- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Ινδοί και Πακιστανοί ελπίζουν να καταφέρουν να συμφιλιώσουν τα μέχρι τώρα αντίπαλα κράτη τους

Κατηγορίες: Νότια Ασία, Ινδία, Πακιστάν, Διεθνείς Σχέσεις, Καλά Νέα, Μέσα των πολιτών, Πολιτική, Τέχνες - Πολιτισμός, Φωτογραφία, Ψηφιακός ακτιβισμός
Tweet by Vivek Krishna Tiwari (@vivek6749), law student- "The need of the hour is peace, but unfortunately there ar elements trying to deviate us frm this path #aaghazedosti" [1]

Tweet του Vivek Krishna Tiwari (@vivek6749), φοιτητή νομικής: “Αυτή τη στιγμή, είναι αναγκαία η ειρήνη, αλλά δυστυχώς υπάρχουν παράγοντες που προσπαθούν να μας κάνουν να παρεκκλίνουμε από αυτή την πορεία #aaghazedosti”

Οι σχέσεις της Ινδίας και του Πακιστάν δεν ήταν ποτέ πολύ καλές στις έξι δεκαετίες που συνυπάρχουν ως γείτονες στη Νότια Ασία. Η πολιτική διαμάχη και τα “μαγειρέματα” των ειδήσεων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης βοήθησαν στο να μην προβληθούν τα προφανή κοινά χαρακτηριστικά των λαών [2] και ενθάρρυναν το λαό να βλέπει τους γείτονές του πέρα από τα σύνορα ως εχθρούς.

Ωστόσο, πολλές ομάδες και μεμονωμένα πρόσωπα έχουν επιχειρήσει να προωθήσουν την κατανόηση και τη φιλία με απώτερο στόχο την μακροχρόνια ειρήνη, όπως π.χ. το Ημερολόγιο ινδοπακιστανικής ειρήνης (Indo-Pak Peace Calender [3]), που παρουσιάζει ζωγραφιές μαθητών από τις δύο χώρες. Η τέταρτη έκδοση κυκλοφόρησε στο Κέντρο Ισλαμικού Πολιτισμού [3]στο Νέο Δελχί στις 10 Ιανουαρίου 2016.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την οργάνωση Aaghaz-e-Dosti [4] (Αρχή μιας φιλίας), η οποία εργάζεται με στόχο να μετριάσει την ένταση στη σχέση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Η οργάνωση δραστηριοποιείται μέσω [5] μιας κεντρικής ομάδας την οποία αποτελούν παραπάνω από δώδεκα άτομα στην Ινδία και στο Πακιστάν.

Μια ιστορία εύθραυστων σχέσεων

Η Ινδία και το Πακιστάν κάποτε ήταν ένα. Αλλά, το 1947, η Βρετανία χώρισε το έδαφος στην Επικράτεια του Πακιστάν [13] (αργότερα, Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν [14] και Λαϊκή Δημοκρατία του Μπαγκλαντές [15]) και στην Ένωση της Ινδίας [16] (αργότερα Δημοκρατία της Ινδίας [17]), αρχικά βάσει θρησκευτικών κριτηρίων ως ανταπόκριση στις εντάσεις μεταξύ Ινδουιστών και Μουσουλμάνων στην τότε υποήπειρο. Πλήθος ανθρώπων και από τις δύο πλευρές των συνόρων αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και οι διαχωρισμοί προκάλεσαν εξεγέρσεις και εκδηλώσεις βίας.

Ωστόσο, δεν επιτεύχθηκε η ειρήνη που αναμενόταν μέσω της διχοτόμησης της ινδικής υποηπείρου. Οι δύο γειτονικές χώρες ήρθαν επανειλημμένα σε σύγκρουση. Επιπλέον, μια διαμάχη για τα σύνορα, η οποία αφορούσε το Κασμίρ, καθώς και ορισμένες επιθέσεις [18] από στρατιωτικές ομάδες επιδείνωσαν το κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας και ενίσχυσαν την δυσπιστία μεταξύ τους.

Ακτιβιστές ειρήνης και από τις δύο πλευρές των συνόρων βίωσαν ένα κλίμα ανανεωμένης αισιοδοξίας, αλλά είδαν τις ελπίδες τους να εξανεμίζονται με κάθε νέο διπλωματικό επεισόδιο ή ένοπλη σύγκρουση. Προσφάτως, ο Ινδός Πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι διέκοψε το ταξίδι του από το Αφγανιστάν στην Ινδία για να πραγματοποιήσει μια απροσδόκητη στάση στη Λαχώρη [19] του Πακιστάν, προς το τέλος του 2015, και να συναντηθεί με τον Πακιστανό Πρωθυπουργό Ναουάζ Σαρίφ, γεγονός που αναπτέρωσε τις ελπίδες των ακτιβιστών ειρήνης. Δεδομένου ότι είχε περάσει πάνω από μία δεκαετία από την τελευταία επίσκεψη Ινδού Πρωθυπουργού στο Πακιστάν, η επίσκεψη του Μόντι προκάλεσε κύμα αισιοδοξίας για αποκατάσταση της ειρήνης μεταξύ των δύο κρατών.

Αλλά όπως έχει ήδη συμβεί τόσες φορές στο παρελθόν, μπήκε ένα εμπόδιο στην πορεία προς την ειρήνη. Στις 2 Ιανουαρίου, μια βαριά οπλισμένη ομάδα ανδρών επιτέθηκε στη βάση της Ινδικής πολεμικής αεροπορίας στο Παθανκότ [20]. Υπεύθυνοι για αυτή την εκδήλωση βίας φέρεται να είναι μαχητές που έχουν τη βάση τους στο Κασμίρ [21], αλλά ορισμένοι έσπευσαν να υποψιαστούν το γειτονικό Πακιστάν. Ο Ινδός Υπερυπουργός του Παντζάμπ, Παρκάς Σινγκ Μπαντάλ, μαζί με τον αναπληρωτή Υπερυπουργό Σουχμπίρ Σινγκ Μπαντάλ, εξέδωσαν μια ανακοίνωση, στην οποία δήλωσαν ότι η επίθεση ήταν μια απόπειρα του Πακιστάν να αποσταθεροποιήσει το Παντζάμπ και να θέσει σε κίνδυνο την ενότητα και ακεραιότητα του ινδικού κράτους, παρά το γεγονός ότι το ίδιο το Πακιστάν καταδίκασε [22] την επίθεση.

“Ρίξτε αυτούς τους φράχτες και ελάτε να συναντηθούμε με αγάπη”

Σε τέτοιες εποχές, το Twitter γίνεται μάρτυρας ενθαρρυντικών μηνυμάτων καλοσύνης με το hashtag #AaghazeDosti, όπως ονομάζεται η οργάνωση που συντόνισε την κυκλοφορία του ημερολογίου ειρήνης.

Οι χρήστες έστειλαν μηνύματα που τονίζουν την ανάγκη για ειρήνη μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν ενάντια στις πολυάριθμες, αρνητικές προβλέψεις”.

Συχνά, για να επέλθει η ειρήνη, χρειάζονται οι ανθρώπινες επαφές, όπως εξηγεί η Namra Nasir [51], συντονίστρια της οργάνωσης Aaghaz-e-Dosti στη Λαχώρη, κατά την αφήγηση της εμπειρίας της από την επίσκεψή της στην Ινδία [52]:

Αυτή η αξιομνημόνευτη εκδρομή ισοπέδωσε πολλά στερεότυπα και με έκανε να σκεφτώ ότι συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο, έχουμε πάρα πολλές εμφανείς ομοιότητες, είμαστε το ίδιο φιλόξενοι και εξαιρετικά τρυφεροί. […]

Είναι ξεκάθαρο ότι η ειρήνη και η ανθρωπιά αποτελούν προτεραιότητα και για τις δύο πλευρές των συνόρων. Έλαβα τόσο πολλή αγάπη στην Ινδία που ξέχασα ότι δε βρισκόμουν στο Πακιστάν.

Η παρατεταμένη πολιτική αναταραχή μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν έχει συνέπειες και για τις δύο χώρες, καθώς επηρεάζει σημαντικά τους πόρους τους. Με την ελπίδα ότι η κοινή γνώμη θα μπορέσει να επηρεάζει τη λήψη πολιτικών αποφάσεων στο μέλλον, οι πολίτες δεν διστάζουν να εκφράσουν την επιθυμία τους για ειρήνη, όχι μόνο για λόγους πολιτικής κρισιμότητας, αλλά και για χάρη της μακραίωνης φιλίας, που γεννήθηκε από τη συμβίωση σε έναν κοινό τόπο, πριν καταληφθεί από την εχθρότητα. Άραγε θα τους ακούσουν οι ηγέτες;