Αυτή η ανάρτηση είναι μέρος του ειδικού μας αφιερώματος για τις διαδηλώσεις #Euromaidan της Ουκρανίας.

Σχεδόν μια εβδομάδα μετά την ανατροπή, ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς εμφανίστηκε στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενώ οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν πλημμυρίσει την Κριμαία, μια αυτόνομη περιοχή της Ουκρανίας που βρίσκεται στη χερσόνησο της Κριμαίας στην Μαύρη Θάλασσα.

Αρχικά, οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις αρνήθηκαν να ταυτοποιηθούν. Η Ρωσία αναγνώρισε αργότερα τη στρατιωτική της παρουσία. Το Σάββατο 1 Μαρτίου, το Συμβούλιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας ενέκρινε επίσημα την απόφαση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να αναπτύξει ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία, ανακοινώνοντας ντε φάκτο πόλεμο στη γείτονά της. Η κυβέρνηση του Πούτιν χρησιμοποίησε το πρόσχημα της υπεράσπισης των ζωών εθνοτικών Ρώσων στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι κινδύνευαν άμεσα. Οποιαδήποτε πληροφορία για Ρώσους, που τραυματίστηκαν στην Κριμαία, ωστόσο, αργότερα διαψεύστηκε από υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ακολούθησαν γρήγορα αντιδράσεις από Ουκρανούς και Ρώσους χρήστες των μέσω κοινωνικής δικτύωσης.

Ο Ρώσος χρήστης του Facebook Yevgeni Yuriev προειδοποίησε τους συμπατριώτες του ότι ο πόλεμος με την Ουκρανία θα σήμαινε απώλεια της φήμης της Ρωσίας παγκοσμίως:

Пройдет совсем немного времени, и большинство поймет, что Путин безумен. Но проблема в другом. Его просто не станет, и все. Куда потом встроить человечеству миллионы людей, которые поддержали безумие. И смерти чужих детей, и смерти своих детей. Никогда уже у России не будет прежнего места в мире. И детям нашим. Все, о чем так красиво и благородно недавно вспоминали, ничего этого больше никогда не будет. Ни медалей Олимпиады, ни Пушкина, ни Толстого, ни балов, ни супрематистов. Ни загадочной и красивой русской души. Ни победы в Великой Войне с фашистами. Все это станет скотство и ложь. По красной площади 9 Мая уже никогда не пройдут победители.
Россия не проживет долго за новым железным занавесом, это понятно. И вот когда он рассыплется снова, мир будет смотреть молча на нас. Всегда. Это будет вечный позор.

A little time will pass before everyone will understand that Putin is mad. But the problem lies somewhere else. He will simply disappear and that is all. But [what is to be done] with millions of people who supported the madness. And with the deaths of other people's children, and deaths of our own children. Never again will Russia hold the same place in the world. Neither will our children. All that we've recently recalled so proudly, all that will be no more. Neither Olympic medals, Pushkin, Tolstoy, balls, the supremacists. Nor the mysterious and beautiful Russian soul. Nor the victory in a Great War with fascists. All of this will turn into filth and lie. No victors will walk the Red Square on the 9th of May again. Russia will not survive long behind the new iron curtain, that is clear. And when [the curtain] crumbles again, the world will silently stare at us. Forever. This will be [our] eternal shame.

Θα περάσει λίγος χρόνος, μέχρι να καταλάβουν όλοι ότι ο Πούτιν είναι τρελός. Το πρόβλημα, όμως, βρίσκεται αλλού. Απλώς θα εξαφανιστεί και αυτό είναι όλο. Αλλά [τι πρέπει να γίνει] με εκατομμύρια ανθρώπους που υποστήριξαν την τρέλα. Και με τους θανάτους των παιδιών των άλλων και τους θανάτους των δικών μας παιδιών. Ποτέ ξανά η Ρωσία δεν θα έχει την ίδια θέση στον κόσμο. Ούτε τα παιδιά μας. Όλα όσα θυμόμαστε πρόσφατα τόσο περήφανα, όλα αυτά δεν θα υπάρχουν πια. Ολυμπιακά μετάλλια, Πούσκιν, Τολστόι, οι της λευκής ανωτερότητας. Ούτε η μυστηριώδης και όμορφη ρωσική ψυχή. Ούτε η νίκη σε έναν Μεγάλο Πόλεμο με φασίστες. Όλα αυτά θα μετατραπούν σε βρωμιά και ψέματα. Κανένας νικητής δεν θα περπατήσει ξανά στην Κόκκινη Πλατεία στις 9 Μαΐου. Η Ρωσία δεν θα επιβιώσει πολύ πίσω από το νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Και όταν [το παραπέτασμα] θρυμματιστεί ξανά, ο κόσμος θα μας κοιτάζει σιωπηλά. Για πάντα. Αυτή θα είναι η αιώνια ντροπή [μας].

Απηχώντας την ανατολικορθόδοξη χριστιανική παράδοση της Κυριακής της Συγχώρεσης [της Τυρινής], ο ακτιβιστής Roman Udot με έδρα τη Μόσχα έφερε μια μικρή εικόνα της Μητέρας του Θεού στην Ουκρανική Πρεσβεία στη Μόσχα και έγραψε:

Я никогда не просил прощения у целой страны. Вкусной, веселой, бесшабашной страны. Близкой и уютной. Я не знаю правильного ритуала. Есть ли он? И хотя мои отношения с концепцией бога неоднозначны, я все-таки решил использовать этот древний символ нашего родства, общности культуры и истории.

Оставлю у ограды украинского посольства. Попрошу прощения. И пусть потом суеверные полицейские – а все бандиты суеверны – ломают голову как это выбросить.

Боже, храни Украину.

Ποτέ δεν ζήτησα συγχώρεση για όλη τη χώρα. Μια “γευστική”, διασκεδαστική, ανέμελη χώρα. Μια κοντινή και άνετη [χώρα]. Δεν ξέρω ποιο είναι το κατάλληλο τελετουργικό. Υπάρχει; Και παρόλο που έχω μια περίπλοκη σχέση με την έννοια του θεού, αποφάσισα τελικά να χρησιμοποιήσω αυτό το αρχαίο σύμβολο της συγγένειας, του κοινού πολιτισμού και της ιστορίας μας.

Θα αφήσω [την εικόνα] δίπλα στον φράχτη της Ουκρανικής Πρεσβείας. Θα ζητήσω συγχώρεση. Και ας σκεφτούν καλά οι “κυρίαρχοι” αστυνομικοί – όλοι οι ληστές είναι κυρίαρχοι – πώς να το πετάξουν.

Θεέ μου, φύλαγε την Ουκρανία.

Περιττό να πούμε ότι πολλοί Ουκρανοί ήταν κάτι παραπάνω από έκπληκτοι με την απόφαση της ρωσικής κυβέρνησης να αναπτύξει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία.

Ένας χρήστης του Facebook με έδρα το Χάρκοβο, ο Yevgen Bessonov, έγραψε:

Мы не убили ни одного россиянина, не взяли ни пяди их земли, не ввели войска на их территорию, не захватили их ресурсы. Мы просто на неделю стали свободной страной. И этого хватило, чтобы Россия объявила нам войну ЕДИНОГЛАСНЫМ решением СФ и при тотальной поддержке населения!!! За что они нас так ненавидят? За свободу? За инакомыслие? За что мы удостоены такой лютой и всенародной ненависти, что война оправдана в глазах россиян? 1 марта 2014 года – …..?

Δεν σκοτώσαμε ούτε έναν Ρώσο, δεν πατήσαμε το πόδι μας στη γη τους, δεν στείλαμε στρατεύματα στο έδαφός τους, δεν καταλάβαμε τους πόρους τους. Μόλις γίναμε μια ελεύθερη χώρα για μια εβδομάδα [από την εκδίωξη του υποστηριζόμενου από τη Ρωσία Προέδρου Γιανουκόβιτς από την εξουσία]. Και αυτό ήταν αρκετό για να μας κηρύξει η Ρωσία πόλεμο με ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου και με την υποστήριξη των πολιτών της!!! Γιατί μας μισούν τόσο πολύ; Για την ελευθερία; Για την ανυπακοή μας; Γιατί αντιμετωπίζουμε τόσο άγριο και διαδεδομένο μίσος, που δικαιολογεί τον πόλεμο στα μάτια των Ρώσων; 1 Μαρτίου 2014 – …;

Εν τω μεταξύ, τα ρωσικά ΜΜΕ δικαιολόγησαν την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, επικαλούμενα την ανάγκη υπεράσπισης των Ρώσων και ρωσόφωνων στην Ουκρανία. Πολλοί ρωσόφωνοι Ουκρανοί έχουν υπογραμμίσει την έλλειψη λόγων για μια τέτοια “άμυνα” και μάλιστα ζήτησαν από τον Πούτιν να σταματήσει τη στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία.

Ένας Ρώσος πολίτης με έδρα το Κίεβο, ο Mitya Gerasimov, δημοσίευσε τα ακόλουθα στη σελίδα του στο Facebook:

Я гражданин РФ, русский еврей, пять лет живу в Украине. У меня ни разу не возникло здесь проблем ни с моим русским языком, ни с моей еврейской музыкой. Ни во Львове, ни в Киеве, ни на Майдане. Никаких «фашистов-бендеровцев», нацистов и антисемитов я не видал в глаза, это миф. Путин при широкой поддержке населения России ввел войска в Украину, и это никакая не защита от экстремистов. Это война против мирной независимой страны. Позор России. Беда.

Είμαι πολίτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ρωσοεβραίος, ζω στην Ουκρανία εδώ και πέντε χρόνια. Και δεν είχα ποτέ πρόβλημα εδώ με τη ρωσική μου γλώσσα ή την εβραϊκή μουσική μου. Ούτε στο Λβιβ, ούτε στο Κίεβο, ούτε στην πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο. Δεν έχω δει “φασίστες-μπαντερίτες“, ναζί ή αντισημίτες – είναι μύθος. Ο Πούτιν, υποστηριζόμενος από μεγάλη μερίδα ρωσικού λαού, έστειλε στρατεύματα στην Ουκρανία και αυτό δεν αποτελεί προστασία από τους εξτρεμιστές. Είναι πόλεμος ενάντια σε έναν ειρηνικό γείτονα. Ντροπή για τη Ρωσία. Μια τραγωδία.

Μια Ουκρανή κριτικός τέχνης με έδρα το Κίεβο, η Ekaterina Stukalova, δημοσίευσε στο Facebook:

Устройте мне встречу с Путиным, Обамой, Баррозу. Даже не встречу, нет, перекрестный допрос. Я могу рассказать им, как ущемляются мои русскоязычные права в Украине. Я – на три четверти этническая русская, на одну четверть этническая армянка, получившая советский паспорт в 16 лет и украинский в 19. Училась в русской школе, украинский язык в ней преподавался, но настолько спустя рукава, что я его так и не имела возможности нормально выучить. Поступила в Киевский Государственный Художественный Институт в 1990, на втором курсе всех преподавателей лихорадило, что в связи с независимостью их заставят преподавать на украинском, а как они будут это делать, если все книжки на русском? Так никто и не заставил за 20+ лет, более того, студенты-первокурсники с Западной Украины, вынужденные пользоваться русско-украинским словарем в библиотеке при чтении литературы, к третьему курсу переходили на русский. Аналогичная ситуация была везде, где я потом работала.

Мои дети говорят по-русски, старшая учит украинский в школе, но на переменках дети общаются между собой по-русски. Ні, зачекайте. Десь з грудня 2013 вони намагаються і на перервах спілкуватися українською. І я це підтримую. Але дуже хотілося б краще опанувати українську, щоб не робити помилок і знати, як виправляти помилки в зошитах моїх дітей. Може, є якісь курси, де в Україні дорослим російськомовним можна вивчити українську? Ні, не чула. Мене це дуже непокоїть, панове Путін, Обама, Баррозу. Мої україномовні права вочевидь порушені.

Οργανώστε μια συνάντηση για μένα με τον Πούτιν, τον Ομπάμα και τον [πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ] Μπαρόζο. Όχι, ούτε συνάντηση, αντεξέταση. Μπορώ να τους πω πώς παραβιάζεται το δικαίωμά μου [να μιλάω ρωσικά] στην Ουκρανία. Είμαι κατά τα τρία τέταρτα εθνοτική Ρωσίδα, κατά το ένα τέταρτο Αρμένια, που έλαβα σοβιετικό διαβατήριο σε ηλικία 16 ετών και ουκρανικό στα 19. Πήγα σε ρωσόφωνο σχολείο, όπου τα ουκρανικά διδάσκονταν μάλλον με μισή καρδιά και έτσι δεν τα έμαθα ποτέ καλά. Το 1990 γράφτηκα στο Κρατικό Ινστιτούτο Τεχνών του Κιέβου και, όταν ήμουν δευτεροετής φοιτήτρια, οι καθηγητές ανησυχούσαν ότι λόγω της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, θα αναγκάζονταν να κάνουν διαλέξεις στα ουκρανικά, ενώ όλα τα βιβλία τους ήταν στα ρωσικά. Και στην πραγματικότητα κανείς δεν τους ανάγκασε κατά τη διάρκεια των 20+ ετών [ανεξαρτησίας]. Επιπλέον, οι πρωτοετείς φοιτητές από την [κυρίως ουκρανόφωνη] Δυτική Ουκρανία έπρεπε να χρησιμοποιούν ρωσο-ουκρανικό λεξικό για να διαβάσουν βιβλία στη βιβλιοθήκη στην αρχή και στο τρίτο έτος άλλαξαν στα ρωσικά. Και μια παρόμοια κατάσταση συνέβαινε παντού, όπου δούλευα, μετά την αποφοίτησή μου.Τα παιδιά μου μιλούν ρωσικά, η μεγαλύτερη [κόρη] μαθαίνει ουκρανικά στο σχολείο, αλλά μιλάει ρωσικά στα διαλείμματα. Όχι, για ένα λεπτό. Από τον Δεκέμβριο του 2013, άρχισαν να προσπαθούν να μιλούν ουκρανικά και στα διαλείμματα. Και το υποστηρίζω. Και [εγώ] θα ήθελα να γνωρίζω καλύτερα τα ουκρανικά για να μην κάνω λάθη και να μπορώ να διορθώνω λάθη στις εργασίες των παιδιών μου. Ίσως υπάρχουν μαθήματα ουκρανικών για Ρωσόφωνους ενήλικες. Αλλά δεν έχω ακούσει για κανένα. Και με ανησυχεί πολύ αυτό κ. Πούτιν, κ. Ομπάμα και κ. Μπαρόζο. Στην πραγματικότητα, παραβιάζονται τα δικαιώματά μου να μιλάω ουκρανικά.

Ένας Ουκρανός από την Κριμαία, ο Vitaliy Dyshlovy, με έδρα το Κίεβο, έγραψε τα εξής:

Я родился и вырос в Крыму. Так как живу в Киеве, последние несколько дней провожу консультации на тему “Что думают крымчане?”. За всех не скажу, но мои родственники по своему окружению судят так: все хотят спокойной жизни и никакой защиты им ни от кого не нужно. В целом впечатление – пассивность: ни позицию Украины, ни присоединение к России активно поддерживать не собираются. Конечно, конфликта не хочет никто. Действия же России невозможно объяснить никак – от войны проиграют все. На голову эти действия не налазят никому – ни мне, ни родителям, ни знакомым в Крыму. Желающим жить в России и махающим триколором в некоторых городах неделимой Украины предлагаю решать вопрос индивидуально – переезжать в Россию и наслаждаться. Слава Украине!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κριμαία. Δεδομένου ότι ζω τώρα στο Κίεβο, τις τελευταίες ημέρες ενημερώνω [άλλους] για το “τι πιστεύουν οι Κριμαίοι”. Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους, αλλά οι συγγενείς και οι γνωστοί μου πιστεύουν το εξής. Όλοι θέλουν μια ήρεμη ζωή και δεν χρειάζονται προστασία από κανέναν. Η γενική εντύπωση είναι αυτή της παθητικότητας: δεν υποστηρίζουν ενεργά τη θέση της Ουκρανίας ούτε θέλουν να ενταχθούν στη Ρωσία. Φυσικά κανείς δεν θέλει μια σύγκρουση. Και κανείς δεν έχει εξήγηση για τις ενέργειες της Ρωσίας – σε περίπτωση πολέμου, όλοι θα χάσουν. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει αυτές τις ενέργειες – ούτε εγώ, ούτε οι γονείς ή οι φίλοι μου στην Κριμαία. Όσοι επιθυμούν να ζήσουν στη Ρωσία και να κυματίσουν μια [ρωσική σημαία] σε ορισμένες πόλεις της αδιαίρετης Ουκρανίας, προτείνω να ενεργήσουν μεμονωμένα – μετακομίζοντας στη Ρωσία και διασκεδάζοντας. Δόξα στην Ουκρανία!

Ένας Ρώσος με έδρα το Τσερκάσι, ο Dmitri Zorin, έκανε έκκληση και στα δύο έθνη:

Я живу в Украине 14 лет.
Я убежал сюда из России.
Я объехал всю Украину с востока до запада и с севера до юга.
Я официально заявляю, что за время моего пребывания Я ни разу не встретил ни малейшего неуважения ко мне.
[…]
Я безмерно благодарен Украине за то, что Я и моя семья – Граждане Украины.
Украинцы! Что бы ни случилось, Я с ВАМИ!!
Я не побегу.
Я бился в беспомощности с 2009 года. Я не верил в Майдан. Я верил в украинцев.
Борьба за свободу сплотила нас. Я благодарен ВАМ за это!
Я знаю, что МЫ УЖЕ СВОБОДНЫ!
Даже, когда понимаем беспомощность нашей армии перед захватчиком.
[…]
Россияне!
Я знаю, что вы не объявляли войну Украине.
Я знаю, что большинство из вас не обдурить инфой из ящика. И нет смысла говорить, что есть правда. Вы её и сами берете из ленты.
Я официально заявляю, что никого из своих друзей не считаю врагом.
Я знаю, что вам не легко. Вы чувствуете себя достаточно сыто и разрозненно, чтобы предпринимать резкие движения. Я понимаю это.
Я официально заявляю, что если вам вдруг понадобится уйти в Украину, Я приму вас. Я буду помогать вам. Я не назову за это цены и никогда не предъявлю.
Я знаю, что жить в страхе долго не получится. Одно кончается. Или жизнь или страх.
Я официально заявляю, что когда у вас исчезнет страх, Я подскажу и помогу морально. Когда бы это ни произошло.

Ζω στην Ουκρανία εδώ και 14 χρόνια.
Έφυγα εδώ από τη Ρωσία.
Έχω διασχίσει την Ουκρανία από ανατολή προς δύση και από βορρά προς νότο. Και δηλώνω επίσημα ότι δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ καμία ασέβεια.
[…]
Είμαι αιώνια ευγνώμων στην Ουκρανία για το γεγονός ότι εγώ και η οικογένειά μου είμαστε Ουκρανοί πολίτες.
Ουκρανοί! Ό,τι κι αν γίνει είμαι δίπλα ΣΑΣ!!
Δεν θα τρέξω να φύγω.
Νιώθω αβοήθητος από το 2009. Δεν πίστευα στην [Euro]Maidan. Πίστευα στους Ουκρανούς.
Ένας αγώνας για την ελευθερία μας είχε ενώσει. Για αυτό, ΣΑΣ είμαι ευγνώμων!
Ξέρω ότι είμαστε ΗΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!
Ακόμα κι όταν καταλαβαίνουμε την αδυναμία του στρατού μας απέναντι στον κατακτητή.
[…]
Ρώσοι!
Ξέρω ότι δεν έχετε κηρύξει πόλεμο στην Ουκρανία.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς δεν μπορούν να ξεγελαστούν από τις πληροφορίες στην τηλεόραση. Και δεν χρειάζεται να επισημάνουμε την αλήθεια. Εσείς οι ίδιοι μπορείτε να την αντιληφθείτε από τις [ειδήσεις].
Δηλώνω επίσημα ότι δεν θεωρώ εχθρό κανέναν από τους φίλους μου.
Ξέρω ότι δεν είναι εύκολη στιγμή για σας. Νιώθετε πολύ κουρασμένοι και διχασμένοι για να δράσετε. Το καταλαβαίνω αυτό.
Δηλώνω επίσημα ότι, αν χρειαστεί να έρθετε στην Ουκρανία, θα σας καλωσορίσω. Θα σας βοηθήσω. Και δεν θα βάλω τιμοκατάλογο στη βοήθειά μου.
Ξέρω ότι μπορεί κανείς να ζήσει με φόβο για λίγο καιρό. Κάτι φεύγει. Είτε ο φόβος είτε η ζωή.
Δηλώνω επίσημα ότι, όταν ξεμείνετε από φόβο, θα σας προσφέρω συμβουλές και υποστήριξη. Όποτε συμβεί αυτό.

Στις 2 Μαρτίου, πολίτες και των δύο χωρών πραγματοποίησαν διαδηλώσεις κατά της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία.