Το ιστολόγιο Medaad [1] αναδεικνύει το θέμα της αίσθησης του ανήκειν ενός εκπατρισμένου.
Maybe we forgot that most of us are expats in our own countries, as is the case for most of our Arab people. And maybe we forgot that expats don't eat with golden spoons, that they also have their own problems and struggles with everyday life. So what is the standard that specifies one's belonging before the other?
Ίσως ξεχάσαμε ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εκπατρισμένοι στις ίδιες μας τις χώρες, όπως συμβαίνει και για τους περισσότερους Άραβες. Και ίσως ξεχάσαμε ότι οι εκπατρισμένοι δεν τρώνε με χρυσά κουτάλια, έχουν επίσης τα δικά τους προβλήματα και αγωνίζονται στην καθημερινότητά τους. Ποιο είναι λοιπόν το πρότυπο, που καθορίζει το ανήκειν κάποιου και όχι κάποιου άλλου;