Παρόλο που οι κατασκευαστές φραγμάτων και οι κυβερνήσεις επιμένουν ότι οι τοπικές κοινότητες ωφελούνται από τέτοιου είδους σχέδια, η πραγματικότητα στο έδαφος του Παναμά το διαψεύδει: οι κοινότητες βυθίζονται ακόμα περισσότερο στη φτώχεια, το περιβάλλον καταστρέφεται και προκαλείται ανεπανόρθωτη ζημιά. Όπως δήλωσε ένας μάρτυρας που ζει στον απόηχο του σχεδίου Chan 75 [en]: “Η κυβέρνηση και η εταιρία (η AES, μια παγκόσμια εταιρία ενέργειας με έδρα τις ΗΠΑ) υποσχέθηκαν ανάπτυξη, αλλά αντί γι’ αυτό προκάλεσαν καταστροφή”.
Στο περιοδικό Intercontinental Cry [en], η Jennifer Kennedy γράφει για τις επιπτώσεις του σχεδίου του υδροηλεκτρικού φράγματος στις γηγενείς κοινότητες του Παναμά. Η ίδια καταλήγει: [en]
Τόσο το ανθρώπινο, όσο και το περιβαλλοντικό κόστος της κατασκευής του μεγάλου φράγματος είναι αναμφισβήτητο. Και οι κοινότητες θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τη διαβίωσή τους, το περιβάλλον τους και τους πόρους τους με το να αντιστέκονται με σθένος στα σχέδια κατασκευής φραγμάτων…