Το άρθρο αυτό αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Διεθνείς Σχέσεις και Ασφάλεια.

Η Νοτιοανατολική Ασία είναι κάτι παραπάνω από παραλίες με λευκή άμμο, ναούς και θέρετρα: αποτελεί επίσης μια από τις πιο ρημαγμένες από τους πολέμους περιοχές του πλανήτη. Λάος, Καμπότζη και Βιετνάμ, για παράδειγμα, βρίσκονται ανάμεσα στις πιο σφοδρά βομβαρδισμένες χώρες σε όλο τον κόσμο τον προηγούμενο αιώνα. Περίπου ένα τρίτο των βομβών διασποράς που έριξαν οι ΗΠΑ στο Λάος μεταξύ 1964 και 1973 απέτυχαν να εκραγούν [en] και βρίσκονται ακόμα διάσπαρτες μες στη χώρα. Η Anna MacDonald, επικεφαλής της Εκστρατείας “Ελέγξτε τα Όπλα” της Oxfam International, σκιαγραφεί το ήρεμο αλλά επικίνδυνο αγροτικό τοπίο [en] του Λάος:

Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο στην επαρχία Χieng Khuang βρεθήκαμε σε μια πολύ αγροτική περιοχή. Λιβάδια με υδροβούβαλους και oρυζώνες τριγύρω, η λοφώδης εξοχή διασταυρώνεται με χωράφια αγροτών και μικρά παραδοσιακά ξύλινα σπίτια. Είναι ένα απαλό και ήρεμο περιβάλλον που διαψεύδει τη θανατηφόρα πολεμική κληρονομιά που βρίσκεται τριγύρω – το 100% των χωριών εδώ έχουν UXO (πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί) στα χωράφια τους και στις γύρω περιοχές.

Ενώ ο Πόλεμος του Βιετνάμ συνεχίζει να στοιχειώνει την περιοχή, υπάρχουν επίσης φρέσκες πληγές πολέμου που χρήζουν προσοχής σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία. Για παράδειγμα, ο πιο μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος στον κόσμο [en] περιλαμβάνει τον Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό των Κάρεν, που πολεμάει για ανεξαρτησία [en] από τη Μιανμάρ τα τελευταία 60 χρόνια.

Η σελίδα “Burma Matters Now” μοιράζεται τον αντίκτυπο του πολέμου [en] για αθώους πολίτες που ζουν στα σύνορα Μιανμάρ και Ταϊλάνδης:

“Για πολλούς, έχει γίνει ρουτίνα να φεύγουν από το σπίτι τους πριν φτάσουν οι στρατιώτες τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο με όσα λίγα υπάρχοντα μπορούν να κουβαλήσουν στις πλάτες τους. Εκατοντάδες χωρικοί κάθε φορά αναγκάζονται να ταξιδέψουν ακόμη πιο βαθιά μες στην εχθρική ζούγκλα, όπου δεν μπορούν να τους βρουν οι στρατιώτες που καταφτάνουν. Όσο κρύβονται, οι οικογένειες αυτές έχουν σημαντικά περιορισμένη πρόσβαση σε τροφή και ζουν υπό τις στοιχειωδέστερες συνθήκες σε καταφύγια.

Σύμφωνα με το The Irrawaddy, υπολογίζεται πως υπάρχουν 450.000 εσωτερικοί εκτοπισθέντες πολίτες [en] που βρίσκονται τώρα στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Μιανμάρ λόγω εμφυλίων πολέμων. Και παρόλο που η Εθνική Ένωση των Κάρεν και η κεντρική κυβέρνηση της Μιανμάρ υπέγραψαν κατάπαυση πυρός [en] τον προηγούμενο Ιανουάριο, και οι δυο πλευρές κατηγορούν αλλήλους για συνεχή παραβίαση[en] της συμφωνίας.

Εν τω μεταξύ, το μαοϊστικό Κομουνιστικό Κόμμα των Φιλιππίνων [en] υποθάλπει ένοπλη επανάσταση στην επαρχία από το 1969, καθιστώντας τη τη μακροβιότερη κομουνιστική στάση παγκοσμίως.

Παρακάτω βρίσκονται φωτογραφίες γυναικών μαχητών του Κόκκινου Στρατού και από εορτασμό επετείου σε ένα απομακρυσμένο χωριό στο νησί Μιντανάο.

Γυναίκες στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στις Φιλιππίνες. Φωτογραφία: Philippine Revolution Web Central.

42η Επέτειος του Κομουνιστικού Κόμματος στην βορειοανατολική περιφέρεια Μιντανάο. Φωτογραφία: Philippine Revolution Web Central.

Οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη μεταξύ της κυβέρνησης των Φιλιππίνων και των κομουνιστών επαναστατών προς το παρόν έχουν σταματήσει. Η κυβέρνηση κατηγορεί τους επαναστάτες για τη συνεχή υπο-ανάπτυξη της χώρας. Τους κατηγορεί επίσης ότι καταφεύγουν σε εγκληματικές δραστηριότητες, όπως εκβιασμούς και απαγωγές για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεών τους. Εν τω μεταξύ, οι επαναστάτες ισχυρίζονται ότι έχουν επιβιώσει των πολυάριθμων στρατιωτικών επιθέσεων της κυβέρνησης τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, καθώς έχουν τύχει υποστήριξης της κοινής γνώμης.

Ο πόλεμος στο Μιντανάο στις Φιλιππίνες έχει αναγκάσει χιλιάδες κατοίκους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Οι πρόσφυγες αποκαλούνται “bakwit” (αργκό για την εκκένωση). Ο Πατήρ Felmar Castrodes Fiel από την Κοινότητα του Θεϊκού Λόγου (SVD) διηγείται τη συνηθισμένη ιστορία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι bakwit [en]:

…η εξέγερση έχει προκαλέσει το θάνατο τουλάχιστον 50.000 ανθρώπων, έχει ξεσπιτώσει πάνω από 2 εκατομμύρια άτομα, έχουν καταστραφεί πάνω από 500 τεμένη, 200 σχολεία και 35 πόλεις και κωμοπόλεις.

Στο Μιντανάο, το “bakwit” είναι δημοφιλής λέξη. Αναφέρεται σε εκτοπισθέντες κατοίκους που έχουν βρεθεί μεταξύ δυο πυρών, “παράνομων στοιχείων” και στρατού, και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να αποφύγουν να παγιδευτούν και από τις δυο πλευρές μες στη μάχη.

Αποσχιστικά κινήματα βρίθουν επίσης στη νότια Ταϊλάνδη [en] και στις Νότιες Φιλιππίνες. and the southern Philippines. H ανταρσία από Ισλαμιστές στην Ταϊλάνδη, ιδιαίτερα, έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια και ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι μπορεί σύντομα να γίνει η μεγαλύτερη ανταρσία στην Ασία [en].

Διεθνή πρωτοσέλιδα σπάνια αναφέρουν τους συνεχιζόμενους πολέμους στη Νοτιοανατολική Ασία. Είναι ατυχές κάτι τέτοιο, καθώς αποτρέπει το διεθνή διάλογο και την κατανόηση των διαφόρων συγκρούσεων και – τελικά – την επίλυσή τους.

Η δημοσίευση αυτή και οι μεταφράσεις της στα ισπανικά, αραβικά και γαλλικά ανατέθηκαν από το Διεθνές Δίκτυο για την Ασφάλεια (ISN) ως τμήμα συνεργασίας για την αναζήτηση απόψεων πολιτών για τις διεθνείς σχέσεις και θέματα ασφαλείας παγκοσμίως. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στο ISN blog, δείτε παρόμοιες ιστορίες εδώ.