Στο παρασκήνιο των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για τις 7 Ιουνίου 2015 στο Μεξικό, ο Fernando Vazquez στο ιστολόγιο Futuros Anticipados συλλογίζεται [1] [es] την αναζήτηση ενός θαύματος στην ανάπτυξη, την πρόοδο και την τιμιότητα, σε καιρούς γεμάτους απάθεια και αδράνεια μερικών.
[…] se firmó el TLC, se adelgazó al estado, se privatizó la industria pública. Creció la economía, pero no bajó la pobreza. Al contrario: cuando llegó el quiebre en el error (horror en realidad) de diciembre, la miseria se disparó a más de seis de cada diez mexicanos.
Ahora se ha reformado mucho, pero el impulso se ahogó en la pestilencia de la corrupción, la frivolidad, el abuso, la inmoralidad.
No habrá reforma exitosa sin código de ética. Ni inversiones sin ley. Ni democracia sin sanciones ejemplares a los partidos que han decidido violar la ley sistemáticamente con el cinismo absoluto que garantiza la impunidad.
Hay con todo, un signo alentador. Hay una minoría que no está dispuesta a seguir tolerando el abuso, la grosería, la arbitrariedad y la arrogancia. Esa minoría se ha unido en torno a un puñado de periodistas honestos, se ha autoorganizado, viraliza sus demandas en redes sociales.
[…] υπογράφτηκε η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, το κράτος συρρικνώθηκε, η δημόσια βιομηχανία ιδιωτικοποιήθηκε. Αναπτύχθηκε η οικονομία, αλλά η φτώχεια δεν μειώθηκε. Αντιθέτως: όταν ήρθε η κατάρρευση με το σφάλμα του Δεκεμβρίου (φρίκη πραγματικά), η μιζέρια έπνιξε περισσότερους από το 60% των Μεξικανών.
Πολυάριθμες μεταρρυθμίσεις έχουν γίνει τώρα τελευταία, αλλά η ανάγκη κόλλησε στη βρώμα της διαφθοράς, της επιπολαιότητας, της κατάχρησης και της ανηθικότητας.
Οι μεταρρυθμίσεις δε θα πετύχουν χωρίς κάποιον κώδικα ηθικής. Ούτε οι επενδύσεις χωρίς νομοθεσία. Ούτε η δημοκρατία χωρίς παραδειγματική τιμωρία κομμάτων, που αποφάσισαν να αψηφήσουν το νόμο με παντελή κυνισμό, κάτι που εγγυάται την ατιμωρησία.
Παρόλ’ αυτά, υπάρχει ένα ενθαρρυντικό στοιχείο. Υπάρχει μια μειονότητα, που δεν επιθυμεί να ανεχτεί την κατάχρηση, την αγένεια, την αυθαιρεσία και την αλαζονεία. Η μειονότητα αυτή έχει συγκεντρωθεί γύρω από μια χούφτα έντιμους δημοσιογράφους, που αυτο-οργανώνονται, κάνοντας viral τα αιτήματά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η συνέχεια της δημοσίευσης του Fernando βρίσκεται εδώ [es] [1] και μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter [2].