- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Σύμφωνα με αναφορές, δολοφονήθηκε από το καθεστώς ο Σύριος σκιτσογράφος Akram Raslan

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Συρία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ελευθερία του Λόγου, Μέσα & δημοσιογραφία, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Χιούμορ

Η αβεβαιότητα [1] [en] συνεχίζεται για την τύχη του Σύριου σκιτσογράφου Akram Raslan, νικητή του βραβείου «Θάρρους στην έκδοση Γελοιογραφίας» για το 2013, ο οποίος συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2012 από την κυβέρνηση του Άσαντ. Την ώρα που κάποιοι αναφέρουν ότι δολοφονήθηκε από το καθεστώς Άσαντ έπειτα από μια στημένη δίκη, άλλοι ισχυρίζονται [2] [en] ότι είναι ακόμα ζωντανός.

Ο σκιτσογράφος συνελήφθη [3][en] από τη στρατιωτική μυστική υπηρεσία της Συρίας, ενώ ήταν στην κυβερνητική εφημερίδα Al-Fedaa in Hama, στις 2 Οκτωβρίου του 2012. Ο Akram, που είναι νικητής του βραβείου «Θάρρους στην έκδοση Γελοιογραφίας» για το 2013 του Διεθνούς Δικτύου για τα Δικαιώματα των Σκιτσογράφων (CRNI), αναφέρθηκε [4] [en] ότι πέρασε κρυφά από δίκη χωρίς μάρτυρες, χωρίς συνήγορο υπεράσπισης, χωρίς δικαίωμα για έφεση και χωρίς ελπίδα για δικαιοσύνη.

Μάθαμε ότι στις 26 Ιουλίου του 2013 ο Akram Raslan και άλλοι κρατούμενοι για λόγους συνείδησης, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, τραγουδιστές και άλλοι διανοούμενοι πέρασαν κρυφά από δίκη χωρίς μάρτυρες, χωρίς συνήγορο υπεράσπισης, χωρίς δικαίωμα για έφεση και χωρίς ελπίδα για δικαιοσύνη. Μάθαμε επίσης από ανεπιβεβαίωτες και διάσπαρτες αναφορές ότι όλοι τους καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.

StJustAkram [5]

Συγκέντρωση και διαμαρτυρία από σκιτσογράφους απ’ όλον τον κόσμο για τη στήριξη του Akram Raslan στις 05-10-2013, στην πόλη St Just Le Martel (Γαλλία). Πηγή: Γελοιογραφώντας για την Ειρήνη (Cartooning for Peace).

Και άλλα blog γελοιογραφίας όπως το Comic box resources [6][en], το Cartoon for Peace [7] [en], το The CAGLE Post [5] [en] και το The Daily Cartoonist [8] [en] επίσης αναφέρθηκαν στα νέα του CRNI και έδειξαν ανησυχία για την τύχη του Akram. Σε ένα από τα σχόλια διαβάζει κανείς: [en]

Akram, προσευχόμαστε για σένα και την οικογένειά σου….Άσαντ, εσύ και οι ομοειδείς σου είστε….. !@#$%^&*

1379962_219612541495751_360976758_n [9]

Πηγή: Σελίδα στο Facebook: [ar] Detainees and kidnapped are not just numbers in reports [9] (Οι κρατούμενοι και οι απηχθέντες δεν είναι μόνο αριθμοί σε αναφορές). Χρήση με άδεια CC BY 2.0.

Στις 18 Οκτωβρίου 2013, ο χρήστης Redac_MM έγραψε [10][en]: Ένας γενναίος σκιτσογράφος δολοφονείται από τη συριακή κυβέρνηση (A Brave Cartoonist is Murdered by the Syrian Regime).

Με λυπεί που γράφω ότι το Δίκτυο για τα Δικαιώματα των Σκιτσογράφων (Cartoonists Rights Network) αναφέρει ότι ο Σύριος σκιτσογράφος Akram Raslan εκτελέστηκε από τη συριακή κυβέρνηση έπειτα από μια στημένη δίκη.

Την ίδια ώρα η σελίδα Syrian Observer [11] [en] μετέδωσε ένα πιο ισχυρό μήνυμα: Επικίνδυνη γη εδώ: στη Συρία δολοφονείται ο Akram Raslan (Here There Be Dragons: in Syria Akram Raslan is slain):

Οι δικτάτορες ίσως θα ήταν σε θέση να καταπολεμήσουν την κριτική ή μια εξέγερση ή ακόμα μια απόπειρα δολοφονίας με ρόπαλα, σφαίρες και τρόμο. Αλλά προς ποια κατεύθυνση στρέφουν τα όπλα τους για κάνουν το λαό τους να σταματήσει να γελάει μαζί τους; Μπορεί να υπάρξει πιο αποτελεσματικός, πιο ισχυρός και πιο επωφελής τρόπος ενδυνάμωσης ενός λαού από το να διαλύσεις τους φόβους του με μια θαρραλέα γελοιογραφία που τους αφήνει να γελάνε με το φόβο τους;

6a014e5f5d3c7c970c01901ca08c33970b-640wi [12]

Μια από τις γελοιογραφίες του Akram που εξόργισε την κυβέρνηση Άσαντ. Πηγή: Blog Cartoon Movement. Χρήση με άδεια CC BY 2.0

Στο Twitter, η χρήστης Rime Allaf [13] γράφει: [en]

Ποτέ μην σταματάτε να γράφετε, αυτό φοβάται πιο πολύ ο Άσαντ. RIP Akram Raslan, ο γελοιογράφος που δολοφονήθηκε από το καθεστώς της Συρίας  [14]http://t.co/VZj4j9BmsS  [15][en]

Στο Facebook, η χρήστης Alisar Iram δείχνει [17][en] αλληλεγγύη:

Akram Raslan, νεκρός ή ζωντανός, σε θυμόμαστε και σε έχουμε στην καρδιά μας.

Την ίδια στιγμή, η σελίδα Syrian Observer [11] [en] καταλήγει με λύπη και ελπίδα ταυτόχρονα:

Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να φτάσω κάτω στον λάκκο και να σε σύρω έξω, Akram. Σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με. Ίσως η θυσία σου μας παρακινήσει να κοιτάξουμε ξανά στον καθρέφτη και να αναρωτηθούμε ξανά πού περνάμε απέναντι τη γραμμή που χωρίζει το φόβο από τη γενναιότητα και να προκαλέσουμε τους εαυτούς μας, ξανά, να κάνουμε ένα νέο πρώτο βήμα.