“Δεν σε αγαπώ, θάνατε, μα δεν σε φοβάμαι”: Ο ποιητής της Παλαιστινιακής Αντίστασης Σαμίχ Αλ-Κασίμ χάνει τη μάχη με τον καρκίνο

RIP Samih Al-Qasim .. the Palestinian Poet. Photo by Anarbati, Wikipedia (CC BY-SA 3.0)

Αιωνία η μνήμη, Σαμίχ Αλ-Κασίμ, ποιητή της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Φωτογραφία: Anarbati, Wikipedia (CC BY-SA 3.0)

Ο εμβληματικός Παλαιστίνιος ποιητής, πολιτικός ακτιβιστής και δημοσιογράφος Σαμίχ Αλ-Κασίμ πέθανε στις 19 Αυγούστου μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο. Ήταν 75 ετών.

Ο Αλ-Κασίμ πέθανε, εκεί που γεννήθηκε – στη Ραμέχ – μια αραβική πόλη στο βόρειο Ισραήλ. Όταν γεννήθηκε, η Ραμέχ ήταν μέρος της Παλαιστίνης και κατελήφθη από τις ισραηλινές δυνάμεις το 1948. Παρόλο που ο Αλ-Κασίμ ήταν πολίτης του Ισραήλ, θεωρούσε τον εαυτό του Παλαιστίνιο. Οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται Παλαιστίνιοι. Οι “Παλαιστίνιοι του 48″ ή απλά 48 στα αραβικά είναι άλλες εναλλακτικές. Η ποίησή του ήταν εθνικιστική, μιλώντας συχνά για την παλαιστινιακή ταυτότητα στα πρώην παλαιστινιακά εδάφη, που σήμερα αποτελούν μέρος του Ισραήλ.

Συγγραφέας περισσότερων από 30 βιβλίων ποίησης, μυθιστορημάτων, δοκιμίων και συλλογών θεατρικών έργων, ο Αλ-Κασίμ αφήνει πίσω του μια πλούσια κληρονομιά. Τα έργα του στα αραβικά έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Ήταν παθιασμένος υπερασπιστής της παλαιστινιακής ταυτότητας. Η άρνησή του να καταταγεί στον ισραηλινό Στρατό (απαίτηση για τους Δρούζους πολίτες του Ισραήλ), καθώς και οι πολιτικές του πεποιθήσεις, τον έκαναν να συλληφθεί πολλές φορές, συμπεριλαμβανομένου και κατ’ οίκον περιορισμού. Παρόλα αυτά, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το Ισραήλ και την Παλαιστίνη δηλώνοντας ότι “επέλεξα να παραμείνω στη χώρα μου, όχι επειδή αγαπώ λιγότερο τον εαυτό μου, αλλά επειδή αγαπώ περισσότερο τη χώρα μου”.

Ήταν μέλος του Ισραηλινού Κομουνιστικού Κόμματος το 1967 και αρχισυντάκτης της αραβικής ισραηλινής εβδομαδιαίας εφημερίδας Kul Al-Arab [Όλοι οι Άραβες].

Δεδομένης της σπουδαιότητάς του, φαίνεται ταιριαστό ότι, μόλις έμαθαν τα νέα για τον θάνατό του, οι Παλαιστίνιοι κατέφυγαν αμέσως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να θρηνήσουν τον “αντιστασιακό ποιητή” τους.

Ο επίσης Παλαιστίνιος ποιητής Mourid Barghouti αφιέρωσε ένα διάσημο τραγούδι του Λιβανέζου τραγουδιστή Marcel Khalifeh στον Αλ-Κασίμ, αλλάζοντας το αρχικό “I walk” [Περπατώ] σε “He walks” [Περπατάει].

Όρθιος, περπατάει. Με το κεφάλι ψηλά, περπατάει… μακριά. Αντίο, Σαμίχ Αλ-Κασίμ.

Majeed Al-Barghouti, επίσης Παλαιστίνιος ποιητής, πρόσθεσε:

Ο Σαμίχ Αλ-Κασίμ, ο ποιητής που πέθανε πριν από λίγα λεπτά, θα συνεχίσει να απαγγέλλει τα αντιστασιακά ποιήματά του, μέχρι να επικρατήσει η δικαιοσύνη και η ειρήνη στην Παλαιστίνη.

Από το Βερολίνο, ο blogger Abir Kopty τον αποκάλεσε “Πατέρα του Έθνους”:

Ο Παλαιστίνιος ποιητής βρίσκεται τώρα στα χέρια του Θεού. Αντίο, πατέρα του έθνους!

Ο Mohammad Assaf, τραγουδιστής, νικητής του διαγωνισμού Arab Idol και περιφερειακός πρεσβευτής της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες, τον αποκαλεί “ποιητή της γης και της ελιάς”:

Και κουβαλήσαμε…τις ματωμένες πληγές μας, τις κουβαλήσαμε προς ό,τι βρίσκεται πίσω από τον άγνωστο ορίζοντα, που μας καλεί. Μας άφησε, ο ποιητής της γης και της ελιάς.

Το πιο διάσημο πανεπιστήμιο της Παλαιστίνης, το Birzeit, τον αποκάλεσε “ποιητή της επανάστασης”.

Η οικογένεια Birzeit θρηνεί τον ποιητή της παλαιστινιακής επανάστασης, ας αναπαυθεί η ψυχή του εν ειρήνη. Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του πανεπιστημίου κατά την επίσκεψή του το 2007.

Πολλοί καλλιτέχνες, ακτιβιστές και bloggers από την Παλαιστίνη ανέβασαν στο Twitter δείγματα της ποίησής του σε ένδειξη μνήμης.

Με τον τίτλο “Δημογραφική απειλή του Ισραήλ, ένας Παλαιστίνιος πολίτης” με το όνομα Παλαιστινισμός, αυτός ο blogger μοιράστηκε άλλο ένα από τα ποιήματά του:

Λαέ μου,
Ζωντανός, είσαι ζωντανός.
Το χέρι σου ψηλά στα μούτρα των αδίκων.
Σύμβολο μιας γενιάς που φεύγει,
που συνταράσσει την ερχόμενη γενιά και λέει:
Αντιστάθηκα. Σειρά σας να αντισταθείτε τώρα!

Θα τον θυμόμαστε με αυτό το ποίημα, που έγραψε την περασμένη εβδομάδα:

Δε μ’ αρέσεις, θάνατε,
Αλλά δε σε φοβάμαι
Και ξέρω πως το σώμα μου είναι το κρεβάτι σου
Και το πνεύμα μου το πάπλωμά σου
Ξέρω πως οι όχθες σου είναι για μένα στενές
Δεν σ’ αγαπώ, θάνατε,
Αλλά δε σε φοβάμαι

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.