Καθώς ο αριθμός των θυμάτων και των μεταναστών συνεχίζει να αυξάνεται στη Συρία, οι νεαροί ταλαντούχοι καλλιτέχνες της χώρας στρέφονται στους καμβάδες τους, με σκοπό να εκφράσουν την άρνησή τους να γιορτάσουν το Κουρμπάν Μπαϊράμ, την ισλαμική γιορτή των θυσιών (Ηντ Αλ-Αντχά ή αλλιώς γνωστή ως η Γιορτή των Θυσιών).

Ο μουσικός Wael Alkak πειραματίστηκε με την παραδοσιακή λαϊκή μουσική της Συρίας στο τελευταίο του κομμάτι με τον τίτλο “Eid Song” (από τον τίτλο “Eid al-Adha” της γιορτής), το οποίο εμπνεύστηκε από το έργο τέχνης του Tammam Azzam “Bon Voyage” («Καλό ταξίδι»).

Το τραγούδι έχει έναν στίχο που αναπτύσσεται σταδιακά καθώς προχωράει το τραγούδι. Στο περίπου μεταφράζεται ως εξής:

Κανείς δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν,
γιατί όλοι είναι λυπημένοι.
Κανείς δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν,
γιατί όλοι έχουν χάσει (x2).

Κανείς δεν έχει μένει για να κρατήσει κανέναν,
αν σκεφτούμε ότι όλοι έχουν χάσει.
Κανείς δεν έχει μένει για να κρατήσει κανέναν,
αν σκεφτούμε ότι όλοι έχουν τραπεί σε φυγή.

Το κομμάτι φαίνεται να αντανακλά το γενικό αίσθημα αδιαφορίας για τη Γιορτή των Θυσιών και πως οι άνθρωποι στη Συρία ίσως δεν έχουν άλλη υπομονή. Παρ’ όλα αυτά, το τραγούδι του Alkak ακολουθεί διάφορες μορφές απαισιοδοξίας, που εκφράζονται και από άλλους Σύριους καλλιτέχνες. Παρακάτω βρίσκονται μερικά παραδείγματα:

 

Άλλοι καλλιτέχνες ασχολήθηκαν με την ανθρωπιστική πλευρά της διαμάχης και εστίασαν στους πρόσφυγες:

Η καλλιτεχνική σκηνή τη Συρίας δεν έχει υπόσταση, αν δεν συμπεριλάβει και τις περιγραφές των κατοίκων της πόλης Kafranbel. Ο χρήστης του Twitter Racan γράφει στην τελευταία του δημοσίευση:

Happy Eid from #Syriapic.twitter.com/Fwqo0C9ozI

— Racan (@Racanarchy) October 15, 2013

Ευτυχισμένο Κουρμπάν Μπαϊράμ από τη Συρία #Syriapic.twitter.com/Fwqo0C9ozI

— Racan (@Racanarchy) October 15, 2013

Ωστόσο, υπάρχει ένα έμφυτο μήνυμα που θα μπορούσε να γίνει κατανοητό από μια τέτοιου είδους τέχνη, και αυτό είναι: οι δοκιμασίες στη Συρία στραγγαλίζουν ό,τι απομένει από τον λαό, ο οποίος χρειάζεται βοήθεια. Ο διακεκριμένος συγγραφέας Amal Hanano εξηγεί την τρομερή πραγματικότητα που οι άνθρωποι υπομένουν στη Συρία, καθώς το κρέας, για παράδειγμα, είναι πλέον τόσο ακριβό που οι περισσότεροι δεν έχουν τη δυνατότητα να το αγοράσουν.

Many people in #Syria this year are not slaughtering lambs for Eid. Meat has become a dream commodity to millions.

— Amal Hanano (@AmalHanano) October 14, 2013

Πολλοί άνθρωποι στη Συρία φέτος δεν σφάζουν αρνιά για τη Γιορτή των Θυσιών. Το κρέας έχει γίνει πλέον ένα αγαθό-όνειρο για εκατομμύρια ανθρώπους.

— Amal Hanano (@AmalHanano) October 14, 2013

Μέσω σχεδίων, η ομάδα των πολυμέσων για τη Συριακή Επανάσταση (Syrian Revolution Multimedia Team) ζητά οι άνθρωποι να αφιερώσουν τη θυσία τους για τη γιορτή στη Συρία, δίνοντας έτσι έναν χαρακτήρα αγώνα στην τέχνη:

Ακόμα και αυτοί της διασποράς νιώθουν τον πόνο της Συρίας και θεωρούν ότι είναι δύσκολο να γιορτάσουν, όπως διατυπώνει και ο Omar Kuptan:

You just can't buy Eid clothes or even feel anything that has to do with Eid when your country is barely alive. #syria

— Mr.Homsi.أبو شَهِمْ (@OmarKuptan) October 11, 2013

Δεν μπορείς να αγοράσεις ρούχα για τη γιορτή ή ακόμα να νιώσεις το οτιδήποτε σχετικό με τη γιορτή, όταν η χώρα σου μετά βίας στέκεται ζωντανή. #syria

— Mr.Homsi.أبو شَهِمْ (@OmarKuptan) October 11, 2013

Άλλοι τρέμουν την απόσταση:

Another Eid away from home. #Syria

— Alia Al Baba (@1996Alia) October 14, 2013

Ένας ακόμα εορτασμός της Γιορτής των Θυσιών μακριά από την πατρίδα. #Syria

— Alia Al Baba (@1996Alia) October 14, 2013

Ωστόσο, ανάμεσα στους απαισιόδοξους και τους ρεαλιστές προκύπτει μια φωνή που εύχεται στη Συρία μια ευτυχισμένη Γιορτή των Θυσιών, σε μια όμορφη τυπογραφία με φωτεινά χρώματα, σαν να λέει, ότι κι αυτό θα περάσει:

Και θα περάσει.