Οι “Επιστολές από τη Συρία” του Global Voices κερδίζουν το Βραβείο Διαδικτυακής Δημοσιογραφίας

Screen-shot-2015-08-11-at-12.49.55-PM

Με ενθουσιασμό ανακοινώνουμε ότι η σειρά “Επιστολές από τη Συρία: H Marcell Shehwaro για τη ζωή στο Χαλέπι” κέρδισε το Βραβείο Διαδικτυακής Δημοσιογραφίας 2015 (OJA) στην κατηγορία “Διαδικτυακοί Σχολιασμοί”. Η νίκη ανακοινώθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου στην τελετή απονομής των βραβείων OJA στο Λος Άντζελες.

Η συγγραφέας της σειράς, η Σύρια ακτιβίστρια Marcell Shehwaro, έλαβε ισχυρή υποστήριξη από την κοινότητα Global Voices, ενώ συνέθετε τη δωδεκαμερή σειρά, η οποία ξεκίνησε το 2014 και δημοσιεύθηκε στη νεοσυσταθείσα τότε στήλη μας, την Γέφυρα, η οποία περιλαμβάνει πρωτότυπα κείμενα από τη μοναδική οπτική γωνία των μελών της κοινότητάς μας σε όλο τον κόσμο.

Τα δοκίμια της Marcell μεταφράστηκαν από το πρωτότυπο κείμενο σε αραβικά στα αγγλικά από την Amira Al Hussaini και τη Lara Al Malakeh και τα επιμελήθηκε η Georgia Popplewell. Πολλά μέλη της κοινότητας Lingua μας βοήθησαν στις επακόλουθες μεταφράσεις στα ισπανικά, εβραϊκά, αραβικά, γαλλικά, κινέζικα, κορεατικά και γερμανικά.

Κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης του βραβείου, οι κριτές επαίνεσαν την “έντονα προσωπική γραφή” για την εύρεση “γκρίζων περιοχών σε έναν πόλεμο, που συνήθως εξιστορείται από πολωμένα άκρα”.

Τα βραβεία OJA τιμούν την αριστεία στην ψηφιακή δημοσιογραφία σε όλο τον κόσμο από το 2000 και τη διαχείρισή τους έχει ο Σύνδεσμος Διαδικτυακών Ειδήσεων (ONA). Η αρχισυντάκτριά μας, Sahar Habib Ghazi, παρέλαβε το βραβείο στο συμπόσιο ONA 2015 στο Λος Άντζελες.

@SaharHGhazi @Marcellita @JustAmira @georgiap @globalvoices @LaraDaba συγχαρητήρια σε αυτές τις υπέροχες γυναίκες! είμαι τόσο περήφανη για εσάς ❤

Αυτή η νικήτρια του #ona15 από το @globalvoices αποτελεί δείγμα για όλους τους λόγους, που ασχολήθηκα με τη διαδικτυακή δημοσιογραφία.

Υπέροχο να βλέπω τη συγγραφέα του globalvoices να κερδίζει το βραβείο OJA15

@SaharHGhazi: Οδηγώ πίσω στο Σαν Φρανσίσκο με άλλο ένα βραβείο για το @globalvoices από το #ONA15

Στην Συρία είμαστε όλοι δολοφόνοι

Όταν έμαθε ότι το σημείο ελέγχου, όπου η μητέρα της δολοφονήθηκε από στρατιώτες του συριακού καθεστώτος, εξαϋλώθηκε από βόμβα, η Marcell γράφει στο κείμενο, για το οποίο ήταν υποψήφια: “Η ικανότητά μου για επιβίωση εξαρτάται από τον θάνατο των άλλων. Αυτή είναι η ιδέα, με την οποία πορεύομαι πλέον στην ζωή, η δικαιολογία που χρησιμοποιώ: “Για να ζήσω εγώ πρέπει αυτός να πεθάνει”. Και είναι ακριβώς αυτό που θα δώσει την νίκη σε αυτό το φονικό καθεστώς, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική αλλαγή μπορεί να πετύχει η Συρία”.

Ο εκτελεστικός διευθυντής του Global Voices, Ivan Sigal, εξήγησε τη σημασία και τη σχετικότητα της σειράς δημοσιεύσεων της Marcell στο κείμενο της υποψηφιότητας, που συνόδευε την υποβολή στο ONA. Εδώ είναι ένα απόσπασμα:

Marcell is part of a community of writers and digital activists who participated in the original nonviolent reform movement in Syria. They are digitally networked journalists and activists closely tied to reform movements in other parts of the Middle East, and their habits of communication and communities are based in the culture of the Internet. As such, Marcell’s work is emblematic of the idea of online journalism – allowing us to hear voices and stories of people who had previously been subjects in the stories of outsiders. Marcell's voice is that of an insider reflecting her experience of the war in Aleppo for a global audience. Against the odds she and her peers continue to insist on the need for human dignity, and on the power of stories about individual lives in the face of extreme violence and geopolitical manipulation.

The framing of Marcell's essays runs counter to a presentation of the Syrian war in which stories about extremism and polarization are emphasized. We rarely hear about the nuances and complexities of the lives of individual Syrians. In her writing, Marcell's voice turns and winds through her days as she struggles to survive and make sense of the collapse of her world, the murder of her mother at a government checkpoint, the dilemmas of her friends and their families, and dreams of a forgone past. She brings us the complexity of Syrian society, showing us the fractures, alliances and impossible choices made by individuals living through war. Her stories again and again shatter the reality of those choices, the knowledge that making them requires people who in normal times might be fair, compassionate and caring to choose violence as a means of security.

Η Marcell είναι μέρος μιας κοινότητας συγγραφέων και ψηφιακών ακτιβιστών, που συμμετείχαν στο αρχικό μη βίαιο μεταρρυθμιστικό κίνημα στη Συρία. Είναι ψηφιακά δικτυωμένοι δημοσιογράφοι και ακτιβιστές, που συνδέονται στενά με μεταρρυθμιστικά κινήματα σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής, και οι συνήθειες επικοινωνίας και κοινοτήτων τους βασίζονται στον πολιτισμό του Διαδικτύου. Ως εκ τούτου, το έργο της Marcell είναι εμβληματικό της ιδέας της διαδικτυακής δημοσιογραφίας: μας επιτρέπει να ακούσουμε φωνές και ιστορίες ανθρώπων, προηγουμένως “υποδουλωμένες” σε αφηγήσεις τρίτων. Η φωνή της Marcell είναι αυτή ενός ντόπιου ανθρώπου, που αντανακλά την εμπειρία της στον πόλεμο στο Χαλέπι για ένα παγκόσμιο κοινό. Ενάντια στις πιθανότητες, αυτή και οι γύρω της συνεχίζουν να επιμένουν στην ανάγκη για ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στη δύναμη των ιστοριών για ατομικές ζωές ενόψει της ακραίας βίας και της γεωπολιτικής χειραγώγησης.

Η διατύπωση των δοκιμίων της Marcell έρχεται σε αντίθεση με μια παρουσίαση του Συριακού Πολέμου, στην οποία τονίζονται ιστορίες για εξτρεμισμό και πόλωση. Σπάνια ακούμε για τις αποχρώσεις και τις πολυπλοκότητες της ζωής των μεμονωμένων Σύριων. Στα γραπτά της, η φωνή της Marcell στριφογυρίζει μέρα-μέρα, καθώς παλεύει να επιβιώσει και να κατανοήσει την κατάρρευση του κόσμου της, τη δολοφονία της μητέρας της σε κυβερνητικό σημείο ελέγχου, τα διλήμματα των φίλων της και των οικογενειών τους και τα όνειρα ενός περασμένου λησμονημένου παρελθόντος. Μας φέρνει την πολυπλοκότητα της συριακής κοινωνίας δείχνοντάς μας τα τμήματα, τις συμμαχίες και τις αδύνατες επιλογές των ατόμων, που ζουν μέσα από τον πόλεμο. Οι ιστορίες της καταστρέφουν ξανά και ξανά την πραγματικότητα αυτών των επιλογών, η γνώση ότι η παραγωγή τους απαιτεί ανθρώπους, που σε κανονικές στιγμές ίσως είναι δίκαιοι, συμπονετικοί και στοργικοί, να επιλέξουν τη βία ως μέσο ασφάλειας.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.