Η νεαρή συριο-βραζιλιάνικη οικογένεια Hames. Φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε με την άδεια του Rami

Οι εθελοντές συγγραφείς και μεταφραστές του Global Voices σας φέρνουν ειδήσεις και ιστορίες από όλο τον κόσμο. Είναι όμως ενδιαφέρον ότι καθένας εξ αυτών έχει μια δική του ιστορία, που αξίζει να διηγηθεί.

Ο Rami Alhames είναι ένας από αυτούς τους εθελοντές. Αυτοχαρακτηρίζεται στο προφίλ του στο Global Voices ως Σύριος στη Βραζιλία, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα γι’ αυτόν τον παραγωγικό συνεργάτη. Πολύγλωσσος, γράφει και μεταφράζει στα αραβικά, αγγλικά και πορτογαλικά. Έχει επίσης το δικό του ιστολόγιο και είναι πολύ ενεργός στο Twitter. Είναι επίσης μηχανικός και πατέρας δύο μικρών παιδιών. 

Μίλησα μαζί του αυτό το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια του πυρετού του Μουντιάλ, που έπιασε τη Βραζιλία.

Global Voices (GV): Πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου και πώς έγινες μέλος του GV. 

Rami Alhames (RA):  Είμαι ένας Σύριος μηχανολόγος μηχανικός, που έζησε και εργάστηκε σε τέσσερις χώρες της Μέσης Ανατολής, πριν χάσει τη δουλειά στο Μπαχρέιν το 2011, οπότε και αναγκάστηκε να διασχίσει ωκεανούς με μια Συριο-Βραζιλιάνα έγκυο 5 μηνών σύζυγο στη μεγαλύτερη χώρα της Νότιας Αμερικής. Γνώρισα το GV όταν έψαξα στο google το όνομα της Amira (αρχισυντάκτρια Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής), που είναι φίλη μου. Ωστόσο, στη Βραζιλία και κατά την περίοδο της ανεργίας μου, μπήκα στο GV στα πορτογαλικά για να εμπλουτίσω το βραζιλιάνικο λεξιλόγιό μου και μετά βρέθηκα συγγραφέας, μεταφραστής και συν-αρχισυντάκτης στο GV στα αραβικά.

GV: Γνωρίζουμε ότι οι Σύριοι είναι εδραιωμένοι στη Βραζιλία πριν από εκατοντάδες χρόνια. Επιβραδύνθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Τι μπορείς να μας πεις για την εμπειρία σου; Πόσο μοιάζουν και πόσο διαφέρουν η Βραζιλία και η Συρία;

RA:  Οι πρώτοι Σύριοι μετανάστες έφτασαν στη Βραζιλία και τη Νότια Αμερική στις αρχές του 19ου αιώνα και υπήρξε ένα δεύτερο κύμα μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τους έλεγαν Τούρκους, γιατί είχαν τουρκικά διαβατήρια. Ως νεοαφιχθείς, γνώρισα την τρίτη γενιά αυτών των μεταναστών. Οι νεαροί Άραβες είναι περήφανοι για τις ρίζες τους, αν και δεν ξέρουν αραβικά, αλλά τα ονόματα των τροφίμων τους. Στη Συρία μπορείς να βρεις μια πέτρα από το 3000 π.Χ., ενώ η Βραζιλία θεωρείται μια «χώρα του μέλλοντος», όπου δεν βρίσκεις τέτοια αρχαία ιστορία. Η Βραζιλία είναι πολύ απελευθερωμένη χώρα στα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολιτική και τη δημοκρατία. Η Συρία είναι πιο κοντά με την ανατολίτικη κουλτούρα και τους οικογενειακούς δεσμούς της, όπου τα απαγορευμένα συνθήματα σε κυνηγούν συνέχεια. 

GV: Ενώ η Βραζιλία είναι πρωτοπόρος στα δικαιώματα και την ελευθερία του Διαδικτύου, η Συρία είναι διαβόητα γνωστή ως ένας από τους χειρότερους εχθρούς του Διαδικτύου. Τι πιστεύεις ότι μπορούν ή πρέπει να κάνουν οι Σύριοι ακτιβιστές για μια σημαντική ανακάλυψη; 

RA : Ναι, η Βραζιλία είναι μπροστά από πολλά έθνη του «πρώτου κόσμου», που θεσπίζουν κανόνες ελευθερίας στο Διαδίκτυο, που δεν προήλθαν από το κενό. Σύριοι ακτιβιστές αποκάλυψαν τη δημιουργικότητά τους κατά τη διάρκεια της συριακής επανάστασης, αλλά μπορούν ακόμα να μάθουν περισσότερα από υπέρμαχους δικαιωμάτων της Βραζιλίας για το πώς να χρησιμοποιήσουν τη νοημοσύνη τους στην καταπολέμηση της παρακολούθησης από το συριακό καθεστώς, που χρησιμοποίησε το Διαδίκτυο ως συσκευή για να φιμώσει και να καταστείλει τις ειρηνικές διαδηλώσεις. Είμαι υποστηρικτής των ειρηνικών διαδικτυακών αντικυβερνητικών τακτικών, που δεν θέτουν σε κίνδυνο ζωές ανθρώπων. Το GV έχει γράψει ένα σωρό άρθρα και  πολλές καλές πρακτικές από αυτή την άποψη.

GV: Ποιες είναι οι απόψεις της συριακής διασποράς στη Βραζιλία για το τι συμβαίνει στην πατρίδα τους; Είναι τόσο διαιρεμένοι όσο οι Σύριοι εσωτερικά; Υπάρχει οργανωμένο κίνημα, ειδικά όταν πρόκειται για διοχέτευση ανθρωπιστικής βοήθειας και βοήθειας; 

RA : Στην πραγματικότητα, οι Σύριοι στη Βραζιλία είναι αρκετά διχασμένοι  μεταξύ υπέρ και κατά της κυβέρνησης του Άσαντ. Ενώ βρίσκεις ανθρώπους, που υπερασπίζονται τους βομβαρδισμούς της κυβέρνησης στο όνομα του «πολέμου κατά των τρομοκρατών», πολύ περιορισμένες προσφορές δημοσιοποιήθηκαν λόγω έλλειψης κάλυψης από ΜΜΕ, που παίζει σημαντικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση του κοινού. Επιπλέον, η πλειονότητα των Βραζιλιάνων σκέφτεται τις συγκρούσεις στη «Μέση Ανατολή» ως πηγή προβλημάτων που δεν τελειώνουν ποτέ, επομένως, δεν νοιάζονται.

GV: Φέτος, όλα τα βλέμματα φαίνεται να είναι στραμμένα στη Βραζιλία, επειδή φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο και τη συνάντηση NetMundial για τη διακυβέρνηση του Διαδικτύου. Τι σημαίνει αυτό κατά τη γνώμη σου για τη χώρα; 

RA : Ενώ το NetMundial θεωρείται κέρδος και υπερηφάνεια σε διεθνές επίπεδο, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την τεχνολογία, το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν κύλησε τόσο ομαλά όσο ήθελε η κυβέρνηση της Βραζιλίας. Από καθυστερήσεις έργων, κατασκευές που κατέρρευσαν και διαμαρτυρίες στους δρόμους, όπου οι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν την αντίρρησή τους για τη διαφθορά, που θέλουν να κρύψουν η κυβέρνηση και η FIFA πέρα ​​από το δημοφιλές παιχνίδι, σχεδόν μια θρησκεία στη Βραζιλία. Δεν είναι όλοι οι Βραζιλιάνοι τυφλοί φανατικοί του ποδοσφαίρου, που συγχωρούν και ξεχνούν τα άχρηστα ακριβά πράγματα, που φέρνουν οι άπληστοι πολιτικοί.

Ο Rami μιλώντας κατά τη διάρκεια του Cumbre Mundial de Indignados στο Μεξικό τον Δεκέμβριο του 2012, μια εκδήλωση που επικεντρώνεται στις λαϊκές εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο.

GV: Ποια είναι τα αγαπημένα σου πράγματα και ασχολίες;

RA : Λατρεύω τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» του. Ο Μοχάμεντ Αλ Μαγκούτ είναι επίσης από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Ακούω τραγούδια της Φεϊρούζ και θαυμάζω την ανατολίτικη μουσική όσο αγαπώ την τζαζ του Φρανκ Σινάτρα. Η πίτσα είναι η αγαπημένη μου και η χώρα της η Ιταλία είναι η ομάδα μου στο Παγκόσμιο Κύπελλο που υποστηρίζω. Ταξιδεύω στον κόσμο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και απολαμβάνω κάθε ταινία που βγαίνει.