Δικαίωμα στη λήθη: Μεταξύ της προστασίας των δεδομένων, της μνήμης και της προσωπικής ζωής στην ψηφιακή εποχή

Οι ενοχλητικές φωτογραφίες πριν από 10 χρόνια στις οποίες επισημανθήκαμε, τα μηνύματα που έχουμε στείλει και λάβει μέσω των λογαριασμών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οι συζητήσεις στο chat, οι αναζητήσεις μέσω μηχανών όπως το Google ή το Yahoo!, οι αγορές μέσω διαδικτύου, ή οι πληροφορίες της προσωπικής μας ζωής δημοσιευμένες από τρίτους σε μια ιστοσελίδα: είναι δυνατόν το Διαδίκτυο να “ξεχάσει” αυτά τα δεδομένα;

Το νέο έργο της Πρωτοβουλίας για την Ελευθερία της Έκφρασης στο Διαδίκτυο του Κέντρου Σπουδών για την Ελευθερία της Έκφρασης και την Πρόσβαση σε Πληροφορίες (CELE) αντιμετωπίζει τις συζητήσεις γύρω από τη δημιουργία ενός νέου δικαιώματος λήθης, που θα μπορούσε να επιστρέψει στο άτομο τον έλεγχο στις πληροφορίες του και να απελευθερωθεί επίσης από το “ψηφιακό παρελθόν” του.

Αυτό το νέο δικαίωμα (ή η επέκταση του δικαιώματος ‘habeas data’) θα επέτρεπε, για παράδειγμα, σε μία εταιρεία να μην έχει στην κατοχή της περισσότερα στοιχεία σχετικά με κάποιον, να σβήνονταν από τα κοινωνικά δίκτυα συγκεκριμένες φωτογραφίες ή μία μηχανή αναζήτησης να αποκλείσει από τα αποτελέσματα ψευδείς φήμες που επηρεάζουν τη φήμη ενός ατόμου.

Φωτογραφία μέσω Shutterstock. © Anneka

Για τους επικριτές αυτής της πρότασης [en], αυτή η ψηφιακή λήθη θα ήταν άβολη σε θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος: ένας υπάλληλος που ζητά να σβηστεί ένα βίντεο, στο οποίο δέχεται δωροδοκία, ή ένας γιατρός που προσπαθεί να διαγράψει μια εγγραφή για μια επαγγελματική αμέλεια, μερικά παραδείγματα.

Η νέα δουλειά του CELE επιδιώκει να παρέχει μια επισκόπηση του θέματος: σκιαγραφεί έναν ορισμό του δικαιώματος στη λήθη και την πιθανή ένταση με άλλα δικαιώματα, αυξάνει τη σχέση της με την προστασία του απορρήτου ή habeas data, και αναφέρει κάποιες πρακτικές προτάσεις για να εισαγάγει ένα είδος λήθης στο ψηφιακό περιβάλλον.

Το αρχείο [pdf] σημειώνει:

Παρά το γεγονός ότι σημειώνουμε λόγους για τους οποίους η συζήτηση του δικαιώματος στη λήθη είναι σημαντικό, εμείς δεν πρόκειται να αναλάβουμε την υπεράσπιση της εφαρμογής του. Πιστεύουμε ότι, πάνω απ ‘όλα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα επιχειρήματα που διακυβεύονται, να εντοπίσετε, κυρίως, τις διάφορες θέσεις και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σχετικά με το θέμα από τη Λατινική Αμερική.

Στο τέλος του έργου, το CELE συνιστά, μεταξύ άλλων, ότι όταν έρθει η ώρα να αναζητήσουν λύσεις για το ψηφιακό δικαίωμα στη λήθη, είναι σκόπιμο να έχουν κατά νου όλοι οι φορείς που εμπλέκονται στο Διαδίκτυο-ξεκινώντας από τους χρήστες- και ότι οι μηχανισμοί που πρέπει να εφαρμοστούν πρέπει να προσαρμοστούν με τα διεθνή πρότυπα σε θέματα όπως η ελευθερία της έκφρασης και η πρόσβαση σε πληροφορίες.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.