Νότια Ασία: Υπόδουλη στη Μέση Ανατολή

Οι μετανάστες εργάτες της Νότιας Ασίας (Μπαγκλαντές, Ινδία, Πακιστάν, Σρι Λάνκα, Νεπάλ) έχουν αξιοσημείωτη συμβολή στις εξελίξεις της Σαουδικής Αραβίας και της περιοχής του Περσικού Κόλπου. Εντούτοις, η κακοποίηση και εκμετάλλευση αυτών των εργαζομένων είναι συγκλονιστικό και σοβαρό ζήτημα. Οι μετανάστες εργάτες τροφοδοτούν τον κινητήρα της οικονομίας, αλλά υφίστανται εκμετάλλευση, κακοποίηση, διακρίσεις και σπάνια λαμβάνουν κρατική προστασία.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ας δώσουμε μερικά παραδείγματα.

Χιλιάδες εργάτες πουλάνε τα υπάρχοντά τους για να πάνε στις χώρες του Κόλπου για τη δουλειά των ονείρων τους. Το Drishtipat αναφέρει πώς τους εκμεταλλεύονται και επιστρέφουν με ραγισμένη καρδιά.

Εκατοντάδες Νεπαλέζοι εργαζόμενοι στο Κατάρ εκδιώχθηκαν από τη χώρα, επειδή απαιτούσαν καλύτερες αμοιβές από τους εργοδότες τους. Το United We Blog δημοσιεύει μια συγκλονιστική εμπειρία από πρώτο χέρι ενός νεαρού Νεπαλέζου φοιτητή, που επιστρέφει από την Αμερική. Περιγράφει την απάνθρωπη μεταχείριση, που δέχθηκε στο διεθνές αεροδρόμιο του Μπαχρέιν, επειδή διαμαρτυρήθηκε για την κακομεταχείριση των απελαθέντων Νεπαλέζων από το προσωπικό της Gulf Airlines.

Στο Κουβέιτ, σχεδόν το 60% του πληθυσμού των 3 εκατομμυρίων είναι μετανάστες εργαζόμενοι. Το ιστολόγιο Expositions of Arabia συνομιλεί με έναν Ινδό εργάτη στο Κουβέιτ, που ισχυρίζεται ότι αμείβεται ελάχιστα.

Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι φιλοξενούμενοι εργαζόμενοι αποτελούν το 85% του πληθυσμού τους (αναφέρει το IHT). Εδώ, οι άνθρωποι από την υποήπειρο κερδίζουν περίπου 1 δολάριο την ώρα δουλεύοντας υπό 43 βαθμούς Κελσίου. Τα συμβόλαιά τους κρίνονται ως υποτέλεια. Ενώ υπάρχουν δωμάτια ξενοδοχείων, που νοικιάζονται για 1.000 δολάρια ανά διανυκτέρευση για ευημερούντες ανθρώπους, αυτοί οι μετανάστες εργάτες σηκώνονται πριν από την αυγή σε φυλασσόμενους καταυλισμούς σαν στρατιωτική βάση και εργάζονται έξι ημέρες την εβδομάδα σε φυλασσόμενους χώρους. Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις θερμικής εξάντλησης εργαζομένων κάθε μήνα μόνο σε μία ιατρική μονάδα. Η Κυβέρνηση δέχεται πιέσεις να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και να πατάξει τους εργοδότες, που δεν τους πληρώνουν.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει επίσης μια έκθεση για την κακοποίηση εργαζομένων στα ΗΑΕ με τίτλο “Χτίζοντας Πύργους, Κοροϊδεύοντας Εργάτες”.

Οι μη Σαουδάραβες αποτελούν το 35% του εργατικού δυναμικού της Σαουδικής Αραβίας. Υπολογίζεται ότι 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι από την Ινδία, το Πακιστάν, τη Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημοσιεύει μια έκθεση 135 σελίδων με τίτλο “Κακά όνειρα: Εκμετάλλευση και Κακομεταχείριση Μεταναστών Εργατών στη Σαουδική Αραβία“, η οποία απεικονίζει πόσοι από τους μετανάστες εργάτες κακοποιούνται και αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι.

Μερικά από τα τρομακτικά και ανησυχητικά ευρήματα των εκθέσεων είναι:

* Σεξουαλική κακοποίηση και βιασμός μεταναστριών εργαζομένων, τόσο στον χώρο εργασίας όσο και στις φυλακές της Σαουδικής Αραβίας από Σαουδάραβες άντρες εργοδότες.
* Μετανάστες εργάτες από το Μπαγκλαντές, την Ινδία και τις Φιλιππίνες αναγκάζονταν να εργάζονται δέκα έως δεκαοκτώ ώρες την ημέρα και μερικές φορές όλη τη νύχτα χωρίς αμοιβή υπερωριών.
* Η αμοιβή είναι πολύ πενιχρή (π.χ. 133 δολάρια ανά μήνα και 16 ώρες εργασίας καθημερινά)
* Εκατοντάδες χαμηλόμισθες Ασιάτισσες, που καθάριζαν νοσοκομεία στην Τζέντα, εργάζονταν δωδεκάωρα ανά ημέρα χωρίς φαγητό ή διάλειμμα και τις κλείδωναν σε κοιτώνες κατά τη διάρκεια του ρεπό τους.
* Μετανάστες εργάτες αντιμετώπισαν συγκλονιστική μεταχείριση στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της Σαουδικής Αραβίας.

Ο Abdol Moghset Bani Kamal γράφει στο Countercurrents ότι οι μετανάστες εργάτες είναι οι σκλάβοι του 21ου αιώνα. Τονίζει τα δεινά των Πακιστανών εργαζομένων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στη Σαουδική Αραβία.

Το ιστολόγιο Unheard Voices: Drishtipat ρωτά:

Τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό εμείς, οι μέσοι πολίτες; Το θέμα των μεταναστών εργαζομένων δεν έχει αντιμετωπιστεί εδώ και καιρό. Έχουν γυριστεί ντοκιμαντέρ, έχουν δημοσιευθεί εκθέσεις του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά τίποτα δεν έχει αλλάξει πολύ.

Το ιστολόγιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα προτείνει τρόπους προστασίας των μεταναστών εργαζομένων στο Μπαγκλαντές.

Τι σκέφτονται οι ντόπιοι της περιοχής του Κόλπου για αυτό το θέμα; Η Μπαχρεΐνια blogger Esra'a θέτει ορισμένα ερωτήματα σε μια ανάρτηση στο Mid East Youth:

What baffles me the most is that we simply don’t really understand that if it wasn’t for these migrant workers, we will be … well, nothing, right? Who else do we expect to do our work for us? Who else is constructing? Who else is cleaning our toilets? Who else do we take our anger on when we’re feeling miserable? Who do we laugh at and ridicule? They are extremely hard working, and if anything we should only feel thankful towards them. Instead we abuse them, discriminate against them, imprison them, and to top it all off we make infamous jokes where the words “Sri Lankan” and “Indian” are synonymous with “stupid” and “valueless.”

Αυτό που με μπερδεύει περισσότερο είναι ότι απλά δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά ότι αν δεν ήταν αυτοί οι μετανάστες εργάτες, θα ήμασταν… τίποτα, σωστά; Ποιος άλλος περιμένουμε να κάνει τη δουλειά μας για εμάς; Ποιος άλλος κατασκευάζει; Ποιος άλλος καθαρίζει τις τουαλέτες μας; Σε ποιον άλλον ξεσπάμε το θυμό μας, όταν νιώθουμε δυστυχία; Με ποιον γελάμε και ποιον κοροϊδεύουμε; Δουλεύουν εξαιρετικά σκληρά και, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη απέναντί τους. Αντίθετα, τους κακοποιούμε, τους κάνουμε διακρίσεις, τους φυλακίζουμε και, ολοκληρώνοντας, κάνουμε περιβόητα αστεία όπου οι λέξεις “Σρι Λάνκα” και “Ινδός” είναι συνώνυμες με το “ανόητος” και το “άνευ αξίας”.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.