- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Πώς η Μπόκο Χαράμ αλλάζει τις διεθνείς πολιτικές στη Δυτική και Κεντρική Αφρική

Κατηγορίες: Υπο-Σαχάρια Αφρική, Καμερούν, Νίγηρας, Νιγηρία, Τσαντ, Διαδηλώσεις, Διακυβέρνηση, Εθνότητα & φυλή, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Πολιτική, Φυσικές Καταστροφές
Abuja, Nigeria. April 30, 2014. Protesters took to the streets around the three arms zones of Abuja to demand urgent action from the government in finding the 200 school girls kidnapped in Chibok. By Ayemoba Godswill. Demotix (c). [1]

Αμπούτζα, Νιγηρία. 30 Απριλίου, 2014. Διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους στην περιοχή Three Arms Zone της Αμπούτζα για να απαιτήσουν άμεση δραστηριοποίηση της κυβέρνησης για τον εντοπισμό των 200 κοριτσιών που απήχθησαν στο Chibok. Του Ayemoba Godswill. © Demotix.

Δύο επιθέσεις αυτοκτονίας, στις 22 Ιουνίου στην πόλη Maroua [2], στο βόρειο Καμερούν, οδήγησαν σε αρκετούς θανάτους και πολλούς τραυματισμούς. Δέκα ημέρες μετά, 15 άνθρωποι σκοτώθηκαν [3] σε μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε μια πολυσύχναστη αγορά στην πόλη Ντζαμένα, πρωτεύουσα του Τσαντ. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε ακριβώς τρεις εβδομάδες μετά από παρόμοια βομβιστική επίθεση στην ίδια πόλη που κόστισε τη ζωή σε 27 ανθρώπους [4].

Η Μπόκο Χαράμ, ομάδα τζιχαντιστών που έχει τη βάση της στο Σαχέλ [5]και πρόσφατα ορκίστηκε πίστη στο Ισλαμικό Κράτος, ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις. Η οργάνωση επιτέθηκε ξανά μερικές εβδομάδες μετά τις επιθέσεις του Ιουνίου, αυτή τη φορά στην πόλη Τζος της Νιγηρίας, προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 44 ανθρώπων. Η Μπόκο Χαράμ έχει οργανώσει επανειλημμένα δολοφονικές επιθέσεις στην περιοχή του Σαχέλ τα τελευταία χρόνια. Ως απάντηση σε αυτές, οι χώρες της Δυτικής Αφρικής ίδρυσαν μια συμμαχία για να οργανώσουν μια στρατιωτική αντεπίθεση [6] με την ελπίδα να περιορίσουν την επιρροή της οργάνωσης.

Παρακάτω, παρουσιάζεται ένα μέρος του χρονολογίου των επιθέσεων της Μπόκο Χαράμ το 2015, στο Καμερούν, στο Τσαντ, στο Νίγηρα και στη Νιγηρία.

Η τωρινή κατάσταση στο Καμερούν
After months of captivity by suspected Boko Haram militants, ex-hostages arrive at Cameroon's Yaounde Nsimalen International Airport. Pubic Domain via Wikimedia Commons [7]

Μετά από μήνες αιχμαλωσίας από στρατιώτες της Μπόκο Χαράμ, όπως φημολογείται, οι όμηροι επιστρέφουν στον Διεθνή αερολιμένα Γιαουντέ του Καμερούν. Κοινό κτήμα από την Wikimedia Commons.

Από την 1η Ιανουαρίου, 2015, η Μπόκο Χαράμ έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 28 μεγάλες επιθέσεις στο έδαφος του Καμερούν, οι περισσότερες από τις οποίες τοποθετούνται στο βορειότερο τμήμα της χώρας. Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές της πόλης Maroua, οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας της 22ας Ιουλίου πραγματοποιήθηκαν από δύο νεαρές κοπέλες [8] που είχαν θεαθεί τις προηγούμενες μέρες να ζητιανεύουν στους δρόμους. Η έκρηξη σκότωσε τουλάχιστον δώδεκα ανθρώπους στην κεντρική αγορά, ενώ ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα. Μια αξιόπιστη πηγή επιβεβαίωσε πως οι κάτοικοι άκουσαν διπλή έκρηξη.

Παρά τις τραγωδίες, ο στρατός του Καμερούν είχε κάποιες επιτυχίες στη δράση του κατά της Μπόκο Χαράμ, ενώ η χώρα έχει να αντιμετωπίσει και τη μαζική εισροή μεταναστών που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη διαμάχη.

Η τωρινή κατάσταση στο Τσαντ
Chad Air Force Sukhoi Su-25 at N'djamena Airport CC-BY-40 license. Via wikimedia commons [9]

Sukhoi Su-25 της πολεμικής αεροπορίας του Τσαντ στο αεροδρόμιο της Ντζαμένα, άδεια CC-BY-4.0. Wikimedia commons.

Ο άνδρας που ενεργοποίησε τη βόμβα στις 11 Ιουλίου είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα φορώντας μαντίλα [10] για να κρύψει τα εκρηκτικά. Βάσει αυτών των πληροφοριών, η κυβέρνηση του Τσαντ αποφάσισε να απαγορεύσει τις μαντίλες, προκειμένου να αποτρέψει παρόμοιες επιθέσεις. Τα αποτελέσματα της δράσης της Μπόκο Χαράμ έχουν πλήξει έντονα τη σταθερότητα της περιοχής, κυρίως στο Τσαντ, η στρατιωτική δύναμη του οποίου αποτελούσε τη βάση για τη διατήρηση της ειρήνης στο Σαχέλ. Τους τελευταίους μήνες, το Τσαντ έχει ήδη ταρακουνηθεί από διαμαρτυρίες και πορείες φοιτητών [11], καθώς και την έναρξη της δίκης του πρώην ηγέτη της χώρας Hissen Habre.

Η τωρινή κατάσταση στον Νίγηρα
"Landscape Diffa region Niger" by Roland Hunziker - http://www.flickr.com/photos/rolandh/151126866/. Licensed under CC BY-SA 2.0 via Wikimedia Commons - [12]

“Τοπίο στην περιοχή Diffa του Νίγηρα” του Roland Hunziker. CC 2.0 μέσω Wikimedia Commons.

Η επαναστατική δράση της Μπόκο Χαράμ έχει εξωθήσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διασχίσουν τα σύνορα περνώντας στην άγονη νοτιοανατολική περιοχή Diffa του Νίγηρα, επιδεινώνοντας την ήδη εντονότατη ανθρωπιστική κρίση. Το κύμα προσφύγων μεγαλώνει, καθώς ο Νίγηρας κηρύσσει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την εξέγερση που έχει ακινητοποιήσει την οικονομία της περιοχής Diffa και έχει αφήσει το μεγαλύτερο μέρος του λαού ανυπεράσπιστο.

Η τωρινή κατάσταση στη Νιγηρία

Πριν από τις εκλογές του Μαρτίου 2015, ο στρατός της Νιγηρίας είχε σημαντικά συμφέροντα από την απώθηση της Μπόκο Χαράμ. Ωστόσο, αναμένεται νέο κύμα επιθέσεων [13] από τη Μπόκο Χαράμ, εν όψει της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης του Προέδρου Μπουχάρι. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι μία από τις πρώτες ενέργειες του Μπουχάρι ήταν η μεταφορά της έδρας του στρατού της χώρας από την πρωτεύουσα Αμπούζα στην πόλη Μαϊντουγκούρι [14], στην πολιτεία Μπόρνο—βασικό σημείο της επαναστατικής δράσης της Μπόκο Χαράμ.

Αναφέρθηκε έκρηξη στην πόλη #Gombe [15], στο νοτιοανατολικό τμήμα της Νιγηρίας #Nigeria [16]. Δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες.

Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση έχει ασκήσει αρκετά μεγάλη πίεση για διεθνή αντιτρομοκρατική βοήθεια, όπως είναι προφανές από τις πρόσφατες συναντήσεις του Προέδρου Μπουχάρι με τους Προέδρους του Τσαντ, του Καμερούν και του Νίγηρα. Ο Μπουχάρι διεκδίκησε και έλαβε εγγυήσεις αρωγής από την G7 και τις ΗΠΑ, τις οποίες επισκέφτηκε. Ο Μπουχάρι υποσχέθηκε ότι θα διαπραγματευτεί  [18]με τους αντάρτες, εάν αυτό επρόκειτο να βοηθήσει στην απελευθέρωση των 200 κοριτσιών από το Chibok, που απήχθησαν πριν από έναν χρόνο:

Εάν πειστούμε ότι θα πάρουμε πίσω τα κορίτσια, γιατί όχι, μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Στόχος μας είναι να πάρουμε τα κορίτσια. Θα τους ρωτήσουμε τι θέλουν για να ελευθερώσουμε τα κορίτσια, να τα στείλουμε ξανά στο σχολείο τους και στις οικογένειές τους και να τα βοηθήσουμε να επανενταχθούν για να συνεχίσουν κανονικά τη ζωή τους.

Το παρόν άρθρο συντάχθηκε από κοινού από τους Nwachukwu Egbunike, Dibussi Tande και Lova Rakotomalala.