Το Σάββατο, 5 Ιανουαρίου [ar], μία ομάδα παράνομων ή εργατών “Journalia” (προσωρινών ή εποχικών), ξεκίνησε μία μεγάλη πορεία από την πόλη Zouerat, με στόχο να φτάσει στην πρωτεύουσα της Μαυριτανίας, Νουακσότ. Οι εργάτες αυτοί θα έχουν περπατήσει συνολικά 700χλμ για να διαμαρτυρηθούν για την αδικία που υφίστανται και για την εξαπάτηση τους από τον πρόεδρο Mohamed Ould Abdel Aziz, ο οποίος είχε υποσχεθεί να τους λύσει τα προβλήματα και να θέσει τέλος στα βάσανα τους. Οι εργάτες αυτοί ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα επικεντρωμένο στο γεγονός ότι οι journalia διώκονται στην ίδια τους τη χώρα και στερούνται το δικαίωμα να επωφελούνται από οποιαδήποτε μικρή μισθολογική αύξηση και επιπλέον αφήνονται βορά σε μία ομάδα εκατομμυριούχων επιχειρηματιών, που δεν εφαρμόζουν τους νόμους.

Σύμφωνα με τον ακτιβιστή Mohamed Salem Oul Kilani, το σχέδιο ήταν να διασχίσουν αυτήν την απόσταση μέσα σε 22 ημέρες και έτσι να φτάσουν στο προεδρικό μέγαρο. Στην αφετηρία της πορείας, πολλοί υποστηρικτές αποχαιρετούσαν τους διαδηλωτές, δηλώνοντας της αλληλεγγύη τους και προειδοποιώντας τις αρχές ότι δεν μπορούν να συνεχίζουν να κωφεύουν στη δοκιμασία αυτών των ανθρώπων. Τον τελευταίο χρόνο επίσης καταγράφηκε ένας αριθμός διαδηλώσεων [άρθρο του Global Voices] που έγιναν σε πόλεις με ορυχεία εξόρυξης σιδήρου από τέτοιους εργάτες, που ζητούσαν βελτίωση των τραγικών συνθηκών εργασίας τους.

Φωτογραφία του @mezid_cheikh στο Twitter που δείχνει κάποιους από τους συμμετέχοντες στην πορεία

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δύο παρόμοιες πορείες έλαβαν χώρα πέρσι, η πρώτη το Μάρτιο του 2012, όταν μία ομάδα Μαυριτανών ακτιβιστών περπάτησε πάνω από 470 χλμ. ζητώντας δικαιοσύνη για την πόλη τους, Nouadhibou, και καταφέρνοντας τελικά να φτάσουν στο προεδρικό μέγαρο. Η δεύτερη ήταν όταν οι κάτοικοι της πόλης Mouzarzra ξεκίνησαν μία πορεία 50χλμ ζητώντας να ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος που συνδέει την πόλη του με την πόλη Tikend [ar]. Ο Ahmed Salem έγραψε στο blog του [ar] για την πορεία

من هم هؤلاء ؟ إنهم الجرنالية كما يعرفون بالصطلح المحلي لدينا هنا في موريتانيا. ظل الجرنالية لعقود يعملون في مناجم الحديد عندما كنا نشاهدم ونحن صغار كنا نقول إنهم أبطال لأنهم يحملون الحديد لكننا وبعد أن كبرنا ومرت علي آذاننا قصصا عن المستعمر, أي مستعمر يضطهد سكان مستعمرته تذكرنا هؤلاء وتذكرنا حملهم للحديد والحجارة فهمناهم وفهمنا عملهم إنهم في مستعمرة نعم مستعمرة داخل دولة إستعمار العصر( تاشرون)مقاولة الباطن ذلك الوسيط الذي يتبع له هؤلاء في غالب الأحيان يكون شخصاواحدا أومؤسسات صغيرة موجودة داخل حقيبة وصفهم مناديب العمال ذات يوم ب(التيفاي) البائع المتجول , كيف لنا أن نتخيل العامل لدي هذه المستعمرة الصغيرة كيف لنا أن نتخيل حاله ؟؟؟؟ إنه يعيش في جحيم إنه معرض للخطر أكثر من غيره في هذه المستعمرة وحتي في هذا البلد وينتج للبلد من أحد أكبر وارداتها الإقتصادية الشركة الوطنية للصناعة والمناجم كل هذا وبراتب شهري زهيد 70 ألف أوقية أي أقل من 200أورو.

Ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι Journalia, όπως είναι γνωστοί εδώ στη Μαυριτανία. Για δεκαετίες, οι journalia δούλευαν στα ορυχεία σιδήρου και όταν τους βλέπαμε όταν ήμασταν παιδιά, λέγαμε ότι είναι ήρωες, γιατί κουβαλούσαν σίδερο, αλλά τώρα που είμαστε μεγαλύτεροι και έχουμε ακούσει ιστορίες για τους αποικιοκράτες και τις διώξεις των κατοίκων της αποικίας τους, τους θυμηθήκαμε, τους θυμηθήκαμε να κουβαλούν το σίδηρο και καταλαβαίνουμε τη δουλειά τους. Βρίσκονται σε καθεστώς αποικιοκρατίας, ναι, αποικιοκρατίας μέσα σε ένα κράτος-αποικιοκράτη (Tachron), τους κρατάει ένας υπεργολάβος, αυτός ο μεσάζοντας, αυτός με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι σχετίζονται περισσότερο, και συνήθως είναι ένα άτομο ή μικρές επιχειρήσεις. Πώς μπορούμε να φανταστούμε τον εργάτη στη μικρή αυτή αποικία; Πώς μπορούμε να φανταστούμε την κατάσταση του; Ζει μία κόλαση, υπόκειται σε κινδύνους περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον σε αυτή την αποικία και σε αυτή την χώρα ακόμα, και παρόλα αυτά παράγει κάποιες από τις σημαντικότερες οικονομικές εξαγωγικές πηγές της χώρας και η εθνική επιχείρηση μεταλλευμάτων και βιομηχανίας σε αντάλλαγμα του δίνει ένα μηνιαίο μισθό κάτω των 200 ευρώ.

Ο Abdellahi Med Abdelrrahmane [ar] επίσης εξέφρασε τη συμπάθεια του προς τους εργάτες, ασκώντας κριτική στον τρόπο που το καθεστώς και τα μέσα ενημέρωσης αντιμετώπισαν το ζήτημα τους:

 المسيرة انطلقت و تحمل رسالة معبأة بكل المعاني في دولة لم تعرف أن تنصف أبنائها من العمال، و إعلام و حقوقيون لم يصلوا مرحلة من النضج يتفهموا فيها مواقف كهذه. كلنا مطالبون بالوقوف مع هؤلاء لإستعادة حقهم و علينا أن نعمل معهم جنبا إلى جنب حتى يحققوا غاياتهم و تعود إليهم كرامتهم كعمال يحترقون و يسهرون و يتألمون ليحمل الحديد من الموانيء فيتحول دورا و سيارات و قصورا في العالم اجمع، هؤلاء الذين على اكتافهم حملوا كل عبئ…

كان الله لعمال لم يتنصفهم دولتهم و لم ينصفهم إعلامهم……

H πορεία ξεκίνησε, μεταφέροντας μία επιστολή γεμάτη νόημα σε μία χώρα, που δεν ξέρει ότι οι μισοί κάτοικοι της είναι εργάτες, και με δημοσιογράφους και δικηγόρους που δεν είναι αρκετά ώριμοι για να καταλάβουν μία τέτοια κατάσταση. Ζητείται η στήριξη όλων μας ώστε να ανακτήσουν τα δικαιώματα τους και οφείλουμε να εργαστούμε χέρι χέρι μαζί τους μέχρι να επιτύχουν το σκοπό τους και την αξιοπρέπεια τους σαν εργάτες που ξενυχτούν, καίγονται και υποφέρουν κουβαλώντας σίδερο, το οποίο στη συνέχεια μεταμορφώνεται σε σπίτια, αυτοκίνητα και παλάτια σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκείνοι που στους ώμους τους έχουν κουβαλήσει κάθε είδους βάρη. Ο Θεός να είναι μαζί με τους εργάτες που το κράτος τους και τα μέσα ενημέρωσης δεν τους έδωσαν δικαιοσύνη.

Ο Mejdi Ahmed έγραψε στο Twitter [ar] για τις συνθήκες εργασίας των Journalia:

@mejdmr يعمل الجرنالية في موريتانيا بدون عقد عمل ولا ضمانات سواء كانت صحية أو اجتماعية.. كنوع من الرق!

Η εργασία των Journalia στη Μαυριτανία, χωρίς συμβόλαιο ή εγγυήσεις, είτε κοινωνικές είτε υγείας, είναι ένα είδος σκλαβιάς.

Ο Raby Idoumou επίσης μοιράζεται [ar] την αλληλεγγύη του με τους διαδηλωτές και γράφει:

 @rabyidoumou5 نتضامن مع مسيرة زويرات الراجلة باتجاه نواكشوط.. في بلد على راس البلدان المصدرة للحديد في العالم، “الجرنالية” يفتقدون لابسط حقوقهم المشروعة!

Εκφράζουμε τη συμπάθεια μας προς την πορεία από τη Zouerat μέχρι τη Nouakchott. Σε μία χώρα, που είναι ανάμεσα στις πρώτες εξαγωγικές δυνάμεις σιδηρομεταλλευμάτων στον κόσμο, οι Journalia στερούνται τα βασικά νομικά τους δικαιώματα.

Ο Dedda Cheikh Brahim  συνόεδευσε [ar] την πορεία στις πρώτες της ώρες:

@dedda04 عاجل: وصول مسيرة العمال الراجلة إلى مدينة افديرك #موريتانيا #نحن_معكم_في_رحلة_الحقوق 780 كيلو متر من أزويرات وحتى القصر الرئاسي بالعاصمة

Είδηση της τελευταίας στιγμής: η πορεία των Journalia φθάνει στην πόλη Afdirk στη #Mauritania. Είμαστε μαζί σας στο ταξίδι των δικαιωμάτων. 780 χλμ. από τη Zouerat μέχρι το προεδρικό μέγαρο.

Ο Sid Ahmed Baba [ar] έγραψε επίσης στη σελίδα του στο Facebook:

من مدينة أزويرات سيرا علي الأقدام .. لك الله من أمة منكوبة رئيسك يعد ويخلف ويتعهد ويكذب وعمالك وعاطلوك يدفعون الثمن كل يوم بفعل مرارة الظلم وكذب الرئيس

Από τη πόλη Zouerate, με τα πόδια. Αυτό το έθνος είναι καταδικασμένο από έναν πρόεδρο που λέει ψέματα και δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, ενώ οι εργάτες και οι άνεργοι πληρώνουν κάθε μέρα το τίμημα αυτής της αδικίας και των ψεμάτων του προέδρου