Στις 23 Αυγούστου, δυο βόμβες εξερράγησαν [1] έξω από δυο τεμένη στην Τρίπολη, βόρεια πόλη του Λιβάνου. 47 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 500 τραυματίστηκαν.
Ο Joey Ayoub στο Hummus for Thought μοιράζεται μια μαρτυρία άξια ανάγνωσης [2] [en] του πόνου ψυχής ενός φίλου στο νοσοκομείο, που βρισκόταν στο τέμενος Αλ Σαλάμ, όταν συνέβη η έκρηξη.
Γράφει:
Ίσως ο μεγαλύτερος πόνος που προκάλεσαν να μην είναι οι νεκροί ούτε οι τραυματίες. Οι τραυματίες θα αναρρώσουν, οι νεκροί θα γίνουν μάρτυρες. Ο μεγαλύτερος πόνος που μας προκάλεσαν είναι το αίσθημα ανικανότητας και σύγχυσης, της απορίας αν μπορούμε να κάνουμε ο,τιδήποτε για να καλυτερέψουμε τα πράγματα, με μόνη διαπίστωση στο τέλος ότι δε θα μπορέσουμε ποτέ.