Την Κυριακή, η Αγία Λουκία γιόρτασε την ετήσια Jounen Kwéyòl [1] (Ημέρα Κρεόλ). Η μέρα των δραστηριοτήτων ήταν η κορύφωση του μήνα Κρεολικής Κληρονομιάς [2]. Άλλες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα περιελάμβαναν το διαγωνισμό Lawnel Kwéyòl (Καλλιστεία Κρεόλ), το Woulé Laba [3] [Κρίκετ] και το λανσάρισμα της Λαϊκής Ακαδημίας Harold Simmons [4]. Στην Jounen Kwéyòl, επιλεγμένες κοινότητες φιλοξενούν ένα φεστιβάλ, όπου ο κρεολικός πολιτισμός γιορτάζεται με φορεσιές, μουσική και πάνω απ’ όλα με φαγητό. Οι κοινότητες που φιλοξένησαν επίσημα εγκεκριμένα γεγονότα φέτος ήταν οι Marigot, Patience (Mon Repos) και Vieux Fort.
Συγκέντρωση πλήθους στο Marigot Playing Field για τη γιορτή.
Στην ηλεκτρονική ομάδα Saint Lucians Aiming for Progress [5] (S.L.A.P) υπήρχαν διάφορα σχόλια σχετικά με τη συνεχιζόμενη σημασία της κρεολικής κληρονομιάς και τον τρόπο ανάπτυξης του εορτασμού της Jounen Kwéyòl.
Η Felicia Browne κάλεσε τους πολίτες της Αγίας Λουκίας να αγκαλιάσουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό: [6]
Embrace our mother language. It is a language in which our social and political culture have continued to shape our heritage and destiny. It is a language that our fore parents left behind to remind us that we must persevere against all odds. Kweyol is not ‘broken french’ but our very own African ancestral spirit which has continued to survive generation after generation. It is our way to connect and embrace each other.
lè ou di “bon maten ‘yon moun-li se yon fason ou nan di,’ mwen kontan ou se vivan. ‘Fè yon bon kweyòl jou.
(when you tell someone – ‘good morning’- it is your way of saying – ‘I am happy you are alive.’ Have a good Kweyol day :)
Αγκαλιάστε τη μητρική μας γλώσσα. Είναι μια γλώσσα στην οποία ο κοινωνικός και πολιτικός μας πολιτισμός συνέχισε να διαμορφώνει την κληρονομιά και το πεπρωμένο μας. Είναι μια γλώσσα που οι παππούδες μας άφησαν για να μας υπενθυμίσουν ότι πρέπει να επιμείνουμε ενάντια σε κάθε αντιξοότητα. Η Kweyol δεν είναι «σπαστά γαλλικά» αλλά το δικό μας αφρικανικό αρχέγονο πνεύμα, το οποίο εξακολούθησε να επιβιώνει από γενιά σε γενιά. Είναι ο τρόπος μας να συνδεόμαστε και να αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλον.
lè ou di “bon maten ‘yon moun-li se yon fason ou nan di,’ mwen kontan ou se vivan. ‘Fè yon bon kweyòl jou.
(όταν λέτε σε κάποιον – “καλημέρα” – είναι σαν να λέτε – “Είμαι χαρούμενος που είσαι ζωντανός” Να έχετε μια καλή ημέρα Kweyol :)
Η Brenda Paul-Jules θεώρησε ότι η Jounen Kwéyòl λαμβάνει περισσότερη προσοχή από το κοινό [7] ακόμα και από την γιορτή της Ανεξαρτησίας:
Imagine the hype over jounen kweyol and independence goes almost unnoticed. Is it because we simply don't identify with the concept and values of Independence? I've heard many stories of long ago. Jokes that make my belly hurt from laughter the story of Independence? I dont know! Doesn't it show that our heritage means more than our political achievements?
Φανταστείτε το hype για την jounen kweyol και η γιορτή της ανεξαρτησίας είναι σχεδόν απαρατήρητη. Είναι επειδή απλά δεν ταυτιζόμαστε με την έννοια και τις αξίες της Ανεξαρτησίας; Έχω ακούσει πολλές ιστορίες από πολύ καιρό πριν. Τα αστεία με τα οποία πονάει η κοιλιά μου από το γέλια για την ιστορία της Ανεξαρτησίας; Δεν γνωρίζω! Δεν δείχνει ότι η κληρονομιά μας σημαίνει κάτι περισσότερο από τα πολιτικά μας επιτεύγματα;
Η Megan Scapin, δασκάλα στην Αγία Λουκία, έγραψε για την εμπειρία της στην Jounen Kwéyòl [8] στο Δημοτικό Σχολείο Monchy:
Monchy Primary celebrates by allowing students to dress in their Kweyol fabric, which is basically different kinds of colorful plaid, instead of their uniforms. There [were] no classes on Friday, instead the day was spent playing, dancing, telling stories, and eating!
Το Δημοτικό Monchy γιορτάζει επιτρέποντας στους μαθητές να φορούν υφάσματα Kweyol, τα οποία είναι βασικά διαφορετικά είδη από πολύχρωμες κάπες, αντί για τις επίσημες σχολικές φορεσιές τους. Δεν έγιναν μαθήματα την Παρασκευή, αντ’ αυτού παίζανε, χορεύανε, έλεγαν ιστορίες και τρώγανε!
Ταμπού και μπαμπού
Αποχυμωτής χυμού ζαχαροκάλαμου
Ο Frank Charles αισθάνθηκε ότι ο ετήσιος εορτασμός της Jounen Kwéyòl ήταν τόσο οργανωμένος που δεν χρειάζεται πλέον να χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση:
Observation: As I move around yesterday I notice lots of persons out there doing their own thing when it come to jounen kweyol. I believe the St. Lucian people [have] taken ownership of this celebration and it's time that the GOVERNMENT SHOULD GET OUT OF IT. In this…economy, since jounen kweyol is walking its own path, I strongly believe the government can use the money some[where] else.
Παρατήρηση: Καθώς μετακομίζω χθες παρατηρώ ότι πολλά άτομα εκεί έξω κάνουν το δικό τους πράγμα όταν έρχονται να jounen kweyol. Πιστεύω ότι ο λαός της Αγίας Λουκίας πήρε την κυριότητα αυτού του εορτασμού και είναι καιρός η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ να βγει από αυτήν. Σε αυτή την…οικονομία, καθώς η jounen kweyol περπατά το δικό της μονοπάτι, πιστεύω ακράδαντα ότι η κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα κάπου [όπου] αλλού.
Αγόρι με αυτοκινητάκι kabowé
Ο Jerry George δημοσίευσε φωτογραφίες και αυτό το βίντεο [9] μιας μουσικής παράστασης στη σελίδα του στο Facebook.
Άνδρες κουρδίζουν το μπάντζο και το βιολί τους
Άνδρας στην Αγορά Castries φτιάχνει “lanmant” (ζαχαρωτό μέντα), γνωστό στην καθημερινότητα ως “bull” και “comfort”
Αρτόκαρπος, πράσινα σύκα, άγλυκη μπανάνα, αγγούρι και μπακαλιάρος