- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Ελλάδα: Απλοί άνθρωποι κάνουν την αλληλεγγύη πράξη βοηθώντας πρόσφυγες

Κατηγορίες: Δυτική Ευρώπη, Ελλάδα, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ανθρωπιστική ανταπόκριση, Μέσα & δημοσιογραφία, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Πρόσφυγες, Ψηφιακός ακτιβισμός
Piraeus, Greece. 21 August 2015 -- Syrian refugees, 2.176 in total, arrive at Piraeus harbor aboard the Eleftherios Venizelos, a special vessel chartered by the Greek government. Photo by Wassilis Aswestopoulos. Copyright Demotix [1]

Πειραιάς, Ελλάδα. 21 Αυγούστου 2015 — Σύριοι πρόσφυγες, 2.176 στο σύνολο, καταφθάνουν στο λιμάνι του Πειραιά καθώς αποβιβάζονται από το Ελευθέριος Βενιζέλος, το πλοίο που μίσθωσε η ελληνική κυβέρνηση γι’ αυτόν τον σκοπό. Εικόνα του Βασίλη Ασβεστόπουλου. Δικαιώματα Demotix

Και ενώ η Ελλάδα αντικαθιστά την Ιταλία στην Ευρώπη ως την κύρια πύλη εισόδου των προσφύγων [2] που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις πατρίδες τους που πλήττονται από τον πόλεμο, η χώρα παλεύει να αντεπεξέλθει σε αυτήν την τεράστια εισροή ψυχών σε μια εποχή που δεν έχει πολλά να δώσει. Η οικονομία της παραμένει σοβαρά περιορισμένη. Μετά την παραίτηση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, οι Έλληνες επιστρέφουν στις κάλπες για να εκλέξουν κυβέρνηση [3] — πρόκειται για την τέταρτη ψηφοφορία που λαμβάνει χώρα σε διάστημα λιγότερο των τρεισήμισι χρόνων. 

Δεδομένης της έλλειψης μιας ενιαίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους μετανάστες, η Ελλάδα δεν βρίσκει ιδιαίτερη υποστήριξη από τους Ευρωπαίους γείτονές της.

Περίπου 1,000 ζωές φτάνουν στις ελληνικές ακτές καθημερινά, το 60% εκ των οποίων έρχονται από την Συρία, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών. [4] Τα βορειοανατολικά νησιά του Αιγαίου, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Χίος και Λέσβος έχουν μετατραπεί στο προσωρινό καταφύγιο χιλιάδων προσφύγων που καταφθάνουν εκεί μέσω θαλάσσιων λέμβων.

Τα νησιά, πολλά από τα οποία είναι τουριστικοί προορισμοί, δεν έχουν  τις υποδομές και τα μέσα να εξυπηρετήσουν τόσους πολλούς ανθρώπους. Επιπλέον, οι ντόπιοι κάτοικοι [5] δεν έχουν πάντα [6]τον αέρα του καλωσορίσματος. [7]

Παρ ‘όλα αυτά, ο από μηχανής θεός σε αυτή την περίπτωση δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά οι κάτοικοι της περιοχής και ακτιβιστές από διάφορα σημεία της χώρας και του κόσμου, οι οποίοι συγκεντρώνουν τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα, παιχνίδια και άλλα είδη εξοπλισμού για τους πρόσφυγες. Πολλοί από αυτούς χρησιμοποιούν το  Facebook και το Twitter (#refugeesGr [8]) για να διαδώσουν το μήνυμα.

“Τους το χρωστάω”

Πολλοί από τους γηραιότερους νησιώτες έχουν μνήμες από την Καταστροφή της Σμύρνης [9] (η σύγχρονη Izmir στην Τουρκία) το 1922, όταν η μεγάλη φωτιά οδήγησε αναρίθμητους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας να ξεφύγουν σε γειτονικά νησιά στην ελληνική πλευρά. Η συντριπτική πλειοψηφία των ντόπιων κατοίκων είναι απόγονοι εκείνων των προσφύγων.

Ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς, μέλος της ΜΚΟ Αγκαλιά ανάρτησε στο Facebook στις 20 Αυγούστου μια σύντομη προσωπική μαρτυρία [10] του τι γίνεται μάρτυρας καθημερινά βοηθώντας τους πρόσφυγες που καταφτάνουν στο νησί της Λέσβου. Η ανάρτησή του έχει κοινοποιηθεί πάνω από 2.540 φορές και έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 5.870 likes:

Nα βάζεις στο χέρι Σύρου πρόσφυγα πενήντα ευρώ και εκείνος να μη τα δέχεται με τίποτα λέγοντας “εγώ είμαι ένας, θα τα καταφέρω, δώσε τα σε μια οικογένεια”. Να συζητάς νύχτα στην Αγκαλιά που δεν έχει ρεύμα για την “Καρδιά του Σκότους” του Κόνραντ παρέα με Πακιστανό καθηγητή Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Λαχώρης. Να σου απαγγέλλει νεαρός Αφγανός στίχους της Σαπφούς και να σου λέει πως λυπάται που ήρθε βρώμικος πρόσφυγας στο νησί της. […] Να σχολάει dj από τη νυχτερινή του βάρδια σε μπαρ, να τον πετυχαίνεις εφτά η ώρα το πρωί ξενύχτη και να σου δίνει εβδομήντα ευρώ, ο,τι έβγαλε ολόκληρο το βράδυ “για να βοηθήσω τους ανθρώπους” και να φεύγει χαμογελώντας κάνοντας και μια σούζα. […] Να έρχεται Έλληνας μετανάστης από Γερμανία και να σου λέει πεταχτά ενώ χάνεσαι πως θα πάει να προπληρώσει φρούτα και να καταλαβαίνεις πως σου πλήρωσε τα φρούτα όλου του επόμενου μήνα και βάλε και να μην ξέρεις καν το όνομά του να πεις ευχαριστώ. Να σου στέλνει μήνυμα ο Σύριος με την υπέροχη οικογένεια που πέρασε από την Αγκαλιά πριν ένα μήνα και να σου λέει “είμαστε Γερμανία, τα καταφέραμε, είμαστε ζωντανοί”. Είπα να μην κάνω άλλη ανάρτηση για αυτήν την εβδομάδα, μα τέτοια πράγματα αν δεν τα μοιραστώ θα σκάσω…Καταστάσεις που δεν είχαμε τη δύναμη να φανταστούμε. Αλήθεια δεν έχω δικαίωμα να μην πω τι ζούμε, τα καλά και τα κακά, δεν έχω το δικαίωμα.

Η γιαγιά του, Ελένη Παύλου, του είχε πει για τους οικογενειακούς δεσμούς τους με την Συρία. Ο Γιώργος διηγήθηκε τις αναμνήσεις της [11] στην δημοσιογράφο της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Efsyn, Ανθή Παζιάνου.

Οι δικοί μου, πρόσφυγες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Συρία, έζησαν γιατί επί έξι χρόνια βρήκαν ένα πιάτο φαΐ. Είμαι ζωντανή χάρη στην αλληλεγγύη τους. Δεν ξεχνώ, τους το χρωστώ και είμαι εδώ για να βοηθήσω.

Η ΜΚΟ αυτή την στιγμή διοικείται από τέσσερις ενεργούς εθελοντές, υπό την ηγεσία του παπα- Στρατή, που πρωταγωνιστεί στην ταινία μικρού μήκους των Ηνωμένων Εθνών “Ένας καλός Σαμαρείτης στην Ελλάδα”:

‘Δεν είναι φιλανθρωπία, είναι αλληλεγγύη από όλους προς όλους’

Επίσης, στην Λέσβο, ακόμα μια συλλογική προσπάθεια των πολιτών έχει εντείνει τις δραστηριότητές της κατά την διέλευση στο στρατόπεδο του Καρά Τεπέ, το οποίο στεγάζει 3.000 ανθρώπους και για το οποίο τον περασμένο Ιούλιο αναφέρθηκε πως  [12]η κατάσταση “είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες λειτουργούσαν μόνο πέντε τουαλέτες και δύο ντους».

Η κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” [13] μοιράζει “Φαγητό Δωρεάν για Όλους:

Η  κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” μαγειρεύει για τους πρόσφυγες στο Καρά Τεπέ. 2.000 μερίδες σε 6 ώρες εχθές.

Η ομάδα μοίρασε μια συλλογή εικόνων [17] στην σελίδα τους στο Facebook. [18] Ένας μικρός σχολιασμός στο blog [19]τους αναγράφει:

Πολλοι το βλεπουν σαν φιλανθρωπια,αλλοι το βλεπουν σαν ελεημοσυνη,αλλοι σαν σισιτιο,αλλοι λυπουντε,αλλοι και τι να κανουμε,αλλοι βριζουν εγω ενα εχω να πω και ας διαφωνητε με αυτο.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΑΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ,ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ,ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

‘Η ανθρωπιά και η ελπίδα δεν γνωρίζουν εθνικά σύνορα’

Στο νησί της Κω, οι εθελοντές της Συμμαχίας πρόσφεραν την βοήθειά τους [20] στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο Καπετάν Ηλίας, το οποίο λειτουργεί ως καταφύγιο για πολλούς πρόσφυγες που έχουν φτάσει στο νησί τις τελευταίες εβδομάδες:

Σήμερα Κυριακή οι εθελοντές της συμμαχίας μοίρασαν τρόφιμα στους περίπου 700 πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες που βρίσκονται στο καπετάν Ηλίας.
Ελπίζουμε σύντομα να ενημερωθούν και οι υπόλοιποι πρόσφυγες που βρίσκονται στο λιμάνι και πλέον όλοι να σιτίζονται μόνο στο ξενοδοχείο και να μην χρειάζεται να βρίσκονται σε πλατείες κοντά στο λιμάνι

Το βρετανικό κανάλι Channel 4 News προσκαλεί τους χρήστες του Facebook [21] να “γνωρίσουν την συνταξιοδοτημένη Βρετανίδα νοσοκόμα, η οποία βοηθάει με την ολοένα και αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση στο νησί της Κω.”

Στην Θεσσαλονίκη, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, το Κίνημα Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες λέει πως: “διασφαλίζει ασφάλεια φαγητού και βασικές προμήθειες για τους πρόσφυγες [23]“. Με την πρόσφατη βία εναντίον των προσφύγων στα σύνορα Ελλάδας – Σκοπίων [24], εθελοντές κατέφθασαν στο ακριτικό χωριό Ειδομένη για να μοιράσουν φαγητό, ρούχα και είδη ατομικής υγιεινής.

Μοιράζοντας προμήθειες στα Ελληνο-Σκοπιανά σύνορα.

Περίπου 170 άνθρωποι που είχαν βρει καταφύγιο τον προηγούμενο μήνα στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα, έχουν μεταφερθεί πλέον στο  Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων του Ελαιώνα. Πολλοί από αυτούς αποζητούν άσυλο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ προσπαθούν να έρθουν σε επαφή με φίλους και γείτονες που ήδη ζουν στο εξωτερικό.

Στο κέντρο, ένα παιδί ζωγράφισε την εμπειρία των προσφύγων που διασχίζουν την θάλασσα. Ο χρήστης του Twitter @epan_e_kinisi δημοσίευσε την ζωγραφιά, μια υπενθύμιση ότι πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται χιλιάδες αθώες ανθρώπινες ψυχές που αξίζουν βοήθεια: