[1]Ιάπωνες δεξιόφρονες παρελαύνουν στο Τόκιο. Πηγή Εικόνας: Wikipedia [1].
Διακρίσεις εις βάρος άλλων εθνικοτήτων και πολιτισμών είναι συχνά η αιτία των συγκρούσεων και του μίσους σε όλο τον κόσμο.
Τούτου λεχθέντος, ξέρουμε πραγματικά πώς ξεκινά ο ρατσισμός και πώς μπορούμε να σταματήσουμε την εξάπλωση; Οι ακόλουθες θαρραλέες εξομολογήσεις από πρώην υποστηρικτές του ρατσιστικού λόγου στην Ιαπωνία μπορούν να μας δώσουν κάποια στοιχεία σχετικά με τις ερωτήσεις.
Η χρήστρια Twitter @New-OC-MAN [2] ομολογεί ότι ήταν η μοναξιά της και η λαχτάρα για κάποιο είδος παρηγοριάς από την απομόνωσή της, που τελικά την οδήγησε να αγκαλιάσει τις ρατσιστικές απόψεις κατά της Κίνας και της Νότιας Κορέας, ως μέρος του online κινήματος της Ιαπωνίας netto-uyoku [3] (ネット右翼) — με σχολιαστές του Διαδικτύου που υποστηρίζουν και προωθούν ακροδεξιές και ρατσιστικές απόψεις.
実家でTVの音声聞いてるとほんとに「外国人が日本を褒めまくる」番組増えてるなあと感じる。これ、個人的に怖いなと思っている。なぜなら私が引きこもり時代ネトウヨになりかけたきっかけが、こういう「日本大好き外国人まとめ」みたいなサイトを読み漁ることだったから。(続
— 新しきOC-MAN (@tori7810) 5 Οκτωβρίου, 2014 [4]
続き)そうやって日本凄い日本素敵なまとめサイトを見続けるうちに、自然とリンクを辿って中韓叩きが多く取り上げられているまとめサイトに行き着いた。すでに日本スゴイエライモードになっていたので、そこに書かれている中国や韓国の悪印象のあるエピソードを素直に信じてしまった。(続く
— 新しきOC-MAN (@tori7810) 5 Οκτωβρίου, 2014 [5]
Όταν παρακολουθώ τηλεόραση στο σπίτι, έχω την εντύπωση ότι αυτές τις μέρες το είδος των προγραμμάτων, όπου οι ξένοι δείχνουν τον θαυμασμό τους για την Ιαπωνία έχουν γίνει όλο και πιο δημοφιλή. Προσωπικά, νομίζω αυτό είναι τρομακτικό γιατί όταν ήμουν hikikomori [6] [Οξεία απόσυρση από την κοινωνική ζωή], εγώ η ίδια διαβάζοντας πολλές από αυτές τις ιστοσελίδες που συλλέγουν ανοιχτά θαυμασμό από τους ξένους προς την Ιαπωνία, και αυτό με οδήγησε πολύ κοντά για να γίνω μια netto-uyoku [7] [Ένας σχολιαστής του Διαδικτύου που υποστηρίζει και προωθεί ακροδεξιές και ρατσιστικές απόψεις] …
Όταν ήμουν Hikikomori και έπασχα από κατάθλιψη περίπου πριν από δέκα χρόνια, διάβαζα μόνο τις εν λόγω ιστοσελίδες που μάζευαν θαυμασμό από ξένους προς την Ιαπωνία και ένιωσα σαν να παρηγοριόμουν από αυτούς. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα τον εαυτό μου ως ένα απόβλητο από την κοινωνία σε κάθε πτυχή. Το μόνο πράγμα που έμεινε ήταν ότι ήμουν «Ιάπωνας».
Έτσι, όταν είδα τους ανθρώπους που εκφράζουν την αγάπη τους για την Ιαπωνία ένιωσα σαν να με αγαπούσαν και μένα επίσης …
… Όπως συνέχισα την συνήθεια μου να επισκέπτομαι αυτές τις ιστοσελίδες, τις συνδέσεις και τις αναφορές τους, συχνά με μετέφεραν σε άλλους δικτυακούς τόπους, όπου βρήκα πολλά ρατσιστικά σχόλια που απευθύνονται σε Κίνα και την Κορέα. Μέχρι τότε είχα γίνει μια άπληστη οπαδός του «Η Ιαπωνία είναι μεγάλη!» έτσι ήμουν εύκολα πεπεισμένη ότι όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια προς τις δύο χώρες ήταν αλήθεια.
Ευτυχώς, η @New-OC-MAN ήταν τελικά σε θέση να καταλάβει από μόνη της ότι οι παρατηρήσεις αυτές δεν ήταν αληθινές.
続き)そういったサイトに書かれている事がおかしいと思うようになったきっかけは、コメント欄での女叩きの酷さ。情けない話だけど、外国や外国人が叩かれている時は気にならなかったのに、自分と同じ女という属性が叩かれているのを読んで、やっとその行為の酷さと非論理的な部分に気付いた。(続く
— 新しきOC-MAN (@tori7810) 5 Οκτωμβρίου, 2014 [8]
Αυτό που με έκανε να αρχίσω να αμφισβητώ αυτά τα σχόλια ήταν το πόσο απαίσια ήταν απέναντι στις γυναίκες. Ντρέπομαι να πω ότι δεν είχα κανένα πρόβλημα με τις παρατηρήσεις και τις διακρίσεις τους, στο μέτρο που απευθύνονταν σε ξένους ή ξένες χώρες, αλλά όταν άρχισαν να επιτίθενται στις γυναίκες, όταν εγώ η ίδια είμαι μια γυναίκα, τελικά συνειδητοποίησα τον παραλογισμό και την ασχήμια των επιχειρημάτων τους …
Σύμφωνα με τον Tsukushi Kawai [9] που γράφει στο blog του, εκτός από το να είναι μια απόδραση από τη μοναξιά του, ήταν η ευχαρίστηση του να [10] μοιράζεσαι τις πληροφορίες που οι άλλοι δεν είχαν που τον έκανε να ασχοληθεί με τα μηνύματα διακρίσεων.
さみしかったわけだ。暇だったのもある。だからネットに熱中した。当時はやり始めていたまとめサイト。あれを読むとね、学校やテレビでは「得られない情報」に触れることができたんだと当時は思った。そしてそういう情報を見知らぬ「誰か」だったとしても、共有できるのはうれしかったな。しかも天下国家を論じる話ばかりだ。自分が偉くなった気がしたね。
[中略]
あの当時の自分は、韓国の人を馬鹿にした、あるいはもっと酷い言葉でののしられた文章を見てもなんとも思わなかった。単に罵られている側の人を知らなかったからかもしれんが…自分と違う世界に住む人が何を言われようが、正直どうでもよかったんだと思う。
Ήμουν μόνος και δεν είχα τίποτα να κάνει εκείνη την εποχή. Έτσι πέρασα πολύ χρόνο στο Διαδίκτυο. Ήταν μόλις είχαν γίνει δημοφιλής στην Ιαπωνία οι ιστοσελίδες «matome» με meme aggregator. Μετά την ανάγνωση των ιστοσελίδων που επικεντρώνονται στις διακρίσεις, ένιωσα υπέροχα, γιατί νόμιζα ότι είχα αποκτήσει την γνώση που δεν διδάσκεται στο σχολείο, και που ούτε θα μπορούσα να αποκτήσω βλέποντας τηλεόραση.
Ήμουν επίσης πολύ ευτυχής γιατί μοιραζόμουν τη γνώση με «κάποιους», ακόμη κι αν δεν τους είχα συναντήσει κατά πρόσωπο. Τα θέματα που συζητάγαμε ήταν συχνά για το πώς να ρυθμίσουμε τον κόσμο σωστά.Έτσι, ένιωσα ότι ήμουν κάποιος σημαντικός …
Όταν είδα αυτά τα σχόλια εμπαιγμού των Κορεατών ή ακόμα χειρότερα, δεν με ενόχλησε καθόλου. Ίσως ήταν εν μέρει επειδή δεν ήξερα τίποτα για την Κορέα και τους Κορεάτες …
Σε κάθε περίπτωση, ζούσαν σε έναν κόσμο διαφορετικό από το δικό μου και ειλικρινά δεν με ένοιαζε καθόλου.
Ο Tsukushi λέει ότι η συνάντηση με διαφορετικούς ανθρώπους και το να γνωρίζεις την ύπαρξη πραγματικών και ειλικρινών ανθρώπων μέσα από την ανάγνωση βιβλίων τελικά τον βοήθησε να ξεπεράσει τις ρατσιστικές του απόψεις.
俺がネトウヨを辞めた理由は、３つある。
一つは、一応大学に入れてもらって…今度こそ友達を作ろうとして、いろいろと自分なりに努力したから。
[中略]
見知らぬ人と情報を共有してさみしさを紛らわせる必要もなかった。
二つ目は、たくさん本を読んだからネトウヨ的な考え方がばかばかしく思えるようになったこと。 ネトウヨ時代に見聞きした、愛国サイト、いかがわしい書き込み、そして「保守本」(日本は素晴らしいからこの国を愛そうみたいな)とは違う種類の本を読んだ。自分が特に熱中したのは、昭和維新の生き残りの人の本とプロレタリア文学の人の本だ。詳しくは触れないけど…あの人たちの本には「なぜ自分がこの国を愛そうとおもったのか」とか「なぜ自分が貧しい人々を救いたいのか」が明確に書かれた。昭和維新の生き残りの方でいうならば、軍人として戦場で戦った経験、貧しい部下の新兵の家庭の事情を知ったこと…とかかな。プロレタリア文学ならば、自分が労働者として実際に働いた経験、そこで見聞きした経験なんかが克明に描いてあった。そういう経験を踏んだうえで、今の世の中は間違っている、だから正さなきゃならないんだ…とちゃんと書いてあった。
Υπήρχαν τρεις λόγοι για τους οποίους σταμάτησα να είμαι netto-uyoku.
Πρώτα απ ‘όλα ξεκίνησα σπουδές σε ένα πανεπιστήμιο και αυτή τη φορά έκανα μια πραγματική προσπάθεια για να κάνω φίλους εκεί … τότε δεν ένιωσα καμία ανάγκη να παρηγορήσω την μοναξιά μου με την ανταλλαγή απόψεων στο διαδίκτυο με κάποιον που δεν ήξερα.
Ο δεύτερος λόγος ήταν τα βιβλία. Μετά την ανάγνωση τόσων πολλών βιβλίων, άρχισα να βλέπω τις απόψεις των netto-uyoku ως παράλογες. Διάβασα βιβλία από διαφορετικά είδη από το αυτό που υπέθαλψε τον πατριωτισμό μέσα από απλά ή παράλογα επιχειρήματα που είχα συνηθίσει όταν ήμουν netto-uyo.
Ανάμεσα στα βιβλία που διάβασα πολλά ήταν αυτά που γράφτηκαν από τους επιζώντες της Showa Ishin [11] και αυτούς από την προλεταριακή λογοτεχνία [12]. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά βρήκα σε αυτά μια σαφή έκφραση του γιατί αγαπούσαν αυτό το έθνος ή γιατί ήθελαν να βοηθήσουν τους φτωχούς.
Για παράδειγμα, εκείνοι από τους επιζώντες της Showa Ishin [11] περιγράφουν την εμπειρία τους στα πεδία των μαχών και στρατιωτών καθώς και την ακραία φτώχεια που οι οικογένειες των νέων στρατιωτών υπό τις διαταγές τους, αναγκάστηκαν να υποφέρουν.
Από την προλεταριακή λογοτεχνία [13], έμαθα με λεπτομέρειες σχετικά με τις συνθήκες εργασίας με τις οποίες οι ίδιοι οι συγγραφείς τις έζησαν και τις είδαν και τις άκουσαν. Με βάση την δική τους εμπειρία προβάλλουν με σαφή και νόμιμο επιχείρημα ότι ο κόσμος που ζούσαν δεν ήταν σωστός και ότι έπρεπε να γίνει σωστά.
O Tsukushi αναφέρει πως εν τέλει βίωσε ένα είδος κάθαρσης:
[中略]
そしてもう一つ…。それは俺が障害者施設にかかわり始めたこと。
[中略]
見た目は、涎を垂らしているような人でも、何度も話すうちにこの人にも趣味があるんだなーとか、家族がいるんだよなーとか…そういうことを思うようになった。結局ね、見た目は違っても、あるいはできることが違っても、人間ってのはどこかしら似たようなものなのだと…なんとなくだけど気づけた。
Και το τελευταίο ήταν ότι ασχολούμαι με ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας για άτομα με ειδικές ανάγκες …
Εκεί ανακάλυψα, για παράδειγμα, μετά την συνομιλία με κάποιον που του τρέχουν τα σάλια συνεχώς πολλές φορές που είχε στην πραγματικότητα χόμπι ή είχε μια αγαπημένη οικογένεια. Τέλος, συνειδητοποίησα ότι παρόλο τις διαφορετικές εμφανίσεις και τις ικανότητές μας ή αναπηρίες, είμαστε όλοι παρόμοιας φύσης.