Νέοι, κωφοί επιχειρηματίες ψήνουν καφέ για καλό σκοπό στη Τζαμάικα

The official opening of Deaf Can! Coffee in Kingston, Jamaica on March 17, 2015. Image courtesy Deaf Can! Coffee, used with permission.

Τα επίσημα εγκαίνια του Deaf Can! Coffee στο Κίνγκστον της Τζαμάικα στις 17 Μαρτίου 2015. Εικόνα υπό την ευγενική παραχώρηση του Deaf Can! Coffee.

Τι θα λέγατε για ένα φλιτζάνι νόστιμου, φρεσκοψημένου καφέ από τα ψηλά βουνά της Τζαμάικα; Έναν λάτε με μέλι ίσως; Ή έναν κρύο; Ο κατάλογος εδώ μπορεί να μην είναι τόσο ιδιαίτερος, αλλά ο καφές σίγουρα είναι ξεχωριστός.

Ο Carlyle Gabbidon, 27 ετών, και ο συνάδελφός του Fabian Jackson, 21 ετών, δύο νέοι άνδρες με ακαταμάχητα ζεστό χαμόγελο, μας σέρβιραν σε μία πρόσφατη επίσκεψή μας στα κεντρικά της συνεταιριστικής τους επιχείρησης με το όνομα Deaf Can! Coffee. Και οι δύο άνδρες είναι κωφοί.

Ασχολήσου. Εφοδίασε. Ενδυνάμωσε. Αυτό είναι το μότο του εγχειρήματος, όπως είπε ο συνιδρυτής και σύμβουλος Blake Widmer στο Global Voices:

Η ενασχόληση έχει να κάνει με το να εμπλακούν και να ενθουσιαστούν οι νέοι άνδρες με την ιδέα της επιχείρησης, εξασφαλίζοντας ότι έχουν μία γνήσια αίσθηση ιδιοκτησίας. Μόλις υπάρξει το ενδιαφέρον, στη συνέχεια είναι σημαντικό να την εξοπλίσουν – όχι μόνο με τις σωστές δεξιότητες και προσόντα – αλλά με τον τρόπο σκέψης και τη νοοτροπία ”μπορώ να τα καταφέρω”, μαζί και με τα φυσικά μέσα. H ενδυνάμωση απλά συμβαίνει. Αναπτύσσεται, φυσικά, καθώς η επιχείρηση μεγαλώνει.

Τα κεντρικά γραφεία του Deaf Can! Coffee βρίσκονται στο Κίνγκστον στις εκτεταμένες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις του Χριστιανικού Κέντρου της Καραϊβικής για Κωφούς  — ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος με τρεις σχολές στο νησί (τα άλλα δύο βρίσκονται στο Montego Bay στη βόρεια ακτή της Τζαμάικα και στο Knockpatrick, στα δυτικά της πρωτεύουσας). Φτάνοντας με τα πόδια εκεί, περπατήσαμε πάνω σε πατημένο χορτάρι, όπου οι σπουδαστές κάνουν διάφορα αθλήματα και καταλήξαμε στο νέο τους κτίριο, όπου ξένοι εθελοντές ασχολούνταν με εργασίες βαψίματος.

Τα φωτεινά γραφεία, με μεγάλα παράθυρα και άφθονο φυσικό φως, έλαβαν χρηματοδότηση για την εγκατάσταση συστήματος ηλιακής ενέργειας από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Digicel Foundation, η οποία επικεντρώνεται στην αποστερημένη από τα δικαιώματά της νεολαία της Τζαμάικα. Το Deaf Can! Coffee άνοιξε επίσημα στις 19 Μαρτίου 2015. Ένα χρόνο αργότερα, άνοιξαν οι πλήρως εξοπλισμένες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, που επίσης χρηματοδοτήθηκαν από την Digicel Foundation.

Εδώ, οι σπουδαστές δε μαθαίνουν μόνο πώς να φτιάχνουν καφέ, αλλά μαθαίνουν και να διαχειρίζονται όλες τις πλευρές της επιχείρησης και να αποκτούν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους. Αυτή τη στιγμή, η καφετέρια Deaf Can! Coffee δε διαθέτει χώρο εστίασης για το κοινό, ωστόσο, λειτουργεί ως κινούμενη καφετέρια με όλο της τον εξοπλισμό να μεταφέρεται σε βαν και βγαίνοντας έξω στο δρόμο σερβίροντας καφέ σε χώρους συσκέψεων, εκθέσεις και σε εμπορικές εκδηλώσεις. Το συνεταιριστικό αυτό σχήμα πουλά επίσης ψημένο καφέ και εμπορεύεται μπλουζάκια και κούπες που αναγράφουν πάνω τους το εντυπωσιακό του λογότυπο: δύο γροθιές η μία πάνω στην άλλη, με την πάνω να γυρίζει στην κίνηση του αλέσματος, αντιπροσωπεύοντας την έκφραση για τον καφέ στη τζαμαϊκανή νοηματική γλώσσα.

Ο Gabbidon, διευθυντής και επικεφαλής πίσω από το μπαρ, ο οποίος ξεκίνησε να εκπαιδεύεται ως πλακάς, εξήγησε:

Εργαζόμαστε μαζί ως ομάδα. Το σημαντικό είναι να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε, να εξασκούμαστε και να βελτιωνόμαστε, γνωρίζοντας ότι λάθη θα συμβούν αλλά ότι αποτελούν συγχρόνως εμπειρίες μέσα από τις οποίες μαθαίνουμε. Δε θέλουμε να μένουμε πίσω και να μην κάνουμε τίποτα. Θέλουμε να μας μάθει όλος ο κόσμος, να μάθουν ότι δε διαφέρουμε από κάθε άλλο άνθρωπο.

Τόσο αυτός όσο και ο Jackson, των οποίων οι γονείς μετακινήθηκαν από αγροτικές περιοχές στην πρωτεύουσα, το Κίνγκστον, είπαν ότι πληγώνονται από τις ταμπέλες που ακόμα χρησιμοποιούν οι Τζαμαϊκανοί για τους κωφούς ανθρώπους. Ο Jackson σχολίασε:

Δεν είμαστε ‘ανάπηροι’. Όλοι έχουν τα ταλέντα τους. Θυμώνω όταν οι άνθρωποι μας αποκαλούν ‘βλάκες’. Δεν είμαστε βλάκες. Και αποτελεί ειρωνεία που κάποιοι άνθρωποι που μας αποκαλούν χαζούς δεν έχουν καν τις εγγράμματες γνώσεις που έχουμε εμείς.

Και συνέχισε:

Πάντα μας έλεγαν, ‘Δε μπορείτε.’ Αλλά δε θέλουμε οι άλλοι να μας βλέπουν αρνητικά. Θέλουμε να προκαλέσουμε τον κόσμο και να τους πούμε: ‘Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα!’ Δεν αγχωνόμαστε πια για να αποδείξουμε ότι αξίζουμε. Πιστεύουμε πολύ στους εαυτούς μας.

Evelyn Clarke, the deaf farmer from St. Elizabeth and the inspiration for Deaf Can! Coffee, trying something out during a visit to Kingston. Image by Emma Lewis, used with permission.

Ο Evelyn Clarke, ένας κωφός αγρότης από το St. Elizabeth και συγχρόνως η έμπνευση για το Deaf Can! Coffee, δοκιμάζει κάτι στη διάρκεια επίσκεψής του στο Κίνγκστον. Εικόνα με την παραχώρηση της Emma Lewis.

Η έμπνευση για το εγχείρημα ήρθε μέσα από μία εκπαιδευτική εκδρομή που έκανε μία ομάδα 17 μαθητών στο χωριό Top Hill στην αγροτική περιοχή St. Elizabeth (τον τόπο γέννησης της συζύγου του Widmer, Tashi Bent-Widmer). Εκεί, γνώρισαν τον Evelyn Clarke, ένα κωφό αγρότη ο οποίος καλλιεργεί και ψήνει τη δική του ποικιλία καφέ. Έτσι ο αγρότης αυτός έγινε το πρότυπο, με βάση το οποίο αποφάσισαν να δημιουργήσουν το εγχείρημά τους.

Οι σπουδαστές ξεκίνησαν με την ίδρυση ενός καταστήματος πώλησης καφέ μέσα στις εγκαταστάσεις της σχολής με τη βοήθεια της εκκλησιαστικής οργάνωσης της Τζαμάικα Harvest Call. Το κατάστημα δε λειτουργεί για το κοινό, αλλά η εταιρεία Deaf Can! Coffee ασχολείται πάντα με τις υπηρεσίες τροφοδοσίας καφέ που προαναφέρθηκαν. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας, αδράξαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το πρώτο κατάστημα καφέ που δημιουργήθηκε, όπου είδαμε ένα παραδοσιακό γουδί και γουδοχέρι το οποίο χρησιμοποιούσε ο Κλαρκ για να αλέθει τον καφέ του, καθώς επίσης και τον αρχικό εξοπλισμό τον οποίο είχαν αγοράσει οι σπουδαστές με δικά τους χρήματα.

Όχι πολύ καιρό αφότου δημιουργήθηκε η εταιρεία Deaf Can! Coffee, οι ιθύνοντες του Sidecar Coffee στην περιοχή Cedar Falls της Αϊόβα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πήγαν μέχρι τη Τζαμάικα για να προσφέρουν στους νέους άνδρες μία εντατική διήμερη εκπαίδευση στην παρασκευή του καφέ. Επίσης οι ίδιοι δέχθηκαν οδηγίες από ένα ντόπιο εκπαιδευτή πάνω στην τέχνη του καφέ. Στη συνέχεια, οι ρόλοι αντιστράφηκαν: όταν στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Clarke στο κατάστημα, οι σπουδαστές του έδειξαν τις δικές τους δεξιότητες στην παρασκευή και το ψήσιμο του καφέ.

Ισχυρές συνεργασίες όπως αυτή αποτελούν το κλειδί για την ανάπτυξη του Deaf Can! Coffee. Ο επίσης κωφός σχεδιαστής γραφικών Justin Forbes εργάζεται πάνω στα λογότυπα για δύο από τα καινούρια τους προϊόντα, το Nitro Cold Brew και το Cold Coffee Energy Drink. Ο Kemoy Campbell, απόφοιτος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της σχολής που τώρα σπουδάζει πληροφορική στο Rochester Institute of Technology και είναι ελεύθερος επαγγελματίας στον τομέα της πληροφορικής, σχεδίασε το δυναμικό ιστότοπο του Deaf Can! Coffee και θα ξαναπάει το καλοκαίρι στη σχολή προκειμένου να κάνει την πρακτική του άσκηση σχεδιάζοντας ένα ”κιόσκι αυτόματης παραγγελίας”. Ο όμορφος, γυαλιστερός πάγκος από μπλε ξύλο mahoe φτιάχτηκε από κατοίκους του Χωριού Κωφών της Τζαμάικα, κάτι που επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη στην κεντρική Τζαμάικα. Αποτελείται από κωφούς ανθρώπους που δρουν υποστηρικτικά ο ένας για τον άλλο.

Carlyle Gabbidon, the chief barista. Photo by Deaf Can! Coffee, used with permission.

Ο υπέυθυνος του μπαρ, Carlyle Gabbidon. Φωτογραφία με την παραχώρηση του Deaf Can! Coffee.

Το κατάστημα Deaf Can! Coffee δέχτηκε επίσης έναν πολύ ιδιαίτερο καλεσμένο το Φεβρουάριο: την Claudia Gordon, την πρώτη κωφή μαύρη γυναίκα δικηγόρο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννημένη στην ύπαιθρο της Τζαμάικα, μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες στην ηλικία των 11 και έγινε συνήγορος της κοινότητας των κωφών στην κυβέρνηση, υπηρετώντας υπό την προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα ως επικεφαλής συνεργάτις στο Λευκό Οίκο της Λογοδοσίας στο Κοινό ως σύμβουλος σε θέματα αναπηρίας, μεταξύ άλλων θέσεων.

Το Deaf Can! Coffee σχεδιάζει να επεκτείνει τον κατάλογό του από την προσφορά ποτών έως γρήγορου φαγητού στο εγγύς μέλλον. Όσο ήμασταν εκεί, ο υπεύθυνος Stephen McFarlane μας έκανε μία γρήγορη βόλτα για να δούμε ένα νέο εξοπλισμό που πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία, περιλαμβάνοντας ένα φούρνο ψησίματος και ένα πάγκο για salad bar.

Στόχος είναι η δημιουργία “μιας συνεταιρικής, υγιούς και υποστηρικτικής κουλτούρας στο Deaf Can! Coffee”, είπε ο συνιδρυτής Blake Widmer:

Είναι μία κοινωνική επιχείρηση με σκοπό, και επίσης θέλουμε να είναι και βιώσιμη. Πρέπει να έχει κουλτούρα ανοιχτής πρόσβασης σε όλους και να έρχονται οι άνθρωποι για να συμμετάσχουν σε αυτή…

Με έναν αριθμό Τζαμαϊκανών μη κυβερνητικών οργανώσεων όπως η Respect Jamaica να εργάζονται για μία πιο ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία, κινήσεις όπως αυτή βοηθούν προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης των διακρίσεων και του ρατσισμού. Μάθετε περισσότερα για το κατάστημα Deaf Can! Coffee στον ιστότοπό τους εδώ ή ακολουθήστε τους στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.