Αυτή η δημοσίευση είναι μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Γλώσσες και Διαδίκτυο [1].
Η τελευταία ομιλητής της αρχαίας γλώσσας Μπο, Boa Senior, πέθανε [2] στην πατρίδα της, στις Νήσους Ανταμάν [3] (μέρος της Ινδίας) τον Φεβρουάριο του 2010. Είναι μια ζωντανή επιβεβαίωση μιας έκθεσης από την UNESCO, που προειδοποιούσε ότι 2.500 γλώσσες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Βίντεο: Η Boa Senior τραγουδά στην μητρική της γλώσσα Bo, μέσω του Survival International [2]
Στο ιστολόγιό της, Η Αλήθεια στις Λέξεις [4], με βάση την Μινεσότα, ένα ιστολόγιο αφιερωμένο “στη διερεύνηση της γλώσσας και της γραφής,” η Sara Duane αναφέρει την είδηση και προσθέτει ότι κάποιες πρώην νεκρές γλώσσες έχουν αναβιώσει πρόσφατα:
Το 1992, ένας εξέχων Αμερικάνος γλωσσολόγος προέβλεψε ότι μέχρι το έτος 2100, το 90% των γλωσσών του κόσμου θα έχουν παύσει να υφίστανται. Μία από αυτές τις γλώσσες πέθανε τον περασμένο μήνα, όταν πέθανε η 85χρονη Boa Sr. Ήταν η τελευταίος ομιλητής της Bo, η οποία στα 70.000 χρόνια ήταν μία από τις πιο παλιές γλώσσες του κόσμου.
[..]
Οι γλώσσες μπορούν να ξαναζωντανέψουν από το χείλος του γκρεμού ή ακόμα και από την συνολική εξαφάνιση, εάν η βούληση είναι αρκετά ισχυρή και το πιο σημαντικό, αν αρκετές από αυτές καταγραφούν. Τα εβραϊκά ήταν μια νεκρή γλώσσα στις αρχές του 19ου αιώνα. Υπήρχε ως επιστημονική γραπτή γλώσσα, αλλά δεν υπήρχε τρόπος να γνωρίζουμε πώς προφέρονταν οι λέξεις. Η επιμονή και η θέληση των Ισραηλινών Εβραίων έφερε τη γλώσσα πίσω στην καθημερινή χρήση. Υπήρξε επίσης μια αναβίωση των ουαλικών στο Ηνωμένο Βασίλειο και των μαορί στη Νέα Ζηλανδία.
Το Transubstantiation [5], το οποίο περιγράφεται ως προσπάθεια να “βγει νόημα από την κληρονομιά του Πύργου της Βαβέλ”, δηλώνει:
Αν είμαστε σε θέση να διατηρήσουμε τη ζωή μίας γλώσσας, τότε, με όλα τα μέσα, ας την διατηρήσουμε. Ωστόσο, μερικές φορές αυτό δεν είναι δυνατόν και, τότε, ίσως το πιο σημαντικό καθήκον μας ως γλωσσολόγοι είναι να αναλύσουμε, να περιγράψουμε και να καταγράψουμε, να ορίσουμε τη γλώσσα που πεθαίνει έτσι ώστε να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση για να προωθήσουμε την έρευνα για την γενική κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης.
[6]Η Νήσοι Ανταμάν από ψηλά. Από τον Venkatesh K στο Flickr
Η Madhu Baganiar [7], η οποία ανήκει στην αυτόχθονη κοινότητα Oraon (Kurukh) σχολιάζει τη διάλυση της γλώσσας Bo με το θάνατο της Boa:
Κάθε γλώσσα έχει τη δική της μοναδική ιστορία, πολιτισμικό στυλ, ιστορία της. Όταν πεθαίνει μία γλώσσα, μία τεράστια αποθήκη γνώσης που σχετίζεται με τη γλώσσα πεθαίνει επίσης. Σήμερα, μία ζωντανή φυλετική γλώσσα η “Bo” πέθανε. Αύριο περισσότερες φυλετικές γλώσσες της Ινδίας πρόκειται να πεθάνουν. Υπάρχουν εκατοντάδες λόγοι που θα σκοτώσουν μία ζωντανή φυλετική γλώσσα …
Ο blogger από την Ιρλανδία The Poor Mouth [8] θρηνεί την απώλεια της Bo, και λέει:
Γλώσσες έρχονται και φεύγουν – μπορούμε να δούμε τα ίχνη πολλών χαμένων γλωσσών στις Βρετανικές Νήσους (Yola, Norn, Cumbric κλπ) – αλλά δεν μπορώ να να μην σκέφτομαι ότι όταν πεθαίνουν κάτι σημαντικό θα έχει χαθεί από το πλούσιο, σκοτεινό σύνολο που συνθέτει την ανθρωπότητα. Η απώλεια της Boa είναι απώλεια όλων μας.
Αυτή η δημοσίευση είναι μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Γλώσσες και Διαδίκτυο [1].