- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Αφγανοί Πρόσφυγες: “Κανείς δε ‘θέλει’ να φύγει. Είναι θέμα επιβίωσης.”

Κατηγορίες: Κεντρική Ασία και Καύκασος, Αφγανιστάν, Μέσα των πολιτών, Μετανάστευση, Πολιτική, Φύλο & ισότητα
Afghan refugees in Athens, Greece

Αφγανοί πρόσφυγες στην Αθήνα. Κοινοποιήθηκε από την Αφγανική Κοινότητα στην Ευρώπη στη σελίδα της στο Facebook.

Χιλιάδες Αφγανοί εγκαταλείπουν την αυξανόμενη βία, αστάθεια και φτώχεια στο Αφγανιστάν με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον. Σύμφωνα με τη Eurostat, οι Αφγανοί αποτελούν [1] τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη μετά τους Σύριους. Μόνο το 2015, κατατέθηκαν περίπου 64.000 αιτήσεις για χορήγηση ασύλου από Αφγανούς.

Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Αφγανιστάν συστάθηκε το 2014, έπειτα από ένα αμφιλεγόμενο εκλογικό αποτέλεσμα, σε μια προσπάθεια ένωσης των Αφγανών με σκοπό ένα σταθερό και ειρηνικό Αφγανιστάν.

Ωστόσο, η οικονομική και πολιτική αστάθεια, καθώς και η ανεργία, αυξάνονται στη χώρα.

Το 2001, υπήρχαν [2] πάνω από 3 εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Υπό την παρουσία της Διεθνούς Δύναμης Αρωγής για την Ασφάλεια (ISAF), με ηγέτη τις ΗΠΑ, και έντονα σημάδια σταθερότητας στο Αφγανιστάν, ο αριθμός των προσφύγων μειώθηκε δραστικά τα χρόνια που ακολούθησαν.

Ωστόσο, μέχρι το τέλος του 2015, ο αριθμός των Αφγανών που αναζήτησε καταφύγιο εκτός της χώρας εκτοξεύτηκε και πάλι στα 2,6 εκατομμύρια, έπειτα από απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων, που ενθάρρυνε μια αυξανόμενη τάση εξεγέρσεων εναντίον της κυβέρνησης, με αρχηγούς τους Ταλιμπάν.

Σύμφωνα με την Αποστολή του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, το 2015 ήταν [3] η χειρότερη χρονιά για τους πολίτες, ειδικά γυναίκες και παιδιά στο Αφγανιστάν, καθώς κορυφώθηκαν οι εξεγέρσεις. Η νέα χρονιά εν τω μεταξύ συνέχισε [4] την πορεία της από εκεί που έμεινε η προηγούμενη.

Δεν αποτέλεσε έκπληξη λοιπόν ότι το ολοένα και μειούμενο περιβάλλον ασφαλείας απέβη μοιραίο για την οικονομία.

Ο Κεντρικός Οργανισμός Στατιστικής Έρευνας του Αφγανιστάν ανέφερε ότι μεταξύ Φεβρουαρίου 2015 και Φεβρουαρίου 2016, το ποσοστό ανεργίας στο Αφγανιστάν αυξήθηκε κατά 15%, [5] φτάνοντας σχεδόν το 40% σε όλη τη χώρα.

Τι λένε οι Αφγανοί

Οι Δυτικοί πολιτικοί και παραδοσιακά ΜΜΕ στην Ευρώπη συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν το τρέχον κύμα προσφύγων, που αναζητούν ασφαλές καταφύγιο στο εξωτερικό, ως νεαρούς άνδρες τυχοδιώκτες.

Οι λίγοι αυτοί Αφγανοί που είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν στα ΜΜΕ ή να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής δικτύωσης για να εκφράσουν τα δεινά τους, εκφέρουν μια διαφορετική εικόνα, ωστόσο.

Μιλώντας στο Aljazeera, ο 32χρονος Ajmal Sherzad, που εγκατέλειψε οριστικά [1] το Αφγανιστάν μαζί με την οικογένειά του πέρυσι το Φεβρουάριο, ανέφερε τον πόλεμο και την οικονομική αστάθεια ως τους κύριους λόγους για τους οποίους ο ίδιος και η οικογένειά του αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής:

Όλοι φεύγουν από το Αφγανιστάν. Οι μόνοι που θα μείνουν θα είναι ο [Πρόεδρος] Ashraf Ghani και ο [Πρωθυπουργός] Abdullah Abdullah.

Γνωρίζοντας πλήρως τους κινδύνους του ταξιδιού προς την Ευρώπη, ο Wahid Qaderi, οδοντίατρος, και η Rana Qaderi, μαιευτήρας, επέλεξαν να φύγουν από το Αφγανιστάν με τα παιδιά τους ούτως ή άλλως.

Σε συνέντευξη στους New York Times, ο Qaderi είπε [6]:

Αν πεθάνουμε, θα πεθάνουμε μια μέρα και τέλος. Αν ζήσουμε εδώ, πεθαίνουμε κάθε μέρα.

Η κύρια διαδρομή για τους πολίτες που εγκαταλείπουν τη χώρα είναι μέσω του Ιράν, έπειτα στα ορεινά ιρανο-τουρκικά σύνορα, και έπειτα Ελλάδα, όπου χιλιάδες τελικά παγιδεύονται και δεν τους επιτρέπεται να συνεχίσουν το ταξίδι προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αφγανός πρόσφυγας κουβαλά ένα μωρό καθώς φτάνει στις ακτές της Λέσβου, 16 Ιουνίου

Το ποσοστό των Αφγανών που εγκατέλειψαν τη χώρα τους και τους χορηγήθηκε άσυλο [13] σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα παραμένει χαμηλό.

Ο Abdul Basir, που είχε συνεργαστεί με Λιθουανούς στρατιώτες σε πρόγραμμα ανεφοδιασμών στην περιοχή Ghor του Αφγανιστάν από το 2005, ήταν ένας από τους τυχερούς. Έγινε δεκτός από τη Λιθουανία, αφότου το αίτημά του στο YouTube [14] από ένα προσφυγικό καταυλισμό στην Ελλάδα έγινε viral.

Οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν έχουν τόση τύχη.

Κι ένα χαρούμενο τέλος: Αφγανός πρόσφυγας έφυγε αεροπορικώς για τη Λιθουανία από Ελλάδα, έπειτα από αίτημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Πώς ζουν οι πρόσφυγες στους καταυλισμούς στην Ελλάδα;

Ο συνολικός αριθμός των Αφγανών που ζουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι άγνωστος, αλλά εκτιμάται περίπου ότι είναι το ένα τρίτο από τους συνολικά 50.000 ανθρώπους που έχουν παγιδευτεί [18] σε προσφυγικούς καταυλισμούς σε όλη τη χώρα.

Παιδί από το Αφγανιστάν σε προσφυγικό καταυλισμό στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας χτες.

Ζώντας σε εγκαταλελειμμένα παλιά κτίρια:

Αφγανοί πρόσφυγες στις εγκαταστάσεις του παλαιού αεροδρομίου στην Αθήνα

Ή σε τερματικούς σταθμούς στα ελληνικά νησιά:

Αφγανοί πρόσφυγες έχουν στήσει αντίσκηνα στο παλιό αεροδρόμιο στην Αθήνα. Περίπου 15.000 Αφγανοί έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα

Κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στο Αφγανιστάν, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Filippo Grande, προειδοποίησε [29] ότι “ο κόσμος χάνει επαφή με το Αφγανιστάν και τα δεινά εκατομμυρίων κατοίκων του […] δυστυχώς η προσοχή της διεθνούς κοινότητας έχει διαφύγει”.

Η Toba Shahabi, Αφγανή καλλιτέχνις που έχει επισκεφθεί και συλλέγει χρήματα [30] για κάμποσους προσφυγικούς καταυλισμούς, μοιράστηκε [31] στο Facebook τραυματικά αποσπάσματα από συνομιλίες που είχε κατά την επίσκεψή της στη “Ζούγκλα” του Καλαί στη Βόρεια Γαλλία.

Toba Shahabi

Η Toba Shahabi με μια ομάδα Αφγανών προσφύγων στον προσφυγικό καταυλισμό της Ζούγκλας του Καλαί στη Γαλλία. Από τη σελίδα της Toba Shahabi στο Facebook.

Ένας αιτών άσυλο της είπε:

Πόσο καιρό είμαι εδώ; Τέσσερις μήνες, ναι, η γυναίκα μου και τα παιδιά μου είναι ακόμη στο Αφγανιστάν και ανυπομονώ να φύγω από εδώ και να πάω σε ένα ασφαλέστερο μέρος, φυσικά! Τα ΜΜΕ όμως πράγματι διαστρεβλώνουν τα πράγματα. Ποτέ δεν ήθελα να φύγω από την αγαπημένη μου watan (πατρίδα) και δεν είμαι αυτό που λένε “οικονομικός μετανάστης”. Είναι από την ανημποριά, την ματαιότητα και το φόβο που εγκατέλειψα τα πάντα που γνώριζα και βρέθηκα σε αυτή την κατάσταση. Τι θέλω για το μέλλον μου; Θέλω να γυρίσω στην πατρίδα μου, θέλω ειρήνη και αρμονία, εκεί όπου θα μπορώ να μεγαλώσω την οικογένειά μου. Κανείς δε “θέλει” να φύγει. Είναι πέρα από τον έλεγχο του καθενός. Είναι θέμα επιβίωσης.

Για την  επιβίωσή τους εγκαταλείπουν τη χώρα τους οι Αφγανοί για χώρες της Ευρώπης, όπου γενικά είναι φτωχά τα ποσοστά αποδοχής τους και η πολιτική αβεβαιότητα εντείνει τη δύστυχη ζωή τους μέρα με τη μέρα, σαν να ζουν σε ένα Καθαρτήριο.

Περνούν τη ζωή αυτή, επειδή το Αφγανιστάν, μια χώρα που έχει γίνει κομμάτια από τοπικές διαμάχες και ξένες επεμβάσεις, δεν μπορεί να προσφέρει μια καλύτερη ζωή.