Εδώ και εννιά χρόνια τώρα, κάθε 20ή του Νοέμβρη, το Κίνημα της Τραγιάσκας παρελαύνει στους δρόμους της Κόρδοβα [1], η οποία βρίσκεται στο κέντρο της Αργεντινής. Το κίνημα αυτό αποτελεί μια διαμαρτυρία ενάντια στην εξωδικαστική τιμωρία, τις εκτελέσεις και τις διακρίσεις τις οποίες οι πολίτες βιώνουν κατά τη διάρκεια της βάρδιας των τοπικών αστυνομικών.
Το όνομα του κινήματος προέρχεται από την ονομασία του αστυνομικού πηληκίου στην ισπανική αργκό και σκοπεύει να προκαλέσει γενικευμένη αντίδραση απέναντι στην κατάχρηση του τρόπου επιβολής του νόμου. Όπως περιγράφουν οι οργανωτές του κινήματος:
Somos la Marcha que repudia rotundamente el Estado policial que nos excluye, reprime, persigue, estigmatiza y mata. #MarchadelaGorra [2]
— #MarchadelaGorra (@MarchadelaGorra) 18 de noviembre de 2015 [3]
Είμαστε το κίνημα που απερίφραστα καταδικάζει τις αστυνομικές δυνάμεις της χώρας, οι οποίες αποκλείουν, καταπιέζουν, παρενοχλούν, στιγματίζουν και σκοτώνουν. #MarchadelaGorra [2]
Ο συγγραφέας και ερευνητής Esteban Rodriquez Alzueta εξήγησε περαιτέρω τους λόγους [4] της σύστασης του κινήματος αυτού σε ένα αφιέρωμα που φιλοξένησε η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Página 12 (“Σελίδα 12″):
Es una marcha contra la policía, pero también contra los vecinos alertas. Si no hay olfato policial sin olfato social, eso quiere decir que detrás de la brutalidad policial está el prejuicio social. Los estigmas que cotidianamente destilan esos emprendedores morales crean condiciones de posibilidad que habilitan y legitiman a las policías a estar de manera discrecional y violenta en los barrios más pobres.
Πρόκειται για ένα κίνημα κατά της αστυνομίας, αλλά και κατά των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης στις γειτονιές. Η έννοια της αστυνόμευσης δεν υφίσταται δίχως την έννοια της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει πως, πίσω από την βιαιότητα της αστυνομίας, υπάρχει και κοινωνική προκατάληψη. Ο κοινωνικός στιγματισμός που καθημερινά προέρχεται από αυτούς τους ηθικούς επιχειρηματίες, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για τη διευκόλυνση και την νομιμοποίηση της αδιάκριτης και βίαιης παρουσίας των αστυνομικών στις φτωχότερες γειτονιές.
Ακόμη πρόσθεσε και κάποια στατιστικά στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η συχνότητα των αδιάκριτων προφυλακίσεων στην Κόρδοβα, έχει εκτοξευθεί κατά τα τελευταία χρόνια:
En la provincia de Córdoba se produjeron en 2011, 73.100 detenciones por averiguación de identidad, es decir, se llevaron a cabo 2209 detenciones cada 100.000 personas. Más de la mitad de ellas tuvo lugar en la capital. El 86 por ciento de la población objeto de estas prácticas son hombres. El 70, jóvenes menores de 35 años, y la causa que según la policía motivó su accionar fue el “merodeo”.
Στην επαρχία της Κόρδοβα το 2011, σημειώθηκαν 73.100 προσαγωγές για έλεγχο ταυτότητας. Αυτό σημαίνει ότι υπήρξαν 2.209 προσαγωγές που πραγματοποιήθηκαν για κάθε 100,000 άτομα. Περισσότερες από τις μισές προσαγωγές σημειώθηκαν στην πρωτεύουσα, ενώ ογδόντα έξι τοις εκατό του πληθυσμού που υπόκειται σε τέτοιες προσαγωγές είναι άνδρες. Εβδομήντα τοις εκατό είναι νέοι κάτω των 35, ενώ η δικαιολογία που προφασίζεται η αστυνομία για να δικαιολογήσει τις πράξεις της είναι πως οι προσαχθέντες “τριγυρίζουν άσκοπα και υπόπτως” στην περιοχή.
Η ιστοσελίδα στο Facebook “Colectivo de Jóvenes por Nuestros Derechos [5] (Σύλλογος Νέων για τα Δικαιώματά μας) έδωσε την ευκαιρία σε διάφορες περιπτώσεις αστυνομικής βίας να ακουστούν. Μια εκ των οποίων αναφέρει την ιστορία του Daniel Robles [6], ο οποίος έκανε διακοπές στην Κόρδοβα και άνευ λόγω φυλακίστηκε για 40 ώρες λόγω υποτιθέμενης “απόπειρας ληστείας”. Μια άλλη περίπτωση αποτελεί η ιστορία του Nyko Nadal [7], ενός δεκαεξάχρονου τον οποίο η αστυνομία καταδίωξε και πυροβόλησε αφού πήρε ταξί, παρ όλο που ήταν άοπλος. Επίσης η περίπτωση του Christian Guevara [8], ο οποίος πέθανε σε ένα αστυνομικό τμήμα, αφότου δέχθηκε ξυλοδαρμό από τους αστυνομικούς, οι οποίοι στη συνέχεια προσπάθησαν να κρύψουν την αλήθεια λέγοντας πως επρόκειτο για αυτοκτονία.
Το ειδησεογραφικό δίκτυο Cosecha Roja [9] επίσης δημοσίευσε ορισμένες παρόμοιες περιπτώσεις θανάσιμης αστυνομικής βίας:
A Ezequiel lo hicieron ahogar en el barro podrido del Riachuelo. A Jonathan y Brian les dispararon arriba de un auto. A Ramón un gendarme le dio un tiro en la cabeza por defender a otro pibe. A Luciano lo habían amenazado y golpeado. Apareció, 6 años después, como NN en Chacarita. A Mariano y a Darío los fusilaron por la espalda. A Kiki lo asesinó un policía que lo acusó de querer robarle el auto.
Έσυραν τον Ezequiel στις λασπώδη νερά του Riachuelo. Άνοιξαν πυρά κατά του Jonathan και του Brian που βρίσκονταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Ένας αστυνομικός πυροβόλησε τον Ramon στο κεφάλι επειδή προσπάθησε να προστατέψει κάποιον άλλο άνδρα. Απείλησαν και χτύπησαν τον Luciano. Το πτώμα του βρέθηκε αργότερα μετά από έξι χρόνια στο Chacarita. Εκτέλεσαν τον Mariano και τον Dario πυροβολώντας τους στην πλάτη. Ο Kiki δολοφονήθηκε από έναν αστυνομικό, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι αποπειράθηκε να κλέψει το αυτοκίνητό του.
Το θέμα δεν περιορίζεται μόνο στις προφυλακίσεις και τις δολοφονίες της αστυνομίας. Αφορά και τα κοινωνικά κέντρα αναμόρφωσης, τις φυλακές ανδρών και γυναικών, οι οποίες, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του κινήματος, δεν είναι χώροι που συμβάλλουν στην [10]μόρφωση των νέων λόγω των περιορισμένων πόρων.
Ενώ το Κίνημα της Τραγιάσκας λάμβανε χώρα κάθε χρόνο στην επαρχία της Κόρδοβα, το 2015 παρόμοιες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν σε άλλες πόλεις όπως η La Plata, η Rosario, η Mendoza και η πόλη του Buenos Aires. [11] Το γεγονός αυτό έκανε το κίνημα ένα από τα μεγαλύτερα και πιο άρτια οργανωμένα κινήματα στην Αργεντινή. Οι οργανωτές του επίσης επιθυμούν να αποκαταστήσουν την μαζική κουλτούρα [12] και να καταδικάσουν τη θεσμική κατάχρηση. Όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα:
Somos nosotros y nosotras. Somos los pibes y las pibas de los barrios, de los bailes y las canchas, de las cárceles de todo el país. Somos las trabajadoras y los trabajadores que luchamos todos los días por la dignidad; que soportamos la explotación, el salario bajo y la represión de la cana cuando protestamos. Somos las trabajadoras sexuales históricamente criminalizadas, asesinadas en la clandestinidad, golpeadas y perseguidas por los gobiernos que son cómplices de los responsables de la trata y el proxenetismo. Somos las y los estudiantes que luchamos por la educación pública, gratuita, de calidad y laica. Somos artesanos y artesanas, carreros, somos quienes impedimos que Monsanto se instale en Córdoba y quienes luchamos para que Porta [13]se vaya de nuestros barrios. Somos las radios abiertas y comunitarias, los medios alternativos. Somos las murgas y los movimientos culturales. Somos mujeres y varones hartos de que nos maten por el sistema machista hetero patriarcal, por la homo – lesbo – trans – fobia, los femicidios, y travesticidios.
Είμαστε γυναίκες και άνδρες. Είμαστε αυτοί και αυτές από τις γειτονιές, από τις χορευτικές πίστες και τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, από τις φυλακές, από όλη τη χώρα. Είμαστε οι εργάτες που κάθε μέρα παλεύουμε για αξιοπρέπεια, που ανεχόμαστε την εκμετάλλευση, τους χαμηλούς μισθούς και τη βίαιη καταστολή κάθε φορά που διαμαρτυρόμαστε. Είμαστε οι εργαζόμενοι – θύματα trafficking που έχουν ποινικοποιηθεί, που έχουν μυστικά δολοφονηθεί, χτυπηθεί και εκτελεστεί από από κυβερνήσεις συνένοχες με τους λαθρεμπόρους και τους σωματεμπόρους. Είμαστε οι φοιτητές που αγωνιζόμαστε για μια δωρεάν και ποιοτική δημόσια εκπαίδευση. Είμαστε τεχνίτες, οδηγοί, είμαστε αυτοί που δεν θα αφήσουν την βιομηχανία – κολοσσό αγροτικών προϊόντων Mosanto να μπει στην Κόρδοβα και είμαστε αυτοί που παλεύουν να διώξουν τη βιομηχανία ποτών Porta [13]από τις γειτονιές τους. Είμαστε τα δημόσια ραδιόφωνα, τα εναλλακτικά ΜΜΕ. Είμαστε οι μουσικοί του δρόμου και τα πολιτιστικά κινήματα. Είμαστε άνδρες και γυναίκες που έχουν πια αγανακτήσει με τις δολοφονίες εξαιτίας αυτού του σοβινιστικού, πατριαρχικού ετερόφυλου συστήματος και της ομοφοβίας, είμαστε αυτοί που έχουν αγανακτήσει βλέποντας γυναίκες να δολοφονούνται συνεχώς.
Για την ανακοίνωση της πρόσφατης παρέλασης στις 18 Νοεμβρίου του 2015, η ιστοσελίδα ανέβασε ένα βίντεο με σκοπό να επαναπροσδιορίσει την παρέλαση ως ένα δημοφιλές κίνημα, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω.
Παρακάτω παρατίθενται μερικές εικόνες από την τελευταία παρέλαση:
Λεζάντα Instagramm: Ο αγώνας γίνεται στους δρόμους”.
Στο μπλουζάκι διαβάζουμε: “Κάτω από κάθε “τραγιάσκα” υπάρχει ένας άνθρωπος με την ιστορία του”
Αναγράφονται στα πανό από τα αριστερά προς τα δεξιά: “Δικαιοσύνη για τον Rodrigo Sanchez”, “Αρκετά!!! O Lucas Carranza, ένας ακόμη αστυνομικός – δολοφόνος”.
Λεζάντα Instagram: Εννιά χρόνια πορείας για να σταματήσουν οι παραβιάσεις του νόμου. Διαμαρτυρόμαστε για το αστυνομικό κράτος! *πόσο όμορφη είναι η πόλη αυτή*
Λαμβάνοντας υπόψιν τη θερμή υποδοχή που έλαβε η παρέλαση το 2015 από το ευρύτερο κοινό, κάποιοι έχουν ήδη ξεκινήσει να επιβεβαιώνουν μέσω του Twitter την συμμετοχή τους στις επόμενες κινητοποιήσεις.
Les juro por mi viejo que la próxima marcha de la gorra estoy ahí
— OjosLocos (@pamelosredo6) April 4, 2016 [17]
“Ορκίζομαι πως στην επόμενη πορεία του κινήματος θα είμαι και εγώ!”
La marcha de la gorra 2016/2017 tengo q estar ahí
— Francis ☼ (@Orciuoli_Sol) April 23, 2016 [18]
Κίνημα της Τραγιάσκας 2016/2017, πρέπει να είμαι εκεί!