Στιγμιότυπο οθόνης που δείχνει Αφρικανούς μετανάστες διαδηλωτές στο Τελ Αβίβ· μέσω Zahi Shaked στο YouTube 

Περίπου 30.000 Αφρικανοί που ζούνε στο Ισραήλ χωρίς χαρτιά [fr] διοργάνωσαν στις αρχές Ιανουαρίου μια τριήμερη απεργία και μια σειρά διαμαρτυριών, που υποστηρίχθηκαν από υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενάντια σε έναν νόμο που επιτρέπει στις αρχές του Ισραήλ να φυλακίζουν τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, χωρίς προηγουμένως να έχουν περάσει από δίκη και χωρίς επανεξέταση της υπόθεσης σε λιγότερο από ένα χρόνο.

Πέρα από τον νέο νόμο, που εγκρίθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013, οι διαδηλωτές καταδίκασαν την άρνηση των ισραηλινών αρχών να εξετάσουν τις αιτήσεις τους για το καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς και την κράτηση εκατοντάδων προσφύγων. Το βίντεο παρακάτω τονίζει την κλίματα των γεγονότων και παρουσιάζει τις απαιτήσεις των διαδηλωτών:

Το κέντρο κράτησης Holot στην έρημο Νεγκέβ, κοντά στα σύνορα Ισραήλ και Αιγύπτου, έχει ήδη δεχθεί αναρίθμητους κρατούμενους [fr] από τον Δεκέμβριο του 2013.

Η ιστοσελίδα irinnews.org μας έδωσε μια ιδέα για τη χωρητικότητα του κέντρου [en]: [en]

Το Holot μπορεί να στεγάσει 3.300 μετανάστες και πρόκειται να επεκταθεί, φτάνοντας τελικά μια χωρητικότητα 6-9.000 ανθρώπων, σύμφωνα με τον Yitzhak Aharonovitch, τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης του Ισραήλ.

Αυτό το αίσθημα ενάντια στους Αφρικανούς χωρίς χαρτιά έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα, που τροφοδοτείται από λόγια μίσους, όπως δείχνει το “Le sentiment”, ένα βίντεο που δημοσιεύθηκε [fr] από την Djemila Yamina. Το βίντεο δείχνει Ισραηλινούς πολίτες να δηλώνουν σε δημόσιες συγκεντρώσεις τους ότι οι μετανάστες χωρίς χαρτιά είναι “ψυχοπαθείς, αποβράσματα και κοπρίτες που πρέπει να απελαθούν από τη χώρα μας”.

Σε άλλα μέρη, εξτρεμιστικές ομάδες μειονότητας έχουν επιτεθεί σε μετανάστες. Στο Ισραήλ, η κυβέρνηση και το δικαστικό σύστημα λαμβάνουν ενεργό δράση. Προηγουμένως, τον Ιούλιο του 2012, ο Allain Jules καταδίκασε [fr] το φαινόμενο στο blog του:

 Ce qui se passe en Israël actuellement est indigne. Entre un ministre qui demande que les clandestins soient simplement assassinés, puisqu’il recommande qu’on tire sur eux au moment où ils tenteront de franchir les frontières, un autre qui parle du risque d’impureté future de l’État d’Israël qui doit garder son caractère juif 

Αυτό που συμβαίνει στο Ισραήλ είναι ντροπιαστικό. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε  έναν υπουργό που απαιτεί οι μετανάστες απλώς να δολοφονούνται, προτείνοντας να τους πυροβολούμε τη στιγμή ακριβώς που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα, και έναν άλλον υπουργό που μιλάει για ρίσκο μιάσματος στο μελλοντικό κράτος του Ισραήλ, που πρέπει να διατηρήσει τον εβραϊκό χαρακτήρα του.

Ο ρατσισμός ήταν εμφανής ακόμα και πριν το νέο νόμο. Στις 18 Ιουλίου 2013, ο Babaker (Babi) Ibrahim, ηθοποιός από το Νταρφούρ που ζητάει άσυλο,  [en] συνελήφθη απλώς επειδή δεν είχε απόδειξη για το ποδήλατό του.

Ο Jean Shaoul εξήγησε [fr] την πραγματικότητα αυτών που ζητούν άσυλο στο Ισραήλ στο blog του cameroonvoice.com: 

En vertu de la loi israélienne, il est interdit aux immigrés de travailler tant qu'ils ne sont pas enregistrés comme demandeurs d'asile. Ce qui leur est pratiquement impossible. En effet, selon l’agence des Nations unies pour les réfugiés, alors que le taux de reconnaissance national moyen des demandeurs d’asile est de 39 pour cent, en Israël ce taux est inférieur à 1 pour cent. En Israël, la plupart des demandeurs d’asile sont des Erythréens et des Soudanais qui connaissent un taux de reconnaissance international moyen de 84 pour cent et de 64 pour cent respectivement.

Σύμφωνα με την Ισραηλινή νομοθεσία, η εργασία είναι απαγορευμένη στους μετανάστες, όσο διάστημα είναι καταχωρημένοι ως αιτούντες άσυλο. Κάτι που ουσιαστικά είναι αδύνατο γι’ αυτούς. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την Υπηρεσία Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών (UNHCR), ενώ ο εθνικός μέσος όρος αναγνώρισης αιτούντων άσυλο είναι 39%, στο Ισραήλ το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο του 1%. Στο Ισραήλ, η πλειοψηφία των ατόμων που διεκδικούν άσυλο προέρχεται από την Ερυθραία και το Σουδάν, που έχουν ένα ποσοστό διεθνούς αναγνώρισης της τάξης του 84% και 64%, αντίστοιχα.

Σε μια δημοσίευση σε ένα blog της Mediapart, ο JOSEPH AKOUISSONNE [fr] έγραψε:

Ce racisme est incompréhensible de la part d’un peuple qui a souffert de l’abjection nazie, avec sa cohorte d'actes odieux visant à l'extermination des juifs. Pourtant, c'était bien Madame Golda Meir qui proclamait que  : « …les Africains et le peuple juif partagent des points communs. Ils ont été victimes de l’histoire : morts dans les camps de concentration ou réduits en esclavage… » Dans les années 1960, l'état d'Israël avait tissé des liens très forts avec le continent noir. Des étudiants africains étaient accueillis dans les kibboutz. Inversement, nombreux étaient les Israéliens qui allaient en Afrique pour soutenir le développement des états fraîchement indépendants. Il faut aussi rappeler le combat des juifs sud-africains, aux côtés de Nelson Mandela dans sa lutte contre l’apartheid. Sans oublier ceux qui s’engagèrent avec les militants des Droits Civiques aux États-Unis.

Αυτός ο ρατσισμός είναι ακατανόητο να προέρχεται από άτομα που υπέφεραν εξαιτίας των Ναζί και του κύκλου αποτρόπαιων πράξεών τους με σκοπό την εξόντωση των Εβραίων. Παρόλα αυτά, η Γκόλντα Μέιρ ήταν αυτή που προκήρυξε ότι: “…οι Αφρικανοί και οι Εβραίοι έχουν κοινά σημεία. Αποτέλεσαν θύματα της ιστορίας, που θανατώθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή υποδουλώθηκαν…”. Τη δεκαετία του 1960, το Ισραηλινό κράτος, μετά από προσπάθεια, είχε δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με την αφρικανική ήπειρο. Αφρικανοί φοιτητές ήταν ευπρόσδεκτοι στο Κιμπούτς. Αντίστοιχα, υπήρχαν πολλοί Ισραηλινοί που υποστήριξαν ενεργά την ανάπτυξη των νέων θεσπισμένων ανεξάρτητων κρατών. Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, ο αγώνας των Εβραίων της Νότιας Αφρικής μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα στη διαμάχη ενάντια στο απαρντχάιντ. Ας μην ξεχνάμε ακόμα αυτούς που ασχολούνται με τους ακτιβιστές των πολιτικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ. 

Τι είναι αυτό στην παράνομη μετανάστευση που προκαλεί τόσο πολύ μίσος στο Ισραήλ; Ως απάντηση, η ιστοσελίδα του JOL Press παρουσιάζει εικόνες [fr] από την Ένωση για την Ελευθερία για τους Πρόσφυγες (Freedom 4 Refugees Association):

“Environ 50 000 demandeurs d'asile et réfugiés africains vivent aujourd’hui en Israël. Nous avons fui la persécution, les forces militaires, la dictature, les guerres civiles et le génocide. Au lieu d'être traités comme des réfugiés par le gouvernement d'Israël, nous sommes traités comme des criminels » explique Freedom4Refugees. “Nous réclamons l’abrogation de la loi, la fin des arrestations, et la libération de tous les demandeurs d'asile et les réfugiés emprisonnés”, ont encore déclaré les réfugiés dans une pétition relayée par l’association Freedom4Refugees. Principalement d'origine soudanaise, sud-soudanaise et érythréenne, les manifestants demandent également que les demandes d'asile soient effectuées de “manière individuelle, équitable et transparente “.

“Περίπου 50.000 άτομα που ζητούν άσυλο ζούνε σήμερα στο Ισραήλ. Διαφύγαμε τη δίωξη, τις στρατιωτικές δυνάμεις, τη δικτατορία, τους εμφυλίους πολέμους και τη γενοκτονία. Αντί να μας αντιμετωπίζει σαν πρόσφυγες η κυβέρνηση του Ισραήλ, μας αντιμετωπίζει σαν εγκληματίες”, εξήγησε η ιστοσελίδα Freedom4Refugees. “Απαιτούμε να ανακληθεί ο νόμος, να σταματήσουν οι συλλήψεις και να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που έχουν φυλακιστεί”, δήλωσαν οι πρόσφυγες σε μια αίτηση που υποβλήθηκε από την Ένωση Freedom4Refugees [en]. Κυρίως οι προερχόμενοι από το Σουδάν, το Νότιο Σουδάν και την Ερυθραία απαιτούν επιπλέον οι αιτήσεις για άσυλο να γίνονται με “μεμονωμένο, δίκαιο και διαφανή τρόπο”.

Η ιστοσελίδα του Al Monitor επεσήμανε [en] τον χαρακτήρα διακρίσεων των μέτρων που λήφθηκαν ενάντια στους Αφρικανούς μετανάστες: [en]

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, υπάρχουν περίπου 93.000 “τουρίστες χωρίς έγκυρη βίζα” στο Ισραήλ, περίπου ο μισοί από αυτούς προέρχονται από την Πρώην Σοβιετική Ένωση. Δεν χρειάζεται να πούμε, ότι η κυβένρηση δεν χτίζει ειδικά κέντρα κράτησης γι’ αυτούς. Ο αριθμός των ανθρώπουν που ζητούν άσυλο είναι επίσης σημαντικά χαμηλότερος από τον αριθμό των νόμιμων ξένων εργατών στο Ισραήλ (περίπου 70.000) — προς μεγάλη ανακούφιση των εταιριών εκείνων που κανονίζουν να τους φέρουν στη χώρα και τους προσλαμβάνουν.

Σημειώθηκε μεγάλη αδιαφορία σε διεθνές επίπεδο. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Rue89, η Renée Greusard [fr] αποκάλυψε τον καθημερινό ρατσισμό ενάντια στον μαύρο πληθυσμό του Ισραήλ:

Quand nous abordons ce sujet ensemble, David Sheen, le journaliste américain, pèse ses mots et parle plus lentement :

“Le niveau de racisme actuel en Israël, il peut être comparé à ce qu’on a connu dans d’autres pays occidentaux, il y a cinquante, soixante ans. Les gens se font insulter dans la rue. Souvent, quand les Noirs entrent dans les bus, les gens se bouchent le nez, bloquent les places à côté d’eux, ouvrent les fenêtres, pestent : “Ah ! Mais on n’a pas besoin de tous ces Noirs !”

Dans les autres pays, les gens sont gênés par leurs pensées racistes. Ils ne les disent pas en public. Là, non. C’est un racisme assuré, et dont les gens sont fiers. “

Όταν συζητάμε αυτό το θέμα μαζί, ο Αμερικανός δημοσιογράφος David Sheen ζυγίζει τα λόγια του και μιλάει αργά: 

“Το τωρινό επίπεδο ρατσισμού στο Ισραήλ μπορεί να συγκριθεί με όσα έχουν συμβεί σε άλλες χώρες της Δύσης 50, 60 χρόνια πριν. Άνθρωποι δέχονται προσβολές στους δρόμους. Συχνά, όταν μαύροι ανεβαίνουν στα λεωφορεία, άνθρωποι κλείνουν τη μύτη τους ή τις θέσεις δίπλα τους, ανοίγουν τα παράθυρα ενώ γκρινιάζουν “Αχ! Δεν χρειαζόμαστε όλους αυτούς τους μαύρους!”

Σε άλλες χώρες, άνθρωποι ντρέπονται για τις ρατσιστικές τους σκέψεις. Δεν τις φανερώνουν δημόσια. Εδώ, όχι τελείως. Είναι περήφανοι για τον ρατσισμό τους”.

Αυτά τα συναισθήματα κατά των μαύρων μπορεί να τα παρατηρήσει κανείς ακόμα και στα σχόλια που δημοσιεύονται [fr] σε blog και στα διαδικτυακά μέσα, όπως το  lemonde.fr [fr], το seneweb.com [fr] και το tempsreel.nouvelobs.com [fr].

Αυτού του είδους τα σχόλια συχνά διεγείρουν τα πάθη και στις δύο πλευρές. Ένα άρθρο του Jack Guez στο Yahoo News έχει δεχτεί 2.410 σχόλια [en] και πολλά από αυτά τα σχόλια έχουν με τη σειρά τους δεχτεί πολλά “like”. Το σχόλιο παρακάτω έχει λάβει 82 ευνοϊκές γνώμες: [en]

Οι άνθρωποι ασκούν κριτική στο Ισραήλ, αλλά κανείς δε λέει τίποτα για τη Σαουδική Αραβία, γιατί;

Η Σαουδική Αραβία έδιωξε 200.000 Αφρικανούς πριν μια εβδομάδα!

Ο θάνατος του Αριέλ Σαρόν έφερε αυτές τις διαμαρτυρίες και την απεργία σε προσωρινή διακοπή για μερικές μέρες. Ωστόσο, ο αγώνας για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά στο Ισραήλ συνεχίζεται. Μετά την πορεία έξω από τα γραφεία [fr] της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), καθώς επίσης και σε άλλες ξένες πρεσβείες στο Τελ Αβίβ, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες [fr] μπροστά από το Κνεσέτ, το Ισραηλινό Κοινοβούλιο στην Ιερουσαλήμ. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση συνεχίζει να αναγγέλει βραδυκίνητες προτάσεις.