Ακολουθώντας την παγκόσμια τάση κοινοποίησης εικόνων και ιστοριών ανθρώπων από όλες τις γωνιές της γης, κάτι που εμπνεύστηκε ο Brandon Stanton το 2010 με τη σελίδα Humans of New York [1] (HONY) [en], η Πορτογαλία επίσης μοιράζεται τις ιστορίες ανθρώπων από διάφορες πόλεις της χώρας, οι οποίες παρουσιάζονται σε διάφορες συλλογές στο Facebook.
Για τρία συνεχόμενα χρόνια, αυτή η χώρα των περίπου 10,5 εκατομμυρίων ανθρώπων (σύμφωνα με στοιχεία του 2012) βλέπει τον πληθυσμό της να μειώνεται. Το 2012 όχι μόνο οι θάνατοι ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις, αλλά επίσης ο αριθμός των ανθρώπων που μετανάστευσαν σε άλλες χώρες κορυφώθηκε [2] [pt], κάτι που είχε να δει η χώρα από τη δεκαετία του '60. Υπολογίζεται ότι από το 2010 μέχρι σήμερα περίπου 5 εκατομμύρια Πορτογάλοι ζούνε εκτός χώρας.
Δείτε μερικά από τα πρόσωπα των ανθρώπων που, είτε έχουν μείνει ή έχουν περάσει από την Πορτογαλία.
[3]Στην αφίσα γράφει: “Άνθρωποι στην Εξουσία”. Εικόνα από μια διαμαρτυρία κατά των μέτρων λιτότητας (Μάρτιος 2013), που κοινοποιήθηκε από την ομάδα “Humans in Lisbon”, © Jsl Photography
“Επανάσταση δεν συμβαίνει όταν η κοινωνία υιοθετεί νέες τεχνολογίες, συμβαίνει όταν υιοθετεί νέες συμπεριφορές”. Η φράση, που ειπώθηκε από τον Clay Shirky, αναφέρεται από το περιοδικό Bastart σε μια συνέντευξη [4] [en] με τον João Sá Leão, ο οποίος δημιούργησε τη σελίδα Humans of Lisbon [5] [en] (Άνθρωποι της Λισαβώνας) στο Facebook τον Μάιο του 2012. Ο João περιγράφει το σκηνικό που τον ενέπνευσε να αρχίσει να παρουσιάζει τις ιστορίες τις Λισαβώνας:
Απλώς φανταστείτε. Μια μέρα, μπορεί να έχουμε έναν ολοκαίνουργιο χάρτη. Όταν πατάμε (με το ποντίκι) πάνω σε οποιαδήποτε πόλη, θα βλέπουμε τους ανθρώπους της: αυτούς που ζούνε εκεί, αλλά και τους περαστικούς. Ένας τελείως διαφορετικός τρόπος να “σερφάρουμε” σε μια πόλη…
[6]“Συχνά βλέπω [τη Maria Isabel] το πρωί στην καφετέρια ‘Floresta de Madrid’ στη λεωφόρο de Madrid να διαβάζει εφημερίδα ή να καπνίζει…πριν ξεκινήσει ένα άλλο ταξίδι.” © Jsl Photography
…μετά από πολλές συναντήσεις μας στα φανάρια, σταμάτησε πλέον να μιλάει για φιλανθρωπία ή την εκκλησία και άρχισε να μιλάει για την κυβέρνηση, τον καιρό, να ρωτάει για τα παιδιά μου, να παραπονιέται για ένα δόντι που την πονάει …κλπ … μέχρι το φανάρι να ανάψει πράσινο και κάποιος να κορνάρει και να πρέπει να φύγω … αλλά αύριο θα τη συναντήσω πάλι.
Σήμερα επιτέλους πάρκαρα το αυτοκίνητο και της πρότεινα να πάμε για πρωινό και μιλήσαμε λίγο, χωρίς βιασύνη.
Θυμάται τα ονόματα των παιδιών μου, καθώς χαιρετά από το παράθυρο του αυτοκινήτου… παρόλο που μερικές φορές τα μπερδεύει … στο τέλος έπρεπε να μάθω το όνομά της και αυτή το δικό μου.Ωστόσο είχε χρόνο να μιλήσει για την κρίση και τα πολιτικά … “ακόμα και η εφημερίδα New York Times μιλάει κατά της Πορτογαλίας …”, “…Αυτή η κρίση δεν βοηθάει… οι άνθρωποι προσφέρουν λιγότερα ή τίποτα, αλλά κάποιες μέρες είναι καλύτερες από άλλες…”, λέει.
Κάποιες μέρες ο ήλιος είναι τόσο καυτός, αλλά αυτή είναι ακόμα εκεί, περιμένοντας κάποια φιλανθρωπία….αλλά από το αυτοκίνητο βλέπω άλλους να κλείνουν τα παράθυρα καθώς αυτή πλησιάζει, σαν να πάει να τους κάνει κακό… είναι θλιβερό να έχεις φτάσει σε αυτή την ηλικία και οι άνθρωποι ακόμα να “σου κλείνουν την πόρτα”!
Αν τη δείτε…μην κλείσετε το παράθυρό σας…να είστε ευγενικοί!
[7]“Ο ακονιστής, που παλιότερα επισκεύαζε επίσης ομπρέλες, είναι ένας ταξιδιωτικός έμπορος, ο οποίος κυκλοφορεί με ένα ποδήλατο ή ένα μοτοποδήλατο και που προσφέρει τις υπηρεσίες του ακονίζοντας μαχαίρια, ψαλίδια και άλλα κοπτικά εργαλεία”. Στην περιοχή Inatel στο Αλβαλάδε. Εικόνα: © Jsl – Photography
[8]“Το όνομά μου είναι José Reis και είμαι από το Πράσινο Ακρωτήριο. Πάντα έχω μαζί μου αυτόν τον σταυρό για να με προστατεύει”. Η εικόνα δημοσιεύθηκε σε μια διαφορετική σελίδα στο Facebook, κι αυτή με τον τίτλο “Humans of Lisbon” (“Άνθρωποι της Λισαβώνας”), που δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 και είχε συγκεντρώσει 643 ‘like’ μέχρι τη στιγμή που δημοσιεύθηκε αυτό το άρθρο.
Η σελίδα στο Facebook με τον τίτλο Humans of Porto [9] [en] (Άνθρωποι του Πόρτο) δημιουργήθηκε την 1η Νοεμβρίου 2013 και έχει ήδη συγκεντρώσει 1,916 ‘like’. Η πρώτη εικόνα, που τραβήχτηκε στους δρόμους της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Πορτογαλίας, δείχνει “μια πολύ ιδιαίτερη κυρία στην περιοχή της Ribeira”, η οποία “πουλάει κάστανα, ποπ-κορν, άγρια φασόλια και ελιές… ό,τι χρειάζεται, όταν χρειάζεται”.
[10]“Αν ήξερα ότι θα με φωτογραφίσουν σήμερα, θα είχα φορέσει τα σκουλαρίκια μου. Αλλά δεν πειράζει, γιατί η πραγματική ομορφιά βρίσκεται μέσα μας”, είπε η ίδια. Όπως και να ‘χει, φρόντισε να μας κάνει επίδειξη το καπέλο της. “Αυτό το καπέλο μου το έδωσε η Πριγκίπισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας!”, είπε με περηφάνια και συνέχισε να δουλεύει με χαμόγελο. Εικόνα: Erge Sonn
Την σελίδα “Humans of Porto” διαχειρίζεται μια ομάδα μόνο γυναικών [11] [en] – μια κάμεραμαν, μια δημοσιογράφος και μια φωτογράφος – που λένε ότι αποστολή τους είναι: [en]
να συλλάβουν την απόλυτη ουσία του Πόρτο και των ψυχών που συνθέτουν το καλειδοσκόπιο αυτού του υπέροχου μέρους.
[12]“Η τέχνη είναι ένας τίμιος τρόπος να βγάζεις τα προς το ζην”. Αυτό είναι το μότο του Sérgio, του καλλιτέχνη που συναντήσαμε στον δρόμο Santa Catarina και ο οποίος αποφάσισε να κάνει μια εξαίρεση στην πολιτική του που είναι ενάντια στις συνεντεύξεις και να μιλήσει μαζί μας. Μας εκμυστηρεύτηκε ότι εκθέτει τα έργα τέχνης του σε διάφορες γκαλερί κατά καιρούς, αλλά βρίσκεται στους δρόμους επειδή προτιμά να παίρνει μέρος στην όλη διαδικασία και να πουλάει ο ίδιος την τέχνη του. Εικόνα: Erge Sonn
Οι σελίδες αυτές προσπαθούν πάντα να δούνε τις ιστορίες ζωής που βρίσκονται πίσω από τις εικόνες, όπως του Sérgio, ο οποίος παρουσίασε τον εαυτό του:
Είμαι αυτοδίδακτος. Ο πατέρας μου ήθελε να σπουδάσω τέχνες, αλλά εγώ ποτέ δεν το ήθελα αυτό. Αποφάσισα να μάθω μόνος μου και μάλιστα στο δρόμο, επειδή εδώ μπορείς να μαθαίνεις από κάτι κάθε μέρα με τον κάθε άνθρωπο που συναντάς.
[13]“Τράβηξέ με με την κάμερα και ανέβασε το βίντεο στο διαδίκτυο. Θέλω να είμαι ένας σταρ του Youtube”. Ο τύπος από την Ουκρανία ήταν κάποτε ένας γνωστός μπόξερ στη Σοβιετική Ένωση, αλλά τώρα παίζει μουσική για να βγάλει τα προς το ζην, διασκεδάζοντας τους τουρίστες κοντά στην περιοχή Sé στο Πόρτο, στην Πορτογαλία. Εικόνα: Erge Sonn
Υπάρχουν ακόμα εικόνες από τη σελίδα Humans of Azores [14][en] (Άνθρωποι από τις Αζόρες), των δύο αυτόνομων περιοχών της Πορτογαλίας, που αποτελούνται από εννέα ηφαιστειακά νησιά στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό.
[15]Ένας άνθρωπος από το αρχιπέλαγος στις Αζόρες οδηγεί ένα παράξενο μοτοποδήλατο. Εικόνα: Cristian Rodríguez
[16]Μια περιήγηση στις Αζόρες. Εικόνα τραβηγμένη στην Roncha de Relva από την Paula Rodilla.
Η σελίδα Humans of Coimbra [17] [en] (Άνθρωποι της Κόιμπρα) έχει πολλές φωτογραφίες που δείχνουν τη φοιτητική ζωή και τις ακαδημαϊκές παραδόσεις της πόλης και η σελίδα Humans of Setúbal [18] [en] (Άνθρωποι της Σετούμπαλ) έχει επίσης εικόνες από ανθρώπους της πόλης, αλλά και οι δυο σελίδες κοινοποιούν τις εικόνες χωρίς να τις συνοδεύουν με τις ιστορίες τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σελίδα Humans of Almada [19] [en] (Άνθρωποι της Αλμάδα), η οποία κοινοποιεί κυρίως εικόνες τοπίων. Η σελίδα Humans of Cascais [20] [en] (Άνθρωποι της Κασκάις) δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη, αλλά έχει δημοσιεύσει μόνο μια εικόνα μέχρι στιγμής.
Γνωρίζετε άλλα project “Humans of…” στην Πορτογαλία; Ενημερώστε μας στο τμήμα των σχολίων παρακάτω!