[1]Αφίσα της ατομικής έκθεσης του Jacques Camille Picoux το 2012.
Ο θάνατος ενός γκέι Γάλλου καθηγητή, ο οποίος φέρεται πως ποτέ δεν ανέκαμψε πλήρως από την απώλεια του συντρόφου του από καρκίνο τον περασμένο χρόνο, έδωσε το έναυσμα για ένα κάλεσμα του νομοθετικού σώματος της Ταϊβάν (Yuan) να περάσει το νόμο που εκκρεμούσε για την ισότητα στον γάμο.
Ο Jacques Camille Picoux [2], που γεννήθηκε το 1948, μετακόμισε στην Ταϊβάν το 1979. Στις 17 Οκτωβρίου 2016, ένα χρόνο μετά το θάνατο του συνεργάτη του, βρέθηκε νεκρός έξω από την πολυκατοικία του στην Ταϊπέι. Είχε πεθάνει μετά από πτώση από τον τελευταίο όροφο ενός δεκαόροφου κτιρίου, σύμφωνα με την αστυνομία της Ταϊπέι [3]. Η αστυνομία έχει αποκλείσει την ανθρωποκτονία και την εγκληματική ενέργεια, καθώς δεν κατάφερε να βρει οποιαδήποτε σημάδια μάχης ή πάλης στο διαμέρισμά του ούτε στην ταράτσα του κτιρίου.
Αφότου συνταξιοδοτήθηκε από τη διδασκαλία των γαλλικών το 2005, συνέχισε ασκώντας τέχνη και πραγματοποίησε ατομική έκθεση [4] το 2012. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο σε μια βραβευμένη ταινία με τίτλο “The Assassin [5]” (2015).
Οι μαθητές και οι φίλοι του πίστευαν ότι ο ίδιος οδηγήθηκε στο θάνατο από κατάθλιψη μετά τον θάνατο του συντρόφου του το 2015. Το γεγονός ότι η σχέση τους δεν αναγνωριζόταν νομικά του ήταν μαρτύριο.
[6]
Η Yen-Jong Lee, μία πρώην μαθήτρια του Jacques, δημοσίευσε [7] φωτογραφίες του Jacques και του συντρόφου του και έγραψε για την ιστορία του, στο Facebook της, τον Οκτώβριο του 2015, μετά τον θάνατο του συντρόφου του Jacques.
這是關於兩個男人的真實故事。
他與他，是一對愛好生命、愛好生活的伴侶，兩人在一起生活了35年，曾經許諾相伴終生，但是比較年輕的那位卻提前因病撒手人寰…我們姑且喚他作C吧—C因癌症復發住院，之後病情每況愈下…病重的他只有一個執念，那就是讓J能夠繼續住在他們兩個人的家，留下足夠的錢給J，讓J的餘生可以無憂無慮地生活。這是一個多麼簡單的願望阿，但是他們沒有結婚、彼此沒有法律上的親屬關係，這樣一個簡單的遺願，現實上就是無比地複雜。…幾個與J相熟的學生是到很晚期才得知C不久於人世的消息，大家趕到醫院後，才知道C的家人已經開始進行財產的移轉…35年的共同生活，只因為沒有婚姻關係，到了最後還是任人宰割。
幾天後，C的狀況越來越差，差到已經沒有意識…J心裡面明白，C是希望一切盡早結束的，「越快越好」，他說。然而，醫師的對口是C的家人，作決定的是C的家人，只因為J與C沒有結婚，他們在法律上，就是兩個不相關的陌生人。
C走了。那一天，J在家裡，不願意進食，只不斷地喝著伏特加，昏睡，醒來，哭泣。
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία των δύο αντρών.
Πρόκειται για ένα ζευγάρι που αγαπά τη ζωή και ήταν μαζί ως συνεργάτες για 35 χρόνια. Υποσχέθηκαν να μοιραστούν τη ζωή τους μαζί, αλλά ο νεότερος απεβίωσε λόγω ασθενείας… Ας τον πούμε C εδώ — ο C εισήχθη στο νοσοκομείο λόγω επανεμφάνισης του καρκίνου και η κατάστασή του χειροτέρεψε γρήγορα… Είχε μόνο μια επιθυμία, όταν ήταν στο νοσοκομείο: να αφήσουν τον σύντροφό του, τον J, να συνεχίσει να ζει στο διαμέρισμά τους και να αφήσει επαρκή χρήματα στον J ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί πάρα πολύ. Αυτή ήταν μια τόσο απλή επιθυμία. Ωστόσο, δεν ήταν παντρεμένος και η σχέση τους δεν είχε καμία νομική προστασία. Η απλή επιθυμία του αποδείχθηκε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη στην πραγματική ζωή… οι φίλοι και οι μαθητές δεν έμαθαν για την κατάσταση του C μέχρι που ήταν πολύ αργά, όταν πήγαν στο νοσοκομείο του J, ανακάλυψαν ότι η οικογένεια του C είχε αρχίσει τη μεταβίβαση του ακινήτου του C στα μέλη της οικογένειάς του... Ακόμα κι αν ο C και ο J έζησαν μαζί για 35 χρόνια, ο J δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι’ αυτό, επειδή δεν παντρεύτηκαν νόμιμα.
Αρκετές ημέρες αργότερα, η κατάσταση του C χειροτέρεψε και έπεσε αναίσθητος… ο J ήξερε ότι ο C ήθελε ο πόνος να τελειώσει όσο το δυνατόν συντομότερα. Είπε στο γιατρό “το συντομότερο δυνατόν”. Ωστόσο, ο γιατρός άκουσε μόνο τις απόψεις της οικογένειας του C και ήταν αυτοί που πήραν την απόφαση [για ανάνηψη]. Ακριβώς επειδή οι J και C δεν ήταν παντρεμένοι, ήταν άσχετοι άγνωστοι, από νομικής άποψης.
Ο C απεβίωσε. Εκείνη την ημέρα, ο J έμεινε στο σπίτι. Αρνήθηκε να φάει και συνέχεια έπινε βότκα. Κοιμόταν, ξυπνούσε και έκλαιγε.
[2]Ο Jacques Picoux και η τέχνη του.
Ο θάνατος του Jacques έκανε τους Ταϊβανέζους να πιέσουν για το πέρασμα του νόμου για την ισότητα του γάμου, η οποία εκκρεμεί στο Νομοθετικό Σώμα Yuan.
Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στο Νομοθετικό Σώμα Yuan το 2012 και είχε την πρώτη του ανάγνωση το 2013. Ωστόσο, μετά από μια μαζική κινητοποίηση ενάντια στο γάμο ατόμων του ιδίου φύλου το 2014, το νομοσχέδιο είχε ανασταλεί. Ενώ η τρέχουσα Πρόεδρος της Ταϊβάν, Tsai Ing-Wen είναι μία ισχυρή υποστηρίκτρια των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ, η ΛΟΑΤ κοινότητα είναι απογοητευμένη πως η διοίκηση της Tsai έχει σταματήσει [8] τη νομοθεσία.
Η Ταϊβάν θεωρείται μία από τις πιο φιλελεύθερες χώρες της Ασίας λόγω του φιλικού προς τους ΛΟΑΤ περιβάλλοντός της. Ωστόσο, ο θάνατος του Jacques λέει πολλά για το πως το να είναι “φιλικό” δεν είναι αρκετό.
Όταν άκουσε την είδηση για το θάνατο του Jacques, η Hsin-Yi Chu, η οποία είναι ομοφυλόφιλη, επέκρινε [9] την ανειλικρινή βοήθεια προς τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και πίεσε για πιο συγκεκριμένη πράξη υποστήριξης:
畢安生老師也在今天走了。
為什麼在一起35年的伴侶卻不能以合法的配偶身份生活，不能以合法的配偶身份一起面對疾病與死亡？
這個世界根本就很虛假！說什麼台灣已經對同志很友善，根本就是口惠，口頭上說支持同志，卻一點點權益都不願意鬆手，那根本就是虛偽！
說什麼同志平權，假的！只要同志婚姻不合法化，一切都是假的！
Ο Καθηγητής Picoux απεβίωσε σήμερα.
Γιατί δεν μπορεί ο σύντροφος κάποιου για 35 χρόνια να ζει σαν νόμιμος σύζυγος και να αντιμετωπίζουν μαζί την ασθένεια και τον θάνατο, όπως ένας νόμιμος σύζυγος;
Αυτός ο κόσμος είναι υποκριτικός! Για εκείνους που λένε ότι η Ταϊβάν είναι πολύ φιλική προς τις ΛΟΑΤ ομάδες, αυτές οι λέξεις είναι μόνο λόγια. Λένε ότι υποστηρίζουν τις ΛΟΑΤ ομάδες, αλλά αρνούνται να δώσουν στις ΛΟΑΤ ομάδες κάποιο δικαίωμα. [Η “φιλικότητα”] είναι καθαρή υποκρισία!
Όχι μόνο στα λόγια “ίσα δικαιώματα για την ΛΟΑΤ κοινότητα”. Τα λόγια είναι κούφια! Εφ’ όσον ο γάμος του ιδίου φύλου δεν έχει νομιμοποιηθεί, δεν σημαίνουν τίποτα!
Η ΛΟΑΤ κοινότητα ετοιμάζεται επίσης να κάνει μια τελική ώθηση για την επιτάχυνση της νομοθεσίας στην επερχόμενη παρέλαση υπερηφάνειας στην Ταϊβάν στις 29 Οκτωβρίου. Το θέμα της φετινής παρέλασης είναι “Κομματιάστε την μάσκα της υποκριτικής ευγένειας [10]“:
我們的環境充斥著各種「為你好」的「假友善」說詞，裡面包裹的不僅是幽微、隱形的歧視，更是一種自以為是的假性接受，未見LGBTIQA性多樣社群真實的生命經驗與處境，於是歧視變的更加難以察覺卻仍舊存在，不只讓性多樣社群無法自在展現，還必須不斷與之角力、對抗，讓人身心俱疲，傷痕累累。
Η κοινωνία μας δίνει πολύ ανειλικρινή βοήθεια [στην ΛΟΑΤ κοινότητα]. Μιλούν χρησιμοποιώντας ευγενικές και φιλικές λέξεις και ισχυρίζονται ότι αυτό ή εκείνο είναι “για το καλό σου”.
Στο επίκεντρο αυτών των λέξεων υπάρχει λεπτή και συγκεκαλυμμένη διάκριση και προσποιητή αποδοχή. Δεν βλέπουν την εμπειρία της πραγματικής ζωής και δεν αντιμετωπίζουν τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι διαφορετικοί άνθρωποι εντός της ΛΟΑΤ κοινότητας. Οι διακρίσεις γίνονται μικροσκοπικές, αλλά επικρατούν. Υπό αυτές τις διακρίσεις, οι ΛΟΑΤ άνθρωποι δεν είναι ελεύθεροι να είναι ο εαυτός τους και πρέπει να αγωνίζονται και να μάχονται ενάντια στην [προκατάληψη μεταμφιεσμένη σε ευγενικές λέξεις] συνεχώς. Είναι απογοητευτικό και επώδυνο.
Οι διοργανωτές της παρέλασης τονίζουν μερικά παραδείγματα από τις παραπάνω “ευγενικές” λέξεις:
我不反對同性戀，我的孩子不是就好。
Δεν έχω καμία αντίρρηση για τους γκέι ή τις λεσβίες, εφ’ όσον τα παιδιά μου δεν είναι ένα από αυτά.
女女我可以，男男我不行。
Είμαι εντάξει με τις λεσβίες, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ τους γκέι.
我覺得變性人很勇敢，但還是別讓小孩接觸，小孩子不懂。
Νομίζω ότι αυτοί οι τρανσέξουαλ άνθρωποι είναι πολύ γενναίοι, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά μας να μάθουν γι’ αυτούς αφού τα παιδιά δεν ξέρουν τίποτα.
得愛滋就好好保重不要出門，否則對別人來說很危險。
Εάν έχεις AIDS, δεν θα πρέπει να βγεις να το πεις, αλλιώς θα είσαι επικίνδυνος για τους άλλους ανθρώπους.
做自己是很好，但女生還是要保守一點。
Είναι καλό να είσαι ο εαυτός σου, αλλά τα κορίτσια καλύτερα να είναι συντηρητικά.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι το πέρασμα της νομοθεσίας για την ισότητα του γάμου στην Ταϊβάν είναι απλά θέμα χρόνου [11]. Αλλά το νομοσχέδιο είναι σε εκκρεμότητα για περισσότερα από τρία χρόνια τώρα, και μερικοί ανησυχούν ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να το αποδυναμώσει σε ένα νόμο για την καθιέρωση συντροφικότητας ατόμων του ιδίου φύλου — όχι γάμο — για να αποκτήσει μεγαλύτερη υποστήριξη του κοινού. Η ΛΟΑΤ κοινότητα και οι υποστηρικτές τους γίνονται ανυπόμονοι με την καθυστέρηση.
Ενημερωμένη έκδοση: Ο κάποτε ανεσταλμένος νόμος για την ισότητα του γάμου, ο οποίος είναι μια προτεινόμενη τροποποίηση του Αστικού Κώδικα που θα επιτρέπει το γάμο ατόμων του ιδίου φύλου, αναθεωρήθηκε και θα υποβληθεί από μια ομάδα νομοθετών και πάλι στις 25 Οκτωβρίου. Παρά το γεγονός ότι θα πάρει πολύ χρόνο και προσπάθεια να περάσει η νέα τροπολογία, το νομοσχέδιο ορίστηκε τελικά για επανεξέταση.