Οι δρόμοι της πρωτεύουσας του Μπανγκλαντές μετατρέπονται σε ανοιχτούς μπουφέδες [2] για ιφτάρ, [3] το γεύμα μετά τη δύση του ηλίου κατά τον ισλαμικό μήνα νηστείας Ραμαζάνι, ή Ραμαντάν, [4]όπως λέγεται στα αραβικά.
Περισσότεροι από το 90% του πληθυσμού του Μπανγκλαντές είναι Μουσουλμάνοι. [5]Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν που κατά το Ραμαζάνι, όταν οι Μουσουλμάνοι νηστεύουν φαγητό, ποτό, νερό και σεξουαλικές επαφές από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου, μεταμορφώνεται στη χώρα και η κουλτούρα γύρω από το φαγητό.
Από τα εστιατόρια πολυτελών ξενοδοχείων μέχρι τους πλανόδιους μικροπωλητές, όλοι έχουν ένα ειδικό μενού το μήνα αυτό. Στην άκρη του δρόμου, τσουρουφλιστά γεύματα ιφτάρ μεταφέρονται από ανοιχτούς φούρνους στους υπαίθριους πάγκους, όσο οι πωλητές καλούν φωνάζοντας τους πελάτες.
Αυτό το βίντεο από το BDNews24.com [6]δίνει μια ματιά στη μεγαλειώδη ατμόσφαιρα της αγοράς Ιφτάρ στο παραδοσιακό Παζάρι Chowk στην παλιά Ντάκα, για το οποίο οι ιστορικοί λένε ότι κρατά περίπου τέσσερις αιώνες.
Σύμφωνα με ιστορικούς, ορισμένα από τα “shahi” της Ντάκα ή βασιλικά γεύματα ιφτάρ χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα, όταν η Ντάκα αποτελούσε τμήμα της Μογγολικής Αυτοκρατορίας [7].
Σάχι τζιλάπι
Σάχι χαλίμ
Σάχι ντόι μπόρα
Ο blogger Boka Manush Bolte Chai γράφει [11]:
ষোড়শ শতকে মোঘল সাম্রাজ্য বিস্তৃত হয়ে ঢাকায় ডেরা ফেলার সময়টায় তারা সাথে করে নিয়ে আসে তাদের রাঁধুনি দলকে। কারণ, মোঘলদের অন্যতম বৈশিষ্ট্য ছিল আরাম আয়েশ আর বিলাস বহুল জীবনাচার যার অন্যতম অনুষঙ্গ ছিল তাদের মুখরোচক নানান খাবার দাবার। আর এসব খাবারের অন্যতম উপাদান ছিল হরেক রকম মশলা আর তেলের যথেষ্ট ব্যবহার। আর মোঘলদের এই বিলাসী জীবন যাপনের জন্য সাথে করে বয়ে আনা কর্মচারী-খানসামা-বাবুর্চি একসময় যথেষ্ট হয়ে উঠে না, ফলে আশেপাশের লোকালয় হতে বহু লোকের চাকুরী জোটে মোঘল পরিবারসমূহে। অন্যান্য পদের মত হেঁসেলেও স্থান হয় কতিপয় রন্ধন কারিগরের। আর তাদের হাত ধরেই মোঘল খাবার প্রাসাদের বাইরে বিস্তৃতি পায়।
Τον 16ο αιώνα, η Αυτοκρατορία των Μογγόλων [12] επέκτεινε την κυριαρχία της στην Ντάκα. Όταν χτίστηκε το πρώτο στρατόπεδο στη Ντάκα, εκείνοι έφεραν τη δική τους ομάδα μαγειρικής. Οι Μογγόλοι τιμούσαν την άνεση και είχαν έναν πολυτελή τρόπο ζωής. Η γαστρονομική τους τέχνη, ήταν ένα σημαντικό μέρος του τρόπου ζωής τους. Οι μάγειρές τους χρησιμοποιούσαν υπερβολικά μπαχαρικά και υπερβολικό λάδι για να κάνουν το φαγητό νόστιμο. Για να συμβαδίσουν με την πολυτέλεια της ζωής των Μογγολικών οικογενειών οι δικοί τους απασχολούμενοι σερβιτόροι και μάγειρες δεν ήταν αρκετοί και έτσι προσέλαβαν πολλούς ντόπιους για να τους υπηρετούν. Κάποιοι από αυτούς εκπαιδεύτηκαν στη μαγειρική τέχνη των Μογγόλων. Μέσω αυτών των μαγείρων, η μογγολική κουζίνα εξαπλώθηκε στην πόλη της Ντάκα έξω από τα ανάκτορα.
Σούτι Κεμπάπ
Ράαν
Ψητό Κοτόπουλο
Ψητή Γίδα
Boro baper polay khai
Καθώς πουλάνε το boro baper polay khai, οι πλανόδιοι πωλητές τραγουδάνε αυτό το στιχάκι: boro baper polai khai, thonga bhoira loiya jai ή αλλιώς “τρώει ο γιος και παίρνει και για το σπίτι”.
Και σε ένα μέσο βεγγαλέζικο νοικοκυριό, έτσι μοιάζει το τραπέζι του ιφτάρ:
Το Ιφτάρ δεν περιορίζεται μόνο σε οικογενειακές γιορτές στο Μπαγκλαντές. Βοηθά επίσης να οικοδομηθούν δεσμοί μεταξύ των κοινοτήτων. Η λεζάντα παρακάτω λέει, “Βουδιστές μοναχοί σερβίρουν φαγητό (Ιφτάρ) [19] σε εκατοντάδες φτωχούς μουσουλμάνους κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού. Αυτό είναι ένα παράδειγμα κοινωνικής αρμονίας μεταξύ των θρησκειών στο Μπαγκλαντές.“
“Bangladeş'in başkenti Dakka'daki bir Budist tapınağı, her gün müslümanlara iftar yemeği veriyor..”@ntahakilinc #bangladesh #dakka #budist #müslüman #iftaryemeği [20] Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε από: طوبا (@tubadursun793) στις 7 Ιουλιου
Η Asha [22] γράφει σε ένα blog:
Στο Μπανγκλαντές, μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων ετοιμάζεται για να σπάσει η νηστεία την ώρα Maghrib (εσπερινή προσευχή). Μερικά από τα κοινά στοιχεία του Ιφτάρ από την κουζίνα του Μπαγκλαντές περιλαμβάνουν το Piyaji (φτιαγμένο από πάστα φακής, ψιλοκομμένα κρεμμύδια, πράσινο τσίλι, όπως τα φαλάφελ), το Beguni (φτιαγμένο από λεπτές φέτες μελιτζάνας βουτηγμένες σε μια λεπτή ζύμη από αλεύρι ρεβιθιών), το Jilapi, το Muri (διογκωμένο ρύζι παρόμοιο με δημητριακά από ψημένους κόκκους ρυζιού), κόκκοι κίτρινης φακής, συνήθως εμποτισμένοι με νερό και καρυκευμένοι με κρεμμύδι, σκόρδο, τσίλι και άλλα προϊόντα για το Ιφτάρ), το Haleem (βραστό κατσαρόλας), χουρμάδες, σαμόσα, το Dal Puri (ένα είδος φακής με βάση αλμυρής ζύμης), το Chola (μαγειρεμένα ρεβίθια), ψάρια κεμπάπ, το Mughlai paratha (γεμιστό τηγανητό ψωμί με κιμά και μπαχαρικά), το Pitha, παραδοσιακά βεγγαλέζικα γλυκά και διάφορα είδη φρούτων, όπως το καρπούζι. Ποτά όπως το Rooh Afza (μη αλκοολούχο ποτό συμπυκνωμένης κολοκύθας) και το sharbat (σερμπέτι) λεμόνι είναι κοινά στα τραπέζια ιφτάρ σε ολόκληρη τη χώρα. Οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν το Ιφτάρ στο σπίτι με όλα τα μέλη της οικογένειας και πάρτι Ιφτάρ διοργανώνονται επίσης από τα τζαμιά.
Ο blogger Mohammad Ilius Chawdhury γράφει [23]σχετικά με την βιασύνη σε ένα εμπορικό κέντρο, κατά την διάρκεια της ώρας για το Ιφτάρ, στο Somewhereinblog:
ইফতার সময়ের আধ ঘন্টা আগে এসেও দেখি এই লেভেলে তিল ধারণ করার স্থানটুকু নেই। সব সীট বুকড। তারপর করিড়োর, হাটার চিপা গলি, মেঝের মাঝখান সব খানেই ব্লকড। কিছু খাবার অর্ডার দিয়ে যে নিয়ে আসবো সেই পথটুকুও যেন বন্ধ। […]
Μισή ώρα πριν την ώρα του Ιφτάρ, έφτασα στο επίπεδο με τα τρόφιμα. Ήταν τόσο γεμάτο. Όλες οι θέσεις ήταν πιασμένες. Ακόμη και οι διάδρομοι, τα στενά δρομάκια και τμήμα του δαπέδου είχαν μπλοκαριστεί από τους ανθρώπους που περίμεναν για το Ιφτάρ. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος να περάσεις σε κάποια αίθουσα του Ιφτάρ από την αυλή με τα φαγητά. […]