- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

“Αν ήμουν δικτάτορας, θα σας θεωρούσα όλους εχθρούς μου”

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Συρία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Διαδηλώσεις, Ελευθερία του Λόγου, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Πολιτική, Γέφυρα

Αυτή η ανάρτηση αποτελεί τμήμα μίας ειδικής σειράς άρθρων [1] της blogger και ακτιβίστριας Marcell Shehwaro, όπου περιγράφονται τα όσα συμβαίνουν καθημερινά στη Συρία κατά τη διάρκεια της ένοπλης διαμάχης που συνεχίζεται ανάμεσα στις δυνάμεις του τρέχοντος καθεστώτος και σε εκείνες που επιδιώκουν να το ανατρέψουν. 

Marcell Shehwaro adds her voice to Free #Douma4 - leading human rights activists and opposition figures kidnapped in Douma by Islamist militants

Αφίσα για τους #Douma4 για την εκστρατεία απελευθέρωσης κορυφαίων ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσωπικοτήτων της αντιπολίτευσης, που έχουν απαχθεί από ισλαμιστές μαχητές. Η αφίσα γράφει: “Όποιος απάγει έναν επαναστάτη είναι προδότης”.

Για να κατανοήσετε καλύτερα την κατάσταση, επιτρέψτε μου να σας ταξιδέψω στον τόπο και στον χρόνο που συνέβησαν όλα και να σας δώσω μερικές λεπτομέρειες.

Χρόνος:

7 Οκτωβρίου 2013. Η νύχτα που απήχθη ο φίλος μου Abdulwahab Almulla, επαναστάτης και καλλιτέχνης. Συνέβη κατά τη διάρκεια της περιόδου, κατά την οποία οι απαγωγές έγιναν συχνές, προτού οι Σύριοι μάθουν για το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας (ISIS). Αυτή ήταν η δέκατη απαγωγή που μαθαίναμε. Και αυτή τη φορά, δεν είχαμε να κάνουμε με άγνωστους απαγωγείς, όπως στις αρχές του προηγούμενου έτους. Τα σημάδια υποδείκνυαν ξεκάθαρα το ISIS.

Σε τρεις μήνες, πολλά πράγματα είχαν αλλάξει. Οι κάμερες των ΜΜΕ εξαφανίστηκαν. Μερικοί άνδρες άρχισαν να μεγαλώνουν γένια. Άλλοι άρχισαν να φοράνε αφγανική στολή. Μερικοί αρνήθηκαν να συζητούν για το Ισλαμικό Κράτος, ενώ κάποιοι άλλοι υπερέβαλλαν για την υποστήριξή τους σε αυτή την ομάδα. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την περίοδο, πρέπει να σκεφτείτε τι θα σήμαινε, αν όλοι οι γύρω σας σας απέφευγαν σαν την πανούκλα, λόγω της πεποίθησης ότι εσείς, ως επαναστάτης, είναι πιο πιθανό να απαχθείτε από ό,τι άλλοι άνθρωποι. Ότι πρέπει να ζεις μια ζωή στο κυνήγι, να μετακομίζεις από σπίτι σε σπίτι και στην Τουρκία. Ότι τα νώτα σας είναι εντελώς εκτεθειμένα και ότι πιθανότατα γνωρίζουν τις ακριβείς κινήσεις σας με μεγάλη ακρίβεια.

Συμμετέχοντες:

Μια ομάδα φίλων επαναστατών, με συλλογικές μνήμες που τους προστάτευσαν κατά τη διάρκεια των θλιβερών στιγμών καταστολών, οι οποίοι προσαρμόζονται στον πόνο που έζησαν με σαρκασμό για τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού τους.

Όλοι είχαν πολλές ερωτήσεις σχετικά με το πώς θα προστατευόμαστε, και φοβούνταν για τους εαυτούς τους, ενώ είχαν απέραντη θλίψη για τον Abdulwahab Almulla. Έχαναν την ελπίδα να τον δουν ξανά: η απουσία θα τον κατάπινε ακριβώς όπως είχε καταβροχθίσει την Abu Maryam, τον Samar, τον Mohammed. . . και άλλους.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι φυλακές του ISIS αποτελούσαν τόσο μεγάλο μυστήριο όσο το Τρίγωνο των Βερμούδων. Ένα μυστήριο που περιβαλλόταν από εικασίες, αγωνία και μυστικότητα.

Τόπος:

Ένα σπίτι στη γειτονιά Almashhad, όπου συγκεντρωνόμαστε, όταν κοβόταν το ρεύμα, όπου περνούσαμε χρόνο συζητώντας με φίλους. Η ερώτηση στα χείλη όλων ήταν: ποιος είναι ο επόμενος μετά τον Abdulwahab; Ποιος θα είναι ο επόμενος που θα απαχθεί και θα εξαφανιστεί;

Αυτή η αυθόρμητη ερώτηση θα μετατρεπόταν σε ένα επώδυνο παιχνίδι, το οποίο μπορεί να αποκαλούσατε και άρρωστο. Περιμέναμε ότι ο επόμενος απαχθείς θα ήταν κάποιος από τους επαναστάτες φίλους μας. Ισχυριζόμαστε ότι είμαστε αντικειμενικοί και ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον: αν ήσουν δικτάτορας ή επρόκειτο να γίνεις δικτάτορας, ποιον θα απήγαγες;

Περνούσαμε τα προφανή ονόματα. Αυτός ο φίλος είναι πιο πιθανό να απαχθεί, επειδή έχει αξίες και δεν θα παρέμενε σιωπηλός μπροστά στην αδικία. Οι πιθανότητες κάποιου άλλου φίλου να εξαφανιστεί είναι μεγαλύτερες, επειδή είναι καθαρός και απολαμβάνει την υποστήριξη των άλλων επαναστατών, που εμπιστεύονταν όσα έλεγε. Επίσης οπλοφορεί και ως εκ τούτου αποτελεί απειλή για το ISIS. Ήμουν κι εγώ στον κατάλογο, γιατί τα γραπτά μου μπορεί να μου προκαλούσαν πολλά προβλήματα. Και έτσι αρχίσαμε να καταρτίζουμε καταλόγους, τουλάχιστον νοερά, με το ποιοι θα έπεφταν θύματα απαγωγής, αν επρόκειτο εμείς να απάγουμε τους επαναστάτες στο Χαλέπι.

Εάν επρόκειτο να επεκτείνουμε το επώδυνο παιχνίδι για να συμπεριλάβουμε ολόκληρη τη Συρία, θα είχα ξεκινήσει σίγουρα τον κατάλογο με την Σύρια δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ακτιβίστρια πολιτικών δικαιωμάτων Razan Zaitouneh, στην οποία το συριακό καθεστώς είχε απαγορεύσει τα ταξίδια από το 2002. Αδίστακτη στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζητούσε επανειλημμένα από τους επαναστάτες να αναφέρουν τυχόν παραβιάσεις, ακόμη και όσες διαπράττονταν από ένοπλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης.

Αυτό συνέβη. Πέντε μήνες πριν, η Razan Zaitouneh, η Sameera Khalil, ο Wael Hammadi και ο Nadhem απήχθησαν από το γραφείο του Κέντρου Καταγραφής Παραβιάσεων στην πόλη Ντούμα στην Ανατολική Γούτα από άγνωστη ένοπλη φατρία.

Η δήλωση που δημοσίευσαν ακτιβιστές σχετικά με την απαγωγή αναφέρει:

Η Razan Zaitouneh είναι δικηγόρος, συγγραφέας και ακτιβίστρια, που έχει εργαστεί αδιάκοπα από τα τέλη του αιώνα για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και την αξιοπρέπεια του λαού μας, όσο διαφορετική κι αν είναι η ιδεολογία και η πολιτική τους. Η Razan αντιπροσώπευε ένα νέο μοντέλο για τον μορφωμένο ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για τις Σύριες γυναίκες με την αφοσίωση στο έργο της, στην ανθρωπιά και στο θάρρος της. Ήταν δημιουργική, με κίνητρα και αγαπούσε τη ζωή και τους ανθρώπους. Αποτελεί υποδειγματικό μοντέλο για τις γυναίκες, τους μορφωμένους ανθρώπους και τους ακτιβιστές στη Συρία. Η μητέρα, ο πατέρας και οι αδελφές της Razan δεν έχουν μάθει τίποτα γι’ αυτήν, από τότε που εξαφανίστηκε και δεν είναι γνωστό αν έχει έρθει σε επαφή με τον Wael Hammadi, τον σύζυγό της, ο οποίος απήχθη μαζί της.

Όσο για τη Sameera Al Khalil, η οποία είχε φυλακιστεί για τέσσερα χρόνια, επειδή αντιστάθηκε στο καθεστώς Άσαντ, έλαβε μέρος σε όλες τις δημοκρατικές δραστηριότητες στη Συρία από τις αρχές του αιώνα. Ήταν δραστήρια στις επιτροπές αναβίωσης της κοινωνίας των πολιτών και στη συγκέντρωση για τη Διακήρυξη της Δαμασκού και ήταν ανάμεσα σε όσους έλαβαν μέρος στις προπαρασκευαστικές συναντήσεις, οι οποίες οδήγησαν στην υπογραφή της Διακήρυξης Δαμασκού-Βηρυτού/Βηρυτού-Δαμασκού. Είναι η επιτομή της σεμνότητας, αφιερωμένη στον εθνικό σκοπό, αγαπά τους ανθρώπους και είναι πρόθυμη να βοηθήσει τους άλλους. Ο σύζυγος της Sameera, Yaseen Alhaj Saleh, δεν είχε πληροφορίες σχετικά με τη σύζυγό του, όπως επίσης ούτε τα αδέλφια και τα παιδιά της. Όσο για τους ηλικιωμένους γονείς της, δεν γνωρίζουν καν ότι έχει απαχθεί.

Με την ίδια αφοσίωση, ο Wael Hammadi είχε αφιερωθεί τα τελευταία 10 χρόνια στην αντίθεσή του στο καθεστώς και ήταν ενεργός από την αρχή της επανάστασης στις τοπικές συντονιστικές επιτροπές, οι οποίες παρείχαν ανακούφιση και ανθρωπιστική βοήθεια στους Σύριους. Ο Wael συνελήφθη δις και βασανίστηκε από το καθεστώς. Η μητέρα και τα αδέλφια του δεν είχαν καμία πληροφορία γι’ αυτόν και ο ίδιος δεν ξέρει ότι ο πατέρας του πέθανε πριν από λίγες εβδομάδες.

Αν δεν υπήρχε ο Nadhem, πολλές οικογένειες σε ολόκληρη τη χώρα δεν θα είχαν λάβει ανθρωπιστική βοήθεια. Με τον Wael, συντόνιζε την κατανομή βοήθειας μέσω του ενεργού δικτύου συντονιστικών επιτροπών, που κάλυπτε σχεδόν ολόκληρη τη χώρα. Η οικογένεια του αγνοούμενου αυτού ποιητή και ο δικηγόρος του δεν έχουν μάθει τίποτα ούτε γι’ αυτόν.

Είναι ανησυχητικό για όλους μας μια ομάδα ειρηνικών ακτιβιστών, που αντιτίθενται στο καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, να απαχθεί σε μια «απελευθερωμένη» περιοχή χωρίς σοβαρή προσπάθεια από τις ένοπλες παρατάξεις εκεί να αναζητήσουν τους απαγωγείς και να αποδοθούν ευθύνες. Ο δρόμος προς την ελευθερία στη Συρία είναι μακρύς και υπάρχουν πολλοί από την πλευρά μας, που δεν ονειρεύονται μια κατάσταση ισότητας και δικαιοσύνης. Αυτό που για πολλούς αποτελεί αναζήτηση για ελευθερία, για την οποία είναι έτοιμοι να σκοτώσουν, είναι στην πραγματικότητα μια αναζήτηση εξουσίας και είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και γι’ αυτό. Και αυτό που πιστεύαμε ότι απελευθερώσαμε είναι στην πραγματικότητα μόνο το πρώτο βήμα προς μια διαδικασία, στην οποία γράφουμε μια νέα κοινωνική σύμβαση, η οποία θα εξαλείψει την περίοδο καταστολής των ελευθεριών και θα στοχεύει τους ανθρώπους για τη γνώμη και τις πολιτικές τους δραστηριότητες. Ίσως κάναμε το λάθος να γίνουμε πολύ επιεικείς, όσον αφορά τις ρυθμίσεις ασφαλείας, στις οποίες ήμαστε πρόθυμοι να επικεντρωθούμε, όταν ζούσαμε στις περιοχές, που ελέγχονταν από το καθεστώς.

Στη σημερινή Συρία, όπου τα όπλα είναι ελεύθερα διαθέσιμα και τα κρατάνε τρελοί, κακοποιοί και εξτρεμιστές, πρέπει να καταλάβετε ότι απειλείστε, αν πιστεύετε πραγματικά στη Συριακή Επανάσταση και ότι τα νώτα σας είναι πάντοτε εκτεθειμένα. Θα πρέπει να επανεξετάσετε την ετοιμότητά σας να θυσιάσετε όλα όσα αγαπάτε, είτε αυτή είναι η ελευθερία σας είτε ακόμα κι η ζωή σας, προκειμένου να προετοιμάσετε το έδαφος για μια Συρία απαλλαγμένη από κρατήσεις, απαγωγές και μυστικές φυλακές.

Στη Συρία σήμερα, εάν δεν αισθάνεσαι ότι απειλείσαι και ανησυχείς για την ασφάλειά σου και αν οι φίλοι σου δεν σε κάνουν στην άκρη και εκφράσουν τις ανησυχίες και τους φόβους σας για το τι γράφεις, θα πρέπει να αναρωτηθείς για τις βασικές παραχωρήσεις που έπρεπε να κάνεις λόγω φόβου και για τις εκκλήσεις όσων αντιμετωπίζονται με αδικία είχες αποφασίσει να αγνοήσεις και να κάνεις τα στραβά μάτια.

Σε αυτό το άρθρο, θα ήθελα να προσθέσω τη φωνή μου σε 46 διεθνείς οργανώσεις δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Διεθνής Αμνηστία, ώστε να θεωρηθεί ο Ισλαμικός Στρατός με επικεφαλής τον Zahran Alloush, υπεύθυνος για την εξαφάνιση της Razan Zaitouneh, του συζύγου της Wael Hammada, της Sameera Khalil και του Nadhem Hammadi.

Θα προσπαθήσω να πω ότι από την άλλη πλευρά, η απαγωγή των εν λόγω ακτιβιστών αντικατοπτρίζει τις δικτατορικές φιλοδοξίες να απαχθεί ολόκληρο το έθνος και να κατασταλθεί η επανάστασή του.

Σας καλώ όλους να συμμετάσχετε με τους Σύριους ακτιβιστές στην εκστρατεία για την απελευθέρωση των ακτιβιστών υπό την ετικέτα #Douma4 και θα ήθελα να χαιρετήσω πολλούς από εσάς, που προσφερθήκατε να προστεθείτε στον κατάλογο, που θα στοχεύσουν όλοι οι δικτάτορες σε αυτό τον κόσμο.

Εάν ήμουν δικτάτορας ή σχεδίαζα να γίνω, θα σας θεωρούσα όλους σας εχθρούς μου, απλά επειδή μπορείτε να διαβάσετε και να γράψετε ή απλά επειδή μπορείτε να σκεφτείτε.

Η Marcell Shehwaro γράφει στο ιστολόγιο marcellita.com [2] και τουιτάρει ως @Marcellita [3], κυρίως στα αραβικά.