[1]“Προτιμώ να κοιμάμαι σε διαμερίσματα, να περνάω το χρόνο μου με τους ντόπιους και να επισκέπτομαι τα τοπικά στέκια αντί να μένω σε ξενοδοχεία, να πηγαίνω σε ξεναγήσεις και να επισκέπτομαι μουσεία. Και αντί να αγοράζω ταξιδιωτικούς οδηγούς, μου αρέσει να διαβάζω τα blog ντόπιων ή μεταναστών που μένουν στη χώρα (και φυσικά το Global Voices) για να πάρω μία ιδέα για το μέρος πριν απ’ το ταξίδι μου.”
Πριν από ένα χρόνο ήμουν στην Ιταλία με ένα φίλο και είχα μετανιώσει για την επιλογή των παπουτσιών που είχα κάνει. Είχα πάρει μαζί μου μόνο παπούτσια για τρέξιμο και δερμάτινες μπότες, τα οποία και τα δύο είχαν γίνει λούτσα μετά από μέρες συνεχόμενης βροχής. Η συζήτησή μας οδήγησε σε μία ιδέα: δεν θα ήταν ωραία να υπήρχε μία ιστοσελίδα ή μία εφαρμογή που να σου επιτρέπει να “επισκεφτείς” μία χώρα και να δεις τι είδος παπούτσια είναι τα πιο κατάλληλα; Η επιμέλεια της ιστοσελίδας θα γίνεται από άτομα που ζουν στη χώρα και θα έχει ως αποτέλεσμα να βοηθάει τους ταξιδιώτες να μάθουν για την τοπική μόδα, έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες να ντυθούν με τρόπο που θα φωνάζει “τουρίστας” από μακριά.
Ίσως να είναι ανόητη ιδέα, αλλά το βασικό κίνητρο δεν είναι: πολλά άτομα της γενιάς μου δεν θέλουν να νιώθουν ή να μοιάζουν με τουρίστες, όταν ταξιδεύουν. Αυτό εξηγεί την ανάπτυξη εταιρειών όπως η Airbnb, που βοηθούν τον κόσμο να αποφύγει τα τουριστικά ξενοδοχεία και να “ζήσει ως ντόπιος”.
Η διαμονή στο εξωτερικό για μερικά χρόνια, όταν ήμουν μικρή, ανέπτυξε και σ’ εμένα αυτήν την επιθυμία. Προτιμώ να κοιμάμαι σε διαμερίσματα, να περνάω το χρόνο μου με τους ντόπιους και να επισκέπτομαι τα τοπικά στέκια αντί να μένω σε ξενοδοχεία, να πηγαίνω σε ξεναγήσεις και να επισκέπτομαι μουσεία. Και αντί να αγοράζω ταξιδιωτικούς οδηγούς, μου αρέσει να διαβάζω τα blog ντόπιων ή μεταναστών που μένουν στη χώρα (και φυσικά το Global Voices) για να πάρω μία ιδέα για το μέρος πριν απ’ το ταξίδι μου.
Αυτό με έκανε να σκεφτώ: Υπάρχουν άραγε κι άλλα άτομα που χρησιμοποιούν το Global Voices ως είδος ταξιδιωτικού οδηγού; Είχα την ευκαιρία να ρωτήσω διάφορους συναδέλφους μου από το Global Voices στην πρόσφατη Διάσκεψη του Global Voices [2]. Δείτε παρακάτω τι είπαν:
Η Marianna Breytman [3], μία από τις μεταφράστριές μας από τα ισπανικά στα αγγλικά, μου είπε:
“Χρησιμοποιώ συνεχώς το GV όταν ταξιδεύω, επειδή πιστεύω ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να δει κανείς ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η κάθε περιοχή. Πρόσφατα το έκανα, όταν επισκέφτηκα τον Παναμά, το Μεξικό και την Κολομβία και θα το ξανακάνω επίσης πριν από το ταξίδι μου στην Τουρκία σε μερικές εβδομάδες.”
Η Anna Schetnikova [4] γράφει για το GV στα ρωσικά και στα αγγλικά. Είπε:
Είχα πάει ταξίδι στην Τουρκία, όταν έγιναν οι πρόσφατες γενικές εκλογές το προηγούμενο καλοκαίρι. Και ήταν πολύ χρήσιμο που μπορούσα να χρησιμοποιήσω το GV για να μάθω για την πολιτική κουλτούρα της χώρας, για τα διάφορα κόμματα, τους ακτιβιστές και την κοινωνία, έτσι όταν έβλεπα αφίσες στο δρόμο ήξερα ποιος ήταν ποιος.”
Ο Mohamed ElGohary [5], ο συντονιστής μεταφραστικού έργου στο Lingua του GV και αντιπρόσωπος του προσωπικού στο Διοικητικό Συμβούλιο [6], παντρεύτηκε πρόσφατα και χρησιμοποίησε το GV για να κάνει έρευνα για το μήνα του μέλιτός του στις Μαλδίβες. Είπε ότι αυτή η ανάρτηση [7] συνέβαλε στην απόφασή του σχετικά με το ποιο νησί να επιλέξει να επισκεφτεί.
Έθεσα την ίδια ερώτηση επίσης και στο Twitter: έχετε ποτέ χρησιμοποιήσει το Global Voices για να κάνετε έρευνα σχετικά με ένα μέρος πριν το επισκεφτείτε; Η Emer Beamer [8], μία κοινωνική σχεδιαστής και παιδαγωγός [9] από την Ολλανδία (και τακτική αναγνώστρια του GV), μου είπε μέσω e-mail ότι όταν ψάχνει για “καλούς ανθρώπους” σε ένα συγκεκριμένο μέρος, “το Global Voices είναι σημείο αναφοράς.” Όταν πήγε ταξίδι στην Καμπότζη, συνάντησε τρία άτομα τα οποία βρήκε μέσω του GV, και τώρα συνεργάζεται με έναν αρθρογράφο του GV σε ένα project.
H Emer μου είπε ότι θα χαιρόταν πολύ αν το GV έφτιαχνε μία ενότητα για τα ταξίδια, και θα την χρησιμοποιούσε για να κατανοήσει την “τοπική ηθική εργασίας, πού μπορεί να βρει κανείς wifi [και] πού είναι το κέντρο ανταλλαγής ιδεών ή εναλλακτικής κουλτούρας σε [μία] πόλη.” Είπε ότι συνήθως συστήνει στους ερευνητές με τους οποίους συνεργάζεται να κοιτάξουν το GV πριν ταξιδέψουν.
Η Katie Mulloy [10], που εργάζεται για τη UNICEF στην Ουγκάντα, είπε ότι το GV είναι “το λογικό μέρος για να βρει κανείς” πληροφορίες σχετικά με ένα νέο μέρος, ειδικά όσαν αφορά “θέματα που δεν αναμεταδίδονται από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.” Η Mulloy, που είναι έμπειρη ταξιδιώτης, λέει ότι έχει χρησιμοποιήσει το GV για να κάνει έρευνα σχετικά με την Καμπότζη, την Ουρουγουάη και τη Μαλαισία.
Ζήτησα από τη Mulloy να φανταστεί πώς θα ήταν μία ενότητα για τα ταξίδια στο Global Voices. “Τα πιο πολλά άρθρα του τύπου ‘48 ώρες στην πόλη X’ γράφονται από πολυταξιδεμένους Δυτικούς και απευθύνονται σε πολυταξιδεμένους Δυτικούς”, είπε. “Αλλά εγώ θα ήθελα πολύ να μάθω τι θα θεωρούσε ότι είναι τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς στη Σεούλ ένας φοιτητής καλών τεχνών από τη Νότια Κορέα.”
Ο Ben Valentine [11] είναι ελεύθερος επαγγελματίας αρθρογράφος που σήμερα ζει στην Καμπότζη. “Ως δημοσιογράφος και φανατικός κομπιουτεράς,” είπε, “θέλω πληροφορίες που δεν υπάρχουν στο Lonely Planet [όπως] ποια είναι τα νεότερα memes; Ποιες είναι οι πιο πρόσφατες πολιτικές μάχες για την ελευθερία του λόγου σε αυτές τις χώρες; Τι σχολιάζουν οι bloggers αυτές τις μέρες;”
Τα πιο πολλά άτομα με τα οποία μίλησα ήθελαν να κατανοήσουν τα πράγματα από την οπτική γωνία των bloggers και των χρηστών κοινωνικών μέσων. Ο blogger El Mahdi [12] από το Μαρόκο μου είπε ότι όταν διαβάζει το GV πριν ταξιδέψει του δίνει “μία ιδέα σχετικά με το πώς τα άτομα σε αυτήν τη χώρα κάνουν σχόλια στο διαδίκτυο με τα δικά τους λόγια, μεταφρασμένα σε μία γλώσσα που μπορώ να καταλάβω…” Την πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το GV ήταν για να προετοιμαστεί για ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη, γιατί έψαχνε “πράγματα που θα μπορούσα να διαβάσω για να μάθω για τη χώρα και την κουλτούρα της εκτός από τη Βικιπαίδεια και τα κλισέ που ακούμε όλοι για τον τουρισμό [εκεί].”
Στο e-mail που μου έστειλε, ο El Mahdi κατάφερε επίσης να εφεύρει ένα νέο όρο:
“Από τότε [το πρώτο εκείνο ταξίδι], το ‘GlobalVoicing’ μιας χώρας [έχει γίνει] κάτι που κάνω συνήθως πριν από κάθε ταξίδι, σε συνδυασμό φυσικά με την αναζήτηση στο Google και στη Βικιπαίδεια, ειδικά όταν δεν μιλάω τη γλώσσα της συγκεκριμένης χώρας.”