[Όλοι οι σύνδεσμοι οδηγούν σε ισπανόφωνες σελίδες, εκτός κι αν αναφέρεται διαφορετικά.]
Στην Αργεντινή, την Παραγουάη και την Ουρουγουάη, το να τρως νιόκι [en] στις 29 κάθε μήνα αποτελεί δημοφιλή παράδοση. Κανείς δεν ξέρει σίγουρα πού ή πότε προέκυψε το έθιμο αυτό, αλλά πολλοί bloggers αφιέρωσαν δημοσιεύσεις στη διατροφική αυτή συνήθεια και έγραψαν συνταγές για το πώς φτιάχνουν νιόκι.
Το ιστολόγιο Sección del por qué ταξίδεψε πίσω στον 8ο αιώνα:
La tradición de servir ñoquis los dias 29 nace de una leyenda que se remonta al siglo VIII. Vivía entonces en Nicosia (Asia Mayor) un joven médico llamado Pantaleón, quien, tras convertirse al cristianismo, peregrina por el norte de Italia. Allí practicó milagrosas curaciones por las que fue canonizado. Cierta ocasión en que pedía pan a unos campesinos , estos lo invitaron a compartir su pobre mesa. Agradecido, les anuncia un año de pesca y cosechas excelentes. La profecía se cumplía y otros muchos milagros. San Pantaleón fue consagrado -a la par de San Marcos- patrono de Venecia. Aquel episodio ocurría un 29, por tal razón se recuerda ese día con una comida sencilla representada por los ñoquis. El ritual que lo acompaña de poner dinero bajo el plato simboliza el deseo de nuevas dádivas.
Η Carambolatango προσέφερε τη δική της αγαπημένη ιστορία:
Durante la Guerra de Europa, en Italia, escaseaban los alimentos entonces. El gobierno repartía bonos que eran cambiados por comida en los expendios. Las familias más numerosas se veían en serias dificultades para alimentarse y llegar a fin de mes. Nace la solidaridad entre las personas y los vecinos invitaban a comer noquis, (que era siempre considerada comida para los pobres) a las familias más grandes. Debajo de cada plato les ponían un bono y este regalo permitía que estos grupos pudieran cambiarlos por comida y llegar a fin de mes –
Η Alejandra Moglia από το ιστολόγιο Chocolate y Frambuesa πρόσθεσε ακόμα περισσότερη ιστορία για τα νιόκι:
Hay otra historia que cuenta que hacia 1690, en un pueblo de Piamonte, se perdió la cosecha de trigo. Si bien la papa sólo la usaban para alimentar a los animales, era tan grande la miseria que la cocinaron, la mezclaron con harina y dieron origen a los ñoquis.
Η Nuria Eme από το Cuaderno de recetas δημοσίευσε μια συνταγή και πρόσθεσε:
[…] se suelen comer los días 29 de cada mes, y por lo visto el origen (de esta versión, pues hay varias) es, que por ser uno de los últimos días del mes, las personas que tenían pocos recursos y cobraban a primero de mes, tenían que ingeniárselas para comer con alimentos hechos con materia prima barata. Y claro, ya sabemos que la papa y la harina, no son excesivamente caros. Y aunque la tradición es antigua, creo que por desgracia, es extrapolable en el tiempo, y totalmente actual con las circunstancias que nos ha tocado vivir.
Η Claudia Calizaya έδειξε σε ένα βίντεο πώς τα φτιάχνει η ίδια:
http://www.youtube.com/watch?v=AcnYJoK4pVs
Η παράδοση αυτή, όμως, δε σταματά στα γεύματα. Στην Αργεντινή, “νιόκι” είναι παρατσούκλι για τους δημόσιους υπαλλήλους και γι’ αυτούς που δεν πάνε στη δουλειά τους, αλλά εμφανίζονται πάντα στις 29 του μήνα για να πληρωθούν.
Θρύλος ή παράδοση, το έθιμο συνεχίζει να αντέχει στο χρόνο στο νότιο ημισφαίριο. Αν δεν ξέρετε πώς να φτιάχνετε νιόκι, δείτε άλλη μια συνταγή από το ιστολόγιο From Argentina With Love [en].