής για τον Πούτιν και τους Ρώσους πολίτες.
Ο Adomanis, στην ανάρτησή του που αναφέρθηκε πιο πάνω, έγραψε:
[…] Το ερώτημα για το μέγεθος της απάτης δεν είναι απλώς μια ενδιαφέρουσα ακαδημαϊκή άσκηση, αν και βέβαιο αυτό, αλλά κάτι που προσφέρει μια πολύ σημαντική εικόνα για την πιθανή διάρκεια της τρίτης θητείας του Πούτιν. Μια εκλογή η οποία ήταν απηλλαγμένη από τις πιο κραυγαλέες και παράλογες παρατυπίες (φερ’ ειπείν τα επίσημα αποτελέσματα που κατηγορηματικά και οφθαλμοφανώς έρχονται σε αντίφαση με τα exit-polls, αλλά και άλλες προεκλογικές δημοσκοπήσεις) θα σήμαινε ότι η ομάδα του Πούτιν ελαφρώς ταπεινώθηκε από την πρόσφατη έξαρση των λαϊκών διαμαρτυριών και αναγνώρισε την ανάγκη για συνδιαλλαγή και αλλαγή. Μια εκλογή που ήταν τόσο κραυγαλέα νόθα όπως η τελευταία θα ήταν μάλλον πιο δυσοίωνη και θα έδειχνε ότι ο Πούτιν δεν ήταν ταπεινωμένος, αλλά εξοργισμένος από την πρόσφατη αποδυνάμωση της θέσης του. […]
Μετά την εξέταση μερικών από τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με την φερόμενη απάτη, ο Adomanis καταλήγει:
Έτσι, δυστυχώς, αυτό που φαίνεται να απορρέει από τις προεδρικές εκλογές είναι ότι το Κρεμλίνο είναι αποφασισμένο να διατηρήσει την εξουσία και να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο έχει στην διάθεσή του για αυτό. Αναμείνατε τα πράγματα να χειροτερέψουν, πριν προλάβουν να καλυτερεύσουν, και να περιμένετε να υπάρξει κάποια αύξηση της αγριότητας της ρωσικής κοινωνίας, μιας και το κίνημα κατά του Πούτιν έχει αρχίσει και ενδυναμώνεται ακόμα πιο δραστικά.
[…] Το βασικό ζήτημα στο βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα είναι το κατά πόσον είναι ευρέως αντιληπτό στη Ρωσία-και ειδικά μεταξύ των ελίτ- το αν πραγματικά ο Πούτιν κέρδισε αποφασιστικά (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, κερδίζοντας με 60% και..), ή αν πρόκειται για μια εκλογή με πολύ στενότερο περιθώριο νίκης που κατάφερε κατάφωρα να φουσκώσει σε τέτοιο βαθμό μέσω απάτης. Όσο πιο διαδεδομένη είναι η αντίληψη ότι ο Πούτιν θεώρησε αναγκαίο να κατασκευάσει μία τέτοια τεράστια νίκη, τόσο πιο ευάλωτος θα είναι. Σε αντίθεση, εάν είναι ευρέως αποδεκτή ότι η τόσα μεγάλη διαφορά νίκης του ήταν νόμιμη και σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένη από την όποια απάτη, η θέση του θα είναι ισχυρή, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. […]
O Yuri Mamchur του Russia Blog αναφέρθηκε στο δαπανηρό κρατικά χρηματοδοτούμενο έργο webvybory2012.ru [ru] για την παρακολούθηση της διαφάνεια στην εκλογική διαδικασία:
[…] Διεθνείς παρατηρητές ανέφεραν ότι οι εκλογές ήταν δίκαιες και διαφανείς, με 89% από όλες τις περιοχές ψηφοφορίας να χαρακτηρίζονται σχετικά με την εκτέλεση της διαδικασίας ως εξαιρετικές, το 10% – με «μικρές τεχνικές» παραβιάσεις, και ένα 1% με «σημαντικές παραβιάσεις, όπως αναφέρθηκαν από τους παρατηρητές». Το σχεδόν μισό δισεκατομμύριο δολαρίων που δαπανήθηκε για τις 130.000 κάμερες σίγουρα απέδωσε καρπούς για τον Πούτιν – κάθε ρώσος πολίτης ήταν σε θέση να παρακολουθήσει τις εκλογές στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.webvybory2012.ru, καθώς και την παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της ψηφοφορίας σε οποιοδήποτε από τις 90.000 τοποθεσίες σε όλη τη χώρα . Πιθανότατα να είχαν και αυτές υποστεί κάποιο είδος παραβίασης. Ωστόσο, αν μη τι άλλο συμφώνησαν στο ότι πρέπει να υπήρχε ένα περιθώριο σφάλματος στο αποτέλεσμα […]. […]
Ο Kyle Keeton και η σύζυγός του Sveta, του blog Windows to Russia, πέρασαν τη νύχτα της καταμέτρησης των ψήφων παρακολουθώντας τις εγκατεστημένες κάμερες στα εκλογικά τμήματα «σε ολόκληρη την Ρωσία»:
[…] Βρήκαμε μία πολύ μικρή διακύμανση σε όλη τη Ρωσία και θα αναρτήσουμε ένα πολύ βαρετό βίντεο διάρκειας μίας ώρας τις επόμενες ημέρες. […] Το γεγονός είναι ότι πραγματοποιήθηκε κάποιου είδους «εξαπάτηση» σε πολύ μικρό βαθμό και μάλιστα ακριβώς μπροστά στα μάτια της κάμερας. Οι άνθρωποι εργάστηκαν σκληρά για να εξασφαλιστεί μία ορθή εκλογική διαδικασία και το να υποστηρίζει κανείς το αντίθετο προσβάλει τις χιλιάδες κόσμου που σπατάλησε ώρες σε μία ανιαρή δουλειά…Ο Πούτιν κέρδισε και τέρμα! […]
Η Anatoly Karlin του Sublime Oblivion παρουσίασε μία λεπτομερή προκαταρτική ανάλυση σχετικά με το «βαθμό της απάτης», βασιζόμενη στα δεδομένα των εκλογών που ήταν διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή:
[…] Η εκτίμησή μου είναι ότι σε αυτές τις εκλογές ήταν της τάξης του 3% -4%, κάτι που είναι χαμηλότερο από το εκτιμώμενό μου εύρος απάτης του 5% -7% στις εκλογές για τη Δούμα, αλλά παραμένει πολύ υψηλό αναφορικά με τα πρότυπα των ανεπτυγμένων χωρών. Η γεωγραφική κατανομή της απάτης έχει αλλάξει σημαντικά: Η Μόσχα φαίνεται πραγματικά να είναι πολύ καθαρή (σε πλήρη αντίθεση με το 2011 και 2009). Ωστόσο, υπήρξαν λίγες, έως μηδαμινές οι αλλαγές προς το καλύτερο σε ότι αφορά τις εθνικές δημοκρατικές μειονότητες, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό πλαστογραφιών πλέον συγκεντρώνεται. […][…]
Ο Andy Young της Siberian Light συνέκρινε αυτές τις εκλογές με τις βουλευτικές του Δεκεμβρίου του 2011:
[…] Μετά την πανωλεθρία των εκλογών του Δεκεμβρίου για την Δούμα, είχα διατηρήσει κάποια ελπίδα ότι οι προεδρικές εκλογές θα ήταν σχετικά πιο δίκαιες και ο αυξημένος έλεγχος (μέσω καμερών, αν μη τι άλλο) να μετρίαζε το μέγεθος της δολιοφθοράς. Δυστυχώς, δεν μπορώ να δω κάποια διαφορά άξια αναφοράς και οι ρώσικες εκλογές εξακολουθούν να μένουν μετεξεταστέες. […]
Μοιράστηκε επίσης κάποιες σκέψεις για το μέλλον της ρωσικής αντιπολίτευσης:
Η πραγματική ζημιά στην αύρα του αήττητου [Πούτιν] δεν θα προέλθει από το αποτέλεσμα των εκλογών, θα προέλθει από μια ανανεωμένη αντιπολίτευση.
[…]
Ένας από τους κύριους λόγους που ο Πούτιν είχε μια τέτοια εύκολη διαδρομή κατά την τελευταία δεκαετία είναι ότι δεν υπήρξε καμία αντιπολίτευση να του αντιπαραταχθεί. Και οι φετινές εκλογές δεν αποτέλεσαν κάτι το διαφορετικό – τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά τους υποψηφίους. […]
[…]
Περιμένω οι διαμαρτυρίες να ατονήσουν αρκετά γρήγορα μετά τις εκλογές, αλλά νομίζω ότι σε 6 χρόνια από τώρα θα έχουν αποδειχθούν ένα πολύτιμο γεγονός για την εκκίνηση μίας ενδιαφέρουσας αντιπολιτευτικής κίνησης στην Ρωσία. Δεν έχω καμία ιδέα για το πώς θα μπορεί αυτή να μοιάζει – θα αποτελεί κάποια συνύπαρξη με την τωρινή ή θα προκύψει μία παντελώς νέα; Με γοητεύει η προοπτική του να δω το πώς ακριβώς θα αναπτυχθεί.
Ο Mark Galeotti του Ιn Moscow's Shadows έθεσε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το τι πρόκειται να συμβεί μετά:
[…] Θα μπορούσε το τωρινό, σε μεγάλο βαθμό αρνητικό κλίμα να αρχίσει να συγκεκριμενοποιείται γύρω από μία θετική πλατφόρμα μετασχηματισμών και πολιτικών αρχηγών, και μετά να δημιουργήσει την πολιτική εκείνη μηχανή που θα κατασκευάσει μία εθνική καμπάνια; Θα λυγίσει ο Putin (Δεν περιμένω κάτι περισσότερο από ορισμένες κινήσεις «ανυπακοής» από ορισμένα στοιχεία στα ΜΜΕ); Και πιο συγκεκριμένα, δεδομένου ότι έχει δεσμευθεί άμεσα και έμμεσα να δαπανήσει χρήματα σε κοινωνικά προγράμματα, στην οικονομική διαφοροποίηση και στον εκσυγχρονισμό του στρατού, τι θα γίνει εάν δηλώσει ότι δεν δεν είναι δυνατόν να τα εκπληρώσει όλα αυτά, ποιον ακριβώς θα απογοητεύσει και τι θα σημαίνει αυτό ακριβώς;
Ο Galeotti συνέκρινε τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα τώρα στην Ρωσία με «τις μετατοπίσεις των λιθοσφαιρικών πλακών»:
[…] είναι δραματικά σπάνιο να τις παρατηρήσετε να μετακινούνται. Υποπτεύομαι ότι κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να ειπωθεί και για αυτές τις εκλογές. Σημαντικά γεγονότα διαδραματίζονται, που ωστόσο δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι ικανοποιητικά εμφανή γρήγορα ή δραματικά. […]
Αναπτύσσοντας περαιτέρω την μεταφορά του Galeotti, ο Brian Whitmore του blog The Power Vertical του RFE/RL επισήμανε, μεταξύ άλλων, τον ρόλο του διαδικτύου στην σημερινή Ρωσία:
[…] χάρη στην βαθύτερη και ευρύτερη διείσδυση του διαδικτύου, η Ρωσία έχει την πρώτη της οριζόντια διασυνδεδεμένη γενιά.
Οι παλιότερες γενιές ήταν κάθετα διασυνδεδεμένες, είτε μέσα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την Κομσομόλ, ή πιο πρόσφατα μέσω νεανικών ομάδων όπως το Nashi.
Ωστόσο με το Twitter, το Facebook, το Vkontakte, το LiveJournal, το YouTube κτλ, ομοϊδεάτες Ρώσοι μπορούν πλέον να επικοινωνούν μεταξύ τους και να οργανώνονται, από άκρη σ’ άκρη της χώρας.
Η όλη διαδικασία είναι ακόμα στα σπάργανά της, ωστόσο σε βάθος χρόνου, αυτή η «Οριζόντια Ισχύς» θα αποτελέσει σοβαρό εμπόδιο στις τυπικές δραστηριότητες της «Κάθετης Ισχύος» του Vladimir Putin. […]
Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Ρωσικές Εκλογές 2011/12.