Αυτή η δημοσίευση από τον Richard Fuller δημοσιεύθηκε αρχικά στο Ensia.com, ένα περιοδικό που αναδεικνύει τις διεθνείς περιβαλλοντικές λύσεις στην πράξη, και αναδημοσιέυεται εδώ σύμφωνα με μια συμφωνία ανταλλαγής περιεχομένου.

Ποια είναι η κύρια αιτία θανάτου σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος;

Α. λάθος διατροφή και υποσιτισμός

Β. φυματίωση, ελονοσία και ιός HIV / AIDS

Γ. ρύπανση

Αν μαντέψατε το “Γ”, κερδίσατε. Έκθεση σε μολυσμένο έδαφος, νερό και αέρας (τόσο των νοικοκυριών όσο και του περιβάλλοντος) σκότωσαν 8,4 εκατομμύρια ανθρώπους σε αυτές τις χώρες το 2012.

Ένα άλλο στατιστικό στοιχείο που αξίζει να δεις: 8.400.000 είναι από τους περίπου 9 εκατομμύρια ανθρώπους που πέθαναν από την ρύπανση σε όλο τον κόσμο το 2012. Με άλλα λόγια, αυτό δεν είναι πρόβλημα μιας «πλούσιας χώρας» . Αυτό είναι ένα πρόβλημα που εμπεριέχεται στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Για να το θέσουμε αυτό σε μια προοπτική, οι στατιστικές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν ότι  56 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν το  2012 — ο αριθμός αυτός είναι κάθε άτομο που απεβίωσε στον πλανήτη είτε από ατυχήματα αυτοκινήτων, αυτοκτονίες, γηρατειά, καρκίνο, νοσοκομειακά λάθη, χτύπημα κεραυνού, μολυσματικές ασθένειες, αποτυχία να ανοίξει το αλεξίπτωτο, πόλεμο ή οποιοδήποτε άλλο λόγο. Έτσι, η ρύπανση σκότωσε σχεδόν έναν στους επτά από αυτούς.

Ο μολυσμένος ατμοσφαιρικός αέρας αντιπροσωπεύει 3,7 εκατομμύρια θανάτους. Άλλα 4,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την έκθεση σε σωματίδια στον αέρα εσωτερικών χώρων από το μαγείρεμα σε σόμπες. Περίπου 1 εκατομμύριο έχασαν τη ζωή τους από τα χημικά και το μολυσμένο έδαφος και νερό. Και 840.000 υπέκυψαν σε κακές συνθήκες υγιεινής. Όλα αυτά τα στοιχεία προέρχονται απευθείας από την ιστοσελίδα και τις βάσεις δεδομένων της ιστοσελίδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εκτός από τις στατιστικές του εδάφους, τα οποία προέρχονται από πιο πρόσφατες έρευνες (που πιθανόν υποεκτιμώνται) από την Παγκόσμια Συμμαχία για την Υγεία και την Ρύπανση.

Την ίδια χρονιά, το 2012, 625.000 άνθρωποι πέθαναν από ελονοσία, 1,5 εκατομμύριο από τον ιό HIV / AIDS και 930.000 από την φυματίωση. Αυτό είναι το 1/3 του αριθμού των ανθρώπων που σκοτώνει η ρύπανση και όμως αυτή η τρόικα των φοβερών ασθενειών προσελκύει πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια επιχορηγήσεις ετησίως από τις διεθνείς φιλανθρωπικές οργανώσεις και κυβερνήσεις.

Αργή και έμμεση

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σπάνια η ρύπανση σκοτώνει ανθρώπους άμεσα ή γρήγορα. Αντ ‘αυτού, προκαλεί καρδιακές παθήσεις, αναπνευστικές λοιμώξεις, καρκίνο, αναπνευστικές ασθένειες ή διάρροια. Η ρύπανση δρα ως καταλύτης, αυξάνοντας τα ποσοστά αυτών των ασθενειών πάνω από τα κανονικά. Για το λόγο αυτό, ο ΠΟΥ θεωρεί την ρύπανση ώς παράγοντα κινδύνου – μια απειλή για την ανθρώπινη υγεία παρόμοια με την παχυσαρκία, το κάπνισμα, την κακή διατροφή ή την κακή άσκηση. Αλλά η ρύπανση είναι ο βασιλιάς όλων των παραγόντων κινδύνου. Παγκοσμίως, το ποσοστό θνησιμότητας της επισκιάζει αυτό που προκαλούνται από οποιοδήποτε άλλο παράγοντα κινδύνου σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσο άσχημα μπορεί να είναι. Προσπαθήστε, όμως, να φανταστείτε αυτό το σενάριο:

Ξυπνάτε κάθε μέρα σε ένα βρώμικο πάτωμα μιας παράγκας όπου εσείς και η οικογένειά σας στήσατε με απομεινάρια υλικών από ένα κοντινό εργοτάξιο ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων. Ο σύζυγός σας εργάζεται 70 ώρες την εβδομάδα σε ένα άσχημα οργανωμένο εργοστάσιο φυτοφαρμάκων στο τμήμα διαλογής χημικών ουσιών . Τον τελευταίο καιρό, έχει έρθει στο σπίτι βήχοντας με αιμόπτυση. Φαίνεται πιο αδύνατος και πιο εξαντλημένος κάθε εβδομάδα και θέλετε να του πείτε να σταματήσει, αλλά πώς μπορείτε; Οι δεκάρες που κερδίζει είναι οι μόνες που μπορούν να προσφέρουν σίτιση στα παιδιά σας.

Έτσι, κατευθύνεστε προς την τοπική λίμνη με το πλαστικό κουβά σας. Το νερό που βγάζετε από τη λίμνη είναι καφέ και βρωμάει ανθρώπινα απόβλητα, αλλά δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πιείτε. Μπορείτε να δοκιμάσετε το στράγγισμα μέσω τουλπανιού, αλλά δεν γίνεται κάτι ιδιαίτερο. Εν τω μεταξύ, το εργοστάσιο δίπλα στην παραγκούπολή σας, εκείνο που η κυβέρνηση είχε πρόσφατα κλείσει, έχει αρχίσει να λειτουργεί και πάλι – αλλά μόνο τη νύχτα. Οι καμινάδες βγάζουν φίδια πυκνού καπνού και δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει κάποιος τι καίνε. Την περασμένη εβδομάδα, το μεγαλύτερο παιδί σας άρχισε να βήχει όλη τη νύχτα. Τα υπόλοιπα παιδιά σας είναι ασθενικά και αργά στο να μάθουν ακόμα και τις πιο βασικές έννοιες. Κανένας από τους φίλους ή την οικογένειά σας δεν μπορεί να σας βοηθήσει, δεδομένου ότι, περιέργως, σχεδόν όλοι στη γειτονιά σας έχουν τα ίδια προβλήματα.

Η οικονομία μας είναι παγκόσμια και έτσι είναι οι ρύποι που παράγει.

Είστε ένας από τους δηλητηριασμένους φτωχούς, χωρίς φωνή και χωρίς ελπίδα. Κανονισμοί που μπορεί να υπάρχουν για την καταπολέμηση των συνθηκών δεν επιβάλλονται ποτέ. Δεν μπορείτε απλά να τα μαζέψετε και να μετακομίσετε σε μια άλλη πόλη – σας πήρε χρόνια για να φτάσετε στο σημείο που είστε. Και ούτως ή άλλως, πού ακριβώς θα πάτε; Κάθε χωριό συμμερίζεται αυτή την δεινή θέση. Όπως και το υπόλοιπο των μη προνομιούχων του κόσμου, έχετε γίνει βορά στο συνεχιζόμενο πόλεμο της ανάπτυξης.

Πώς μπορούμε να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα;

Η οικονομία μας είναι παγκόσμια και έτσι είναι οι ρύποι που παράγει. Ο μολυσμένος αέρας από την Κίνα μπορεί πλέον να μετρηθεί και σε άλλες χώρες. Υδράργυρος από την εξόρυξη χρυσού και στοιχεία άνθρακα μπορούν να βρεθούν στα ψάρια και αρσενικό έχει βρεθεί στο ρύζι.

Πολλές ιδιαίτερα ρυπογόνες βιομηχανίες έχουν μετακινηθεί από τις αναπτυγμένες χώρες προς τις φτωχές χώρες με την μικρότερη περιβαλλοντική ρύθμιση και τεχνολογία για τη διαχείριση και αποκατάσταση των χημικών ουσιών. Καθαρές τεχνολογίες και πράσινη ανάπτυξη είναι δυνατόν να γίνουν για τις αναδυόμενες οικονομίες και μπορούν να αποτρέψουν δεκαετίες μελλοντικής μόλυνσης που θα μας βλάψει. Τα δυτικά έθνη είχαν επιτυχία στον καθαρισμό της ρύπανσης και μπορεί τώρα να μεταφέρει την τεχνολογία και την χρηματοδότηση σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Κρίσιμης σημασίας είναι να διασφαλίσουμε ότι η ρύπανση περιλαμβάνεται στους Αναπτυξιακούς Στόχους των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίοι δρουν στο πώς μπορεί να επιτευχθεί μελλοντική ανάπτυξη με βιώσιμο τρόπο μετά την τρέχουσα λήξη φέτος των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας .

Βάζοντας σε προτεραιότητα την πρόληψη και τον καθαρισμό της ρύπανσης όχι μόνο θα σώσει ζωές, αλλά επίσης θα μετριάσει την κλιματική αλλαγή και θα μειώσει τις απειλές για τη βιοποικιλότητα. Βλέποντας μέσα από τις προτεραιότητες του προγράμματος των μεγάλων διεθνών οργανισμών, η χαμηλή προτεραιότητα της ρύπανσης είναι εντυπωσιακή, λόγω των επιπτώσεών της. Ο πιθανός λόγος για αυτό είναι η έλλειψη ευαισθητοποίησης, καθώς δεν υπάρχει γνώση στο από πού να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε αυτό το σύνθετο σύνολο των προβλημάτων.

Κρίσιμης σημασίας είναι να διασφαλίσουμε ότι η ρύπανση περιλαμβάνεται στους Βιώσιμους Αναπτυξιακούς Στόχους  στα Ηνωμένα Έθνη , που εξετάζουν το πώς μπορεί να επιτευχθεί μελλοντική ανάπτυξη με βιώσιμο τρόπο μετά την τρέχουσα λήξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και περιλαμβάνει θέματα όπως την εξάλειψη της φτώχειας, την προώθηση της βιώσιμης γεωργίας, εξασφάλιση ισότιμης εκπαίδευσης και άλλα. Το παρόν σχέδιο δεν περιλαμβάνει ένα στόχο για τη ρύπανση από μόνο του, αν και η ρύπανση περιλαμβάνεται στο στόχο της υγείας. Το κείμενο αυτό – υπό-στόχος 3.9 – προσπαθεί σήμερα να μειώσει το θανάτου και την αναπηρίας από όλες τις μορφές ρύπανσης. Αυτή η γλώσσα πρέπει να μείνει στο τελικό κείμενο, διότι οι SDG θα καθορίσουν τις διεθνείς και εθνικές προσπάθειες για τα επόμενα χρόνια.

 Η Παγκόσμια Συμμαχία για την Υγεία και την Ρύπανση ενδυναμώνει πόρους για να βοηθήσει τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος ώστε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ρύπανσης σε προτεραιότητα. Εκτός από την εκπαίδευση σε όλες τις μορφές ρύπανσης, η GAHP βοηθά τις χώρες:

• εντοπισμό και την αξιολόγηση των απειλών από τοξικούς ρύπους, ειδικά για μολυσμένες τοποθεσίες
•  δημιουργία μιας διαδικασίας σχεδιασμού για να δοθεί προτεραιότητα σε δράσεις για τα προβλήματα που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία
•  εφαρμογή λύσεων για να σωθούν ζωές.

Η τεχνολογία και η γνώση υπάρχει στις πλούσιες χώρες για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής για την υγεία και την οικονομία . Οι λύσεις μπορούν να εφαρμοστούν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος για ένα κλάσμα του κόστους που δαπανάται στη Δύση για την αντιμετώπιση κανονικών τοξικών ρύπων από την εκβιομηχάνιση.

Που σημαίνει ότι η ρύπανση δεν είναι αναπόφευκτη. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που λύνεται κατά την διάρκεια της ζωής μας.

O Richard Fuller είναι πρόεδρος της Αγνής Γης (πρώην Ινστιτούτου Blacksmith) και ιδρυτικό μέλος της Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Υγεία και την Μόλυνση. Λογαριασμός Twitter @BlacksmithInst.