[1]Μαθητές στην επαρχία Μπονγκ της Λιβερίας μελετούν υπό το φως των κεριών. Αυτοί οι μαθητές σταμάτησαν το σχολείο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη χώρα. Φωτογραφία χωρίς πνευματικά δικαιώματα από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη.(USAID).
Η Λιβερία είναι αποφασισμένη να πετύχει μία ακόμα πρωτιά στην αφρικανική ήπειρο. Η χώρα ήταν η πρώτη στην Αφρική που απέκτησε γυναίκα πρόεδρο, όταν η Έλεν Τζόνσον-Σίρλιφ [2] εξελέγη το 2006.
Τώρα, η χώρα βάζει πλώρη για αυτό που κάποιοι αποκαλούν μία ακόμα καινοτομία στην Αφρική: το να αναθέσει ολόκληρο το προσχολικό και πρωτοβάθμιο εκπαιδευτικό της σύστημα σε μία ιδιωτική αμερικανική επιχείρηση.
Η εκπαίδευση στη Λιβερία [3] δοκιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Πρώτο [4] και το Δεύτερο Λιβεριανό Εμφύλιο Πόλεμο [5] μεταξύ 1989 και 2003. Εκτιμάται [6]ότι το 50% των νέων γυναικών και το 68% των νέων ανδρών έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή, αν όχι, τουλάχιστον είναι ικανοί να διαβάσουν μία ολόκληρη πρόταση. Η κατάσταση επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης από τον ιό Έμπολα.
Ο Λιβεριανός Υπουργός Παιδείας Τζορτζ Βέρνερ ανακοίνωσε τον Ιανουάριο του 2016 [7] ότι η προσχολική και πρωτοβάθμια δημόσια παιδεία θα ανατεθεί στην Bridge International Academies, μία ιδιωτική αμερικανική εταιρεία, για μία περίοδο πέντε χρόνων. Η κυβέρνηση της Λιβερίας θα πληρώσει πάνω από 65 εκατομμύρια δολάρια για αυτό το σχέδιο.
Η Bridge International Academies [8]περιγράφει τον εαυτό της ως τη μεγαλύτερη εταιρεία του κόσμου στον τομέα της εκπαιδευτικής καινοτομίας, που διατηρεί επιχειρησιακά σχέδια στην Κένυα και στην Ουγκάντα σήμερα. Η εκπαιδευτική μεθοδολογία της επιχείρησης επικεντρώνεται στους δασκάλους – οι οποίοι δεν απαιτείται να έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο στην κατοχή τους, καθώς εκπαιδεύονται για πέντε εβδομάδες – που διαβάζουν το προσχεδιασμένο μάθημα από ένα tablet. Το μέγεθος της τάξης φτάνει τους 60 μαθητές.
Σε αντίθεση με τα σχολεία της εταιρείας στην Κένυα και στην Ουγκάντα, όπου οι οικογένειες πληρώνουν δίδακτρα περίπου 6 δολάρια το τρίμηνο, οι γονείς στη Λιβερία δεν θα πληρώνουν για την εκπαίδευση αυτή [9] παραπάνω χρήματα.
Η κίνηση αυτή έχει ξεσηκώσει τόσο εσωτερική όσο και εκτός των συνόρων κριτική. Ειδικοί επί των εκπαιδευτικών ζητημάτων σχεδιάζουν να ασκήσουν πιέσεις [10] στη Λιβεριανή κυβέρνηση, προκειμένου να μην προχωρήσει το σχέδιο.
Αντιτιθέμενος με το σχέδιο, ο Κισόρ Σινγκ, ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, είπε μέσω δελτίου τύπου [11] το Μάρτιο:
Αποτελεί ειρωνεία ότι η Λιβερία δε διαθέτει πόρους για να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της, ώστε να προσφέρει δωρεάν πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε κάθε παιδί, αλλά μπορεί να βρει τεράστια ποσά χρημάτων για να παραχωρήσει εργολαβικά το δικαίωμα σε μία ιδιωτική εταιρεία να το κάνει εκ μέρους της.
Με άρθρο της στην εφημερίδα Mail & Guardian της Νότιας Αφρικής, η Κριστίν Μουνγκάι έθεσε το επιχείρημα [9] ότι η προσέγγιση διδασκαλίας της Bridge International Academies αποθαρρύνει την επικοινωνία μεταξύ δασκάλου και μαθητή και ”εμποδίζει την κριτική σκέψη”. Διαφώνησε [9]επίσης με τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι οι μαθητές τα πάνε καλύτερα σε σχέση με τους συμμαθητές τους στο δημόσιο σχολείο, παρουσιάζοντας δεδομένα από μία έρευνα που παραγγέλθηκε από την ίδια την επιχείρηση.
Ωστόσο, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας ίσως να αποτελεί ένα καλό στοίχημα για τη Λιβερία, της οποίας το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται αυτή τη στιγμή ”στο απόλυτο χάος”, όπως παραδέχεται:
Σε αυτή την περίπτωση, ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο βασίζεται στη λογοδοσία, την τυποποίηση, την αναλυτική επιμέλεια και στις αλλαγές στην πολιτική που μπορούν να στηριχθούν σε πλούσια σετ δεδομένων – αν και ιδιωτικό – είναι μακράν καλύτερο από αυτό που έχει η Λιβερία αυτή τη στιγμή.
Αντιδρώντας στα νέα, ο Ζαν Ρέσεγκερ, ένας Αμερικανός ειδικός επιστήμονας της δημόσιας εκπαίδευσης και blogger, αμφισβήτησε [12]τα κίνητρα των επενδυτών της εταιρείας, τα οποία περιλαμβάνουν τη Διεθνή Εταιρεία Χρηματοδότησης, που αποτελεί μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας:
Πρέπει κανείς επίσης να εξετάσει τα κίνητρα των αυτοαποκαλούμενων επενδυτών που λέγεται ότι στηρίζουν το έργο της Bridge International Academies, για παράδειγμα του Μπιλ Γκέιτς και του Μαρκ Ζούκερμπεργκ. Αυτοί λοιπόν οι οι φιλάνθρωποι της τεχνολογίας υποστηρίζουν ένα τέτοιο διεθνές εκπαιδευτικό εγχείρημα ως μέρος της φιλανθρωπικής τους βοήθειας ή μήπως ο σκοπός πίσω από αυτό είναι να επεκτείνουν την παγκόσμια αγορά για το είδος της εκπαιδευτικής τεχνολογίας που έχτισε τις περιουσίες τους;
Στην Αναφορά του Παρατηρητηρίου για την Παγκόσμια Εκπαίδευση, η οποία εκδίδεται από την UNESCO, ο οργανισμός εξέφρασε την ανησυχία [6] του σχετικά με το θέμα:
Εάν σκεφτούμε το σχολείο μόνον ως ένα μέρος που κάποιος μαθαίνει να διαβάζει, ίσως ακούγεται λογική η ιδέα αυτή σε μία χώρα που δε μπορεί να προσφέρει στα παιδιά της ούτε αυτό. Ωστόσο, ελλοχεύει ο κίνδυνος να υποτιμηθεί σημαντικά ο σκοπός της εκπαίδευσης. Όσοι χαράσσουν πολιτικές πρέπει να γνωρίζουν ότι η καλή διδασκαλία δε μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε απλά διαβάζει ένα προσχεδιασμένο κείμενο με οδηγίες.
Η Εθνική Ένωση Δασκάλων της Λιβερίας, μεταξύ άλλων κοινωνικών οργανώσεων της χώρας, έστειλε επιστολή στο Λιβεριανό Υπουργό Παιδείας Τζορτζ Κ. Βέρνερ εξηγώντας τις ανησυχίες των δασκάλων ότι το σχέδιο ιδιωτικοποίησης αποτελεί ”σοβαρή απειλή” και συμβολίζει την ”εμπορευματοποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών στη Λιβερία.” Άλλοι, στο μεταξύ, έχουν εκφράσει την άποψή τους στα κοινωνικά μέσα:
Mind-blowing. Obscene. https://t.co/g6cmuAlpWb [13]
— Bill Michaelson (@UnderBill) April 4, 2016 [14]
Ξεπερνά κάθε φαντασία. Αισχρό. https://t.co/g6cmuAlpWb [13]