Καθώς ο αριθμός των θυμάτων και των μεταναστών συνεχίζει να αυξάνεται στη Συρία, οι νεαροί ταλαντούχοι καλλιτέχνες της χώρας στρέφονται στους καμβάδες τους, με σκοπό να εκφράσουν την άρνησή τους να γιορτάσουν το Κουρμπάν Μπαϊράμ, την ισλαμική γιορτή των θυσιών (Ηντ Αλ-Αντχά ή αλλιώς γνωστή ως η Γιορτή των Θυσιών).
Ο μουσικός Wael Alkak πειραματίστηκε με την παραδοσιακή λαϊκή μουσική της Συρίας στο τελευταίο του κομμάτι με τον τίτλο “Eid Song” (από τον τίτλο “Eid al-Adha” της γιορτής), το οποίο εμπνεύστηκε από το έργο τέχνης του Tammam Azzam “Bon Voyage” («Καλό ταξίδι»).
Το τραγούδι έχει έναν στίχο που αναπτύσσεται σταδιακά καθώς προχωράει το τραγούδι. Στο περίπου μεταφράζεται ως εξής:
Κανείς δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν,
γιατί όλοι είναι λυπημένοι.
Κανείς δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν,
γιατί όλοι έχουν χάσει (x2).Κανείς δεν έχει μένει για να κρατήσει κανέναν,
αν σκεφτούμε ότι όλοι έχουν χάσει.
Κανείς δεν έχει μένει για να κρατήσει κανέναν,
αν σκεφτούμε ότι όλοι έχουν τραπεί σε φυγή.
Το κομμάτι φαίνεται να αντανακλά το γενικό αίσθημα αδιαφορίας για τη Γιορτή των Θυσιών και πως οι άνθρωποι στη Συρία ίσως δεν έχουν άλλη υπομονή. Παρ’ όλα αυτά, το τραγούδι του Alkak ακολουθεί διάφορες μορφές απαισιοδοξίας, που εκφράζονται και από άλλους Σύριους καλλιτέχνες. Παρακάτω βρίσκονται μερικά παραδείγματα:
Έργο του Maher A. Husn. Γράφει: “Δεν θέλουμε τη γιορτή σας”.
Έργο του Wajdi Saleh, με τον τίτλο, “Όχι στη Γιορτή των Θυσιών, ενόσω τα παιδιά μας είναι τα θύματα”, αναφερόμενο στα παιδιά θύματα της Γούτα.
Ο ανερχόμενος καλλιτέχνης Sedki Al Imam προσεγγίζει τη γιορτή με αστεϊσμούς. Στη Γιορτή των Θυσιών, οι Μουσουλμάνοι θυσιάζουν κατσίκα ή πρόβατα και μοιράζουν το κρέας σε φτωχούς, γείτονες και συγγενείς.
Καρικατούρα του Husam al-Saadi δείχνει τον Μπασάρ αλ Άσαντ, τον Πρόεδρο της χώρας, να κατακρεουργεί τον χάρτη της Συρίας, σαν να ήταν θυσία στη γιορτή.
Η Suzan Yaseen ζωγραφίζει “Τα Θύματα και το ένδυμα της Γιορτής των Θυσιών.”
Ο Mohammad Hamawi τυλίγει τη Γιορτή των Θυσιών της Συρίας σε ένα δώρο γεμάτο αίμα.
Άλλοι καλλιτέχνες ασχολήθηκαν με την ανθρωπιστική πλευρά της διαμάχης και εστίασαν στους πρόσφυγες:
Ο Hani Abbas σκιαγραφεί μια ρόδα λούνα παρκ με σκηνές προσφύγων.
Η καλλιτεχνική σκηνή τη Συρίας δεν έχει υπόσταση, αν δεν συμπεριλάβει και τις περιγραφές των κατοίκων της πόλης Kafranbel. Ο χρήστης του Twitter Racan γράφει στην τελευταία του δημοσίευση:
Happy Eid from #Syriapic.twitter.com/Fwqo0C9ozI
— Racan (@Racanarchy) October 15, 2013
Ευτυχισμένο Κουρμπάν Μπαϊράμ από τη Συρία #Syriapic.twitter.com/Fwqo0C9ozI
— Racan (@Racanarchy) October 15, 2013
Ωστόσο, υπάρχει ένα έμφυτο μήνυμα που θα μπορούσε να γίνει κατανοητό από μια τέτοιου είδους τέχνη, και αυτό είναι: οι δοκιμασίες στη Συρία στραγγαλίζουν ό,τι απομένει από τον λαό, ο οποίος χρειάζεται βοήθεια. Ο διακεκριμένος συγγραφέας Amal Hanano εξηγεί την τρομερή πραγματικότητα που οι άνθρωποι υπομένουν στη Συρία, καθώς το κρέας, για παράδειγμα, είναι πλέον τόσο ακριβό που οι περισσότεροι δεν έχουν τη δυνατότητα να το αγοράσουν.
Many people in #Syria this year are not slaughtering lambs for Eid. Meat has become a dream commodity to millions.
— Amal Hanano (@AmalHanano) October 14, 2013
Πολλοί άνθρωποι στη Συρία φέτος δεν σφάζουν αρνιά για τη Γιορτή των Θυσιών. Το κρέας έχει γίνει πλέον ένα αγαθό-όνειρο για εκατομμύρια ανθρώπους.
— Amal Hanano (@AmalHanano) October 14, 2013
Μέσω σχεδίων, η ομάδα των πολυμέσων για τη Συριακή Επανάσταση (Syrian Revolution Multimedia Team) ζητά οι άνθρωποι να αφιερώσουν τη θυσία τους για τη γιορτή στη Συρία, δίνοντας έτσι έναν χαρακτήρα αγώνα στην τέχνη:
Έργο της Syrian Revolution Multimedia Team, η οποία παροτρύνει τους ανθρώπους να αφιερώσουν στη Συρία τη θυσία τους για τη γιορτή. Το πρόβατο λέει: “Στείλτε με στη Συρία, με χρειάζονται περισσότερο εκεί.”
Ακόμα και αυτοί της διασποράς νιώθουν τον πόνο της Συρίας και θεωρούν ότι είναι δύσκολο να γιορτάσουν, όπως διατυπώνει και ο Omar Kuptan:
You just can't buy Eid clothes or even feel anything that has to do with Eid when your country is barely alive. #syria
— Mr.Homsi.أبو شَهِمْ (@OmarKuptan) October 11, 2013
Δεν μπορείς να αγοράσεις ρούχα για τη γιορτή ή ακόμα να νιώσεις το οτιδήποτε σχετικό με τη γιορτή, όταν η χώρα σου μετά βίας στέκεται ζωντανή. #syria
— Mr.Homsi.أبو شَهِمْ (@OmarKuptan) October 11, 2013
Άλλοι τρέμουν την απόσταση:
Another Eid away from home. #Syria
— Alia Al Baba (@1996Alia) October 14, 2013
Ένας ακόμα εορτασμός της Γιορτής των Θυσιών μακριά από την πατρίδα. #Syria
— Alia Al Baba (@1996Alia) October 14, 2013
Ωστόσο, ανάμεσα στους απαισιόδοξους και τους ρεαλιστές προκύπτει μια φωνή που εύχεται στη Συρία μια ευτυχισμένη Γιορτή των Θυσιών, σε μια όμορφη τυπογραφία με φωτεινά χρώματα, σαν να λέει, ότι κι αυτό θα περάσει:
Έργο του Abdo Meknas
Και θα περάσει.
1 σχόλιο