- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

WikiLeaks: Από παράπλευρες δολοφονίες, σε παράπλευρη απερισκεψία

· Σύνταξη Tara Μετάφραση Veroniki Bacharidi-Krikoni

Κατηγορίες: Βόρεια Αμερική, Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Η.Π.Α., Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, ΛΟΑΤΚΙΑ+, Μέσα & δημοσιογραφία, Μέσα των πολιτών, Τεχνολογία, Ψηφιακός ακτιβισμός
Wikileaks Van on Capitol Hill [1]

Φωτογραφία: WikiLeaks Κινητή Μονάδα Συλλογής Πληροφοριών, Flickr (CC BY 2.0)

Όταν η ιστοσελίδα υπέρ της διαφάνειας WikiLeaks [2] δημοσίευσε πάνω από 61.000 έγγραφα από το Υπουργείο Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, εξέθεσαν επικοινωνίες και απόρρητες πληροφορίες, που παρείχαν πολύτιμη γνώση για τις εσωτερικές διεργασίες της εξωτερικής πολιτικής της Σαουδικής Αραβίας. Δημοσίευσαν επίσης τουλάχιστον 124 ιδιωτικά ιατρικά αρχεία και άλλες πληροφορίες, που ανήκαν σε πολίτες ιδιώτες, σύμφωνα με ρεπορτάζ στις 23 Αυγούστου του [3] Associated Press [3].

Δυο εκ των ιατρικών αναφορών κατονομάζουν έφηβους θύματα βιασμών. Ένα άλλο έγγραφο αποκάλυψε την ταυτότητα ενός Σαουδάραβα πολίτη, ο οποίος συνελήφθη, επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, κάτι το οποίο το Associated Press αποκάλεσε “απίστευτη κίνηση” για μια χώρα, όπου οι ομοφυλόφιλοι αποτελούν πολύ συχνά αντικείμενο κοινωνικού αποκλεισμού, φυλάκισης, βασανιστηρίων, [4] ακόμα και δολοφονίας [5].

Πολύς κόσμος κατέφυγε κατευθείαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αρθρώσει την κατακραυγή του. Ο Joey Ayoub [6], αρχισυντάκτης του Global Voices για τη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, έγραψε πως για κάποια άτομα, οι διαρροές αυτές αποτελούν ζήτημα ζωής και θανάτου.

Οι διαρροές αυτές μπορεί να κοστίσουν ανθρώπινες ζωές. Πραγματικά αηδιαστικό. “Προσωπικές ζωές ανθρώπων εκτίθενται, καθώς το Wikileaks ξερνά τα μυστικά του”

H ιστορικός και αρχαιολόγος Sara E. Palmer [9] το αποκάλεσε doxxing [10], αναφερόμενη στην πρακτική δημοσίευσης προσωπικών πληροφοριών κάποιου (όπως διεύθυνση, τηλεφωνικός αριθμός, αριθμός ταυτότητας) χωρίς την άδειά του, συχνά με κακόβουλη πρόθεση.

Δεν πρόκειται πλέον για αγώνα για την αλήθεια, είναι απλά doxxing. Ατσούμπαλο doxxing.

Το WikiLeaks έγινε διάσημο τον Απρίλιο του 2010, όταν δημοσίευσαν υλικό από το στόχαστρο δυο αμερικανικών ελικοπτέρων Απάτσι στη Βαγδάτη στην αεροπορική επίθεση της 12ης Ιουλίου 2007, που σκότωσε περίπου 12 άτομα, μεταξύ των οποίων και δυο δημοσιογράφους του Reuters [13]. Το βίντεο είχε τίτλο “Παράπλευρη Δολοφονία [Collateral Murder] [14]” και έγινε αυτοστιγμεί πρωτοσέλιδο, χαρίζοντας διεθνή φήμη στο WikiLeaks.

Αυτή η αρέσκεια στην έκθεση καταχρήσεων εξουσίας, διαφθοράς και αδιαφάνειας έχει χαρίσει πολλούς υποστηρικτές στο WikiLeaks. Στο παρελθόν, εκπρόσωπος της οργάνωσης είχε δώσει έμφαση στις προσπάθειές τους να προστατεύσουν τους απλούς πολίτες από αδικαιολόγητη βλάβη από τέτοιες διαρροές.

“Έχουμε μια πολιτική ελαχιστοποίησης βλάβης”, είχε αναφέρει ο Ασάντζ σε σεμινάριο [3] στην Οξφόρδη τον Ιούλιο του 2010. “Υπάρχουν αποδεκτά μυστικά. Τα αρχεία σας με το γιατρό σας: αυτό είναι ένα αποδεκτό μυστικό”.

Καθώς όμως η οργάνωση αντιμετωπίζει αυξανόμενες πιέσεις, καθώς και αυξανόμενη επιτυχία, έχουν αναδειχθεί περισσότερα παραδείγματα, που δείχνουν μια αδιαφορία για την ιδιωτικότητα ατόμων, που δεν είναι δημόσια πρόσωπα.

Τώρα λοιπόν το Wikileaks δημοσιεύει ιατρικά αρχεία απλού κόσμου. Και δε δίνει καμία σημασία. Ακόμα πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο είναι καλό;

Στις 22 Ιουλίου 2016, δημοσίευσαν χιλιάδες email [17] από τους σέρβερ της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, τα οποία αποκάλυπταν τις εσωτερικές προσπάθειες στο Δημοκρατικό Κόμμα να υπονομεύσουν την εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς υπέρ της Χίλαρι Κλίντον. Ωστόσο, περιλάμβαναν [18] και πλήρη ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις, τηλεφωνικούς αριθμούς, στοιχεία διαβατηρίων και αριθμούς κοινωνικής ασφάλισης πολυάριθμων δωρητών του κόμματος. Δυο από τα κατονομαζόμενα άτομα ανέφεραν στο Associated Press ότι αποτέλεσαν στόχο κλοπής ταυτότητας έπειτα από τις διαρροές.

Σε άλλο περιστατικό, το WikiLeaks δημοσίευσε εκατοντάδες email του κόμματος AKP [19] της Τουρκίας, το κόμμα του κυβερνώντος Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα μελετήθηκαν εξονυχιστικά από Τούρκους δημοσιογράφους και ακτιβιστές, οι οποίοι ανακάλυψαν ότι ως επί το πλείστον στερούνταν κάποιας “αξιόλογης” δημοσιογραφικά πληροφορίας. [20] Πέρα από αυτό, η ακαδημαϊκός για τα νέα media Zeynep Tufekci [21] από την Τουρκία ανέφερε:

Το WikiLeaks δημοσίευσε επίσης στα social media προς τους εκατομμύρια ακόλουθούς του μέσω πολλαπλών καναλιών συνδέσμους προς ένα σύνολο μαζικών βάσεων δεδομένων που διέρρευσαν, οι οποίες περιείχαν ευαίσθητες και προσωπικές πληροφορίες εκατομμυρίων απλών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και μια ειδική βάση δεδομένων σχεδόν όλων των ενηλίκων γυναικών στην Τουρκία.

Ιατρικά αρχεία, χρέη, προσωπικές πληροφορίες…Το Wikileaks αντιμετωπίζει την ασφάλεια και ιδιωτικότητα των απλών ανθρώπων ως παράπλευρες απώλειες.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, όπως είχαμε γράψει στο Global Voices Advox πέρυσι [24], τουλάχιστον κάποιες από τις αδιάκριτες μαζικές διαρροές του WikiLeaks περιέχουν επιβλαβή αρχεία, που μπορούν να βάλουν σε κίνδυνο κάθε αναγνώστη των εγγράφων αυτών. Και οι διαρροές του κόμματος AKP και τα email της Hacking Team που δημοσιεύτηκαν το 2015 περιείχαν επιβλαβές λογισμικό.

Οι μαζικές συλλογές του Wikileaks περιέχουν ευαίσθητες πληροφορίες με προσωπικά δεδομένα και πλέον και κακόβουλο λογισμικό.

Υπέρμαχοι ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν προσπαθήσει να καταστήσουν υπόλογο το WikiLeaks για τις ενέργειες αυτές. Μετά τη διαρροή του Πολεμικού Χρονολογίου του Αφγανιστάν [27], η Διεθνής Αμνηστία και άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζήτησαν [28] από το WikiLeaks να αφαιρέσει από τα δημοσιευμένα τους αρχεία τα ονόματα των Αφγανών πολιτών, που εργάζονταν για στρατιωτικούς πληροφοριοδότες των ΗΠΑ, προκειμένου να τους προστατεύσουν από τυχόν επιπτώσεις.

Η απάντηση του Ασάντζ στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν: “Είμαι πολύ απασχολημένος και δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με άτομα, που προτιμούν να μην κάνουν τίποτε άλλο εκτός από το να καλύπτουν τον κώλο τους”. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι απειλούνται από την πολιτική αδιάκριτης διαρροής πληροφοριών από το Wikileaks, παραμένει ασαφές αν ο Ασάντζ μπορέσει να καταλάβει την έμφυτη υποκρισία της παραπάνω δήλωσης. Αυτό που είναι πλέον ξεκάθαρο, ωστόσο, είναι ότι το WikiLeaks δεν έχει πλέον την υποστήριξη που είχε κάποτε από τον απλό κόσμο.