Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε που ανακοινώθηκε επισήμως [en] πως ο Meles Zenawi, ο τελευταίος Αιθίοπας πρωθυπουργός, δεν ήταν πια εν ζωή στα 57 του χρόνια και έπειτα από μήνες φημών [en] σχετικά με τα ίχνη του. Παρ’ όλα αυτά το φάντασμα του Meles Zenawi δεν δείχνει να αφήνει τους Αιθίοπες στην ησυχία τους μέσω των γιγαντοαφισών στους δρόμους της [πρωτεύουσας] Αντίς Αμπέμπα και σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά.
Καθώς τα πεπραγμένα του συζητούνται σε διάφορα διεθνή παραδοσιακά ΜΜΕ, οι Αιθίοπες συζητούν για αυτά στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter.
Συζητώντας μερικά δυσάρεστα γεγονότα σχετικά με την κληρονομιά του Zenawi, ο Kirubel Teshome αναρωτιέται γιατί πολλοί Αιθίοπες αποτυγχάνουν να τοποθετήσουν την παρακαταθήκη του Meles Zenawi στο σωστό πλαίσιο.
Ο Kirube γράφει [en]:
Συνήθιζα να αναρωτιέμαι για τους ανθρώπους που μισούσαν την Genet Zewde καθ’ όλη τη διάρκεια που ήταν Υπουργός Παιδείας και αγαπούσαν τον Meles, ανθρώπους που μισούν τον Bereket Simon και θαύμαζαν τον Meles, αυτούς που απεχθάνονται την Αιθιοπική Τηλεόραση και όμως έχουν πάντα να πουν ένα καλό λόγο για τον Meles, αυτούς που αδιαφορούν για τις Αιθιοπικές Τηλεπικοινωνίες και λατρεύουν τον Meles. Τώρα που δεν ζει πια και μας λένε ότι ήταν ο στοχαστής και ο πράττων για το ο,τιδήποτε σε αυτή τη χώρα τις τελευταίες δυο δεκαετίες, μπορείτε τουλάχιστον να έχετε την αξιοπρέπεια να κατηγορήσετε τον άνθρωπο που ήταν πίσω από όλες αυτές τις καταστάσεις εκφυλισμού και να αποκηρύξετε την κληρονομιά του; Εάν λαμβάνει όλο το βραβείο για τον εαυτό του δε θα έπρεπε να αποδέχεται επίσης εξ ολοκλήρου και την κατηγορία επίσης;
Ένα από τα κύρια δυσάρεστα κεφάλαια της παρακαταθήκης του Zenawi, όπως γράφει ο Abiye Telkemariam, είναι το εξής [en]:
Ένα αιθιοπικό δικαστήριο μόλις καταδίκασε τον Bekele Garba, τον Olbana Lellisa και άλλους με την κατηγορία της άσκησης πράξεων τρομοκρατίας. Αυτή είναι η χώρα που έχουμε, αυτή είναι η χώρα που έχουμε! Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από τους ανθρώπους που πλέκουν το εγκώμιο του εκλιπόντος πρωθυπουργού μας αμέσως μετά το θάνατό του δεν ξέρουν καν ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι.
Παρ’ όλα αυτά, μερικοί θεωρούν τον Meles Zenawi έναν οραματιστή ηγέτη και πιστεύουν ότι η κληρονομιά του θα πρέπει να διατηρηθεί. Σε μια δημοσίευση στο Facebook [en], ο Jossy Romanat αφηγείται μια συζήτηση που είχε σχετικά με τα πεπραγμένα του Meles Zenawi με ένα φίλο του:
Μια κυριακάτικη συζήτηση μεταξύ εμού και του Φίλου Μου (ΦΜ).
ΦΜ: Πιστεύεις ότι ο Πρωθυπουργός Meles Zenawi ήταν μεγάλος ηγέτης;
ΕΓΩ: Ναι πράγματι! Ήταν ένας μεγάλος ηγέτης και πιθανόν ο καλύτερος που έχει δει η Αιθιοπία μέχρι σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δε σημαίνει πως δεν ήταν αναντικατάστατος, όπως εσύ πάντα πίστευες.
ΦΜ: Εάν θεωρείς ότι ο Πρωθυπουργός Meles ήταν μεγάλος ηγέτης, υποστηρίζεις την ιδέα της ονομασίας διαφόρων ιδρυμάτων με το όνομά του; Όπως το να ονομαστεί το «φράγμα της αναγέννησης», «Φράγμα Meles Zenawi» και να απεικονιστεί το πρόσωπό του στο χαρτονόμισμα των 100 Birr;
ΕΓΩ: Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το να ονομάζονται διάφορα πράγματα με το όνομα ενός μεγάλου ηγέτη. Για παράδειγμα, χάρηκα όταν είδα ότι το Πανεπιστήμιοα Mekelle ονόμασε τις νέες εγκαταστάσεις του στην Quiha ως «Meles Zenawi Institute of Technology». Επίσης άκουσα την ίδια ιστορία από το Πανεπιστήμιο Jigjiga. Τότε, φάνηκε ότι πολλά Πανεπιστήμια, γραφεία, πόλεις και χωριά ασχολούνται με το να ονομάσουν οτιδήποτε υπάρχει με το όνομα του Meles. Ακούγεται σαν να φτάνουμε στο τέλος του ποιος κερδίζει το «παιχνίδι» της ημέρας και αυτό μπορεί πολλές φορές να ξεπεράσει τα όρια. Για παράδειγμα, χθες άκουσα ότι ένα από τα παλαιότερα σχολεία στην Tigray (το οποίο είχε ονομαστεί προς τιμήν κάποιου από τους παλαιούς Αιθίοπες ήρωες) άλλαξε σε «Meles Zenawi high school». Εάν αυτό αληθεύει, είναι παιδαριώδες και προσβάλλει τον πρωθυπουργό Meles. Εξάλλου δεν έχουμε άλλους τοπικούς ήρωες που μπορούν να αναγνωριστούν σε τοπικό επίπεδο τουλάχιστον; Μπορούμε να δώσουμε ονομασίες για τους καινούργιους και να κρατήσουμε τις τιμές για τους παλιούς όπως είναι. Σχετικά τώρα με το φράγμα της αναγέννησης, πιστεύω ότι είναι σωστό να ονομαστεί το φράγμα με το όνομα του Meles καθώς πιστεύεται ότι είναι ένα από τα φιλόδοξα σχεδιά του και έδωσε την πλήρη ενέργειά του και αφοσίωσή του για την ολοκλήρωσή του. Αλλά τότε, φοβάμαι ότι αυτό θα ήταν ενάντια στα πιστεύω του Meles, διότι όταν αποφάσισε να ονομάσει το φράγμα «φράγμα της αναγέννησης» μάλλον είχε καλό λόγο για να το κάνει. Πάντως υποστηρίζω πλήρως την ιδέα του «Φράγματος Meles Zenawi». Όσο για την απεικόνισή του στα χαρτονομίσματα δε νομίζω ότι είναι και πολύ καλή ιδέα.
Το Αιθιοπικό κυβερνών κόμμα EPRDF έλαβε αρκετές επικρίσεις για την χρησιμοποίηση του ονόματος και των φωτογραφιών του Meles Zenawi για να ενώσει τη χώρα υπό το όραμά του. Παρ’ όλα αυτά μερικοί άνθρωποι νιώθουν ότι το κόμμα εκμεταλλεύεται τον εκλιπόντα ηγέτη στο μέγιστο.
Σε μια ανοικτή επιστολή [en], ο Kirubel Teshome ζητά από την χήρα του Meles Zenawi να σταματήσει την φθηνή λατρεία του νεκρού άνδρα της:
Ανοικτή επιστολή στην Azeb Mesfin: Μπορείτε σας παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ να πείτε στην διοίκηση της πόλης της Αντίς Αμπέμπα να σταματήσει να παραβιάζει την επιθυμία του τελευταίου πρωθυπουργού μας; Εσείς είπατε ανοικτά στους Αιθίοπες και στον κόσμο ότι ο Meles δεν ήταν το είδος του ανθρώπου που επιθυμούσε προσωπική φήμη ή λατρεία. Αποκαλύψατε ότι δε θα του άρεσε να βλέπει τις φωτογραφίες του σε όλη τη πόλη. Είμαι σίγουρος, τώρα, πως μπορεί να έχετε παρατηρήσει πως η διοίκηση της πόλης υπήρξε αμείλικτη ενάντια στην κληρονομιά του ζωγραφίζοντας ολόκληρους τοίχους με εικόνες του εκλιπόντος. Αναρωτιέμαι γιατί δεν τον αφήνουν σε ησυχία τουλάχιστον μετά θάνατον; Είναι επίσης ενάντια στη παρακαταθήκη που μας άφησε να βλέπει καθαρότερη και πιο πράσινη την Αντίς Αμπέμπα. Μπορείτε σας παρακαλώ να καλέσετε για άμεση συλλογή των φωτογραφιών του από τους τοίχους, φράχτες και κτήρια της Αντίς Αμπέμπα; Θα ήταν μεγάλη χάρη, την οποία οι πολίτες της πόλης δεν θα ξεχάσουν ποτέ!
Από το θάνατό του και έπειτα, ο πρώην πρωθυπουργός έχει μακαριστεί για την οικονομική ανάπτυξη που ισχυρίζεται πως έχει επιτύχει η Αιθιοπία τις τελευταίες δυο δεκαετίες. Στην ίδια βάση όμως, είχε επίσης δεχτεί κριτική για την φυλάκιση πολιτικών ακτιβιστών και δημοσιογράφων χρησιμοποιώντας αόριστες κατηγορίες περί τρομοκρατίας.