- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Μαροκινές δυνάμεις κατηγορούνται για κακοποίηση Υποσαχάριων μεταναστών

Κατηγορίες: Δυτική Ευρώπη, Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Υπο-Σαχάρια Αφρική, Ακτή Ελεφαντοστού, Αλγερία, Ισπανία, Μάλι, Μαρόκο, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ανθρωπιστική ανταπόκριση, Διακυβέρνηση, Διεθνείς Σχέσεις, Εθνότητα & φυλή, Μέσα των πολιτών, Μετανάστευση, Πρόσφυγες

Border fence with guardpost at Spain-Morocco border by Melilla - CC-BY-2.0 via Acad Ronin [1]

Οι μαροκινές Αρχές θεώρησαν ότι επιτέλους είχαν μια επιτυχία να επιδείξουν στη νέα τους μεταναστευτική πολιτική. Τότε όλα κατέρρευσαν.

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το Μαρόκο ανήγγειλε  [2]ότι είχε εφαρμόσει με επιτυχία ένα ειδικό πρόγραμμα νομιμοποίησης μεταναστών. Οι Αρχές ανακοίνωσαν [3]ότι 27.000 αιτήματα για νομιμοποίηση ήταν υπό επεξεργασία και ότι το 60% των υποθέσεων είχε εγκριθεί.

Κάθε χρόνο, εκατοντάδες Αφρικανοί μετανάστες κατευθύνονται σε περιοχές κοντά στη Μελίγια [4], έναν από τους δύο ισπανικούς θύλακες στο βόρειο τμήμα του Μαρόκου, με την ελπίδα να πηδήξουν τον συνοριακό φράχτη [5] για να φτάσουν στην Ευρώπη.

Στις 10 Φεβρουαρίου, το Μαρόκο άρχισε να διαλύει στρατόπεδα μεταναστών [6] κοντά στη Μελίγια στα ισπανικά σύνορα, προκειμένου να εκδιώξει τους μετανάστες από τη χώρα. Στην πορεία, ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρουν ότι οι τοπικές δυνάμεις χρησιμοποιούν βία για να περισυλλέξουν μετανάστες, που προσπαθούσαν να μεταναστεύσουν στην Ισπανία.

Στους ακτιβιστές για τα δικαιώματα των μεταναστών στο Μαρόκο, η ιστορία φαινόταν οικεία. Σε μια έκθεση του περασμένου έτους, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σημείωσε: [7]

The practice of summarily expelling migrants at the border with Algeria appears to have stopped. However, research in late January and early February 2014 in Oujda, Nador, and Rabat indicates that Moroccan security forces are still using violence against migrants expelled from Melilla.

Η πρακτική της συνοπτικής απέλασης μεταναστών στα σύνορα με την Αλγερία φαίνεται να έχει σταματήσει. Ωστόσο, έρευνα στα τέλη Ιανουαρίου και αρχές Φεβρουαρίου 2014 στην Ούιντα, στο Ναντόρ και στο Ραμπάτ δείχνει ότι οι μαροκινές δυνάμεις ασφαλείας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν βία κατά των μεταναστών, που εκδιώχθηκαν από τη Μελίγια.

Το παρακάτω βίντεο στο Vimeo πριν από ένα μήνα δείχνει τα απομεινάρια των στρατοπέδων [8] μετά την αποξήλωσή τους:

https://vimeo.com/119286555 [8]

Αναφέρεται επίσης ότι εκατοντάδες μετανάστες μεταφέρθηκαν με λεωφορεία προς άγνωστο προορισμό. Ο Hicham Rachidi [9], Γενικός Γραμματέας της Μαροκινής Υπεράσπισης της Ένωσης Μεταναστών (GADEM) γράφει σε μια ανάρτηση ιστολογίου ότι δεν καταλαβαίνει γιατί υπήρξε ξαφνική βιασύνη για την διάλυση των στρατοπέδων [10], ενώ σημειωνόταν πρόοδος:

Au moment même où l'on présentait a la presse nationale et internationale, les images du “traitement humains et compatissant” que réservaient les forces de l'ordre aux migrants sauvés de la noyade et reconduits a chaud par l'Espagne, au moment même où l'on annonçait les chiffres “glorieux” de la régularisation exceptionnelle, des opérations de ratissage ont été déclenchés contre les tranquillos qui abritaient du froid les centaines de migrants de Gourougou. Les procédures spoliées, la justice dénigrée, la loi et la dignité d'enfants, femmes et hommes bafouée.

Με το που δείξαμε στον εθνικό και διεθνή Τύπο ότι οι αστυνομικές μας δυνάμεις παρείχαν “ανθρώπινη και συμπονετική μεταχείριση” σε μετανάστες, που διασώθηκαν από πνιγμό και απορρίφθηκαν από την Ισπανία, και την ίδια στιγμή που ανακοινώσαμε τα “λαμπρά” στατιστικά στοιχεία του προγράμματος νομιμοποίησης, ξεκίνησαν αρκετές  επιχειρήσεις-“σκούπα” εναντίον tranquillos (στρατοπέδων), που φιλοξενούσαν εκατοντάδες μετανάστες [11] στο Γκουρούγκου. Τυπικές διαδικασίες παραβλέφθηκαν, η δικαιοσύνη υποτιμήθηκε, ο νόμος και η αξιοπρέπεια παιδιών, γυναικών και ανδρών περιφρονήθηκαν.

Screen capture of African migrants at the Gurugú Camp [12]

Στιγμιότυπο Αφρικανών μεταναστών στο στρατόπεδο Γκουρουγκού από το παραπάνω βίντεο.

Η οργάνωση Terre d'Asile (Γη Ασύλου) συγκέντρωσε μερικές μαρτυρίες από μετανάστες. Ο Sylvain, μετανάστης από την Ακτή Ελεφαντοστού, θυμάται τι συνέβη στη Μελίγια εκείνη την ημέρα: [13]

Dès notre arrestation, nous avons été encerclés par des militaires. Il y avait six bus qui nous attendaient, on nous a ordonné d’y monter. Puis nous avons roulé pendant plusieurs heures jusque dans le désert. On n’avait aucune indication d’où on allait. On nous a conduits dans une sorte de maison avec sept pièces. Ça ne ressemble pas à une prison, plus à un camp de détention improvisé. Puis, on nous a séparés. Dans ma cellule, nous sommes douze Ivoiriens, dans une pièce d’environ 15 mètres carrés.

Με τη σύλληψή μας, περικυκλωθήκαμε από στρατιώτες. Μας περίμεναν έξι λεωφορεία, μας διέταξαν να ανεβούμε στα λεωφορεία. Στη συνέχεια οδηγούσαν για αρκετές ώρες στην έρημο. Δεν είχαμε καμία ένδειξη για το πού πηγαίναμε. Μας πήγαν σε ένα είδος σπιτιού με επτά δωμάτια. Δεν έμοιαζε με φυλακή, περισσότερο με στρατόπεδο κράτησης. Μετά χωρίσαμε. Στο κελί μου, είμαστε δώδεκα Ιβοριανοί σε ένα δωμάτιο περίπου 15 τετραγωνικών μέτρων.

Το No Borders Μαρόκου προσθέτει περισσότερες λεπτομέρειες για το πού βρίσκονται οι μετανάστες [14] μετά την διάλυση των καταυλισμών:

In the course of the day, between 20 and 30 buses left for Southern Morocco and distributed the Gurugu detainees around a dozen different cities: Errachidia, Goulmina, El Jadida, Safi, Kelaat, Sraghna, Chichaoua, Tiznit, Essaouira, Youssoufia, Agadir. Up until now, most people remained imprisoned in different houses, they are given food and clothing. Although they are being told that they will be freed soon, and that the Moroccan state is only taking their ID in order to regularize them, it seems more like the Gurugu inhabitants will be deported [..] In this operation, Morocco has violated many of its own laws, including the arrest of minors, the absence of individual case-by-case evaluation, or the detention of people over more than 24h without giving any reason.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, 20-30 λεωφορεία αναχώρησαν για το Νότιο Μαρόκο και διένειμαν τους κρατούμενους του Γκουρουγκού σε δώδεκα διαφορετικές πόλεις: Ερασίντια, Γκουλμίνα, Ελ Τζαντίντα, Σάφι, Κελαάτ, Σράγνα, Σισάουα, Τιζνίτ, Εσαουίρα, Γιουσουφία, Αγκαντίρ. Μέχρι τώρα, τα περισσότερα άτομα παρέμεναν φυλακισμένα σε διαφορετικά σπίτια, τους δίνουν τρόφιμα και ρούχα. Παρόλο που τους λένε ότι θα απελευθερωθούν σύντομα και ότι το μαροκινό κράτος τους παίρνει την ταυτότητά τους για να τους νομιμοποιήσει, φαίνεται περισσότερο ότι οι κάτοικοι του Γκουρουγκού θα απελαθούν [..] Σε αυτή την επιχείρηση, το Μαρόκο έχει παραβιάσει πολλούς δικούς της νόμους, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης ανηλίκων, της απουσίας ατομικής αξιολόγησης κατά περίπτωση ή της κράτησης ατόμων για περισσότερες από 24 ώρες χωρίς κανέναν λόγο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκφράσει ανησυχίες [15] για τον τρόπο, με τον οποίο το Μαρόκο χειρίζεται την υγεία και την ευημερία των μεταναστών.

Η μεταναστευτική κρίση κρατάει δυστυχώς χρόνια στα σύνορα Μαρόκου-Ισπανίας. Τον Οκτώβριο του 2014, μια φωτογραφία μεταναστών, που προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε έναν φράχτη [16], ενώ έπαιζαν λίγα μέτρα μακριά παίκτες του γκολφ, ήταν η επιτομή του κενού ανισότητας, που πυροδότησε την κρίση. Ένα βίντεο αργότερα έδειξε έναν Καμερουνέζο μετανάστη να ξυλοκοπείται [17] από την ισπανική αστυνομία και να πέφτει αναίσθητος.